Zamek w Międzyrzeczu Ostrogskim
50°18′04″N 26°28′30″E/50,301111 26,475000 Zamek i klasztor | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miejscowość | |
| Styl architektoniczny | |
| Ukończenie budowy | |
| Ważniejsze przebudowy | |
| Pierwszy właściciel |
Ostrogscy, Wasyl Iwan Ostrogski, Iwan Ostrogski, ks. Konstanty Ostrogski |
Położenie na mapie obwodu rówieńskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 50°18′04″N 26°28′30″E/50,301111 26,475000
| |
Zamek w Międzyrzeczu Ostrogskim – w XIV w. był własnością książąt Ostrogskich[1].
Historia i architektura
[edytuj | edytuj kod]W XIV w. założenie to składało się z przedzamku i zamku właściwego. Była to drewniana budowla obronna, w skład której wchodził budynek mieszkalny, budynki gospodarcze oraz zbudowana w 1460 r. cerkiew. W XV w. kniaziowie Wasyl a później jego syn Iwan Ostrogscy przebudowali drewniany zamek na gotyckie, murowane założenie[1]. Zbudowano kamienne mury obronne oraz wały ziemne. W każdym z czterech narożników znajdowała się dwukondygnacyjna, sześcioboczna wieża. Powstałe mury miały 1,5 m szerokości a ich wysokość wynosiła od 5 do 8 m. W południowo-wschodnim narożniku zbudowano budynek gospodarczy przylegający do muru i narożnej baszty. Wjazd na dziedziniec prowadził przez trzykondygnacyjną bramę wjazdową umieszczoną w murze[1]. Na początku XVII w. Janusz Ostrogski zbudował przy cerkwi dwór dla siebie, otaczając całość założenia murami obronnymi zwieńczonymi renesansową attyką. Miasto otoczył wałami ziemnymi z bramami. Fortyfikacja ta wielokrotnie odpierała ataki wrogów w wojnach Rzeczypospolitej z Turkami i Kozakami. Do naszych czasów dotrwały: Brama Zasławska z XVI w., ruiny budynku gospodarczego i mury obronne otaczające całość i pozostała część wyniosłych wałów, która jest zabytkiem twierdz, licznie w tych okolicach wznoszonych przeciwko nabiegom Tatarów, a później Kozaków[2].
Cerkiew
Stojąca na zamkowym dziedzińcu cerkiew pw. Świętej Trójcy zbudowana została jako obronna przez ks. Konstantego Ostrogskiego w 1454 r. w miejsce wcześniejszej drewnianej, która uległa spaleniu. W 1612 r. książę Janusz Ostrogski podarował cerkiew oo. franciszkanom. Została ona przemieniona na kościół katolicki i dobudowano do niej klasztor, który był opasany murem, broniły go cztery baszty i silna brana wchodowa, należycie w strzelnice opatrzone[2]. Po kasacie zakonu kościół zamieniono na cerkiew. Obecnie oglądać możemy prawosławną cerkiew zamkową[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VI, Warszawa, 1880–1902, s. 378-79.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Międzyrzecz (3), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 378.
- Zamek w Międzyrzeczu Ostrogskim