Przejdź do zawartości

Kazimierz Secomski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Secomski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 listopada 1910
Kamieńsk

Data śmierci

29 listopada 2002

Zastępca przewodniczącego Rady Państwa
Okres

od 2 kwietnia 1980
do 6 listopada 1985

Członek Rady Państwa
Okres

od 2 kwietnia 1980
do 19 lipca 1989

Wiceprezes Rady Ministrów
Okres

od 2 grudnia 1976
do 3 kwietnia 1980

Odznaczenia
Order Budowniczych Polski Ludowej Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939” Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 10-lecia Polski Ludowej Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Kazimierz Secomski (ur. 26 listopada 1910 w Kamieńsku, zm. 29 listopada 2002) – polski ekonomista, profesor zwyczajny nauk ekonomicznych, członek Polskiej Akademii Nauk, działacz państwowy, wiceprezes Rady Ministrów (1976–1980), członek Rady Państwa (1980–1989, do 1985 zastępca jej przewodniczącego), poseł na Sejm PRL VIII i IX kadencji. Budowniczy Polski Ludowej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie (1931), od 1955 z tytułem prof. nadzwyczajnego, od 1960 prof. zwyczajnego nauk ekonomicznych; od 1960 członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, od 1966 członek rzeczywisty PAN.

W latach 1938–1939 był wykładowcą w Szkole Głównej Handlowej, podczas okupacji aktywny w tajnym nauczaniu; w latach 1945–1949 dyrektor departamentu w Centralnym Urzędzie Planowania, w latach 1946–1950 zastępca profesora na Uniwersytecie Warszawskim; w 1947 pracownik naukowo-dydaktyczny Uniwersytetu Łódzkiego, w latach 1948–1981 pracownik naukowy Szkoły Głównej Planowania i Statystyki.

Podczas swojego pobytu w Łodzi w latach 40. mieszkał w domu czynszowym przy ul. Narutowicza 107, gdzie mieszkali również inni pracownicy naukowi Uniwersytetu Łódzkiego, m.in.: Mieczysław Wallis, Jan Chodorowski, Bogdan Wróblewski czy Franciszek Sadowski[1].

W latach 1949–1954 dyrektor departamentu w Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, w latach 1954–1955 dyrektor generalny w PKPG, w latach 1955–1956 zastępca przewodniczącego PKPG; w latach 1957–1968 zastępca przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów. W latach 1968–1971 zastępca sekretarza naukowego Polskiej Akademii Nauk; w latach 1971–1976 pierwszy zastępca przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów; w latach 1976–1980 wiceprezes Rady Ministrów; w latach 1978–1980 przewodniczący Komitetu Rady Ministrów ds. Zagospodarowania Wisły; w okresie 1980–1985 zastępca przewodniczącego, a 1985–1989 członek Rady Państwa. W latach 1980–1989 poseł na Sejm PRL VIII i IX kadencji.

W latach 1957–1962 wiceprzewodniczący Rady Ekonomicznej przy Prezesie Rady Ministrów; w latach 1986–1989 członek Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa Wojciechu Jaruzelskim. Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu jako współprzewodniczący podzespołu do spraw stowarzyszeń i samorządu terytorialnego.

Wieloletni członek Rady Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. W latach 1983–1988 członek prezydium Rady Obywatelskiej Budowy Pomnika Szpitala Centrum Zdrowia Matki Polki[2]. W latach 1986–1988 zastępca przewodniczącego Społecznego Komitetu Odnowy Starego Miasta Zamościa[3].

Członek założyciel Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego (1946), wieloletni przewodniczący Rady Naukowej PTE. Członek wielu rad i komitetów naukowych i doradczych, m.in. przewodniczący Komisji Głównej Nauk i Badań Ekonomicznych Komitetu Nauki i Techniki PAN (od 1972), zastępca przewodniczącego Komitetu Badań i Prognoz „Polska 2000” PAN, przewodniczący Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN, przewodniczący Rządowej Rady Ludnościowej. W latach 1968–1974 był również przewodniczącym Rady Naukowej Zakładu Nauk Ekonomicznych PAN, a od 1971 przewodniczącym Rady Naukowej Zakładu Badań Statystyczno-Ekonomicznych Głównego Urzędu Statystycznego i PAN.

Od 1952 był członkiem Komitetu Redakcyjnego „Ekonomisty”, a w latach 1958–1969 zastępcą redaktora naczelnego tego pisma. Był także członkiem Rady Redakcyjnej periodyku PAN „Polska 2000” oraz zastępcą przewodniczącego Rady Naukowej Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych (od 1969). Wchodził w skład Klubu Rzymskiego i Czechosłowackiej Akademii Nauk.

W okresie 1955–1980 był promotorem 41 obronionych prac doktorskich oraz opiekunem 17 rozpraw habilitacyjnych i ponad 500 prac magisterskich. Na dorobek naukowy prof. Kazimierza Secomskiego składa się przeszło 600 pozycji, w tym 30 książek i 68 prac zespołowych oraz ponad 350 artykułów (w tym 39 artykułów opublikowanych w języku angielskim, 16 w jęz. francuskim, 6 w jęz. rosyjskim i 1 w jęz. czeskim)[4].

Wybrane odznaczenia, nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z polonistką i teatrolożką Henryką z domu Kosiczak. Ojciec znawczyni dawnego malarstwa Krystyny Secomskiej[17].

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Autor wielu publikacji z dziedziny polityki społeczno-ekonomicznej, planowania i inwestycji, m.in.

  • Podstawy planowania perspektywicznego (1966)
  • Elementy polityki ekonomicznej (1970)
  • Czynniki społeczne we współczesnym rozwoju gospodarczym, tom 179 serii wydawniczej Omega (1970)
  • Polityka społeczno-ekonomiczna. Zarys teorii (1977)
  • Ekonomika regionalna (1982)
  • Teoria regionalnego rozwoju i planowania (1987)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Skład osobowy i spis wykładowców, cybra.lodz.pl, 1947, s. 5, 17, 28, 35 [dostęp 2024-10-03] (pol.).
  2. Dziennik Łódzki”, nr 104 (10320), 27–29 maja 1983, s. 5.
  3. Andrzej Kędziora, Społeczny Komitet Odnowy Starego Miasta, Zamościopedia, 26 października 2014.
  4. Nota biograficzna na stronie PTE.
  5. Wręczenie odznaczeń w Belwederze, „Dziennik Polski”, 1974, nr 172, s. 3.
  6. M.P. z 1950 r. nr 87, poz. 1073.
  7. M.P. z 1955 r. nr 14, poz. 154.
  8. Medale 30-lecia dla czołowych działaczy partyjnych i państwowych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 19 lipca 1974, s. 1.
  9. 150 żołnierzy Września otrzymało medale „Za udział w wojnie obronnej 1939”, „Trybuna Robotnicza”, nr 175, 2 września 1981, s. 2.
  10. Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 2, 20 lutego 1960, s. 2.
  11. Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. Krakowa, nr 13, 30 maja 1969, s. 1.
  12. Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu, nr 16, 8 grudnia 1973, s. 1.
  13. Zasłużeni w rozwoju woj. katowickiego, „Trybuna Robotnicza”, nr 24, 30 stycznia 1978, s. 2.
  14. Dziennik Urzędowy Rady Narodowej w m. Krakowie, nr 13, 5 września 1959, s. 7.
  15. „Trybuna Robotnicza”, nr 113, 16 maja 1985, s. 2.
  16. Doktoraty HC. uw.edu.pl.
  17. Tadeusz Jurkowlaniec. Krystyna Secomska (1939–2010). „Biuletyn Historii Sztuki”. (72) 1–2, s. 211, 2010. ISSN 0006-3967. 

Źródła

[edytuj | edytuj kod]
  • Kto jest kim w Polsce 1989, Warszawa 1989, s. 1157
  • Kazimierz Secomski: nauka, praca, działalność: w 90-lecie urodzin, Polskie Towarzystwo Ekonomiczne, Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa 2000
  • Profil na stronie Biblioteki Sejmowej