Hadyńkowce
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Wysokość |
300 m n.p.m. |
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
|
Kod pocztowy |
48273 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
49°02′20″N 25°55′36″E/49,038889 25,926667 |
Hadyńkowce (ukr. Гадинківці), w latach 1964–1991 wieś nosiła nazwę Komsomolśke (ukr. Комсомольське) – wieś w rejonie czortkowskim[1] obwodu tarnopolskiego, leżąca nad Niczławą, około 27 kilometrów od Husiatyna. Wieś stanowi centrum administracyjne silskiej rady.
Znajduje się tu stacja kolejowa Hadyńkowce, położona na linii Tarnopol – Biała Czortkowska.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza wzmianka – z 1483[2].
W czasach I Rzeczypospolitej wieś położona była w województwie ruskim. Była własnością szlachecką, należała m.in. do Kopiczyńskich, Cieleckich[3]. Przez pewien czas była w posiadaniu Ewy Potockiej z Kaniowskich, starościny lwowskiej, która 13 sierpnia 1777 sprzedała je za 50000 złr. Wincentemu Potockiemu[4].
Według rozgraniczenia z 1680 wieś znajdowała się w województwie ruskim. Część granicy pomiędzy województwami podolskim i ruskim przechodziła na południe od Trybuchowiec i Dżuryna – między temi wsiami oraz Ćwitową i Pomorcami, zatem na północ od Czortkowa, dalej – między wsiami Hadyńkowce i Szwajkowce[5].
W II Rzeczypospolitej, do 1 sierpnia 1934 roku miejscowość stanowiła gminę wiejską w powiecie kopyczynieckim województwa tarnopolskiego[6].
W latach 1944–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 17 Polaków[7].
W latach 1964–1991 wieś nosiła nazwę Komsomolśke (ukr. Комсомольське).
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- dwór w Hadyńkowcach wybudowany w XVIII w. przez rodzinę Cieleckich; spalony w 1915 r. i odbudowany po 1920 r. Przedstawicielem tego rodu i dziedzicem Hadyńkowiec był Artur Cielecki-Zaremba.
- cerkiew greckokatolicka.
Pomniki
[edytuj | edytuj kod]- pomnik poległych w czasie II wojny światowej,
- symboliczna mogiła członków Legionu Ukraińskich Strzelców Siczowych i UPA.
Urodzeni
[edytuj | edytuj kod]- Artur Karol Cielecki-Zaremba, – polski właściciel dóbr, polityk, poseł do Sejmu Krajowego Galicji VII, VIII, IX i X kadencji od 1895 do 1914, działacz społeczny.
- Grzegorz Chomyszyn – ukraiński duchowny greckokatolicki
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Постанова Верховної Ради України від 17 липня 2020 року № 807-IX „Про утворення та ліквідацію районів” [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-12] (ukr.).
- ↑ Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej: z Archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie wskutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego. T. XIX. Lwów: Drukarnia E Winiarza, 1906, s. 189–190. (łac.).
- ↑ Hadyńkowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 7 .
- ↑ O dobrach koronnych byłéj Rzeczypospolitéj polskiéj: w II. Działach, skrześlił Kornel Czemeryński. Lwów, 1870, s. 244–245.
- ↑ Mykoła Krykun: Podilśke wojewodstwo u XV-XVIII stolittiach: Sprawy i materiały. Lwów, 2011, s. 67. ISBN 978-617-607-064-1. (ukr.).
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 567.
- ↑ Henryk Komański , Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939–1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 232, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, T. 7, wyd. 2 przejrzane i uzupełnione, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, Warszawa, 1995, ISBN 83-04-03701-7 całość, ISBN 83-04-04229-0 t. 7, s. 70–73.
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. III, Warszawa, 1880–1902, s. 7
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Hadyńkowce, wś, powiat husiatyński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 7 .