September?
Serieus?
Het is toch niet te geloven hoe snel de weken,
maanden voorbij schieten.
Drie weken vakantie, POEF voorbij.
Afgelopen zondag had ik eindelijk
de tijd om lekker aan de gang te gaan
met de Kerstworkshop.
Leuk om te zien hoe je idee samenkomt.
Ik vermaak mij er prima bij,
maar ook de afgelopen zondag was zomaar ineens voorbij.
En dan ontvouwt de week zich.
Afspraak hier, even bellen met de bank,
nog even iets checken bij de zorgverzekering en
dan is de middag ook weer gedaan.
Natuurlijk ook weer even bij LZ'tje langs.
Gezellig om elkaar zo na de vakantie weer te zien.
We kletsen, giechelen om het gedoe
bij B&B vol "liefde(?)"
en waren ook wij 'zo blij' om elkaar weer te zien.
Donderdag is het mijn eerste werkdag.
Super gezellig, lekker kletsen, bakje koffie,
even een rondje winkel om te zien wat er nog
is en wat er niet meer is.
De bestellingen, wat emails en dan de bups
klaar zetten voor de dag van gisteren.
We hebben twee groepen dames die met elkaar vanuit
de USA en Canada een textiel reis
met elkaar maken.
Petra Prins stond op de wensenlijst!
Wat enig toch.
En dus hebben we de tafel aan de kant geschoven,
de stoelen klaar gezet,
en steekt Peet van wal.
Hebben we mooie antieke quilts verzameld om te showen en te tellen,
en is het heerlijk om te zien
hoe snel je het met elkaar hebt over stoffen, lapjes,
conversationals, ontwerpers, patronen,
dutch heritage etc etc.
Ik ga op reis en ik neem mee......
Mijn Discovery top om aan Petra Prins te laten zien.
Nou dan ben je echt een FAN!
Wat geweldig dat deze mevrouw deze moeite heeft gedaan.
Wij hebben een heerlijke ochtend gehad.
Smiddags is het weer business as usual.
En vandaag?
Vandaag karren we samen naar Amsterdam,
daar komt een groep uit Australie op visite.
Super leuk om sommige dames gewoon weer
terug te zien en dan eens lekker in ons eigen kikkerlandje.
En dan Freddie.....
Och och het is zo sneu allemaal.
Maxime en Tuur doen zo hun best om het
allemaal zo goed te regelen voor hun lieve Freddie.
Gisteren is hij geopereerd.
En dat viel uiteindelijk vies tegen.
Freddie mocht nog niet mee met Tuur en Maxime en moest
de nacht doorbrengen bij de Dierenarts.
Dat arme beestje helemaal alleen.
Uit zijn poot steken twee ijzeren pinnen om zijn
botjes bij elkaar te houden en te laten helen.
Vandaag mogen ze hem hopelijk ophalen,
en dan met Piepende Bandjes snel naar huis!
Wat willen wij onze kinderen met hond
weer graag bij ons hebben.
Ook deze zorgen souperen aardig wat energie.
Het zal fijn zijn als we gewoon weer allemaal
lekker samen zijn.
Fijn weekend,
Juud
Remember; Better finished than perfect!
