Muhtemelen birçok şeye gereğinden fazla önem veren Sumerulu meşhur bir mimar. Gerçeklikle başı dertte olan bir estetik düşkünüdür.
Resmî Website'deki Açıklamadan[1]
Kişilik[]
Bazen birçok konuyu gereğinden fazla önemseyen, Sumerulu ünlü bir mimar. Gerçek hayatın dertlerinde boğulan bir estetik sevdalısı.
Oyun içi karakter özellikleri ve profil sayfası yazısı
Resmî tanıtım[]
Ana akım Sumeru Akademisi bazen bir gerçeği saklama eğiliminde olur, o da bazı insanlar için yeteneğin bir yük haline gelebilecek olmasıdır. Öte yandan bu bir bahane de olabilir. Aslında kaderini tayin eden şey karakterin kendisidir. Bu fikirler Kaveh'nin ısrarla reddettiği türden fikirlerdir.
Sumeru'da meşhur bir mimar. Kshahrewar'ın Işığı olarak bilinir ve sektördeki en saygın isimlerden biridir.
Kaveh, bir tasarımcı ve başarılı bir mezun olarak Akademi öğrencileri arasında saygın bir kişiliktir ve Kshahrewar öğrencilerinin rol modelidir. Ne yazık ki kariyeri insanların düşündüğü gibi rahat ve sorunsuz değildir. Bu, hayatın birçok alanı için geçerli bir durumdur.
Unvanlar, söylentiler, şöhret ve itibar... Bunların hepsi onun çalışmalarının bir yan ürünüdür. Olağanüstü tasarım becerileriyle donatılmış olan Kaveh işini yaparken kalbini ve ruhunu ortaya koyar, estetiğe ve mimariye dair ideallerinin peşinden gider. Tasarımcılar yapının son geldiği halden sorumlu değillerdir fakat yapının tüm yönleri için sorumluluk alırlar. Bu yüzden tasarım ayrıntıları, güvenlik, pratiklik gibi her alanda kaliteli bir iş çıkardığından emin olmalıdır. Bunlar dışında, alanında en iyilerden biri olduğu için tüm inşa süresince estetik ve insani faktörler konusunda ekstra dikkatli olur. Ona göre, gerçeklikle bağı kopmuş tasarımlar bir fanteziden ibarettir oysaki bir bina inşa edebilmek için tasarımın mutlaka pratik bir karşılığı olmalıdır.
Bununla beraber, böylesine olağanüstü bir mimarın tek bir proje yüzünden iflas etmiş olması akıl alır gibi değildir. Neyse ki çok az insan bundan haberdardır ve bu insanların çoğu bunu bir sır olarak tutar. Kaveh bu sırrın ortaya çıkmasından ölümüne korkar. Bu yüzden idealindeki hayatı yaşıyor demek pek doğru olmaz.
Karakter hikâyeleri[]
Karakter Ayrıntıları
Sumeru gibi yetenekle dolup taşan bir ülkede iş, tasarımcı seçmeye geldiğinde insan seçim yapmakta zorlanır. Öte yandan söz konusu mimarlar olduğunda ise aklına Kaveh gelmeyenlerin sayısı bir elin parmaklarını geçmez.
Kshahrewar mezunu bu yetenek, Sumeru'nun yakın geçmişte gördüğü en büyük mimar seçilmiş ve hatta "Kshahrewar'ın Işığı" ünvanını kazanmıştır. Kaveh'nin bu ünvandan etkilendiğini söylemek ise pek doğru olmaz.
Kendisi bu tarz hoş isimleri ve ünvanları birer başarı gördüğü kadar ayağına pranga olarak da görür. Örneğin boğazına kadar borca batmış olması, Kaveh için hâlâ bir utanç kaynağıdır. Göz önünde bulunmayan biri borca battığını duyursa dikkat çekmez belki ama ünlü bir mimar için bu söz konusu olamaz. Hatta bu yersiz dürüstlüğün sonucunda itibarını bile kaybedebilir. Bu nedenle Kaveh, kendini küçük düşürmemek adına bu konuyu konuşmaktan imtina eder ve kaygısızca yaşıyormuş gibi davranır.
Tasarım becerileri ve etkileyici estetik anlayışı sayesinde insanlar Kaveh'nin yetenekli olduğuna ve dolayısıyla ufak yalanına da göz kırpmadan inanır.
Sonuçta muhteşem mimar Kaveh'ye sıkıntı çıkaracak bir mevzu olması mümkün müdür hiç?
Karakter Hikâyesi 1
Arkadaşlık Sv. 2
Bugün dahi Kshahrewar öğrencilerinin Alkazar Sarayı'nda ve Akademi'nin muhtelif salonlarında bölümlerinin ünlü mezunu Kaveh'yi konuştuklarını duymak mümkündür. Darşandaşlarına göre Kaveh, yakın geçmişte eşi benzeri görülmemiş bir dahi ve muhteşem bir mimardır. Kaveh, seçkin eserleriyle adını Akademinin geçmişine altın harflerle yazdırmıştır. Olur da bir Kshahrewar öğrencisine rastlarsanız Kaveh'nin başarılarını methetmesini dinlemek gerekir. Tek başına Alkazar Sarayı'nı tasarlamış, Ormos Limanı'nın simgelerinden olan deniz fenerini restore etmiş, limanın asansörlerini ve kargo taşıma yapılarını geliştirmiş, orman ve vadilerin çevre bölgelerinin uzamsal optimizasyonu üzerine çığır açıcı çalışmalar ortaya koymuş... Bu liste uzar gider.
Bunca başarıya imza atan Kaveh, artık alelade bir isim olmaktan çıkmış ve tasarım alanında başarıyla eş anlamlı hale gelmiştir. Kaveh'nin özgeçmişi çoğu kişinin hayallerini süsler. Okulda yeteneğiyle öne çıkmış, mezun olduktan sonra büyük inşaat firmalarından iş teklifleri almış, birkaç yıl çalıştıktan sonra ayrılıp kendi tasarım firmasını kurmuş.
İnsanların Kaveh'nin hayatına dair bildikleri bu kadardır, hikâyelerin ardında yatan gerçekten çoğu habersizdir. Bu gerçeği Kaveh bizzat saklamaya çalışır. Olağanüstü bir tasarımcı olduğu da gerçektir elbet ama sakladığı bu gerçek, bunca başarıya rağmen diğerlerinin düşündüğü o mükemmel hayatı ne yazık ki yaşayamıyor olmasıdır.
Kaveh, geçmiş deneyimlerini şöyle özetler: Yanlış anlaşılmalar dert olduğu kadar kaçınılmazdır da. Herkes yanlış kararlar verebilir ve kalıplaşmış etiketlerin baskısına yenik düşebilir. Örneğin "tasarımcı" dendiğinde insanların aklında parmağını şıklatarak Mora kazanan, birkaç kalem darbesiyle şöhrete kavuşan biri canlanır. "Güzel sanatlar" dendiğindeyse neşeyle delilik arasında gidip gelen, başkalarına üstten bakan tembel ve bencil bir kişilik göz önüne gelir. Oysa ne kadar saçma, ne kadar yersiz bir düşüncedir bu.
Kaveh böyle hayali fikirlerin hiçbirine uymaz. Tasarımlarını tek kalem darbesiyle bitiremez, her işine ciddiyet ve özveriyle yaklaşır. Başarılı biri gibi giyinir fakat bir projenin değerini alacağı ödemeyle ölçmez. Sumeru'daki çoğu insana göre çok daha prensipli biridir. "Sanatın" tasarıma adanmış bir hayatın kaynağı olduğuna inanan Kaveh, tasarım aşamasında projenin beşeri amacını veya işlevselliğini unutmaz. Hatta bu iki kriter için ödün verdiği bile olur. Bazen dinlenme süresinden, bazen projenin süsleme aşamasından... Bazense alacağı ödemeden taviz verir.
İstediği başarıya yıllar sonunda nihayet kavuştu. Alkazar Sarayı tamamlanınca göğsünü kabartarak Sumeru'ya döndü. Meslektaşları dev bir ağacın üzerine konuşlandırılmış bu dillere destan saraya övgüler yağdırıyor, tasarımcısının muhteşem hayal gücü karşısında hayranlıklarını saklayamıyorlardı. Yapının mimari işlev ve insan anlatısını zarif tasarım değerlerinde bir araya getirişi, varlığıyla çevresindeki dağlık alanın atmosferini yeniden yorumlayışı sıra dışıydı. Alkazar Sarayı'nın son derece başarılı bir deney olduğunu inkar edecek kimse yoktu.
Bu meslektaşlar, Kaveh'nin bu projede kişisel prensipler, beklenmedik değişiklikler ve birbiri ardına gelen başka sorunlardan dolayı iflas ettiğini bilmiyordu neyse ki. Sonuç olarak Kaveh'nin çabaları sayesinde bu iflas gerçeği, başarılı eserinin yapım aşamasındaki sorunlarıyla beraber gizli kalmaya devam etti.
Karakter Hikâyesi 2
Arkadaşlık Sv. 3
Kaveh, klasik bir Sumerulu alim ailesinde doğdu. Rtawahist Darşanından mezun babası bir zamanlar Akademide çalışmış, annesi ise Kaveh gibi Kshahrewar'dan mezun olup ünlü bir mimarlık kariyerine imza atmıştır. Doğal olarak anne babasının etkisinde kalan Kaveh, genç yaştan itibaren mimari tasarıma merak saldı. Evlerinin salonunda ailecek otururken Kaveh, ona hediye gelen yapboz bloklarıyla oynardı.
Kelimelere gerek duymadan da mutlu olabildikleri bir evleri vardı. Kaveh "ev" anlayışını bu dönemde kazandı.
Ne yazık ki bu mutlu tablo uzun sürmedi. Kaveh Akademiye girmeden bir süre önce babası, Kaveh'nin de cesaretlendirmesiyle Darşanlar Şampiyonasına katıldı. Zor bir yarışma değildi, ancak kazanacağı tahmin edilen babası, kıl payıyla şampiyonluğu kaçırdı ve sonrasında bir süre ortalardan kayboldu.
Kaveh ve annesi, kısa süre sonra kötü bir haber aldı: Kaveh'nin babası çölde geçirdiği bir kazada hayatını kaybetmişti. Bu beklenmedik badire Kaveh ve annesini derinden sarstı. Hassas bir kişiliğe sahip annesi, bu olaydan oldukça kötü bir şekilde etkilendi. Kocasının kaybıyla çöken kadın, günlerinin çoğunu kaygı ve hüzün dolu düşünceler içinde geçirmeye başladı. Kaveh ise geceleri uyumadan önce gözlerini her kapattığında babasının gülümseyip ona güzel bir hediye getireceğine söz vererek evden son kez çıkışını görüyordu. Genç Kaveh, şampiyona için cesaretlendirmese babasının yarışmaya katılmayacağını ve sonrasında kaybolup hayatını yitirmeyeceğini düşünüyordu hep ama ne kadar yalvarırsa yalvarsın geçmişi değiştirmek mümkün değildi maalesef. Babasının ölümü, annesinin ıstırabı... Bunların hepsinin sebebi Kaveh'nin söylediği o bir çift sözdü. O günden itibaren Kaveh, hissettiği bu suçluluğun gölgesinde yaşadı.
Annesi, kocasının altın kalpli biri olduğunu ve yaşamını böyle bir adamla geçirmekten büyük mutluluk duyduğunu söylerdi hep. Doğruymuş ki kocasının vefatından sonra bir daha asla gülümsemedi. "Ev" artık sıcak ve aydınlık bir yuvadan soğuk ve yalnızlık dolu bir kutuya dönüştü. Kaveh sık sık annesini kanepede oturmuş titreyen ellerine bakarken bulurdu. Annesi hiçbir şey çizemez, hayalinde bile hiçbir şey tasarlayamaz hale gelmişti. Kaveh bu manzarayla her karşılaştığında görünmez dev bir elin onu ezdiğini hisseder ve kendine sorardı: "Ben olmasaydım bu aile şimdi bu halde olur muydu acaba?"
O günlerde henüz çok gençti ve yapabileceği çok az şey vardı. Suçluluk duygusu yüzünden annesine olabildiğince eşlik etmeye çalışır ve onun yanındayken olumsuz bir surat ifadesi takınmazdı. Neredeyse hiç yardımı dokunmasa bile annesine elinden geldiğince destek olurdu.
Tatsız geçen bu günlerden sonra Kaveh Akademiye girecek yaşa geldi ve giriş sınavlarını geçerek Kshahrewar'a girdi. Eğitimi sırasında annesiyle daha az vakit geçirmek zorunda kaldı. Annesi de içindeki hüznü biraz olsun yatıştırmak için Fontaine'e seyahat etti. Orada bir iş teklifi aldı ve Sumeru'ya döndükten sonra bu güzel haberi Kaveh ile paylaştı. Kaveh, bu haber artık yalnız yaşayacağı anlamına gelse de annesinin kararına destek çıktı ve Sumeru'dan ayrıldığı gün onu yolculadı.
Gemisi çoktan limanı terk ettiğinde bile annesinin arkasından uzun süre bakakaldı. Onu çok özleyecekti özlemesine ama ona bu kadar acı veren bu toprakları terk etmenin ona iyi geleceğini de biliyordu. Kaveh, annesi üzülmesin diye yalnız olduğunu asla dile getirmedi. Artık koca adam olduğunu ve kendi ayakları üzerinde durabileceğini söylüyordu annesine. Yalnızlık, acı veya ailesinin dağılışı geceleri uykusunu kaçırıyorsa da babasını yarışmaya katılmaya teşvik etmenin cezasını çektiğini düşünüyordu. Ebeveynlerini bu kadar derinden yaralayan biri, başına gelen her şeyi hak ederdi. Kaveh de bunun utancıyla yaşamak zorundaydı.
Kaveh'nin o günden beri aklında işte bu düşüncelerle yaşadığı göz önünde bulundurulursa "ev" kavramının ona hem başkalarını sevmeyi öğrettiği hem de başkalarına isteyerek zarar verme yetisini tamamen yok ettiği söylenebilir. Sonraki yıllar boyunca kişiliği ve ideallerinde mahsur kalacak, kendinden yardım isteyen herkese kim olursa olsun yardım eli uzatacak ve gerçekten itiraz etmek istediği konularla karşılaşsa dahi kimseye tam anlamıyla karşı çıkamayacaktı. Yaptığı onca iyiliğe rağmen içindeki suçluluk duygusu hiç geçmedi. Dahası, her zaman doğru ve yerinde kararlar vermiyor, çünkü hayattaki seçimlerini ceza çekmesi gerektiğini düşünerek yapıyor. Yanlış kararlar sonucu çektiği acıda huzur buluyor.
Kaveh'yi bir sanat eserine benzetmek gerekseydi... Dışarıdan kusursuz duran ancak merkezindeki o zayıf nokta bulunduğunda paramparça olup dağılacak bir heykel uygun bir tercih olurdu.
Karakter Hikâyesi 3
Arkadaşlık Sv. 4
Kaveh'nin mezun olduktan sonra ilk projesi, farklı hocaların danışmanlığındaki Darşan öğrencilerinin yaptığı bir grup projesine yardım etmek oldu. Tasarımının sorumluluğunu üstlendiği ilk proje olduğundan iş yükü ona oldukça ağır geldi ama kendi iddiasına göre inatçı bir kişiliği olduğundan iki koca yıl boyunca tüm enerjisini işine harcadı ve saat kaç olursa olsun, proje fark etmeksizin diğerlerine yardımcı oldu.
Yeterince deneyim kazandıktan sonra bu tür ortak projeleri bırakarak kendi adı altında bağımsız çalışmaya başladı ve tarzını beğenen bir müşteri profili kazandı. Bazı müşterilerin ondan bina tasarlamasını istemesiyle Kaveh'nin kariyeri de başlamış oldu. Gösterdiği sıkı çalışma ve alın teriyle iyi miktarda Mora biriktirmeyi başardı. Ne yazık ki Kaveh'nin bir yol ayrımına gelmesi uzun sürmedi. Müşterilerin istediği tasarımlar, akademik tasarımlardan çok farklıydı. Daha pragmatik, halktan daha kopuk tasarımlar isteniyordu. Müşterilerin beklentilerini karşılamak, Akademideki hocalarının beklentilerini karşılamaktan çok daha zordu üstelik. Bir yandan Sumeru'daki akademik trendler de işlerini etkiliyordu. Kaveh, tanıdığı bir kişinin de söylediği üzere ideallerine ve kariyer hedeflerine ulaşmanın kolay olmayacağını fark etmeye başladı.
Akademideki düşünce ekolleri ve bakış açıları sürekli değişiyor, çoğu araştırmacı devamlı öz eleştiride bulunuyor ve öz düşünümsel sorgulamalar gerçekleştiriyordu. Sosyal alanda da bu eylemleri teşvik eden değişimler ve gelişmeler yaşanıyordu. Dolayısıyla zamanında methedilen şeylerin, ister kitap ister sanat eseri olsun, bir gün sert eleştirilerin öznesi olması kaçınılmazdı.
Öte yandan kendilerini tamamen sanata adamamış kişilerin Sumeru'daki sanatçıların yaşadıklarını anlaması mümkün değildi. Akademik başarılar Sumeru'da daha fazla değer görmeye başladıkça araştırmacılar da akademik başarılara ve pratik becerilere daha fazla önem atfetmeye başladılar. Altı Bilge giderek daha radikal düşünmeye başladı ve "sanatın gerçek faydası yoktur" fikri giderek yayıldı. Bunun sonucunda sanatçılar ötekileştirildi ve genelde sanatla ilişkilendirilen alanlar, sanatla arasına mesafe koymaya başladı.
Kaveh, genelde son derece tektipleştirilmiş inşaat projeleriyle karşılaşıyordu ve bu projelerde ne gösteriş ne de tarz vardı. Müşterilere birbirinden çeşitli, göz alıcı tasarım planları sunuyor fakat bu planlar, "anlamsız bir gösterişe sahip oldukları" veya "projede yalnızca işlevsel binalar gerektiği" bahaneleriyle reddediliyordu. Eskiden hedefi hem sanatsal açıdan güzel hem de pratik açıdan işlevsel tasarımlar yapmaktı. Şimdiyse sanat ayaklar altına alınmıştı, kimse sanatın gerekli ve değerli olduğunu düşünmüyordu. Bu nedenle hiçbir müşterisi Kaveh'ye istediği tasarımlar üzerinde çalışma özgürlüğünü sunmuyordu. Mimarinin bir sanat dalı olduğuna gönülden inanan Kaveh, sanatı aşağı gören bu görüşlere tereddütsüz karşı çıkıyor ancak işi gereği teknik destek ve yatırıma ihtiyaç duyduğundan kendini bu çevrelerden kurtaramıyordu. Fikirlerini açıkça dile getirmekten de imtina ediyor, beraberinde çok fazla kişinin kariyerine zarar vereceğinden korkuyordu.
İdealleri ve kariyeri arasındaki çatışma giderek alevlenince Kaveh uzun bir tatile çıkmaya karar verdi. Eve döndüğünde ise Fontaine'den gelen beklenmedik bir mektupla karşılaştı. Mektup annesindendi. Hayatının geri kalanında yeniden güvenebileceği birini bulduğunu ve Fontaine'de yeniden evleneceğini yazmıştı. Hayattaki tek yakınına büyük çekinceler ve beklentilerle iletmek istediği haber buydu.
Kaveh yanıt yazarak annesini kutladı, hatta Fontaine'e giderek düğüne de katıldı. Küçük bir törendi, yalnızca birkaç davetli vardı. Annesinin yeniden gülümsediğini görmek Kaveh'yi çok mutlu etse de kısa süre sonra kendini yeniden kaybolmuş hissetti.
Annesi Sumeru'daki tüm mülkünü Kaveh'ye bıraktı. Düğünden üç gün sonra Sumeru'ya dönen Kaveh, boş aile evine girdiğinde tüyleri ürperdi. Koltukta öylece oturmak bile daha önce hiç hissetmediği ölçüde bir yalnızlıkla kaplıyordu içini. Aklına bütün bilge alimlerin verdiği o öğüt geldi: "Bedeli ne olursa olsun doğru olanı yapmalı insan."
Karakter Hikâyesi 4
Arkadaşlık Sv. 5
Kaveh, inşaat sektöründe çalışmaya devam ettikçe toplumun mevcut durumuna karşı memnuniyetsizliği de giderek arttı. Tam da bu sırada karşısına bir dönüm noktası çıktı. Zengin tüccar Lord Sangemah Bay, Kaveh'den kendisine bir köşk inşa etmesini istiyordu.
Lord Sangemah Bay ünlü bir tüccardı fakat Kaveh, kendisiyle tanışana dek bu "Lord"un adının Dori olduğunu bilmiyordu. Gücü ve servetine dair de bir fikri yoktu. Dori'nin yalnızca iki şartı vardı, bu köşk büyük ve şaşaalı olmalıydı. Kaveh, Dori'nin endişe verici tasarım tarzına ve birtakım başka ayrıntılara dair sorular sordu fakat Dori bunlarla pek ilgilenmedi. Kaveh'nin diğer müşterilerine kıyasla Dori biraz sıra dışıydı. Ticaret yapıyor fakat araştırmacıların ne düşündüğünü pek önemsemiyordu. Köşkünün gözlerden uzak bir yerde olmasını istiyordu. Bunun "iş ihtiyaçları" için gerektiğini öne sürdü ve Kaveh'nin de çok fazla soru sormamasını, hayranlık uyandıracak bir yapı tasarlamaya odaklanmasını söyledi. Dori projenin estetik anlayışını da önemsemiyor, Kaveh'nin istediğini yapmasına izin veriyordu.
Kaveh böyle bir projenin ne kadar nadir bir fırsat olduğunu ilk bakışta anlamıştı. Hiçbir sınırlamanın olmadığı bir köşk inşaatı demek, Kaveh'nin gönlünden geçen her şeyi dökebileceği bir tuval demekti adeta. Bir taraf tüm parayı ödeyecek, bir taraf da tüm işi yapacaktı. Mimari proje dediğin böyle olmalıydı işte. Hem akademik görüşlerin böyle bir projeyi kısıtlamasına göz yummak her açıdan yanlış değil miydi? Kaveh kafasında bu düşüncelerle ve içinde büyük bir şevkle kendini projeye adadı. Projede işi yapan olarak Dori'ye bazı değişiklikler önerdi. Mesela varlıklı bir iş insanına bir dağ evinden fazlası yakışırdı. Bu köşk adını tarihe yazdıracaksa dillere destan bir güzellikte olmalıydı! Kesinlikle bir bahçesi olmalı, bahçedeki çiçeklerin seçiminde tabii ki profesyonel botanikçilerin fikri alınmalıydı. Tasarımın temelinde yatan fikir cüretkar olmalı, inşaat planı azami titizlikle hazırlanmalıydı. Yapılarda işlevsellik ön plana çıkarılmalı fakat talep edilen depolar ve tesisler lüksten ödün vermeyecek şekilde inşa edilmeliydi. Bu köşkün konumu içinse... Kuzeydeki dağların yamacı iyi bir seçim olurdu. Lord Sangemah Bay her sabah muhteşem bir doğa manzarasına uyanırdı böylelikle.
Dori her ne kadar köşkün yamaca yakın olması gerekmediğini söylese de Kaveh, yanıp tutuşan mühendislik ruhu ve estetik arzusuyla Dori'yi ikna etti. İnşaat büyük bir heyecanla başladı ve Kaveh'nin gözetiminde çalışmalar istikrarlı bir şekilde devam etti.
Ne yazık ki Kaveh'nin ideallerini gerçekleştirmesi bu kadar kolay olmayacaktı. Kaveh her ne kadar konum seçimi konusunda kusursuz bir araştırma yapmış ve her şeyi hesaba katmış olsa da Solduranın o yılki yayılma hızını kimse tahmin edememişti. İnşaatın %70'i tamamlanmışken sakin bir gece vakti Solduran sessizce geldi ve bütün inşaatı bir gecede yerle bir etti. Tasarımının korkunç cesedi Kaveh'yi öfkeli bir yıldırım gibi çarptı. Haberi alır almaz gelen Dori küplere binmişti, Kaveh'nin projeden ayrılmasını istedi. Orman Muhafızları hızla müdahale ederek Solduranı dağıtsa da yapının kurtarılır bir yanı kalmamıştı.
Tüm bunlara rağmen Kaveh böyle bir fırsatın bir daha bulunamayacağının farkındaydı. Alkazar Sarayı'nı bitirmesine izin versin diye Dori'ye yalvardı. Dori ise sert bir açık sözlülükle ortadaki kritik sorunu dile getirdi, konum değişikliği Kaveh'nin önerisiydi. Dori bu konuyu kapatsa bile şimdi saray yok edildiğine ve bugüne kadar yapılan tüm yatırım da hiç olduğuna göre proje nasıl devam edebilirdi ki? Yapıyı yeniden inşa edecek olsalar kayıpları kim karşılayacaktı?
Kaveh enkazın tepesinde oturup bütün gece bunu düşündü. Biraz birikimi vardı, bir de anne babasının bıraktığı mülk. Evet, bir zamanlar oraya "ev" diyordu ancak şu an boş bir binadan ibaretti. Hem "ev" dediğin neydi ki? İçinde bir ailenin veya başkalarının yaşamadığı bir yapıya "ev" denilemeyeceğini bir mimar olarak gayet iyi biliyordu. Öylesine bir binaydı işte.
Kaveh, güneş doğduğu vakit Sumeru Şehri'ne döndü ve o evi sattı. Satıştan aldığı parayı, birikimini ve Dori'den aldığı ödemeyi bir araya getirince sarayın inşaatı için gereken Moranın %70'ini karşılayabiliyordu. Geri kalan kısmını da Dori üstlendi.
Güzel ve güneşli bir günde Alkazar Sarayı'nın inşası tamamlandı. Kaveh, dillere destan olsa da ona ait olmayan bir saray inşa etmek için tüm mal varlığını harcamıştı. Bu projeden beş Mora bile kazanmadı. Hatta aksine, inşaat sonrası bazı çalışmalarda bütçeyi bir miktar aştığı için Dori'ye ciddi bir borcu vardı. Kaveh buna her ne kadar itiraz etse de bunun haklı bir borç olduğunu biliyordu. İçini yine o geçmişten gelen suçluluk hissi kapladı. Açıkgözlü tüccar Lord Sangemah Bay, Kaveh'nin bunca parayı müşterisinin yüzü suyu hürmetine değil, kendi idealleri için ödediğini hemen anlamıştı.
Biri bütün servetini ideallerine adanmış bir simge için feda etmek istiyorsa buna karışmak Dori'ye düşer miydi hiç? İnşaat da özünde bir ticaretti fakat ideallere paha biçilemezdi. Kaveh'nin daha sonra nasıl evsiz kalacağı ise başka bir hikâye.
Karakter Hikâyesi 5
Arkadaşlık Sv. 6
Kaveh borca battıktan sonra bunalıma girdi. Alkazar Sarayı, paramparça kalbindeki boşluğu kısa bir süreliğine de olsa doldurmuştu. Aynı zamanda Kaveh'ye ideallerine ulaşmak için ne kadar çabalarsa çabalasın yetmeyeceğini de göstermişti. Şimdi kendini gayesiz hissediyor, Morasız hiçbir yere gidemediği bu dünyada kapana kısıldığını düşünüyordu. Gençliğinden beri sıkıntılarını diğerlerinden gizlemeye alışkındı. Dolayısıyla meslektaşlarına her şeyini satmış olsa bile beş parasız olduğunu söylemek istemiyordu. Kaveh bunun yerine hana gitmeye karar verdi. Birkaç şişe söyleyip insanlarla konuşarak kafasını dağıtıyordu. Bir sonraki şişesini de bitirdikten sonra kafası masaya düşüyor, ertesi gün aynı yerde aynı şekilde uyanıyordu.
Hanın sahibi Lambad, iyi niyetinden ona bir yer ayırıyor ve para almadan birkaç kadeh içki ikram ediyordu. Kaveh de bu iyiliğin karşılığında Lambad'a hanın ikinci katındaki oturma alanını yeniden tasarlamasına yardımcı oldu. Arada bir Akademideki öğrencilik günlerinden arkadaşlarıyla buluşuyor, onlara buraya yalnızca ilham aramak için bir şeyler içmeye geldiğini söylüyordu. Bu şekilde iki hafta geçirmişti ki artık kendisini "arkadaş" görmediği arkadaşıyla karşılaşmıştı.
Kaveh'nin eski dostlarından bahsedildiğinde şu anki Akademi Katibi, Haravatatçı Alhaitham'ın adı illa geçer. Alhaitham okula yaşıtlarından daha geç başlamıştı fakat aldığı notlar diğerlerinin çok üzerindeydi. İnsanlar onun kim olduğunu veya nerede bulunduğunu bilmiyordu. Yalnızca yüksek not alan bir öğrenci olduğunu biliyorlardı. Konuşma arasında ismi geçtiğinde ise Kshahrewarcı yaşlı araştırmacılar bile kafalarını sallayıp onun fazla zeki ve geçinmesi zor biri olduğunu söylüyordu.
O günlerde Kaveh annesinden yeni ayrılmış, tek başına yaşamaya henüz başlamıştı. Bir gün alt döneminden bu öğrenciyle kütüphanede karşılaştı ve merakından gidip onunla konuştu. İşte Haravatat dahisi Alhaitham ile böyle tanıştı, fakat zaman ilerledikçe bir arkadaşlığın yalnızca iyi niyet ile sürdürülemeyeceğini görecekti. Kaveh bir şeyin farkına hemen varmıştı. Alhaitham her ne kadar kendinden iki dönem altta, kuşkusuz son derece yetenekli ve zeki olsa da Kaveh'den gerek kişiliği, gerek başkalarına karşı davranışları, gerek akademik hedefleri, gerekse görüşleri ile tamamen farklıydı.
Kaveh'nin okul hayatı ona pek çok mutlu hatıra bırakmıştı. Bunlar arasında en tatsızı ise Alhaitham ile beraber katıldıkları grup projesiydi. Herkes birbirinin yeteneklerini takdir ediyordu. Grup olarak kadim yapılar, kadim runlar ve dil bilimi üzerine bir araştırma yapmaya karar verdiler. Kaveh, araştırma konusunu Alhaitham'ın seçmesini önerdi. Başlarda bu ortak projede herkes çalışıyordu fakat araştırma ilerledikçe işlere yetişemeyen diğer öğrenciler projeden birer birer ayrıldılar. Kaveh, bireyler arasındaki ciddi ölçüde göze çarpan yetenek farkını ilk o an fark etti. Akademinin yetenek ve akademik kaynak arasında kurduğu sarsılmaz bir bağ vardı, projedeki herkes bunu biliyordu. Alhaitham'ın dile getirdiği üzere bazı konuların üst sınırını yetenek, alt sınırını ise sıkı çalışma belirlerdi. Sıradan insanlar ve dahileri çeşitli gerçekler birbirinden ayırıyordu. İki tarafın da ait olmadıkları bir gruba uymak için kendilerini zorlamasına gerek yoktu. Kaveh ise bunun süreç içinde çıkan engellerin bir sonucu olduğuna emindi. Bilgiyi birçok kişi beraber keşfetmeliydi. Diğer öğrencilerin projeden ayrılmaması için Kaveh vaktini ve enerjisini harcayarak diğerlerinin çalışmalarına yardım ediyor ve kendi omuzlarına iyice yük bindiriyordu. Alhaitham ise karşıt görüşünü savunmaya devam ediyor, Kaveh'nin fazla idealist olduğunu düşünüyordu. Akademi hayır işi değildi, bu yardımlar aralarındaki yetenek farkını değiştirmeyecekti. Böylece ikili arasında bir anlaşmazlık doğmuş oldu.
Gün geldi ve projede çalışan sadece iki kişi kaldı, Alhaitham ve Kaveh. Aralarındaki anlaşmazlıklar giderek birikti ve nihayetinde patlak verdi. Kaveh, Alhaitham'ın fazla egoist olduğunu, başkalarına yardım etse insanların ona daha sıcak davranacağını düşünüyordu. Alhaitham ise Kaveh'nin bu mantıksız idealistliğinin aslında gerçeklikten bir kaçış olduğunu, hayatının bir gün bu ağırlığı kaldıramayacağını, Kaveh'nin bu yardımseverliğinin sebebinin aslında peşini bırakmayan suçluluk duygusu olduğunu söyledi. O an Kaveh, en iyi arkadaşı tarafından kalbinin paramparça edildiğini iliklerine kadar hissetti. Kendisinin kabullenemediği gerçekleri Alhaitham görmüş ve yüzüne çarpmıştı. Öyle acı bir histi ki bu, Kaveh kılı bile kıpırdamadan bu haddinden zeki kişiyle kurduğu dostluktan pişman olduğunu dile getirdi.
Eski iki dost yollarını bir çırpıda ayırdı. Alhaitham ortak tezden kendi ismini çıkardı, Kaveh ise tezin elindeki nüshasını bir anlık öfkeyle yırttı fakat sonra büyük pişmanlık içinde geri yapıştırdı. Arkadaşını değiştiremeyeceğini, arkadaşının da onu değiştiremeyeceğini anlamıştı.
İlerleyen zamanlarda ikilinin birkaç kez akademik dergilerde karşı karşıya geldiği ve birbirlerinin bakış açılarını eleştirdikleri oldu. Bunun öncesinde ise "Kral Deshret Medeniyeti Harabelerinin Run ve Mimari Felsefe Çözümlemesi" tezi büyük yankı uyandırdı. Projenin dil bilimsel çıkarımları, kadim bazı küçük dillerdeki dil bilgisel boşlukları kapatmış ve pek çok önemli metnin çevrilebilmesine imkan sağlamıştı. Benzer şekilde, projedeki mimari araştırmalar sayesinde Sumeru'daki bazı özel tür araziler üzerine inşa edilen binaların yük taşıyıcı sistemleri geliştirilmiş, böylece uzak bölgelerde yaşayan halkın hayatı ciddi ölçüde iyileşmişti. Projeyi teşvik etmek isteyen Akademi, araştırmaların yürütülmesi için projeye özel bir tesis tayin etmişti. Projedeki kişi sayısının yetersizliği ve baş araştırmacıların fikir ayrılığı sebebiyle bu proje ne yazık ki durduruldu.
Başarısızlıkla sonlanan bu proje, kendine Kaveh'nin geçmişinde kaçınılmaz bir yer edindi. Sonrasında geçen yıllar içinde gerçekliğin sert yüzüyle tekrar tekrar karşılaşan Kaveh, iyi niyetinden doğan inatçılığının her zaman işe yaramadığını kabul etmek zorunda kaldı. Nihayetinde beş parasız kaldığında arkadaşının geçmişte sarf ettiği o sözlerin ardındaki anlamı kavrayabildi. Cennetin bahçesine ulaşmak için basamakları tırmanan kişi, eninde sonunda yanlış bir adım atıp düşmeye mahkumdur. Kaveh, her ne kadar dahi olsa da bilinç altında bir topluluğa dahil edilmek istiyor ve dışlanmaktan korkuyordu. Alhaitham ile arasındaki fark buydu işte.
Handaki karşılaşmaya dönecek olursak Kaveh, tesadüfen alkol almaya oraya gelmiş olan Alhaitham'ı gördüğüne oldukça şaşırmıştı. Alhaiham, Kaveh'nin çok kötü bir durumda olduğunu anında anlamıştı. Uzun zamandır hayatın baskısı altında ezilen Kaveh, artık içinde tutamadığı tüm dertlerini eski dostuna oracıkta anlatıverdi. Ne de olsa sorunlarından saklanabileceği hiçbir yer yoktu. O zaman yollarını acı içinde ayırdığı tek dostuna rol yapmanın ne faydası vardı ki? Yaşadığı talihsizlikleri bir bir anlattı. Handan çıktıklarında gece olmuştu, Kaveh ise anlatmaya hâlâ devam ediyordu. Gözüne bir zamanlar evi dediği yer çarpınca duraksadı. Alhaitham ise Kaveh'yi tüm dikkatiyle dinledikten ve işlerin iç yüzünü bir kez daha gördükten sonra ona zor bir soru sordu, "İdeallerini gerçekleştirebildin mi peki?"
Bir araştırmacıyı haksız olduğuna yalnızca gerçeklik ikna edebilir. Kaveh ise gerçekliğin ne ifade ettiğini bilmiyordu artık. Öylesine kusursuz bir hayal düşlemişti ki, bu hayalin bedeli kendini kaybetmek olsa bile ondan kaçamamıştı. Yine de ideallerinin özünde hatalı olmadığına inanıyordu. Onlara ulaşmak için izlenen yöntemler hatalıydı.
İnsanlar pes etmemeliydi. Çünkü yaptıkları iş, bir şeyin telafisi için olsa bile sonuçlar bazıları için yine de değerli olacaktı. Kaveh ideallerinin kusursuz diyarına ulaşamamış olsa da böyle bir diyarın azameti ve cazibesi inkar edilemezdi.
Hayalle karışık gerçekler de vardı elbet. Örneğin evsiz kalıp kendini tesadüf eseri arkadaşının evinde yaşarken bulması, şu an Katibe ait bu evin zamanında Akademinin ortak projeleri için ikisine tayin ettiği araştırma tesisinden eve dönüştürülmüş olması, Kaveh vazgeçmeseydi bu akademik mülkün eve dönüştürülmesinin mümkün olmayacağı... Veyahut Alhaitham'ın karşılıksız yardım etme huyunun olmadığını bilen Kaveh'nin daha lafı açılmadan ev işlerine yardım etmeyi teklif etmesi, sonra da bütün ev işlerinin onun üzerine kalması... Hayatının dip noktasında olan biri için bu gerçekler sinir bozucu gelebilir. Öte yandan bunlar, bir kişinin geçmişindeki en sarsılmaz parçanın asla değişmeyecek bir arkadaş olduğunun da kanıtı değil midir? Akılsallık ve duygusallık, dil ve mimari, bilgi ve hissiyat... Asla bir araya gelemeyecek kavramlar, aynanın iki tarafını ve hatta bütün dünyanın temelini oluşturur.
Eski Çizim Defteri
Arkadaşlık Sv. 4
Deri kapaklı, eski ve kalın bir çizim defteri. İçinde çeşitli karalamalar dışında bazı kupürler de bulunuyor. Sahibi bunu bir tür hatıra defteri olarak kullanıyor olmalı:
1. Sayfa: "Mimari Çizimin Temelleri" Yazar: Faranak. Altındaki not: "Annemin kitabı. Bana mı öyle geliyor yoksa kapağın rengi mi solmuş biraz?"
15. Sayfa: Bataklığa düşen birini gösteren basit bir çizim. Önceki ve sonraki sayfalar birbirine yapıştırıldığı için bu çizim "gizlenmiş".
Altındaki not: "Baba... Özür dilerim. Ne yazmam gerektiğini bilmiyorum... Özür dilerim, lütfen beni affet."
26. Sayfa: Tez başvuru formu. Altındaki not: "Güzel bir başlangıç. Böyle zeki biriyle ortak projede çalışmak nadide bir fırsat."
31. Sayfa: Birtakım akademik notlar ve mimari çizimler. Altındaki not: "Görüşlerimiz aynı ve eksiksiz." Bu cümlenin üstü çizilmiş.
"Görüşlerimiz çelişkili, ancak çelişkiden daha fazla sorgulama ve felsefe doğar." Bu cümleye dokunulmamış.
42. Sayfa: Önce yırtılmış, sonra geri yapıştırılmış bir tez kapağı. Altında not yok.
47. Sayfa: Akademik bir yayından kupür. Makalenin başlığı bilinmiyor. Kupürde yazanlar:
"Bencil kişi, bilginin gideceği yeri anlayamaz. Her ne kadar hepimiz bu büyük eğitim kurumunda yerimiz olduğunu öne sürsek de dünyamızı bilginin değil insanların oluşturduğunu kabul etmeliyiz. Bilgi, var olabilmek için onu öğrenecek ve taşıyacak bir aracıya ihtiyaç duyar. Evrensel değerler, isimleri gereği önem görmeyi hak ediyor. Genel anlamlarını inkar etmek ise beraberinde azınlık görüşlerin ortaya çıkacağı anlamına gelmez. Estetik için de bu geçerlidir. Güzellik kavramı, insan kalbinde var olan nesnel bir gerçektir. Bazı insanlar anlayamıyor diye değerini kaybetmez."
"Kendini üstün bir aracı olarak görmek, araştırmacının dar görüşlülüğüne yenilmektir. Gerçekler hiçbir zaman bireyler için var olmamıştır. Dünyanın gerçekleri doğa ile uyum içinde var olur, bu şekilde yorumlanıp yorumlanmaması bunu kolayca değiştirmez. Nesneye aşırı inanç kişinin kendini ifade etme yöntemidir, aynı zamanda özneye duyulan güven eksikliğinin de tezahürüdür. Dahası, yeterli özgüvene sahip kişiler sürekli 'biz' gibi çoğul zamirler kullanma ihtiyacını duymaz. Bu görüşü öne sürmek için ben tek başıma yeterliyim. Bu iddiamın arkasında durabilirim."
56. Sayfa: Akademinin el çizimi resmî. Altındaki not: "Muhtemelen buraya çalışmak için dönmeyeceğim ama umarım bir gün kürsüde konuşmacı olarak dönebilirim."
Sonraki 20 sayfa işle ilgili zaman çizelgeleri, resimler ve notlarla dolu. El yazısının okunurluğu giderek azalıyor, bu da zamanın giderek daraldığını ve notları yazan kişinin meşgul olduğuna işaret ediyor.
85. Sayfa: Taslak denilemeyecek kadar göz alıcı bir çizim. Muhteşem bir mimari yapının minyatür haline benziyor. Altındaki not: "Yapılabilir ancak çok fazla kaynak gerektirir. Ayrıntıları düşüneceğim."
91. Sayfa: Karışık karalamalarla dolu. Altında not yok.
92. Sayfa: Gayrimenkul satış belgesi. Altındaki not: "Bu kararı ani vermiş olabilirim ama ihtimallerin heyecanına dayanamadım. Umarım her şey yolunda gider."
101. Sayfa: Bazı küçük karalamalar. Altındaki not: "Yoruldum! Çizemiyorum. Yarın çizim yapmayacağım."
107. Sayfa: İç tasarım resimleri. Lambad'ın Hanının ikinci katına benziyor. Altındaki not: "Yapacak daha iyi bir şeyim var mıydı?"
112. Sayfa: Kira kayıtları. Altındaki not: "Yani, kötü oldu diyemem ama... Nasıl oldu bu? Beni sebepsiz yere eve alıp karşılığında bir şey beklemeyecek hali yok ya... Onun için yapabileceğim ne var ki?"
115. Sayfa: Bir çanta tasarımına ait taslak. Altındaki not: "Bu çantaya Mehrak ismini vereceğim. Eski bir kelime. 'Küçük ışık' anlamına geliyor. Umarım söylediklerimi gerçekten anlayabilir."
Önsezi
Arkadaşlık Sv. 6
Kaveh öğrenciyken pek çok farklı projeyle uğraşırdı. Bu dönemde öğrenci arkadaşlarıyla beraber çeşitli harabeleri gezerdi. O dönem yaşları çok genç olduğundan derinlere gidemiyorlardı ancak yine de önemli sonuçlar elde etmeyi başardılar.
Ne var ki kadim harabeleri araştırmak beraberinde tehlikeyi de getirir. Kaveh ve arkadaşları da tüm profesyonelliklerine rağmen kendilerini tehlikeli durumlarda bulurlardı. Yine bir gün bu keşiflerden birinde öğrenci ekibi bir tehlikeyle yüzleşti ve tavanın bir kısmı çöktü. Kaveh, Kshahrewarcı diğer iki arkadaşını mezardan dışarı itmemiş olsa öleceklerdi. Kendisi de hafif birkaç yarayla kurtuldu fakat öğrenci arkadaşlarının fikir değişikliğine engel olamadı. Kaveh önemli sonuçlar elde etmelerine yardımcı olduğuna inanıyor, arkadaşlarıysa yalnızca Kaveh ile kendileri arasındaki yetenek farkını düşünüyordu. Bu duruma canı sıkılan arkadaşları projeden çıkmaya karar verdi.
Kaveh "Önsezi" denilen nesnelerden haberdardı. Yalnızca kriz anında ortaya çıktıklarını düşünüyordu. Kendisi de ölümcül bir kriz geçirmesine rağmen tanrıların lütfunu almamış, yanındakileri kurtarmak için kendi gücünü kullanmak zorunda kalmıştı.
Yıllar sonra Kaveh mezun oldu, Akademiden ayrıldı ve kendini işine verdi. Önsezilere kafa yormayı bir süre önce bırakmıştı. Hatta ne tür insanların Önsezi sahibi olduğunu bile düşünmüyordu hiç. İnsanlar yalnızca dilek sahibi kişilerin ilahi lütfu bu biçimde alabileceğini söylüyordu. Demek ki Kaveh öyle biri değildi.
Sonra zaman su gibi akıp geçti. Her şey monotondu, hayatında hiçbir değişiklik olmuyordu. Kendini tasarım projelerine adıyor, arada bir iş yükü altında eziliyor, toplumun sanata değer vermemesi nedeniyle yoruluyordu. Annesi Fontaine'de yeni bir aile kuracak, evi ve sahip olduğu diğer her şeyi oğlu Kaveh'ye bırakacaktı... Bunlar için yapabileceği hiçbir şey yoktu. Bunları anlatmaya değer bile bulmuyordu.
Bu durum, Alkazar Sarayı'nın ilk inşaatı Solduran tarafından yok edilene kadar böyle devam etti. Kaveh inşaatın enkazı üzerinde oturmuş, bütün gece düşüncelere dalmıştı. Bir anda büyük bir cesaretle varını yoğunu, ne olursa olsun hayaline adamaya karar verdi. Eve dönüp hemen gerekli yerleri arayarak işlemleri başlattı. Şansına, o gün işlemlerin sorunsuzca gerçekleştiği bir gündü. Evini satması yalnızca yarım gününü aldı. Karşılığında kazandığı yüklü Morayı ise daha sonra projeye yatıracaktı.
Tüm işlerini hallettikten sonra Kaveh, uzun yıllar yaşadığı eve son bir kez uğradı. Mutfağa girip ekmekten minyatür bir Alkazar Sarayı yaptı, üzerine sos ve yoğurt dökerek kendine lezzetli bir yemek hazırladı.
Hazırlaması zor bir yemek değildi. Gençken babası öğretmişti tarifini. Babasının vefatından beri bu yemeği pek yapmamıştı ancak o gün içinden geldi.
En sevdiği yemek olduğu söylenemezdi ama tabağını alıp masanın başına oturdu. Yemek için önündeki ekmekten sarayı parçalarken boğazını acı bir his kapladı.
Ekmek sarayın parçaları arasında pırıl pırıl bir Önsezi, Kaveh'ye bakıyordu.
Kaveh de ona baktı fakat gözlerine bir türlü inanamadı. Epey bir geç gelmişti ama nihayet önünde duruyordu işte. Fânilerin ulaşamayacağı olağanüstü bir gökyüzü krallığının nişanesi gibiydi. Neyse ki bu Önsezi ona ideallerinden daha yakındı.
Takımyıldızı[]
Görevler ve etkinlikler[]
Bahsetmeler[]
Hikayeler
| Karakter | Hikayeler |
|---|---|
Replikler
| Karakter | Replikler |
|---|---|
| |
| |
| |
| |
| |
| |
|
Notlar[]
Diğer diller[]
Karakter başlığı: Gök Kubbenin Yansıması[]
| Dil | Resmî Adlandırma |
|---|---|
 Türkçe | Gök Kubbenin Yansıması |
 İngilizce | Empyrean Reflection |
 Çince(Basitleştirilmiş) | 天穹之镜 Tiānqióng zhī Jìng |
 Çince(Geleneksel) | 天穹之鏡 Tiānqióng zhī Jìng |
 Japonca | 天穹の鏡 Tenkyuu no Kagami |
 Korece | 천공의 거울 Cheon'gong-ui Geoul |
 İspanyolca | El Espejo del Empíreo |
 Fransızca | Reflet empyréen |
 Rusça | Отражение эмпирея Otrazheniye empireya |
 Tayca | ม่านนภาสะท้อนปฐพี |
 Vietnamca | Lăng Kính Vòm Trời |
 Almanca | Empyreische Reflexion |
 Endonesyaca | Empyrean Reflection |
 Portekizce | Refletor Empíreo |
 İtalyanca | Riflesso empireo |
Kaynakça[]
Gezinti[]
| |||||||||||||||||||||||||||||
