Bobulińce
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Powierzchnia |
2,405 km² |
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
|
Nr kierunkowy |
+380 3544 |
Kod pocztowy |
48472 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
49°10′06″N 25°21′06″E/49,168333 25,351667 |
Bobulińce (ukr. Бобулинці, Bobułynci) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie czortkowskim[1]. Przez wieś przebiega droga terytorialna T 2006.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pod koniec XIX w. na obszarze dworskim znajdowała się karczma Zabawa[2]. W 1901 działała gorzelnia Mojżesza Dawida Aschkenazego i Beniamina Kaufmanna[3]. W 1909 we wsi odnaleziono meteoryt, który trafił do zbiorów Muzeum Podolskiego w Tarnopolu[4].
Po zakończeniu I wojny światowej, od listopada 1918 rok do lata 1919 Bobulińce znajdowały się w Zachodnioukraińskiej Republice Ludowej.
W II Rzeczypospolitej miejscowość stanowiła początkowo samodzielną gminę jednostkową. 1 sierpnia 1934 roku w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej została włączona do zbiorowej gminy wiejskiej Petlikowce Stare w powiecie buczackim, w województwie tarnopolskim.
W 1931 r. wieś liczyła 384 zagrody i 1819 mieszkańców. W lipcu 1941 r. nacjonaliści ukraińscy z OUN zamordowali 4 Polaków. Z kolei w nocy z 13 na 14 marca 1944 r. oddział UPA wymordował 38 polskich mieszkańców, w tym ks. Józefa Suszczyńskiego (ur. 1909) oraz ranił ciężko 10 innych osób[5][6].
Ocaleli ci z Polaków, którzy ukryli się u sąsiadów – Ukraińców, co odnotowano w Kresowej księdze sprawiedliwych Instytutu Pamięci Narodowej[7].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Zamek w Bobulińcach, wybudowany w XVII w.[8]
- Kościół pw. św. Antoniego[9] (1892), ob. w stanie posuniętej ruiny
- Parterowy dwór z ogrodem spacerowym.
-
Baboul na mapie z 1650
-
Kościół pw. św. Antoniego, 2015
Urodzeni w Bobulińcach
[edytuj | edytuj kod]- Maria Aniela Krasicka z domu hrabina Brzostowska (1816-1903), właścicielka ziemska
- Stanisław Sobotkiewicz[10] (1914–1993) – polski pisarz[11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Про утворення та ліквідацію районів [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-14] (ukr.).
- ↑ Zabawa 2.) karczma, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 177 .
- ↑ Gorzelnie i Fabryki wódek w Galicji w 1901 r.
- ↑ Ihor Duda:Tapnopol: 1540-1944. Tarnopol, 2010, s. 147. (ukr.)
- ↑ Henryk Komański , Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939–1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 146-147, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487 .
- ↑ JÓZEF SUSZCZYŃSKI — MARTYROLOGIUM [online], www.swzygmunt.knc.pl [dostęp 2023-03-19] .
- ↑ Romuald Niedziełko , Kresowa księga sprawiedliwych 1939–1945, 2007, s. 128, ISBN 978-83-7629-444-5 .
- ↑ Przeszłość i zabytki województwa tarnopolskiego, 1926
- ↑ Michał Kurzej: Kościół parafialny pw. Św. Antoniego Padewskiego w Bobulińcach. [W:] Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Cz. I : Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. T. 15. Kraków: Antykwa, 2007, 599 il. ISBN 978-83-89273-49-9
- ↑ Serhij Tkaczow: Sobotkiewicz Stanisław. [W:] Тернопільський енциклопедичний словник. редкол.: Г. Яворський та ін.. T. 4: А—Я. Тернопіль : Видавничо-поліграфічний комбінат «Збруч», 2010, s. 577. ISBN 978-966-528-318-8. (ukr.) (ukr.)
- ↑ Artykuł Stanisława S. Nicieja Moje kresy. Tarnopol - hetmańskie miasto. [dostęp 2018-04-25].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Bobulińce. [W:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. I. Warszawa, 1880–1902, s. 268.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Bobulińce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 268 .
- Bobulińce na stronie Rady Najwyższej Ukrainy (ukr.)
- Archiwalne widoki ogrodu w Bobulińcach w bibliotece Polona