Pałac w Żurawnie

Pałac w Żurawnie
	; Front
Państwo	Ukraina
Obwód	lwowski
Miejscowość	Żurawno
Typ budynku	pałac
Styl architektoniczny	rezydencja francuska
Architekt	Władysław Sadłowski
Inwestor	Antoni Skrzyński
Rozpoczęcie budowy	XVIII-XIX w.,; 1904
Ukończenie budowy	1908
Zniszczono	1904
Pierwszy właściciel	Antoni Skrzyński
Kolejni właściciele	Helena Skrzyńska (1894–1988), Kazimierz Jerzy Czartoryski
	Położenie na mapie obwodu lwowskiego Pałac w Żurawnie
	Położenie na mapie Ukrainy Pałac w Żurawnie
	49°15′N 24°14′E/49,250000 24,233333
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pałac w Żurawnie – pałac w Żurawnie.

Pałac wybudowany w stylu neorenesansu francuskiego w latach 1904–1908 według projektu Władysława Sadłowskiego na miejscu budynku wzniesionego na przełomie XVIII-XIX w., który spłonął w 1904; obok zamku w Żurawnie.

Historia

Pierwszy, piętrowy pałac w Żurawnie^[1] wybudował na planie szerokiego prostokąta w stylu klasycystycznym, na początku XIX w. Tomasz Żebrowski. Obiekt posiadający dwa skrzydła od ogrodu, które z korpusem tworzyły literę U, powstał obok miejsca, w którym stał obronny zamek. Od frontu miał dwukondygnacyjny portyk z czterema wysuniętymi kolumnami podzielonymi na piętrze balkonem. W części górnej portyku zwieńczonej tympanonem znajdowały się smukłe kolumny toskańskie. Pałac nakryty dachem czterospadowym spalił się w 1904 r.

Pałac Skrzyńskich-Czartoryskich

Po pożarze, sto metrów za pałacem przy Dniestrze zbudowano w latach 1904–1908 dla Antoniego Skrzyńskiego nową rezydencję w formie mniejszego pałacu w neorenesansowym stylu francuskim^[2], według projektu Władysława Sadłowskiego. Wystrój rzeźbiarski wnętrz był autorstwa Piotra Harasimowicza. W pałacu znajdowała się cenna biblioteka, zniszczona w roku 1939. W okresie przedwojennym pałac był własnością rodziny Czartoryskich^[3]. Od frontu balkon wsparty na czterech kolumnach. Nad balkonowym oknem kartusz herbowy budowniczych, po lewej herb Zaremba Antoniego Skrzyńskiego^[4], syna Władysława; po prawej herb Jelita Eugenii Dembowskiej^[5], żony Antoniego^[3].

Pałac od ogrodu
Kartusz z herbami Zaremba (L) Jelita (P)
Herb Zaremba
Herb Jelita
Kominek
Schody
Kaplica Czartoryskich

Przypisy

↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV. Warszawa: 1880-1902, s. 864.
↑ Żurawno. Cracovia Leopolis. [dostęp 2016-10-07].
↑ ^a ^b RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 627-634, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .
↑ Antoni Skrzyński
↑ Eugenia Dembowska

Linki zewnętrzne

Żurawno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 864 .

[Geo-1] Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV. Warszawa: 1880-1902, s. 864.

[2] Żurawno. Cracovia Leopolis. [dostęp 2016-10-07].

[Aftanazy-3] RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 627-634, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .

[4] Antoni Skrzyński

[5] Eugenia Dembowska

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]