Przejdź do zawartości

Pałac w Horochowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac w Horochowie
Ilustracja
Pałac w okresie I wojny światowej
Państwo

 Ukraina

Obwód

 wołyński

Miejscowość

Horochów

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

empire

Inwestor

Walerian Stroynowski

Rozpoczęcie budowy

przełom XVIII i XIX w.

Pierwszy właściciel

Walerian Stroynowski

Kolejni właściciele

Waleria Tar­nowska,
Tadeusz Antoni Tarnowski

Położenie na mapie obwodu wołyńskiego
Mapa konturowa obwodu wołyńskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac w Horochowie”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Pałac w Horochowie”
Ziemia50°29′58″N 24°45′54″E/50,499444 24,765000

Pałac w Horochowiepałac wybudowany przez Waleriana Stroynowskiego w stylu empire[1] na przełomie XVIII w. i XIX w.

Budowniczy, właściciele

[edytuj | edytuj kod]

Walerian Stroynowski (1753–1834) był podkomorzym buskim, senatorem rosyjskim, odznaczonym w 1784 r. Orderem Orła Białego[2]. Około 1780 r. poślubił Aleksandrę z Tarnowskich (primo voto – Jełowiecka), starościnę bracławską, z którą dochował się córki – Walerii Tarnowskiej (1782–1849). Po niej właścicielem pałacu był jej syn Tadeusz Antoni Tarnowski (1819–1890)[3]. Pod koniec XIX w. kolejnym posiadaczem pałacu został Świstunow, a następnie Ludersowie[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Na początku XIX w. wielki pałac posiadał bogate zbiory sztuki, które następnie trafiły do pałacu w Dzikowie, własności Tarnowskich. Natomiast w pierwszych latach XX w. w ocalałym skrzydle obiektu znajdował się urząd starostwa[4].

Architektura, wyposażenie

[edytuj | edytuj kod]
Wiosną 1918 roku zamek został wysadzony w powietrze.

Pałac był budynkiem dwupiętrowym, zbudowanym na planie wydłużonego prostokąta, zwieńczonym czterospadowym dachem otoczony ogrodem angielskim. Obiekt, zrujnowany pod koniec XIX w., został odbudowany na początku XX w.[1] W pałacu znajdowały się zbiory: obrazów malarzy francuskich, niderlandzkich, niemieckich, włoskich; rzeźb starożytnych i nowożytnych, z Herkulanum i Pompei, z Perseuszem, Kupidynem, Psyche, wazami; stoły z mozaiki, kryształy; biblioteka z polskimi i zagranicznymi woluminami, rycinami i numizmatami[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Horochów. wolhynia.com. [dostęp 2013-11-28].
  2. Walerian Stroynowski. genealogia.grocholski.pl. [dostęp 2013-11-28].
  3. Tadeusz Antoni Tarnowski. genealogia.grocholski.pl. [dostęp 2013-11-28].
  4. dr Mieczysław Orłowicz, Ilustrowany przewodnik po Wołyniu, Łuck – Horochów – Stojanów. wolyn.ovh.org. [dostęp 2013-11-26].
  5. Horochów, pow. włodzimierski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 132.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]