Si Ramesses IX (na isinusulat ringRamses) (orihinal na pangalan: Amon-her-khepshef Khaemwaset) (ruled 1129 – 1111 BC)[1] ang ikawalong paraon ng Ikadalawampung Dinastiya ng Ehipto. Siya ang ikatlong pinakamatagal na naglingkod na hari ng dinastiyang ito pagkatapos nina Ramesses III at Ramesses XI. Siya ay pinaniniwalaan ngayon na umakyat sa trono noong I Akhet araw 21 batay sa ebidensiya na prinisinta ni Jürgen von Beckerath sa isang 1984 artikulo.[2][3] Ayon sa Papyrus Turin 1932+1939, si Ramesses IX ay nagtamasa ng isang paghahari ng 18 tao at 4 buwan at namatay sa kanyang ika-19 taon ng paghahari sa unang buwan ng Peret sa pagitan ng araw 17 at araw 27.[4] His throne name, Neferkare Setepenre, means "Beautiful Is The Soul of Re, Chosen of Re."[5] Si Ramesses IX ay pinaniniwalaang ank ni Mentuherkhepeshef na anak ni Ramesses III dahil ang asawa ni Montuherkhopshef na si Takhat sa mga dingding ng libingang KV10 na kanyang sinunggaban at muling ginamit sa huli nang ika-20 dinastiya ay nagdadala ng prominenteng pamagat ng Ina ng Hari. Walang ibang mga ika-20 dinastiyang hari ang alam na may inang may ganitong pangalan. [6] Kaya si Ramesses IX ay malamang na apo ni Ramesses III.[7]
↑R. Krauss & D.A. Warburton "Chronological Table for the Dynastic Period" in Erik Hornung, Rolf Krauss & David Warburton (editors), Ancient Egyptian Chronology (Handbook of Oriental Studies), Brill, 2006. p.493
↑J. von Beckerath, Drei Thronbesteigungsdaten der XX. Dynastie, (Three accession dates of the 20th Dynasty), Göttinger Miszellen 79 (1984), pp.7-9 Beckerath's article discusses the accession dates of Ramesses VI, IX and X
↑Erik Hornung, Rolf Krauss & David Warburton (editors), Handbook of Ancient Egyptian Chronology (Handbook of Oriental Studies), Brill: 2006, p.216
↑E.F. Wente & C.C. Van Siclen, "A Chronology of the New Kingdom" in Studies in Honor of George R. Hughes, (SAOC 39) 1976, pp.235 & 261
↑Peter Clayton, Chronicle of the Pharaohs, Thames & Hudson Ltd., 2006 paperback, p.167
↑Nos ancêtres de l'Antiquité, 1991, Christian Settipani, p.153, 169, 173 & 175