Przejdź do zawartości

Janusz Patorski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Patorski
Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1946
Lębork

Wiceprezes Rady Ministrów
Okres

od 14 października 1988
do 12 września 1989

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Janusz Kazimierz Patorski (ur. 26 lipca 1946 w Lęborku) – polski inżynier i polityk, wiceprezes Rady Ministrów w rządzie Mieczysława Rakowskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Kazimierza i Jadwigi. Ukończył studia na Wydziale Mechaniki Precyzyjnej Politechniki Warszawskiej. W latach 1964–1972 należał do Zrzeszenia Studentów Polskich, w którym pełnił funkcję przewodniczącego Rady Wydziałowej, sekretarza Rady Uczelnianej Politechniki Warszawskiej, sekretarza Rady Okręgowej w Warszawie i przewodniczącego Okręgowej Komisji Rewizyjnej. 13 czerwca 1969 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1 listopada 1972 do 30 czerwca 1975 był instruktorem, a następnie i starszym instruktorem komitetu dzielnicowego Warszawa Praga-Południe, po czym do 15 stycznia 1976 pracował jako instruktor Wydziału Organizacyjnego Komitetu Warszawskiego. W 1972 został członkiem Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej. W 1973 i 1975 uczestniczył w kursach I i II stopnia przy Wojewódzkim Ośrodku Kształcenia Ideologicznego. W 1974 i 1978 słuchacz Rocznego Studium Nauk Społecznych. Od 1976 pełnił funkcję przewodniczącego Stołecznego Komitetu ORMO Dzielnicy Warszawa Praga-Południe. W 1983 uczestniczył w 6-tygodniowym kursie w Akademii Nauk Społecznych przy Komitecie Centralnym Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. Członek Związku Zawodowego Pracowników PZPR.

14 października 1988 objął urząd Wiceprezesa Rady Ministrów w rządzie Mieczysława Rakowskiego. Ponadto pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Przemysłu Obronnego Rady Ministrów, przewodniczącego Krajowej Rady ds. Mieszkaniowych i wiceprzewodniczącego Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów. Urzędowanie zakończył 12 września 1989.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1582

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]