"Bir aır öncesine ait" seçkin bir Akademi alimi ve Kadim Mekanikler çalışma alanının kurucularından biri. Haravatatçı olmasına rağmen makina alanındaki yetenekleri Sumeru'da herkesçe bilinir... Gerçi tüm bu övgüler zaman içinde tıpkı kendisi gibi unutulmuştur.
Resmî Website'deki Açıklamadan[1]
Kişilik[]
"Yüzyıl öncesinden" bir araştırmacı. Kendisini herkesten daha kıdemli görmeyi sever ve eski yazılar ve her türden makina hakkında önemli bilgilere sahiptir.
Oyun içi karakter özellikleri ve profil sayfası yazısı
Karakter hikâyeleri[]
Karakter ayrıntıları
Herhangi bir Kshahrewar kitabını açtığında Faruzan'ın özgeçmişini yazar bilgi sayfasında gururla yerleştirilmiş bir şekilde bulursun.
"Akademinin seçkin araştırmacılarından Faruzan, Sumeru Bulmaca Ligi Yaşam Boyu Başarı ödülü sahibi, Kadim Mekanikler alanına yön veren alimlerden biri."
Ama Haravatat öğrencilerine tercihlerini sorarsan Faruzan'ın şu anki durumundan bahsederken kaşları çatılır.
"Ah, o mu? Şey... Araştırması biraz eskide kalmış ve incelemeyi geçmenin imkanı yok. O yüzden başka bir danışman bulsan iyi edersin."
Gökle yer kadar birbirinden ayrı olan bu değerlendirmeler dolay olarak insanı merakta bırakıyor.
"Hı? Geçtiğimiz yüzyılda yaşananları ve işlerin bu hale nasıl geldiğini mi soruyorsun? Ah, ama bu büyük bir sır. Yaklaş, sana anlatayım. Yaklaş, yaklaş..."
Sonra kafasına bir tane şaplatır.
"Bu merakı derslerinde kullansan iyi olur. Bu bir! Bana bir daha 'Madam' demeyi unutma. Bu da iki!"
Karakter hikâyesi 1
Arkadaşlık Sv. 2
Akademideki birçok araştırmacı için bir yüzyıldan uzun zamandır onlarla olan Faruzan, hep efsanevi biri olmuştur.
Kısa süreli akademik hayatında Sumeru'daki harabelerin yarısını analiz ederek harabeler ve harabelerdeki makinalar hakkındaki daha derin analizlerin zorluğunu büyük ölçüde azaltmayı başardı.
Geride bıraktığı el yazmaları ve tezlerle ardından gelen araştırmacılar için sağlam temeller atmış oldu ve sayısız Kshahrewar araştırmacısının bilgi arayışında yoluna ışık oldu.
Faruzan'ın "sonu" efsanevi yaşamı karşısında epey gizemli kaldı. Çünkü bazı harabeleri keşfe gittiğinde gizemli bir şekilde ortadan kayboldu ve bir daha hiç kimse ondan haber alamadı.
Hikâyesi her anlatıldığında kayboluşu da iyice gizemli bir hal alıyordu.
Bazılarının iddiasına göre Kral Deshret'in harabelerindeki kadim bilgiyle temasa geçip gizlice Sessizlik Tapınağına hapsedildi.
Diğerleri, onun zekasının tanrılar tarafından fark edilip onlarla birlikte yaşaması için göğe yükseltildiğini söylüyordu.
İnsanlar böylesine efsanevi bir kişiliğin ona yakışır şekilde efsanevi bir sonu olması gerektiğini düşünüyordu.
Böyle olunca da hikâye, gittikçe gerçeklerden uzaklaştı.
"Yani bir bulmacayı çözerken bir hesaplama hatası yapıp harabelerde kısılıp kaldım. Ne? Kıdemli araştırmacılar işleri berbat edemez diye bir kural mı var?"
Karakter hikâyesi 2
Arkadaşlık Sv. 3
Faruzan, mekaniklerle ilgili çalışmalara büyük katkılarda bulunsa da onun dil alanında uzmanlaşmış bir Haravatat üyesi olması birçok genç araştırmacıya şaşırtıcı gelir.
Basitçe söylemek gerekirse çalışma alanı "taş oymaları ve diğer kadim metin çalışmalarıyla çeşitli harabe cihazlarının yapısı ve çözümlenmesinin analizi"dir.
Yüzyıl öncesinde Akademinin, Kadim Mekaniklerle ilgili çalışmaları henüz yeterli değildi. Böyle olunca da Faruzan'ın makinaların işleyişiyle ilgili tahmin yeteneği harabeleri keşfetmesinde ona çok yardımcı oldu.
Ancak, henüz keşfedilmeyen harabelerin sayısı azaldıkça ve Kshahrewar'ın mekaniklerle ilgili bilgisi arttıkça bu araştırma alanı da geçmişteki popülerliğini yavaş yavaş kaybetti.
Bir asır geçip Faruzan tekrar Akademiye girdiğinde Haravatat'taki hiçbir öğrenci onun makalelerini anlayamadı ve danışmanlar onun araştırmak için başvurduğu konuları görünce umutsuzca birbirlerine baktılar.
Öte yandan, Faruzan'ın ardında bıraktığı çalışmalar sayesinde Kshahrewar'dan mezun olan öğrenciler onu kendi Darşanlarında araştırmalarına devam etmesi ikna etmeye uğraşsalar da başarı olamadılar.
Hatta bir araştırmacı ikna etmek için işi iyice abartıp "Gelecekte makinaları araştırabilecek tek Darşan Kshahrewar olacak!" ve "kadim metinleri çözümleme dönemi bitti!" gibi şeyler söyledi. Bu araştırmacı, Faruzan tarafından iki ders saati boyunca azarlandı.
O akşam bu zavallı araştırmacının Lambad'ın Hanında, aşağılanmış ve dehşete düşmüş bir şekilde kendini alkole verdiği söylenir.
Haravatat'tan bir arkadaşı bütün gece onu teselli ederken gidip o eski kafalıya dersini vermeyi düşündü.
Ama ne yazık ki o da ertesi gün Lambad'ın Hanına gelip kendini teselli edilemez bir halde alkole vermişti.
Karakter hikâyesi 3
Arkadaşlık Sv. 4
Faruzan'ın incelemede reddedilen konuları dışında başını ağrıtan diğer bir şey ise ilgisiz öğrencileridir.
Ne zaman Haravatat'ta bir ders vermeye kalksa dinleyiciler arasındaki öğrenciler maruz kaldıkları mekanik jargonlarından dolayı ya kafalarını kaşır ya da uyuya kalmamaya çalışırlar.
Faruzan da kızgınlıkla elindeki işaretçiyi fırlatır ve yaşlı meslektaşlarını böyle bir nesil yetiştirerek görevlerini yerine getiremedikleri için azarlamaya başlar.
Öğrencilerinin mekanik ilkelerin işleyişinden çok bu eleştirilere daha fazla kulak vermesi onu daha da kızdırır.
Bununla birlikte mekanik öğrenmek isteyen öğrenciler, Madam Faruzan'ın onların kendisine katılmasını istediğini duyduklarında ilk başta minnet gösterseler de gidecekleri yerin Haravatat olduğunu fark ettiklerinde yüzlerinde bariz bir tereddüt ifadesi belirir ve bu kararı yeniden düşünmeleri gerektiğini söylerler.
Tabii Faruzan, bu yeniden düşünenlerden bir daha haber almaz, hatta tekrar karşılaştıklarında bu öğrenciler çoktan Kshahrewar'a katılmış olurlar bile.
Faruzan bir keresinde Tighnari'nin bazı orman harabelerini inceleme teklifini kabul etmişti. Yürürken en naçizane dualardan birine denk gelmişti, "Ey büyük Doğa Hükümdarı, lütfen kelimeleri daha hızlı öğrenmemde bana yardım et!"
Bu kelimeler üzüntü ve samimiyetle söylenmişti, hatta bundan Faruzan bile etkilenmişti. Sumeru'nun hâlâ yazılı kelimelere olan tutkuya ev sahipliği yapması harika bir şeydi!
O ses, henüz okuma yazma bilmeyen bir çocuğun sesine veya Satyavada Yaşamı araştırmacısına da benzemiyordu. Yine de becerikli biri olması lazımdı, sıradan insanlar ormanda bu kadar derine inemezlerdi. Belki de bu kişi, ormandaki makinalarla tecrübesi olan birisiydi.
Faruzan biraz düşündükten sonra bunun uygun yaşta, uygun doğrultuda ve mükemmel kalitede bir öğrenci olabileceği kanısına vardı. Kesinlikle öğrenci olarak almaya değer biri olmalıydı. Böylece ağacın arkasından kendini gösterdi.
Collei, etrafında kimse olmadığını düşündüğünden şaşkınlıkla orman boyunca duyulan bir ciyaklama çıkardı.
Tighnari hızlıca onu kurtarmaya geldi. Collei'in kekemeli açıklamaları ve Tighnari'nin araya girişleriyle bu büyük yanlış anlaşılma çözüldü.
Faruzan, zamanla kendini bu genç acemi Orman Muhafızına tekrar tanıttı, onu daha iyi tanımaya ve hatta Gandharva'ya her gelişinde ona leziz yemekler getirmeye başladı.
Bununla birlikte Collei, yanlış anlaşılmanın çözümüyle Madam Faruzan'ın... Onu bir öğrenci olarak alma isteğinin arttığını fark etti.
Akademide "öğretmenlerine ve öğretilerine saygı duyan" ve "kendilerini çalışkanlığa adamış" birçok öğrenci olmalıydı, değil mi?
Belki de Faruzan bile Collei'in dikkatini bu kadar çekmesinin diğer bir nedenini bilmiyordu:
Ne kadar insanlık dışı acılara katlanmış olsa da yine de hayatla yüzleşecek gücü bulmuş olması.
Karakter hikâyesi 4
Arkadaşlık Sv. 5
Faruzan, kendisi bile harabelerde kısılıp kaldığı o yüzyıl hakkında net konuşamıyor çünkü hatıraları çok bulanık.
Harabelerin kökeni? Bilmiyor. Yeri? Bilmiyor. Tek hatırladığı Kral Deshret'in medeniyetiyle ilgili olduğu ve her yerinin mekanizmalarla ve gizli yazıtlarla dolu olduğu.
Harabelerdeki gizemli güç, onu açlık ve yorgunluk nedir bilmeden stabil bir halde tutuyordu. Ancak zihnindeki yorgunluktan bir türlü kurtulamadı.
Elindeki tüm yazılı malzemeyi kullansa da tek bir satır yazıyı çeviremedi, tüm hayatı boyunca öğrendiği bilgiler bir cihazı açmaya yetmedi.
Not dolu kağıt yığının arasında uzanıp tavandaki şifreli yazıya boş boş baktı.
Kadim bir tanrıdan kalan bu miraslar adeta onun cehaletiyle, insanlığın acınası haliyle alay ediyordu.
Çalıştığı ve kendiyle ilgili gurur duyduğu her şey, nesiller boyu alimlerin itinayla yaptığı araştırmalar, gerçekten bu kadim medeniyet karşısında tüm bunların hiçbir önemi yok muydu?
Faruzan olduğu yerden kalkıp bir taş parçası aldı ve taşlara bir şeyler oymaya devam etti.
Hayat devam ettiği sürece umut hep vardır. Bugün bilinmeyen yarın öğrenilir. Medeniyetler gelişmeye devam eder, şimdinin insanının bulamadığı çözümler sonrakiler tarafından bulunur.
Burası ona mezar bile olsa kendinden sonraki talihsiz kişi kaçıp kurtulabilsin diye ona bazı çıkarımlar ve deneme yanılma yöntemiyle öğrenilmiş bazı notlar bıraktı.
Alim olmak bunu gerektirirdi. Araştırmacılar bunun için vardı.
Uzunca bir süre sonra, yerde dokunabildiği her nokta yaptığı belirsiz çıkarımların simgeleriyle doldu.
O belirsiz sürenin sonunda hatıraları bulanıklaşmaya, bilinci yok olmaya başladı ve kimsenin anlayamayacağı bir şeyler mırıldandı.
Ve ne zaman olduğunu bilmediği bir anda, sonunda bu gizemi çözmenin bir yolunu buldu.
Kafası karışmış bir haldeydi ve henüz harabenin duvarlarının ardında asıl zorluğun onu beklediğinden bihaberdi.
Karakter hikâyesi 5
Arkadaşlık Sv. 6
Faruzan oradan kaçtıktan sonra bilincini geri kazanabilmek için bir süre dinlenip iyileşmesi gerekti.
Sumeru, hatırladığının aksine öyle değişmişti ki neredeyse hâlâ harabelerin içinde olduğuna ve bir yanılsama cihazı tarafından kapana kısıldığına inanacaktı.
Ancak Akademiden biri, Akaşa'daki geçmiş kayıtlarla onun kimliğini doğrulamak için gelip Sumeru'daki değişikliklerden bahsedince yavaş yavaş o zamanların geride kaldığında inanmaya başlamıştı.
O araştırmacı Faruzan'a bir Kshahrewar kitabı getirdi ve kitabın kapağını açtığında şu yazıyla karşılaştı:
"Bu kitabın içeriği Madam Faruzan'ın notlarından ve el yazmalarından oluşmaktadır. Umarız gelecek nesiller, onun adını o geri döndüğünde hâlâ hatırlıyor olurlar."
Faruzan, eski arkadaşlarının hazırladığı bu yazıyı okuduğunda neredeyse sınıf arkadaşlarını tekrar görmüş onlarla tekrar gelecekleri hakkında sohbet etmiş gibi hissetmişti. Ancak bunlar geride kalalı bir asırdan fazla olmuştu.
Onun tanıdıkları, onu tanıyan insanlar... Artık hiçbiri burada değildi.
Sumeru'ya dönmüştü ama yabancı bir ülkeye gelmiş gibiydi.
Başıboş gezginler bile evlerine dönebilir ama o, zaman denizinde savruluyordu ve geçmişe dönüş yoktu.
Yanındaki zavallı araştırmacı herhangi bir acısını hatırlatmadan geçmişte bu kıdemli araştırmacının başından neler geçtiğini sormak için doğru kelimeleri seçmeye çalışıyordu.
Faruzan, geçmişte yaşanılanları tekdüze bir ses tonuyla anlatmaya başlamadan önce sessizce kitabı kapattı.
"Başarısız bir deneydi. Biz araştırmacılar hep böyle şeyler yaşarız, değil mi?"
Yeri, durumu, nesli ne olursa olsun zaman, Faruzan için bundan sonra asla durmayacaktı.
Vairambhaka Dişlisi
Arkadaşlık Sv. 4
Kod adı "Vairambhaka" olan bu çok amaçlı yardımcı harabe keşif terminali, Faruzan döndükten sonra Akademiden fon alabildiği birkaç projesinden biridir.
Bu cihaz, koruma sağlama, canavar savuşturma, kum temizleme gibi çeşitli görevler yapar. Faruzan'ın genel tercihlerine göre can sıkıntısını giderebilecek çeşitli etkileşimli parçalar da vardır.
Beklenmedik bir şekilde bu seyahat cihazı bir grup Matranın dikkatini çekti ve atölyeye dalıp açıklama bile yapmadan Varirambhakayı etraflıca incelemeye başladılar.
İşe yaramaz gibi görünen birçok parçası şüphelerinin iyiden iyiye artmasına neden oldu ve Faruzan'ın "sadece rahatlamak için" diye çıkışmasına bakmadan bu son çalışmayı alıp dikkatlice incelemeye karar verdiler.
Neyse ki General Mahamatra Cyno tam zamanında yetişip onları durdurdu.
Anlaşıldı ki Faruzan'ın kötü sırlar nedeniyle gizemli bir şekilde ortadan yok olup sessiz kaldığından şüpheleniyorlardı.
Ayrıca, Haravatat'ın mekanikler konusundaki eksikliğinden faydalanıp tehlikeli bir şeyler yapabilmek adına Kshahrewar'ın teklifini geri çevirdiğini de düşünüyorlardı.
Sonuçta Kral Deshret'in medeniyetinin ulaştığı o uğursuz bilgi tarafından ayartılmayan az sayıda araştırmacı vardı. O yüzden Faruzan'ın güçlü bir düşmanla savaşabilecek şekilde bir makina yaptığını duyduklarında hemen başına üşüştüler.
Faruzan'la ilgili tüm bilgilere sahip olan Cyno, astlarının bu densizliği için özür dilemeden önce tek tek hepsinin şüphesini giderdi sonra da ortalığı toparlaması için birini orada bıraktı.
Tam da o sırada insan gücü eksikliğinden muzdarip olan Faruzan, bu fikri çok beğendi. General Mahamatra'nın tarzı hoşuna gitmişti ve Cyno'yu yeni makinasına isim vermesi için davet etti.
Cyno, kuvvetli rüzgar çıkarabileceği ve Matra ile iletişime geçebileceği için ona "Büyük Vayuvyastra" ismini verdi ancak bunu dile getirmeden önce bir süre düşündü.
Faruzan'ın o anda yaşadığı kafa karışıklığı Kral Deshret'in harabelerinde yaşadığıyla yarışırdı.
Neyse ki, Matralardan biri gelip Kshahrewar'ın zaten bu isimde bir makinası olduğunu söyleyerek onu bu ismin ardındaki "derin anlam"ın ne olduğuna dair gelebilecek sorulardan kurtarmış oldu.
Bu ismin nasıl ortaya çıktığıyla ilgili bir araştırma yaptıktan sonra Faruzan, en yeni çalışması için bir isim buldu ve böylece Vairambhaka Dişlisi ortaya çıkmış oldu.
Önsezi
Arkadaşlık Sv. 6
Bu bulmacayı nasıl çözdüğünü unutmuş olsa da Faruzan, harabelerden ayrılırken başına neler geldiği hakkında belli belirsiz bir şeyler hatırlıyor.
İlk hissettiği şey ışıktı. Işık gözünü o kadar almıştı ki birkaç adım geri tökezlemesine bile neden olmuştu.
Ardından bunu yüzüne doğru hızlıca esen, alevli ve hoş bir öpücük gibi omuzlarından süzülen rüzgar izledi.
Gözleri kapalıydı ama yine de her şeyi görebildiğini hissediyordu. Bir asırlık bir kayıptan sonra yeni bulduğu özgürlüğe doğru rüzgarla birlikte bir adım attı, sonra bir adım daha attı.
Bu kadar uzun bir süreden sonra çevre değişmiş ve hafızası yitmiş olmalıydı, ayrıca evinin de yolunu bulamayacak durumda olmalıydı.
Yine de yarı bilinçli haldeyken bile rüzgarın yönlendirmelerini takip etti ve tanıdık ama yabancı bir his tarafından saldırıya uğrayana kadar vahşi doğada bir o yana bir bu yana savruldu, canavarlardan ve tehlikeli alanlardan kaçtı.
Düşmesiyle birlikte midesi guruldamaya başladı.
"Ah... Açlıktan mı gurulduyordu ki? Uzun zamandır böyle olmuyordu ama, öyle değil mi?"
Makinayı çözmüş ve harabelerden kurtulmuştu ama nihayetinde de en temel ihtiyaçlarını unutmuştu!
Rüzgar dindi ve daha fazla devam edemeyen Faruzan olduğu yere çöküp derin bir uykuya daldı."
...
Ani bir rüzgar, ağır ağır ilerleyen bir ticaret kervanına doğru esti ve Yük Hayvanının gözüne toz kaçtı, böylece hayvan arkasını döndü ve kervanın ilerlemesini durdurdu.
Tüccar, hayvanı tekrar kervan sırasına sokacaktı ki uzakta parıldayan bir şey fark etti.
"Hey, kervana ayak uydur! Neye bakıyorsun? Hazineye mi?"
"Hayır, bekle bir saniye... Oradaki yerde yatan şey bir insana benziyor!"
Uzakta, bilinçsiz bir şekilde yatan Faruzan'ın yanında bir Önsezi parlıyordu.
Bahsetmeler[]
Replikler
| Karakter | Replikler |
|---|---|
| |
| |
|
Postalar
| Gönderen | Postalar |
|---|---|
|
Gezinti[]
| |||||||||||||||||||||||||||||
