Inazumalı kargo şirketi Komaniya Ekspres'te çalışan bir kurye.
Yerinde duramayan iki kuyruğu olan ve insan toplumunu seven bir nekomata.Resmî Website'deki Açıklamadan[1]
Kişilik[]
Inazumalı kargo şirketi Komaniya Ekspres'te çalışan bir kurye. İşini ve insan toplumunu seven bir nekomata.
Oyun içi karakter özellikleri ve profil sayfası yazısı
Resmî tanıtım[]
Küçük ve sevimli bir nekomata, özellikle uyurken çok sevimli olur. Uyuduğu sırada kulağına teslimatın gecikmek üzere olduğunu söylersen birden öyle hızlı koşmaya başlar ki savaş alanındaki General Gorou bile onun hızına yetişemez.
Inazuma'daki meşhur Komaniya Ekspres kargo şirketinin çok özel bir çalışanı var. İlk bakışta çok sempatik giyimli bir kadını andırsa da arkasında iki kuyruğu vardır. Tüm müşterilerine karşı nazik ve cömerttir fakat bazen teslimatlarını geciktirmemek için çatılarda sessizce koşturabilir...
Youkai olduğunu açıkça belli eden doğası yüzünden başlangıçta insanlar onun hakkında çeşitli yorumlar yapmış olsalar da Kirara görevlerini sorumluluk bilinciyle, dürüst ve etkili bir şekilde yerine getirdikçe insanlar şüphelerini bir kenara bıraktı hatta onun varlığına minnet duymaya başladılar. "Güvenilir ve dakik", "hizmet garantili", "neşeli ve sevimli"... Geri bildirim tahtasına Kirara'yla alakalı en çok bu üç yorum yazılır. Hatta söylentiye göre Kirara'ya beş yıldız verirsen veya atıştırmalık ısmarlarsan yüzünün parıldadığını ve kuyruğunu neşeyle salladığını görebilirmişsin.
Kirara'ya göre onun işi bir mücevher kadar kıymetlidir. İnsan topluluğuna dair her şeye değer verir ve müşterilerinin gülen yüzlerini görmekten mutluluk duyar. Bu yüzden onlara en iyi hizmeti sunmak için elinden geleni yapar. Ne de olsa şirket bir gün onu işten çıkarırsa Youkai olarak dağlara geri dönmekten başka bir seçeneği yoktur.
Neyse ki Komaniya Ekspres'teki patronu şimdiye kadar onu işten çıkarmayı aklının ucundan bile geçirmedi. Hatta Kirara'ya daha az çabayla daha yüksek maaş kazanabileceği bir sekreterlik pozisyonu bile önerdi. Kirara bu teklifi duyunca anında reddetti. Çünkü patrona söylemeye cesareti olmasa da aslında her teslimata çıktığında parası patron tarafından ödenen bir seyahate çıkmış gibi hissediyor.
Karakter hikâyeleri[]
Karakter Ayrıntıları
Inazuma'daki en güvenilir kargo şirketi hangisi diye sorsan herkesin cevabı "Komaniya Ekspres" olur.
Devamında aynı kişilere bu şirketin sunduğu hizmetin en iyi yönünü soracak olursan da insanların yüzünde bir tebessüm belirir ve özel bir kuryeden bahsederler...
Yani şu sevimli ve hayat dolu, fırıl fırıl iki kuyruklu genç Youkai'den. Paketini teslim ettiği için ona teşekkür ettiğinde sanki paketi alan kendisiymiş gibi büyük bir mutlulukla önünde eğilir.
Eğer vakit ayırıp da ona 5 yıldızlı bir değerlendirme bırakır veya birkaç atıştırmalık verirsen bu Youkainin gözlerindeki sevinç ışıltısını ve kuyruklarını nasıl ileri geri salladığını görebilirsin.
Ha! Bunları söyleyenler, bu nekomatanın aslında hiç de göründüğü kadar zayıf olmadığı konusunda da seni uyarabilirler. Sana ait olmayan paketlerde gözün varsa veya kendini fazla kaptırıp da kuyruklarına dokunacak olursan... İşte o zaman sonuçlarına katlanmak zorunda kalırsın.
Tüm bunları duyduktan sonra Komaniya Ekspres'e uğramamak elde değil...
"Affedersiniz, bir paket göndermek istiyorum da, rica etsem neko..."
Sen daha cümleni bitirmeden müdür, sanki dünyanın en sıradan isteğiymiş gibi döner ve "Kirara! Sana yine teslimat var!" diye bağırır.
O anda cıvıl cıvıl bir kız, saçlarını ve giysisini hızlıca düzelterek sana doğru gelir ve yüzünde kocaman bir tebessümle...
"Hoş geldiniz, Komaniya Ekspres'i seçtiğiniz için teşekkür ederiz!" der.
Karakter Hikâyesi 1
Arkadaşlık Sv. 2
Kirara'nın en eski anıları Inazuma'nın vahşi doğasında geçer.
O zamanlar tek kuyruğu olan isimsiz bir kedi yavrusuydu ve her sabah aç, guruldayan bir karınla uyanırdı. Gerindikten, esnedikten ve halinden şikayet eden bir tavırla bir kere "miyav" dedikten sonra kahvaltı avına çıkardı. Menüsünde genelde savunmasız serçeler veya kıyıya fazla yaklaşan meraklı balıklar olurdu.
Vahşi doğada ne zaman maceracılarla karşılaşsa güvenli bir mesafede uzanır ve onların çantalarından çıkardığı birbirinden ilginç aletleri izlerdi. Puff! Bir anda yükselen bir ateş... Çınn! Ateşin üzerinde tuhaf bir kazan! Fokurdama sesleri ile birlikte etrafı mest edici bir koku sarardı...
Fal taşı gibi açılmış gözleriyle olan biteni izledikten sonra tüm bunlar ona sihir gibi gelirdi. Böylelikle kalbinde insan toplumuna karşı bir arzu duymaya başladı, içinde sanki kelebekler uçuşuyordu.
Sert rüzgarların estiği dondurucu bir kış gecesinde, halen küçük bir kedi yavrusu olan Kirara, kuyruğunu hissedemeyecek kadar üşüyordu.
"Saklanacak sıcak bir yer bulmam lazım, bir ağaç kovuğu bile olur..." diye düşündü kendi kendine. Ancak kafasını kaldırıp da yukarı baktığında pek de uzakta olmayan ışıklar gördü...
Kirara'nın bir insan evine ilk girişiydi bu. Etrafındaki her şey hem çok ilgisini çekiyordu hem de onu korkutuyordu. Evin sahibi bir kedi yavrusunun içeri girdiğini fark etmemiş gibiydi, zaten Kirara da bunu pek umursamadı. Girişin yakınlarında küçük bir kutu buldu ve kutunun içine girmesiyle uyuması neredeyse bir oldu.
Rüyalara dalmadan önce "Bir gece kalacağım, sadece bir gece..." diye geçirdi aklından.
Ancak uyandığında kendini sıcacık bir şöminenin önünde buldu, yanında ise enfes kokulu bir kase nekomanma duruyordu. Tam karşısında kazak örmekle meşgul yaşlı bir kadın oturuyordu. Yaşlı kadın, kedicik yemeğini yesin diye ona bir şeyler söylemeye çalışıyor gibiydi. Kirara, kuyruğunu indirmiş ve gardını almış bir vaziyette önünde duran hoş kokulu nekomanmadan bir lokma aldı...
O zamana kadar yediği en lezzetli şeydi bu. O kadar lezzetliydi ki bunun bir rüya olduğundan şüphelenmeye başladı.
O günden sonra o sıcacık küçük evde pek çok kış geçirdi ve ev sahibi tatlı kadından hikâyeler dinledi...
Kirara bazen o ilk gecesi aklına geldiğinde kendi kendine hep şunu sorar:
"Tuhaf... Uykuya dalmadan önce yine ne düşünüyordum acaba?"
Karakter Hikâyesi 2
Arkadaşlık Sv. 3
Kirara insanların şehirlerine bayılır. Havai fişekleri, pazarları ve dört bir yandaki saçakları... Daha önce hiç görmediği, keşfedilmeyi bekleyen şeylerle doludur şehirler.
İlk nekomata olduğu zamanlarda Youkai güçlerini kullanarak insan suretinde Inazuma Şehri'ne girmişti. Şehirdeki her bir yeri köşe bucak araştırmıştı, hatta Yüce Şogun'un Tenshukaku'sunun çatısı bile bu meraktan payını almıştı. Kirara'nın en aşina olduğu adreslerden birinin Tenryou Heyeti olmasının sebebi de bu zaten.
Tenryou Heyeti ona "başkalarının çatısında dolaşma" ve "süs balıklarını yeme" gibi birtakım kurallar öğretmiş olsa da "insan toplumunda nasıl iyi bir Youkai olunacağını" bizzat Büyük Narukami Tapınağı'ndaki Leydi Kitsune'den öğrendi. Kirara, kendi tabiriyle "en büyük ve en havalı Youkai"nin gözüne girmeyi başarmıştı. Yae Miko da engin deneyimini bu yaşam dolu ilginç gençle paylaşmaya hazırdı. Kirara'nın gözünde Inazuma Şehri'nin sokaklarının hazinelerle dolu bir yer olduğunu öğrenen Miko, ona Komaniya Ekspres'te iş aramasını tavsiye etti.
"İnsan toplumuna adapte olmak istiyorsan sıradan bir insan gibi çalışmalısın. Bu çok önemli." dedi Leydi Kitsune.
"Ha, bu arada... Büyük Narukami Tapınağındaki Guuji Yae'ye gönderilen paketlere en büyük önceliği vermelisin. Bu öğüt, az önce söylediklerimden çok daha önemli!" diye ekledi şanlı rahibe.
Karakter Hikâyesi 3
Arkadaşlık Sv. 4
Bazen kötü niyetli haydutlar kargo paketlerine göz dikerler. Kuryelerin geçtiği yolun yakınına saklanırlar ve dikkatli bir şekilde gelen geçen kuryeleri izlerler.
Kurye eğer sert görünümlüyse veya bir grupla beraber gelmişse bu haydutlar kendilerini riske atmazlar. Sonuçta en fazla bir gün daha karınları aç gezeceklerdir.
Ancak Kirara gibi narin ve tek başına seyahat eden bir kuryeye denk geldiklerinde sevinçten adeta etekleri zil çalar. Avuçlarının içine düşen Moranın kokusunu daha o anda almaya başlarlar.
Kirara oradan geçerken haydutlar saklandıkları yerden fırlarlar ve Kirara'nın önünü kesip onu yolundan alıkoyarlar.
"Ne oldu? Bir şey mi lazım?" diye sorar Kirara, tereddüt eder bir halde.
Haydutlar daha yakından bakınca bu genç kızın iki kuyruğu olduğunu görürler. Tuhaf gelir tabii ancak vücudu çelimsiz ve yüzü de kibar durur. Tam da aradıkları gibi kusursuz bir avdır. Üstelik yanındaki paketler de kocamandır. Bugün, soygun için ne kadar da güzel bir gün diye düşünürler...
"Şey... Göndermek istediğiniz bir paket varsa lütfen Inazuma'daki şubemizi ziy..."
Çoğu haydut, Kirara daha sözünü bitirmeden kılıcını savurur. Biraz daha kibar olanları ise Kirara'ya can güvenliği için paketleri kendi rızasıyla yere bırakmasını söyler. Gözü kara olanlar ise hemen kızın etrafını sarar ve yumruklarını gösterir.
Kullandıkları yöntem hangisi olursa olsun sonuç hep aynıdır.
Ertesi sabah Tenryou Heyetinin kapısının önünde birkaç büyük kutu belirir. Paketleri mühürleyen teslimat fişindeki "Teslim Edilen Malların Cinsi" kısmında sadece bir kelime yazılı olur: "Kötüler."
Karakter Hikâyesi 4
Arkadaşlık Sv. 5
Kirara, Inazuma Şehri'ne ilk taşındığında sık sık yol kenarına uzanır ve gelip geçenleri seyrederdi.
"Aa! Demek insan kızlar böyle giyiniyormuş..." İnsan toplumuna katılma arzusu, kendi kıyafetlerinin etraftakilere benzeyip benzemediği hususunda onu daha duyarlı hale getirmişti.
Bahar vaktinde kızlar genelde bir çiçek koparıp kulaklarının arkasına veya saçlarına takıyordu... Çok geçmeden özel bir takı çok popüler olmuştu... Daha sonra ise herkeste özel tarzda bir bilezik takma furyası başlamıştı...
Kirara tüm tarzları hiç sorgulamadan kabul etti ve her trendi de olduğu gibi takip etti. Yaptıklarıyla ilgili hiçbir şeyin yanlış olduğunu düşünmedi, yalnız taktığı takılar hareket etmesini veya tırmanmasını zorlaştırıyordu o kadar. Kırsalda bir kedi yavrusu olmaktan çok farklıydı!
Bu durum, bir gün Chiori adındaki eski bir müşterisine teslimat yaptığında ondan çok fena bir fırça yiyene kadar devam etti...
O gün Kirara içeri girmeden önce nazik bir şekilde kapıyı çalmıştı, ancak Chiori'nin ona paspal bir kediymiş gibi dik dik bakacağı aklına bile gelmemişti...
Fontaine'de ünlü bir tasarım markası bulunan bu Inazumalı moda tasarımcısı, Kirara'yı zaten tanıyordu ve lafını hiç esirgemeden konuştu.
"Aman tanrım! Buraya gelirken bir Uçarlopla falan mı savaştın, ne yaptın? Giydiklerini çöpten mi topladın? O cırtlak renkli çiçek saçına nasıl girdi? Gözlerim kanadı resmen! Üzerinde güzel sayılabilecek tek şey şu ayakkabıların..."
"Şey... Chiori, o-onlar benim kendi ayaklarım, b-biliyorsun değil mi?" Kirara gerginlikten kekelemeye başladı.
Chiori, ne umutsuz bir vaka diyerek hemen eline bir makas, biraz da kumaş aldı ve Kirara'yı giyinme odasına soktu.
"Sakın yanlış anlama ama dükkanımdan çıktığında biri seni bu kıyafetlerle görürse çok utanırım!"
Birkaç makas darbesinin ve iğne ipliğin sesinden sonra, Kirara'nın Chiori'den yediği fırçalar artık bugün hâlâ giydiği giysilere dönüşmüştü.
O günden sonra paketleri teslim ederken artık başka bir görevi daha vardı, o da bu harika giysiyi nereden aldığına dair müşterilerin soracağı soruları yanıtlamak... Böylece Chiori'nin namı çok uzaklara yayıldı.
"Hıh, düşüncelerimde asla yanılmadığımı söylemiştim sana!" Kirara, Fontaine'e yaptığı bu seferki teslimatta Chiori'yi çok daha keyifli halde buldu.
"Giysi siparişleri dışında başka bir şey mi var?" diye sordu Chiori.
"Evet var, şey...."
"Hadi ama, lafı eveleyip geveleme!"
"Müşteriler soruyor da... Sen acaba... Kedi patilerine benzeyen bir ayakkabı tasarlamayı düşünür müydün?"
Karakter Hikâyesi 5
Arkadaşlık Sv. 6
Her bir teslimat, Kirara'nın gözünde paha biçilemez bir hazine gibidir. Her paket onu farklı yerlere götürür ve onun farklı manzaralar görmesini sağlar.
Eskiden Kirara mesaiden sonra depodaki "Teslim Edilemeyen Paketler" kısmına giderdi ve paketlerin alıcılarına teslim edilememesine dair onlarca sebep görürdü.
"Yanlış adres", "alıcı taşınmış", "yanlış isim"...
Sahibine ulaşmamış her bir paket, tıpkı Kirara'nın boğazına kaçmış bir kılçık gibiydi, yutkundukça batardı. Bu yüzden her bir paketin ayrıntılarını sessizce not alır ve hem çalışırken hem de boş zamanlarında her bir alıcının nerede olduğunu araştırırdı.
Böylece müşteriler, Komaniya Ekspres'in güvenilirliğini ve hizmetlerinin kalitesini övmek için birbirleriyle yarışırken Komaniya Ekspres'in itibarı da günbegün arttı.
Komaniya Ekspres'in sahibi bunu duyunca, bütün geceyi hiç uyumadan Kirara'ya yeni bir ünvan tasarlamakla geçirdi ve ertesi gün Kirara "Altın Seviye Kurye" oldu.
"Dürüst olmak gerekirse, 'Teslim Edilemeyen Paketler' kısmının boş olduğunu görünce soyulduk sandım..." dedi şirketin sahibi.
Kirara için en büyük mutluluk, paketi alıcının ellerine verdiği o andır. Teslimatla geçen uzun bir günden sonra yüksek yerlere tırmanmayı ve pazardan yükselen sevinç seslerini dinlerken şehrin manzarasına dalmayı çok sever.
İşte bu anda, aklına daha yavruyken o yaşlı kadının kucağında hikâyeler dinlediği günler gelir. Olan bitenler ve entrikalar, fantastik yaratıklar ve canavarlar, hepsi Kirara'nın gözünün önünden serin bir akşam esintisi gibi geçer ve kalbine dokunur.
Ve tıpkı eski günlerdeki gibi, hikâyelerle hayaller birbirlerine karışırken usulca gözlerini kapatır ve huzur içinde yarını karşılar.
Gizemli Paketler
Arkadaşlık Sv. 4
Komaniya Ekspres'in bazı müşterileri bazen kapılarında gizemli bir paket bulurlar. Bu paketlerin çoğu küçük ve zariftir, ayrıca güzel bir şekilde süslenmiştir.
Paketleri ellerine alırlar ve kafalarını şaşkınlıkla sallarlar, son günlerde bir şey satın almadıkları ve paketin üzerinde de bir şey yazmadığı için bunu tuhaf bulurlar. Tabii çok da uzak olmayan bir geçmişte iki kuyruklu o kuryeye bir atıştırmalık ikram ettiklerini çoktan unutmuşlardır.
Her pakette genellikle kurutulmuş Nilotpala Nilüferi, Yıldız Kabuğu süsü veya evde küçük bir çocuk varsa kabuğunda özel desenleri olan bir Firavun Böceği gibi sevimli hediyeler bulunur.
Bunların hepsi, Kirara'nın teslimat yaparken topladığı şeylerdir. Onun gözünde yeni ve büyüleyici hazinelerdir bunlar, ayrıca harika bir teşekkür hediyesidir. Ancak maalesef ki Komaniya Ekspres'in kurallarına göre çalışanlar ile müşteriler arasında herhangi bir alışverişte bulunmak yasaktır. Bu yüzden her bir kutuyu Kirara'nın bizzat hazırlaması, sevimli süsler eklemesi ve alıcılarının kapısına sessizce bırakması gerekmektedir.
Ancak bu "gizemli paketlerden" en çok alan Inazuma'daki bir evdir...
Kirara asla geri dönüp dağlarda ve vadilerde dolaşan bir "büyük Youkai" olmak istemediğini söylese de, her vakit bulduğunda o soğuk kış gecesinde sığındığı eski eve gider. Kapıya hediyeyi bıraktığında yaşlı kadını bahçede güneşlenirken görürse hemen kediye dönüşür ve "miyav, miyav" diyerek kadının kucağına atlar, iyice yerleşip kıvrılır ve onun dikkatini çekmeye çalışır.
"Ah! Döndün mü Kirara?" diyerek güler yaşlı kadın, bu minik kedinin aslında ünlü bir kurye olduğunu bilmeden. Bildiği tek şey, bu kediciğin sık sık "oynamak" için çok uzun süreliğine gözlerden kaybolduğudur.
"Çok hızlı büyüdün. Seni kutunun içinde bulduğumda ufacık bir şeydin..." diyerek Kirara'nın başını okşayan kadın, yuvarlak ve parlak bir inci çıkarak onu Kirara'nın patilerine koyar.
"Bunu görüyor musun? Bu, o hikâyedeki Sango İncisi. Kapının eşiğinde duruyordu, sahibi kim bilmiyorum." dedi. Yaşlı kadın ayrıca sessizce kendi kendine "Ne zaman uyansam ev temizlenmiş, kahvaltı da hazırlanmış oluyor. Çok tuhaf..." diye söylendi.
"Bu yaşlı kadına bakmak için bir Youkaiye dönüşmüş olamazsın herhalde, öyle değil mi kedicik?"
Kirara bunu duyar duymaz masum bir şekilde gerindi ve kadının ne dediği hakkında bir bilgisi yokmuşçasına esnedi.
Konuşması bittikten sonra yaşlı kadın sustu ve samimi bir şekilde güldü. Daha sonra ikisi de öğle güneşinin tadını çıkarmaya devam etti.
Önsezi
Arkadaşlık Sv. 6
Buz gibi soğuk bir kış gecesinde Kirara şöminedeki kömürlerin önünde yatmış uyukluyordu. Ne kadar uğraşırsa uğraşsın bir türlü güzel bir uyku çekemiyordu.
Közler söneli çok olmuştu, için için yanan alevler bile pencerelerin kenarındaki çatlaklardan esen soğuk rüzgarla birlikte son sıcaklığını vermişti. Kirara istemeden de olsa iyice kıvrıldı ve kuyruğunu da karnına doğru çekti. Son zamanlarda kuyruğu çok kaşınıyordu ve kıpır kıpırdı, ne kadar yalarsa yalasın onu bir türlü sakinleştiremiyordu.
"Çok tuhaf, yaşlı kadın bu sabah gitti ve hâlâ dönmedi..." diye sessizce mırıldandı kendi kendine.
Kalan son ateş de küle döndü ve verdiği son sıcaklık da kaybolup gitti. Kirara gerindi, dışarıda yağan kar tanelerine endişeli gözlerle baktı ve sonra sessizce pencereden atladı.
Ayağının altındaki kar taneleri buz gibi soğuktu ve çok geçmeden soğuktan patileri ağrımaya başladı. Çatıya çıkarak şehre doğru baktı. Ancak ay bu gece gözlerden tamamen uzaktaydı ve etrafında bir ışık zerresi bile yoktu.
"Yakınlarda çok ama çok uzun bir ağaç olduğunu hatırlıyorum..."
Kirara'nın kuyruğu kendisinden çok daha endişeli duruyordu. Tırmanırken içgüdülerine uymayı defalarca reddetti ve neredeyse yere düşüyordu.
Ağaç gökyüzüne doğru uzanıyordu ve o kadar uzundu ki sanki sonu yok gibiydi. Kirara ne kadar yükseğe çıktığına hiç dikkat etmedi, o anda aklından Youkailerle ve insanlarla ilgili hikâyeler geçiyordu. Sanki bir ağaca tırmanıyor gibi değil de geçip giden günlerin arkasından koşuyor gibiydi ve bir adım geç kalsa hepsi sonsuza dek yitecekmiş gibi geliyordu.
"Hızlı, biraz daha hızlı..."
Nihayet ağacın en tepesine ulaştı, tüm dünya ayaklarının altındaydı. Uzaklarda, göz kamaştırıcı bir ışık adeta bir ateş böceği gibi birdenbire her yeri aydınlattı. Bu, şehrin gece ışıklarıydı.
O anda Kirara'nın kalbinde bir şeyler alevlenmiş gibiydi ve geçmişteki tüm hayali hikâyeler sonunda gerçeğe dönüşmüştü, bu havai fişek galaksisine adeta binlerce parlak ışık hüzmesi akıyordu. Bir zamanlar çok uzaklarda görünen hikâyeler artık o kadar yakındaydı ki uzansa neredeyse onlara dokunabilirdi. Bu anı yaşamayı daha önce hiç olmadığı kadar çok istiyordu.
"Aa! Onu görüyorum!"
Artık nasıl olduysa, görünmeyen bir güç Kirara'ya göz kamaştıran ışıkların arasından görmeyi arzuladığı tek kişiyi seçmesine yardım etti.
Güvenli bir şekilde yere indikten sonra bulutlar aralandı ve ay ışığı altında karların üzerine gölgesi düştü, bu gölgede artık iki kuyruk vardı...
"Bu gece kalmak istemediğine emin misin? Kar daha yeni dindi, geri dönmek pek kolay olmaz." dedi ev sahibi.
"Hayır hayır, kalamam! Evde küçük bir kedim var, benim dönmemi bekliyor, haha..." dedi girişin orada duran yaşlı kadın .
"Madem öyle, gelin sizi götüreyim!" diyen genç bir kızın sesi yankılandı dışarıdan.
Ev sahibi ile yaşlı kadın dışarıya baktılar. Sesin sahibi, kıpır kıpır iki kuyruğu ve belinde parlak bir Önsezisi olan genç bir kızdı.
Takımyıldızı[]
Diğer diller[]
Karakter başlığı: Damdaki Kedi[]
| Dil | Resmî Adlandırma |
|---|---|
 Türkçe | Damdaki Kedi |
 İngilizce | Cat Upon the Eaves |
 Çince(Basitleştirilmiş) | 檐宇猫游 Yányǔ Māo Yóu |
 Çince(Geleneksel) | 檐宇貓遊 Yányǔ Māo Yóu |
 Japonca | 檐宇遊猫 En'u Yuubyou[!][!] |
 Korece | 지붕을 누비는 고양이 Jibung'eul Nubineun Goyang'i |
 İspanyolca | La Gata en los Aleros |
 Fransızca | Mistigri sur les toits |
 Rusça | Кошка на гребне крыши Koshka na grebne kryshi |
 Tayca | แมวพเนจรบนชายคา |
 Vietnamca | Mèo Leo Nóc Nhà |
 Almanca | Abenteuer über den Dächern |
 Endonesyaca | Cat Upon the Eaves |
 Portekizce | Gatinha dos Beirais |
 İtalyanca | Gatta sulle grondaie |
Gezinti[]
| |||||||||||||||||||||||||||||
