Pałac Branickich w Lubomlu

Pałac Branickich w Lubomlu
(nieistniejący)
	; Pałac Branickich w Lubomlu, 1827
Państwo	Imperium Rosyjskie
Miejscowość	Luboml
Inwestor	Franciszek Ksawery Branicki
Ukończenie budowy	II poł. XVIII w.
Zniszczono	1870
	Położenie na mapie obwodu wołyńskiego Pałac Branickich w Lubomlu; (nieistniejący)
	Położenie na mapie Ukrainy Pałac Branickich w Lubomlu; (nieistniejący)
	51,22556°N 24,04361°E/51,225556 24,043611
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pałac Branickich w Lubomlu – dawny pałac, zbudowany przez Franciszka Ksawerego Branickiego w drugiej połowie XVIII wieku.

Historia

W końcu XVIII wieku dobra w Lubomlu nabyli Braniccy herbu Korczak i założyli tu swą rezydencję z pałacem i parkiem. W pałacu rezydował Władysław Grzegorz Branicki, wielki łowczy oraz generał i senator rosyjski, oraz jego syn Konstanty Branicki. Ogromny pałac^[1] uległ zniszczeniu, gdy w 1870 dobra przeszły na zaborczy rząd rosyjski. Pozostały tylko oficyny z XVIII w. w których Rosjanie urządzili urzędy. Mieścił się w nich magistrat i kasyno. Dziś została z niego jedynie oficyna południowa, w której znajduje się szkoła sportowa. Obok pałacu pozostał dawny park, zamieniony na miejski ogród.

Przypisy

↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. V. Warszawa: 1880–1902, s. 444.

Bibliografia

Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. V, Warszawa, 1880–1902, s. 444.
Grzegorz Rąkowski: Wołyń Przewodnik krajoznaczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2005, s. 52-55. ISBN 83-89188-32-5.

Linki zewnętrzne

Luboml, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 444 .

[Geo-1] Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. V. Warszawa: 1880–1902, s. 444.

[1]