Przejdź do zawartości

Szlachcińce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szlachcińce
Шляхтинці
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Rejon

tarnopolski

Powierzchnia

1460 km²

Populacja 
• liczba ludności


849

Nr kierunkowy

+380 352

Kod pocztowy

47710

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Szlachcińce”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Szlachcińce”
Ziemia49°35′02″N 25°39′55″E/49,583889 25,665278

Szlachcińce (ukr. Шляхтинці) – wieś na Ukrainie w rejonie tarnopolskim należącym do obwodu tarnopolskiego. Położona nad rzeka Hniezdeczna.

Znajduje tu się przystanek kolejowy Szlachcińce, położony na linii SzepetówkaTarnopol.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Właścicielem wsi był m.in. Ksawery Bratkowski herbu Świnka[1].

W 1847 roku w Szlachcińcach urodził się Ołeksander Barwinśkyj, ukraiński polityk, pedagog, historyk, działacz społeczny.

W 1921 roku wieś liczyła 766 mieszkańców, w tym 675 Ukraińców i 91 Polaków[2].

W lutym 1945 roku pod groźbą śmierci ze strony ukraińskich nacjonalistów Polacy opuścili Szlachcińce i uciekli do Tarnopola[2]. Na cmentarzu greckokatolickim w Szlachcińcach znajduje się zbiorowa mogiła i pomnik ofiar zbrodni UPA w pobliskiej Łozowej[3].

Świątynie

[edytuj | edytuj kod]
  • cerkiew pw. Świętej Trójcy z 1675 roku, zbudowana z polnych głazów[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Adam Boniecki, Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich, Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Akcyjne Artystyczno-Wydawnicze, 1900, cz. 1, t. 2, s. 113.
  2. a b Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939–1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 383, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
  3. a b Grzegorz Rąkowski, Paweł Luboński, Podole. Przewodnik po Ukrainie Zachodniej. Część II, Pruszków: Rewasz, 2006, s. 144, ISBN 83-89188-46-5, OCLC 69287000.
  4. Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 197-198, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]