Przejdź do zawartości

Smordwa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Smordwa
Смордва
ilustracja
Państwo

 Ukraina

Obwód

 rówieński

Rejon

młynowski

Powierzchnia

39,63 km²

Populacja (2001)
• liczba ludności
• gęstość


1153[1]
29,65 os./km²

Nr kierunkowy

+380 3659

Kod pocztowy

35160

Położenie na mapie obwodu rówieńskiego
Mapa konturowa obwodu rówieńskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Smordwa”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Smordwa”
Ziemia50°27′28″N 25°33′44″E/50,457778 25,562222

Smordwa[2] (ukr. Смордва) – wieś na Ukrainie w rejonie młynowskim obwodu rówieńskiego.

Pałac Ledóchowskich w Smordwie

Zamek w Smordwie

[edytuj | edytuj kod]

W XVI wieku istniał tu zamek z basztami. Prawdopodobnie w drugiej połowie XVIII w. dobra stały się dziedzictwem Ledóchowskich h. Szaława, których gniazdo rodzinne znajdowało się w Ledóchowie w powiecie krzemienieckim. Miejscowość stała się wkrótce centrum ich dóbr. Przypuszczalnie Józef Piotr Ledóchowski wybudował pałac klasycystyczny, wykorzystując może mury dawnego zamku. Wygląd tego pałacu nie jest znany, gdyż w połowie XIX w. Janusz Ledóchowski budynek ów przebudował na rezydencję. Po rozbudowie, dokonanej według projektu Henryka Marconiego, bryła pałacu została znacznie wydłużona. Niezadowolony z kształtu nadanego pała­cowi przez Marconiego, Michał Ledóchowski zaangażował Stefana Szyllera do ponownej przebudowy, którą wykonano w pierwszej deka­dzie XX w., nie naruszając samej bryły budyn­ku, znacznie ją tylko wzbogacono w stylu neorenesansowym[3]. W lipcu 1943 roku UPA napadła na 60 mieszkańców wsi, którzy schronili się w majątku, jednak po całonocnej walce udało się atak odeprzeć, jednak 15 obrońców zginęło. Po 1945 roku pałac zburzono.

We wsi zachowała się prawosławna cerkiew z 1787 roku (pierwotnie unicka) z grobowcami Ledóchowskich. W XIX wieku w ramach rusyfikacji dodano na jej dachu cebulaste kopułki.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu rówieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
  2. Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. X. Warszawa: 1880-1902, s. 915.
  3. Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, Tom 5 Województwo wołyńskie, 1994, str. 472-478.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]