Niespodzianka

W tym roku lato wyjątkowo nie sprzyja mojemu blogowaniu.
Po kilku godzinach spędzonych w  pracy przed komputerem  nie mam już najmniejszej ochoty w domu nawet spojrzeć w jego kierunku.
 Wzrok wysiadł mi już kompletnie. Doszło do tego, że zdarza mi się nie mówić Dzień Dobry znajomym idącym  po drugiej stronie ulicy - a to raptem tylko kilka metrów dalej :)
Wobec tego odpoczywam.

Jednak nieskromnie muszę Wam pochwalić się  tym co wykonała dla mnie Myszka.
  Ewelinka specjalnie z myślą o mnie ozdobiła tą swoją nowatorską techniką (mówię o nadrukach)  ściereczki.
I nie wiem skąd wiedziała, że uwielbiam broszki ?
Dziękuję Ci Kochana - sprawiłaś mi naprawdę wielka radość tą przesyłką, która do końca była dla mnie wielką niewiadomą :)
A ja tak uwielbiam niespodzianki.

Pozdrawiam serdecznie
Mili

Bo mam "pochmurny" dzień

... i jestem zmęczona sytuacjami

więc szukam kolorów w kwiatach, przyrodzie, rzeczach martwych

Poszukuję i odnajduję ...

a to przecież w życiu chodzi :)

I koniec błogiego lenistwa

Powroty zawsze są trudne. 

Dziś jeszcze urlopuję, ale jutro wskakuję w białą bluzeczkę, obcisłą spódniczkę i szpileczki i pomaszeruję grzecznie do pracy.

No cóż, wszystko co dobre szybko się kończy - niestety.

Dwa tygodnie urlopu minęło szybko- miały być trzy, ale jeden tydzień zarezerwowałam sobie wczesną jesienią na mały wypad :) 

Dziś już tylko szybkie wyjście do sklepu, pranie, prasowanie, szybki obiadek - trochę lenistwa przy dobrej kawce, potem rowerek z Miłkiem i powrót do rzeczywistości.

Oj jak było mi dobrze :) 

Jednak koniec urlopu nie oznacza końca wakacji, wycieczek i przyjemności - bo tych w zanadrzu mam jeszcze kilka .

Miłego poniedziałku Kochani 

ps. poniżej kilka wycieczkowych zdjęć znad  rodzimej rzeczki Pisy (Baliki)

Zarażony pasją

Po kilkunastu miesiącach obcowania z Mamą, która nagminnie i w ilościach hurtowych robi zdjęcia, Miłek przekonał się, że fotografowanie to fajna sprawa i doskonała zabawa. 

Ale jak podzielić się jednym aparatem?

 Mama ciągnie w swoja stronę, Miłek w swoją - rodzi się złość - bo każdy chce dla siebie na wyłączność. 

Nie pozostało nam nic innego  jak zorganizować dla małego smyka, w którym rośnie pasja fotografowania- aparat.

I tak każdy ma swój aparat, zdjęcia pstrykamy i świetnie się bawimy.

Oczywiście muszę też podziwiać i za każdym razem wyrażać swój zachwyt nad ślicznymi zdjęciami zrobionymi przez Pana Miłka ;)

I z takiej oto zabawy powstała mała porzeczkowo - poziomkowa sesyjka.
Zaś porzeczki to u nas w języku Miłoszkowym- orzeszki ;)

A po ciężkiej pracy , trzeba się przecież orzeszkami i poziomkami posilić ...
A tak na marginesie to ostatnio jadłam poziomki - hmmmm ....  nie przesadzę jeśli stwierdzę, że 20 lat temu.
Te przypadkiem wypatrzyłam w lesie, były mocno zmęczone deszczem, ale i tak je przygarnęłam by poczuć ich smak jak przed laty.
Pyszne.

Życzę słonecznego weekendu wszystkim podglądaczom mojego bloga 

 

Przystanek "KAWA"

Gdziekolwiek jestem uwielbiam zatrzymać się w klimatycznym miejscu na małą  kawę, bo  w takich ładnych miejscach zawsze smakuje inaczej niż ta, własnoręcznie zrobiona.

Uwielbiam gdy ktoś mi robi kawę,   a  gdy przyniesie do stolika to już wogóle "pysznie"

Ale i  oberwało mi się też, bo podobno obciach ze mną siedzieć i chodzić jak ja fotografuję  głupoty takie jak szklanka czy łyżeczka.

Myślicie, że się przejęłam  -ani trochę ;) Nie pozostaje nic innego innym jak się przyzwyczaić ;)

No to garść tych obciachowych zdjęć dla Was :)

A kawka z brandy  była REWELACYJNA !!! 

Ahoj

Wędrując szlakiem wielkich jezior mazurskich nie mogłam oprzeć się tym marynistycznym akcentom, które są tak charakterystyczne nie tylko dla morza ale również dla mazur.

Kolor biały, niebieski i czerwony towarzyszył mi na każdym kroku, a ja z minuty na minutę coraz bardziej chłonęłam wzrokiem te klimaty w stylu MARINE.

Sezon żeglarski rozpoczęty, mnóstwo turystów , żeglarze radośni i rozśpiewani.

W duchu pozazdrościłam takiego beztroskiego wypoczynku na wodzie.

Odsłoniłam obiektyw aparatu i łapałam ten mazurski powiew wiatru w kadr aparatu. Przywiozłam ponad 500 zdjęć-  i cieszę oczy dzisiejszego wieczoru :)