Przejdź do zawartości

Janusz Piechociński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Piechociński
Ilustracja
Janusz Piechociński (2013)
Data i miejsce urodzenia

15 marca 1960
Studzianki

Wiceprezes Rady Ministrów, minister gospodarki
Okres

od 6 grudnia 2012
do 16 listopada 2015

Przynależność polityczna

Polskie Stronnictwo Ludowe

Poprzednik

Waldemar Pawlak

Prezes Polskiego Stronnictwa Ludowego
Okres

od 17 listopada 2012
do 7 listopada 2015

Przynależność polityczna

Polskie Stronnictwo Ludowe

Poprzednik

Waldemar Pawlak

Następca

Władysław Kosiniak-Kamysz

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Order Krzyża Ziemi Maryjnej I Klasy (Estonia)
Jerzy Buzek i Janusz Piechociński

Janusz Piechociński (ur. 15 marca 1960 w Studziankach[1]) – polski polityk, poseł na Sejm I, II, IV, VI i VII kadencji (1991–1997, 2001–2005, 2007–2015). W latach 2012–2015 wiceprezes Rady Ministrów i minister gospodarki, a także prezes PSL.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1987 ukończył studia na Wydziale Handlu Wewnętrznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki. Pracę magisterską napisał pod kierunkiem Janusza Kalińskiego. W latach 1987–1999 pracował jako nauczyciel akademicki w Katedrze Historii Gospodarczej SGPiS (przemianowanej w międzyczasie na SGH). Był działaczem Związku Młodzieży Wiejskiej (od 1985) i przewodniczącym Krajowej Rady Akademickiej przy ZMW (od 1991), zasiadał też w zarządzie ZMW. W 1987 wstąpił do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W 1989 był uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu. Od stycznia do czerwca 1990 pełnił funkcję skarbnika PSL „Odrodzenie”. Przystąpił do powołanego następnie Polskiego Stronnictwa Ludowego, zasiadając we władzach tej partii.

Sprawował mandat posła na Sejm I, II i IV kadencji z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego (1991–1997, 2001–2005). W Sejmie IV kadencji przewodniczył sejmowej Komisji Infrastruktury. W 1997[2] i 2005 bezskutecznie ubiegał się o reelekcję[3].

W 1998 został wybrany do sejmiku mazowieckiego I kadencji z ramienia Przymierza Społecznego PSL-UP-KPEiR[4], gdzie był przewodniczącym Komisji Budżetu i Finansów. Pełnił także funkcję prezesa Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska w Warszawie. W 2002 kandydował na prezydenta Warszawy z ramienia komitetu Centrum Samorządowe „Nasza Stolica”; zajął 9. miejsce na 14 kandydatów (uzyskał 0,48% głosów)[5]. W 2004 kandydował na prezesa PSL, przegrywając z Januszem Wojciechowskim.

W 2005, po zakończeniu pracy w parlamencie, został doradcą gospodarczym w firmie monitorującej rynek transportowy. W latach 2005–2008 był wiceprezesem Naczelnego Komitetu Wykonawczego Polskiego Stronnictwa Ludowego. W 2006 ponownie uzyskał mandat radnego sejmiku mazowieckiego[6].

W wyborach parlamentarnych w 2007 powrócił do Sejmu (VI kadencji) z listy PSL. Startował w okręgu podwarszawskim, uzyskując 13 259 głosów[7]. W Sejmie został wiceprzewodniczącym Komisji Infrastruktury oraz Komisji Innowacyjności i Nowych Technologii[8]. W 2009 bez powodzenia kandydował do Parlamentu Europejskiego[9]. W wyborach do Sejmu w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, otrzymał 11 638 głosów[10].

17 listopada 2012 podczas kongresu PSL w Pruszkowie, w trakcie którego na czteroletnią kadencję wybierane były nowe władze partii, w głosowaniu na stanowisko prezesa partii Janusz Piechociński, na którego zagłosowało 547 delegatów, pokonał dotychczasowego lidera Waldemara Pawlaka, który otrzymał 530 głosów[11]. 6 grudnia tego samego roku objął urzędy wicepremiera i ministra gospodarki. 11 grudnia 2012 został powołany przez prezydenta Bronisława Komorowskiego w skład Rady Bezpieczeństwa Narodowego[12] (zasiadał w niej do 2015). 22 września 2014 ponownie objął urzędy wicepremiera i ministra gospodarki w nowo powołanym rządzie Ewy Kopacz.

W wyborach w 2015 bezskutecznie kandydował do Sejmu, uzyskując 8005 głosów[13]. 7 listopada tego samego roku złożył rezygnację z funkcji prezesa PSL (zatwierdzoną przez Radę Naczelną partii)[14]. 16 listopada 2015 zakończył urzędowanie na stanowisku wicepremiera i ministra.

W 2016 objął funkcję prezesa Izby Przemysłowo-Handlowej Polska-Azja[15]. W latach 2017–2018 był wiceprezesem zarządu Towarzystwa Ubezpieczeń Wzajemnych Medicum[16][17].

Aktywny uczestnik dyskusji na platformie Twitter; określany jako „król Twittera” i „mistrz ciętej riposty”[18][19].

Wyniki w wyborach ogólnopolskich

[edytuj | edytuj kod]
Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
1991 Polskie Stronnictwo Ludowe – Sojusz Programowy Sejm I kadencji nr 2 3557 (1,65%)T[20]
1993 Polskie Stronnictwo Ludowe Sejm II kadencji nr 2 9949 (3,72%)T[21]
1997 Sejm III kadencji 5086 (1,80%)N[2]
2001 Sejm IV kadencji nr 20 7194 (2,45%)T[22]
2005 Sejm V kadencji 8206 (2,59%)N[3]
2007 Sejm VI kadencji 13 259 (2,88%)T[7]
2009 Parlament Europejski IX kadencji nr 4 12 506 (1,51%)N[9]
2011 Sejm VII kadencji nr 20 11 638 (2,59%)T[10]
2015 Sejm VIII kadencji 8005 (1,63%)N[13]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Syn Piotra i Jadwigi. Jest żonaty z Haliną, ma troje dzieci.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Piechociński Janusz, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-02].
  2. a b Serwis PKW – Wybory 1997. pkw.gov.pl. [dostęp 2019-09-24].
  3. a b Serwis PKW – Wybory 2005. pkw.gov.pl. [dostęp 2012-11-17].
  4. Samorząd 1998. kbw.gov.pl. [dostęp 2024-08-14].
  5. Serwis PKW – Wybory 2002. pkw.gov.pl. [dostęp 2013-09-27].
  6. Serwis PKW – Wybory 2006. pkw.gov.pl. [dostęp 2012-11-17].
  7. a b Serwis PKW – Wybory 2007. pkw.gov.pl. [dostęp 2012-11-17].
  8. Strona sejmowa posła VI kadencji. [dostęp 2017-09-04].
  9. a b Serwis PKW – Wybory 2009. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-08-14].
  10. a b Serwis PKW – Wybory 2011. pkw.gov.pl. [dostęp 2012-11-17].
  11. Janusz Piechociński nowym prezesem PSL. Waldemar Pawlak: chcę odejść z rządu. wp.pl, 17 listopada 2012. [dostęp 2012-11-17].
  12. Rada Bezpieczeństwa Narodowego. bbn.gov.pl. [dostęp 2012-12-28].
  13. a b Serwis PKW – Wybory 2015. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-10-28].
  14. Minister pracy Władysław Kosiniak-Kamysz nowym prezesem PSL. Zastąpił Janusza Piechocińskiego. tvp.info, 7 listopada 2015. [dostęp 2015-11-07].
  15. Władze Izby. polandasia.com. [dostęp 2020-08-18].
  16. Janusz Piechociński został wiceprezesem zarządu TUW Medicum. tvn24bis.pl, 2 czerwca 2017. [dostęp 2018-07-30].
  17. TUW Medicum: Jerzy Pietrewicz nowym członkiem zarządu. gu.com.pl, 28 listopada 2018. [dostęp 2019-01-24].
  18. Piechociński mistrzem ciętej riposty na Twitterze. „Nie takie rzeczy ze szwagrem w Pułtusku robiliśmy”. wprost.pl, 10 marca 2017. [dostęp 2020-03-25].
  19. Agata Kondzińska: Janusz Piechociński, król statystyk na Twitterze: Moja działalność ma pobudzać. wyborcza.pl, 27 sierpnia 2017. [dostęp 2020-03-25].
  20. Wybory do Sejmu w 1991 r.. kbw.gov.pl. [dostęp 2024-08-14].
  21. Wybory do Sejmu w 1993 r.. kbw.gov.pl. [dostęp 2024-08-14].
  22. Wybory do Sejmu w 2001 r.. kbw.gov.pl. [dostęp 2024-08-14].
  23. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 stycznia 1999 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 1999 r. nr 14, poz. 189).
  24. Eesti Vabariigi teenetemärgid. president.ee. [dostęp 2014-12-03]. (est.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]