Nerwy mi wysiadajoooo

Napisałam post. Dodałam (po jednym zdjęciu, każde ładuje mi  minimum! 10 minut) już kilka zdjęć. Już prawie byłam na końcu tej karkołomnej drogi... i coś sobie klikłam. Nie ma. Wszystko znikło. Nie mam dziś już siły wklejać tych zdjęć. Jeśli chcecie, to zaglądnijcie na mój instagram. Hasztag bartuśkot lub bartuścat. Nienawidzę dodawać zdjęć do posta na telefonie....
Pozdrawiam serdecznie.

 Jak mi wena wróci to napiszę wszystko jeszcze raz.

Laura i jej nowa sukienka

Lubię chodzić na zakupy do sklepów budowlanych, marketów z różnymi rzeczami do domu. Zawsze wynajdę coś, co przyda mi się do lalek. Dzisiaj będzie wpis o bricomarche, gdzie wyhaczyłam fajny pojemnik do przewożenia blythe, i o Mrówce, gdzie kupiłam materiał na sukienkę 🙂 Pojemnik znalazłam w brico, na dziale  z narzędziami. Fajny, trwały, mieści się w nim lalka i akcesoria. No i kosztował mnie 24,99 zł.

Ostatnio, wchodząc do sklepów, namiętnie oglądam i kupuję ściereczki do sprzątania. Nie, żebym była taką maniaczką porządku, ale zauważyłam, że wiele ściereczek ma ładne wzory. No i tak sobie kupuję te ściereczki, z myślą, że na pewno mi się przydadzą. 

I z jednej upolowanej w Mrówce bodajże, uszyłam Laurze sukienkę. Ewentualnie, zawsze mogę nią coś przetrzeć, bo z mikrofibry uszyta 🙂

My dziś razem w pracy. Tu mam spokój i sporo czasu na szycie. 

Więc działamy.

Buziaczek dla Was 🙂

Na szybko zrobiłam chowaną do bocznego pojemniczka, mini ławeczkę. Mały materacyk i dwie poduszki, które można dobrać kolorem wedle gustu, i mamy przenośną kanapę dla Laury. Teraz, gdy dotrzymuje mi towarzystwa, nie musi leżeć plackiem w pojemniku. 

Teraz ja piję kawę a Laura lemoniadę 

Pozdrawiamy serdecznie wszystkich. Jeśli chcecie polubić nas na instagramie, to można nas znaleźć po hasztagu Bartuścat. Na razie nikt oprócz mnie go nie używa. Chyba nie ma drugiego kota Bartusia 🙂

Anboksing

Dzisiaj pierwszy raz unboxing. Pierwszy raz nie zapomniałam zrobić zdjęć. Wczoraj dotarła moja jakże niesłychanie nieoryginalna blythe. No, mówię Wam, całkiem nieoryginalna. Ni chu chu, nie ma na niej żadnego znaczka, żadnego podpisu z fabryki, nic. Kupiłam ją ja allegro, i na taką okazję czekałam. Za jakieś 120 zł chyba, bo już nie pamiętam, dostałam prosto z Chin, lalkę na ruchomym ciałku, zestaw rączek i buciki oraz bluzkę. No mówię Wam, zakup stulecia. Jeśli ktoś chce kupić blythe po to, by sprawdzić, czy ją pokocha, to ta lalka się nada idealnie. Kasy nie szkoda, gdyby coś nie spasowało między nami.
Były do wyboru lalki z dawnym, świecącym moldem i nowe, z innymi ustami, już matowe. Kilka kolorów z każdego rodzaju. Trochę żałuję, że nie wzięłam różowowłosej, ale może kiedy indziej. Włosów ci ma ta lalka na skalpie tyle, że dwoje ludzi by obdzieliła spokojnie. Serio. Masakryczna ilość ciężkich, pięknych włosów. Moja córka ma połowę włosów albo i mniej, w kucyku. Nie wiem jeszcze, jaki ma rodzaj ciałka, poszukam potem w google.
Tak więc, pokazuję Wam moją lalkę, bez zwłoki.

PUDEŁKO

MUMIA

ZOMBIE

GOLAS ale wstydliwy

I OTO JEST

Proszę pań i panów, oto LAURA 

Jako, że dołączyła do moich kwiatowoimiennych dyniogłowych, dostała imię pochodzące od lauru, tego od liścia laurowego 🙂 A z drugiej strony, zawsze chciałam dać tak na imię córce, ale potem mi się odmieniło i nie dałam. To teraz dam lalce 😉 

Jako, że zaraz po wypaczkowaniu lalki wybierałam się na działkę, to ją zabrałam. Udało się znaleźć Laurce w barbiowych szmatkach getry i buty. 

Laura ma matową buzię, łatwiej takiej lalce zrobić zdjęcie, nie odbija się brzydko światło. Ciężko ją usadzić, ogrom włosów przeważa ją do tyłu. 

Laura zaraz obiegła cały ogródek

Nawet znalazła poziomkę

Tyle atrakcji już pierwszego dnia. A dzisiaj pojechała ze mną do pracy. Tu działamy i szyjemy. Teraz "robi się" Alice ze Zmierzchu. Ale to pokażę dopiero jak skończę. Chyba Rosalie też nie pokazałam tu? Hmmm, muszę to nadrobić.

Laura w pracy dotrzymuje mi towarzystwa. 

Niestety, muszę ją schować, chociaż protestuje. Boję się, że mi zjedzie ze stołu i rozbije głowę. Mam dylemat, czy jej nie skrócić trochę te włosy. Strasznie są ciężkie. Laura nie chce do pudełka...

Na razie tyle zdjęć. Usiłuję dodać wszystko i przy okazji zjeść śniadanie, nie babrając siebie i telefonu. Jeszcze dziś wycieczka z synem do okulistki, do kontroli. Głupio byłoby iść brudnym 😉 Dodawanie zdjęć na telefonie to mordęga, wiecznie klikam nie to, co trzeba. Te mikroprzyciski mnie wykończą przy moim astygmatyźmie.

Pozdrawiam serdecznie wszystkich. Napiszcie, co myślicie o Laurze 

  

Barbie kariera: farmerka

Obiecują nam zdjęciem promocyjnym to:

A dostajemy to...

Czy Wy to widzicie? Pierwsza rzecz, która rzuciła mi się w oczy, to jej oczy. Jedno duże, drugie nieduże.

MASAKRA

I od razu mi się jej odechciało. Szczerze powiem, trafił mnie szlag. Na miejscu. I mina ma zrzedła. No cholera... Na zdjęciach nawet włosy ma inne, ładne, rudawe. A w rzeczywistości ich kolor jest taki wypłowiały. Nie wiem, mam wrażenie, że oprócz czerwonej koszuli i niebieskich dżinsów, ta lalka jest taka niewyraźna, bez koloru, blada i smutna. Nawet jej uśmiech jest taki smutny, jakby za karę. Ale wszystko bym zniosła, tylko nie te oczy. Już mam taką z gitarą, co ma krzywe oczy. Ehhh, no i miała siedzieć w pudełku, ale pudełko pęknięte. No i włosy ma poczorchane. A najlepsze, że dopiero jak przyszła, to zauważyłam, że ona jest wyższa.  No i czemu to za duże oko, nie jest z tej strony co grzywka, jakoś by się włosami zakryło... 

Dzisiaj kupa żalu... 

Muszę myśleć pozytywnie, ewentualnie trafi do rąk córki 🙂

Kurde, miała stać z kurnikową barbie na półce. Ale ona straszy 😁

Żebym choć jaki łeb miała na zbyciu. Hmmm

Hmmmm

Na pocieszenie dzisiaj wzięłam moją Madzię. Styrana życiem, po operacji łokcia i kolana, nadal piękna i młoda

Madzia przyjechała na wczasy pod gruszą 🙂 

Trafiła na piękną pogodę, nie za gorąco, w sam raz 🙂

Właśnie zobaczyła w oddali przyjaciółki z dzieciństwa. Wyszła na ogród, by poczekać na nie. Dawno się nie widziały.

Słońce razi w oczy. Dobrze, że ma swój wakacyjny kapelusz

O! Dziewczyny już są! Chodźmy do pokoju, tam jest chłodno. Musimy sobie tyle rzeczy opowiedzieć!

Wakacje na wsi są SUPER!

Pozdrawiam wszystkich. Nie wiem, do kiedy będzie wena, więc piszę szybko, póki mam ochotę 🙂 

Edit. Madzia postanowiła na dłużej zostać na wsi. Teraz jest farmerką 

Będzie mi pasować do Hani i Kasi, tych od weterynarii i kurnika. Też ruda i piegowata. Kuzynka z miasta 😉 

A chuda i wysoka może zostanie kimś innym. Tylko głowę dorwę właściwą. To zrobię z niej Pretty Woman. Nogi ma długie, jak stąd do nieba, nada się 😁

Nowa na pokładzie c.d.

Odpowiem Wam tu hurtem. Jestem zachwycona nową barbią moją 😁 Pokażę Wam, w porównianiu do Gosi, grubci MTM z różowymi włosami.

Zauważyłam, że buzia jest ciut inna. Nowa ma bardziej " ludzką" buzię. Ma mniejsze oczy, bardziej dokładne rysy twarzy, nos jest lepiej zarysowany. I te dołeczki, urocze, moje marzenie... Wiecie co mnie korci? Chyba przemienie im ciała. Bo na razie nie mam już kasy na drugą Gosię MTM. A różnica w kolorze nie jest aż tak straszna. Nowa jest ciut ciemniejsza, ale ton marchewki ma podobny 😁 zaraz wode grzeje i test będzie. Mam nadzieję, że nie będzie się aż tak ten inny odcień rzucał w oczy. Najwyżej spowrotem urwę głowę i gotowe. 

I już. Po krzyku. Hahah 😁 Bałam się, że im te pegi pourywam. Ale nawet przeżyły. Nowa na ciałku Gosi wygląda bardzo dobrze, Gosia ma za to ciut jaśniejszą buzię niż Nowa i trochę to widać. But who cares? Na razie tak zostanie. Troszkę ją podmaluję w domu suchymi pastelami 😁

I jeszcze w sukienkach. Gosia troszkę się obraziła za te nieruchawe kończyny, ale dostała nową opaskę i już jej foszek przechodzi.

I jak Wam się podoba? 

Jeszcze mam chrapkę na nr 133, tę ciemnoskórą z kucykami, na wózku, to chyba będzie MTM, i zaciekawiła mnie też barbie nr 121, z protezą nogi. To naprawdę świetny pomysł. 

I wiecie, co mnie tylko smuci, buty... Czemu nie można kupić więcej butów. Te, które są dostępne, już mam. Ale jest tyle fajnych barbiowych butów. I trzebaby kupować lalki tylko po to by mieć ich buty...  

Pozdrawiam serdecznie, Danka

PS. Nie, jednak oddałam im ich własne ciała. Jakoś mnie ta jasna buzia Gosi drażniła na tym ciemnym ciałku. Może się inna dawczyni znajdzie 😁 jak luźnej kasy przybędzie.

Nowa na pokładzie

Jest! Dotarła! Cudowna barbie z dołeczkami 🙂 Jej buzia jest taka wesoła! Zaskoczył mnie jej ciemny, opalony kolor. Taka marchewkowa opalenizna. Nie mam kiedy jej dobrze obejrzeć. Wezmę ją jutro do pracy i na spokojnie wam pokażę.

Porządki

Miałam ''wolną'' sobotę, więc wzięłam się za porządki. Najpierw ogarnęłam 3 prania i mieszkanie a potem postanowiłam odkurzyć moje wolnostojące dziewczyny i chłopaków. Stoją więc bidoki, omiecione z kurzu, w pudełku i czekają na pomysł, co dalej. Wiele i wielu z nich nie doczekało się jeszcze pokazówki na blogu. Ale pomału. Bo u mnie czasu brak na cokolwiek 😔 Rodzinka Sunshine powiększyła się od ostatniego o niej wpisu dosyć pokaźnie. Będzie o nich osobny wpis. Z tyłu też stare-nowe barbie. O nich też innym razem.

Szafkowe dalej stoją i plotkują za szybką, one mają dobrze, kurz im nie szkodzi. 

A na szafkę wywędrowały postacie ze Zmierzchu

Strasznie brakuje mi witryny, w której wszystkie mogłyby stać i nie kurzyć się. 

Są jeszcze inne dziewczyny, schowane w pudełkach, z braku miejsca na półce. Czasem myślałam, czy części z nich nie sprzedać. Ale wszystkie lubię. I zostaną ze mną. 

Najlepsze na koniec. 

To nie jest jeszcze koniec 😁

Jeszcze dwie barbie mam kupione i czekam. I blajtka, która musi dopłynąć z Chin. A jeszcze mam chrapkę na kilka innych. 

# szukam sponsora , hahaha 😁

Pozdrawiam wszystkich razem z Dorotką i Chelseą, które chcą pokazać kilka nowych ubranek. 

Kasia i Hania

Kasia i Hania to siostry. Są bardzo podobne do siebie. Prowadzą lecznicę weterynaryjną. Hania głównie spędza czas w gabinecie, lecząc zwierzęta i robiąc badania. Kasia, oprócz pracy w lecznicy, zajmuje się swoim małym kurnikiem, w którym hoduje swoje ukochane kurki. Kasia i Hania wzajemnie się uzupełniają, zarówno w pracy, jak i poza nią. Od razu widać rodzinne podobieństwo. Duże, piwne oczy i pełne piegów buzie, są bardzo urocze u obydwóch dziewcząt.

Tak jakoś wyszło, że obie lalki mają te same buzie. Nie był to zamierzony efekt, ale cieszę się, że mam je obie. Lalkę z mikroskopem kupiłam, bo była grubinką i jej buzia mi się podobała bardzo. A lalka fermerka, no to już przypadek. Chodziło mi o kurnik 😁 I tak oto mam siostry z piegami. 

Lalka z kurkami zostanie na razie w pudełku. Lalka z mikroskopem ma otwarte opakowanie, bo jej buty były mi potrzebne 😁 ale nadal stoi przytwierdzona do pudełka. 

Czatuję jeszcze na jedną lalkę z kurką, która była na Allegro ale nie mogłam się zdecydować, i już jej nie ma... Może jeszcze mi się trafi. 

Pozdrawiam Was serdecznie i życzę udanych wakacji i urlopów 😉

Jeszcze żyję, proszę państwa

Uwielbiam jak znika mi wszystko, co napisałam, w trakcie dodawania zdjęcia. No cóż. 

To jest powód mojej nieobecności i braku czasu. Wespół z resztą brygady, sprawia, że czas ucieka mi w ekspresowym tempie. 

To jest Bartuś

Bartuś jest nowym członkiem naszej rodziny, bardzo ruchliwym i dokazującym. Imię otrzymał po dwóch sympatiach mojej córki, z przedszkola, którzy to chłopcy tak mają obaj na imię 😁 

Ale, ale. W lalkach też się zrobił ruch w interesie. Jeszcze nie pokazałam starych a już kupiłam następne. Wstyd mi bardzo, zapuściłam bloga jak trawnik na wiosnę... Czekam teraz na lalkę barbie a dzisiaj zaszalałam i kupiłam Blythe. Taką oszukaną, nie "originalną", ale za 119 zeta nie spodziewam się certyfikatu z fabryki 😄 Pewnie z miesiąc z Chin będzie do mnie tuptać, ale ja cierpliwa jestem, poczekam. Muszę sobie zabrać lalki do pracy i tu im jakie zdjęcia zrobić. Bo pajęczyny mi wnet zarosną całego bloga. 

Pozdrawiam serdecznie i miejcie nadzieję 😀

PS. Żeby nie było, że nic nie robię. Dorotka urządza swój pokoik. W końcu ma wakacje. Teraz musimy nadgonić braki w garderobie letniej, bo ma tylko 2 sukienki na lato. Pokoik jeszcze w fazie rozbudowy, ale już jest 😉

Dorotka trochę urosła przez ten rok, teraz ma ciałko od Chelsei i może ruszać rączki na boki i zginać nóżki.😀

Stare starocie, czyli wiosna idzie, pora na porządki :)

Dzień dobry bardzo :) Korzystając z ostatnich dwóch tygodni chorobowego, mam nadzieję odgrzebać się z blogiem i tymi wszystkimi zdjęciami, których jeszcze nie dodałam lub nawet nie zrobiłam :) Dzisiaj dodam zdjęcia z ostatnich ciepłych dni lato-jesieni, z zeszłego roku. Mam sporo zdjęć na telefonie, ale za mało czasu, by wszystko ogarnąć na laptopie. Siedzę na chorobowym już miesiąc, po wycięciu pęcherzyka żółciowego, ale musiałam zająć się ekspresowym szyciem ubranek i pościeli oraz klejeniem mebelków dla lalek, ponieważ obiecałam mężowej i swojej chrześnicy, czyli sztuk dwie, że im takowe zestawy poczynię na urodziny. Jedną już jest po urodzinach ale druga ma za dwa tygodnie a ja jeszcze jestem trochę w lesie z robotą. Jak wszystko skończę to postaram się Wam pokazać, co tak pracowicie działam. No i sami powiedzcie, jak tu się wyrobić z wszystkim, a czas z gumy nie jest. Na dodatek wszystko szyję po trzy razy, bo moja córka oczywiście musi mieć identyczne, co pozostałe dziewczynki... Więc końca tej syzyfowej pracy nie widzę... Okej, nie będę przedłużać, ostatnie promienie ubiegłorocznego słońca wchodzą na start. Gosia już zawiesiła hamak:

Pierwszy test hamaka, made by me, oczywiście :D

Wszystko w porządku, można się zrelaksować.

A kto to idzie? Rebeko, chodź odpocząć na hamaku :) 

(Oczywista oczywistość, sesja z udziałem mojej gwiazdeczki, nie obędzie się bez fotki z kotkiem)

Rebeka też lubi poleżeć w hamaku, jednak słonka unika.

 Nie to, co Gosia, która uwielbia się opalać 💛

Jutro może też uda mi się coś ogarnąć. Tak mi się już ciepłej wiosny chce...

Odpocząć po zimie, na huśtawce w ogrodzie. 

Narcyzy wystawiły listki, tylko patrzeć, jak się zrobi zielono i kolorowo na polu :D

Pozdrawiam serdecznie :)