Zamek w Podzameczku
49°04′27″N 25°24′09″E/49,074167 25,402500 Ruiny zamku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
zamek |
| Ukończenie budowy |
1600 |
| Zniszczono |
1672 |
| Pierwszy właściciel | |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 49°04′27″N 25°24′09″E/49,074167 25,402500
| |
Zamek w Podzameczku[1] – zbudowany około 1600 r. przez Jana Krzysztofa Buczackiego-Tworowskiego[2][3] herbu Pilawa, jako twierdza wspierająca obronę zamku w Buczaczu[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Warownia była wielokrotnie niszczona i odbudowywana[3]. W 1672 r. zamek został zniszczony przez wojska tureckie i nie został już odbudowany[4]. Był zamieszkiwany do końca XVIII w.[3]
Architektura
[edytuj | edytuj kod]W 1600 r. założony został na planie zbliżonym do trójkąta prostokątnego według obrysu murów obronnych wzniesionych z czerwonego piaskowca. W każdym rogu znajduje się bastion, tam też były pomieszczenia mieszkalne. W rogu od strony północnej przy bastionie wzmocnionym dwiema skarpami stał główny budynek mieszkalny z potężną pięcioboczną basztą[3] od zachodu. Dwukondygnacyjny budynek był murowany. W rogu od strony południowej między flankującymi: bastionem i pięcioboczną wieżą znajduje się wjazd przez budynek bramy na duży dziedziniec.
- Brama
Nad bramą, od góry znajdował się herb Pilawa Tworowskich Buczackich podtrzymywany przez dwa anioły[5]. Poniżej umieszczona jest tablica z sentencją w j. łac. SUSTINE ET ABSTINE (Wytrwałość i powściągliwość) i prawie niewidoczny podpis JAN ZBOŻNY BUCZACKI. Pod nią kartusz z herbem zawierającym w tarczy trzy strzały między literami AB. Jest on podtrzymywany przez dwa lwy[6], opierające przednie łapy na postumentach po bokach płyciny (tablicy) z słabo czytelnym napisem w j. łac. POLYPOTENTE OBTINE 1600 AUGUST[5][7] (Plenipotencje otrzymał (w) sierpniu 1600). Natomiast tylne łapy lwów spoczywają na głowach. Pod tablicą centralnie maszkaron jako agrafa. Całe założenie otoczone jest murem obronnym z licznymi strzelnicami a dostępu do zamku broniły dawniej także wały i fosy[4]. Obecnie przetrwały ruiny budowli[3].
-
Pozostałości tablicy z sentencją -
Zamek -
Zamek -
Schemat -
Podzameczek.Zamek -
Podzameczek.Zamek -
Podzameczek.Zamek -
Podzameczek.Zamek -
Podzameczek.Zamek -
Podzameczek.Zamek -
Podzameczek.Zamek -
Podzameczek.Zamek -
Podzameczek.Zamek -
Podzameczek.Zamek -
Podzameczek.Zamek -
Podzameczek.Zamek -
Zdjęcie Zamku w Podzameczku na plakacie
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VIII. Warszawa: 1880–1902, s. 492.
- ↑ Jan Krzysztof Buczacki Tworowski. genealogia.grocholski.pl.
- ↑ a b c d e f Aleksander Strojny, Krzysztof Bzowski, Artur Grossman: Ukraina zachodnia: tam szum Prutu, Czeremoszu.... Kraków: Wyd. Bezdroża, 2005, s. 259. ISBN 83-921981-6-6.
- ↑ a b Podzameczek. [dostęp 2013-08-29].
- ↑ a b Buczacz [1882] "Pamiątki Buczackie" - ks. Barącz Sadok
- ↑ Наследие. Подзамочек. Руины замка. Часть 1/Спадщина. Підзамочек. Руїна замку. Частина. m-a-d-m-a-x.livejournal.com.
- ↑ Aleksander Czołowski (1865-1944): Dawne zamki i twierdze na Rusi Halickiej. s. 10. [dostęp 2023-08-22].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Grzegorz Rąkowski, Przewodnik po Ukrainie Zachodniej część II: Podole, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków 2006
- Aleksander Strojny, Krzysztof Bzowski, Artur Grossman, Ukraina zachodnia: tam szum Prutu, Czeremoszu..., Kraków: Wyd. Bezdroża, 2005, s. 259, ISBN 83-921981-6-6, OCLC 750033004.
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. VIII. Warszawa, 1880–1902, s. 492.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Podzameczek, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 492.
- Zamek w Podzameczku
- Archiwalne widoki zamku w bibliotece Polona