Dear Jane en Robin's Nest

Onvoorstelbaar,

de Dear Jane en Robin in dezelfde week klaar.

Met de tips van Hermie gewassen,

gebiesd, gelabeld en helemaal klaar!

En of het nu door de dop Vanish komt, of door de colourcatchers

(die niet of nauwelijks verkleurd waren)

ze kwamen brandschoon en heerlijk ruikend uit de was.

 

 

Robin kwam er niet alleen lekker fris uit,

maar ook heerlijk soepel.

gewoon zoals een quilt hoort te zijn.

 

 

Voor mij een hele opluchting want dat ‘stijve’ vond ik echt niet prettig.

 

 

Hier wat foto’s van het quiltwerk van

 Elly Prins,

ze heeft mooie veren gemaakt,

 

 

is er in de ditch gequilt

en heeft ze de hexagonen in mooie bloemen omgetoverd.

Het is maar goed dat ik zelf nog de bies heb tegen gezoomd,

want het was voor mij wel even lekker om mijn quilt weer

even in handen te hebben.

 

 

Vandaag, helaas weer snip en snip verkouden!,

(er komt maar geen einde aan mijn voorhoofdsholte ontsteking)

een label gemaakt.

Met een allerlaatste hexagon die hier nog lag.

 

 

En dan Jane.

Het laatste wat nog moest gebeuren was haar in de wasmachine stoppen. Twee jaar en 8 maanden werk in een kleine trommel proppen,

ik had er pijn van in mijn buik.

Gisterenavond was het zo ver.

Het "Moest" gewoon.

Jane is over de grond gesleept,

mee geweest op reis,

heeft in tassen gepropt gezeten,

hondjes hebben erop gelegen.

Eigenlijk was ze wel een

beetje 'groezelig'.

Hier en daar was er met potlood lichtjes

quiltlijntjes op getekend.

En ga zo maar door.

Een lekker bad was niet voor zijn tijd!

 

 

Ze is er kraakhelder uit gekomen.

Een blokje heeft heel ietsje ‘gebloed’,

maar niet zo erg dat ze er nog een keer voor in de machine moet.

 

 

Kijk nou toch! Dit is toch echt te gek.

 

 

Twee totaal verschillende quilts,

zomaar bij ons in huis!

 

 

Nog even samen over de bank,

voordat Robin (die nog ietsje vochtig is van de wasbeurt)

verder mag drogen en Jane met Maxime mee gaat.

 “Ze slaapt zo lekker warm!”

En daar doe je het allemaal voor!

 

 

 

Of ik in een quilt dip kom?

Jane enorm mis?

Welnee, ik ga nu lekker verder met de Pocket.

Dezelfde Pocket die bijna af was toen ik begon aan de Dear Jane…….

Dus deze mag ook wel eens af.

En begin ik al te dromen over de Nearly Insane!

 

Fijne zaterdag,

 

tot blogs,

 

Juud

Love Entwined op de Bee

Sommige dingen bedenk je niet, die ontstaan.

Berna schrijft er in haar blog ook over.

En gisteren was zo’n afgesproken dag,

sinds het quilt weekend weer een eerste keer.

Dit keer zonder LZ, die ligt nu ziek op bed!

En dat dit jammer is, mag duidelijk zijn!

Want je mist gelijk ook zo veel.

 

Zoals deze PRACHTIGE LE!

Die mocht even mee om te showen!

Wat een pracht.

Van de hand van de moeder van Wilma.

Er is niet een lapje voor gekocht, het komt allemaal zo uit de kast!

Oh die heerlijke gevulde kasten die wij toch hebben!

 

 

Maar LZ miste meer, veel meer!

 

 

Dit is de LE van bee-genoot Janny.

De tweede die ze maakt,

met het eerste exemplaar heeft ze een ongelukje gehad.

En i.p.v. treuren (en de quilt een zwiepert te geven) is ze weer begonnen!

En Hoe!

 

En dan de crime van het uitzoeken van een goede bies,

maar ze is er uit hoor.

Het wordt de bies hier rechts in beeld.

En zo op de foto zeker een terechte keuze!

 

 

En dan Ineke, oogverblindend mooi!

 

 

Ineke is bezig met de rand, en al behoorlijk ver met de uitvoering.

Toch werd er een beetje gemopperd

want het blijkt niet langer mogelijk om ‘bij’ te blijven

met de hoeveelheid werk die de LE’rs nu schijnt te wachten elke maand.

 

 

Vier LE’s op een rij, dan kom je OGEN te kort.

 

 

Dan wordt er gekeken, klinken er heel veel Oh’s en Ah’s,

wordt er nog eens gekeken, nog eens in detail gekeken,

en wordt er in LE-taal gesproken tussen de drie LE’rs.

 

 

Er wordt meer gemaakt, dit Jane blokje bijvoorbeeld,

van de hand van Wilma.

 

 

Is Berna druk bezig met de komende Pasen, wat een enig borduurwerk.

 (3x raden wat er nog op mij ligt te wachten??)

 

 

En is Joke druk bezig met deze sterrenquilt.

Met echt hele leuke sterretjes.

Zelf was ik druk met Jane, het einde is nu werkelijk in zicht.

Heerlijk, daarna gelijk door met het volgende quiltwerk.

 

Thuis wordt er nog geborduurd,

aan mijn 'randje'

 

 

Dit is duidelijk geen Pasen, ik heb wat meer tijd.

Het wordt een super leuk borduur voor Halloween.

 

En dan onze loge, Doortje.

Doortje heeft een hekel aan foto's, ze wil niet.

Ik heb echt mijn best moeten doen voor dit plaatje.

 

Fijne maandag allemaal,

 

Tot Blogs,

 

 

Juud

 

Fijne maandag allemaal,

 

tot blogs,

 

Juud

Robins Nest

Ze is weer thuis, de Grande Dame!

 

Een plaatje,

en hoewel je weet dat een ander hem zal gaan quilten,

was het toch gek om ‘ineens’ je quilt

zo goed als klaar thuis te krijgen.

 

 

Het is en blijft een plaatje,

mijn bijna affo,

de bies moet alleen nog omgezoomd worden.

En een labeltje, maar dat is het dan wel.

 

 

Ik ga er zo meteen eerst eens lekker naar kijken,

en afkicken van deze quilt, toch gek om

haar kant en klaar terug te hebben.

Ben het duidelijk niet gewend om mijn quilts te laten quilten.

Ben het überhaupt niet gewend om mijn quilts te quilten.

 

Ik ben van de TOPS, die liggen her en der in huis.

Zuchtend bekijk ik die en bedenk dan vaak wat er

allemaal nog mag.

 

Dus wegbrengen lijkt dan ideaal.

En hoewel ik het mooi vind,

blijft er toch een gevoel van

"Gek, quilt klaar"

 

Misschien dat ik deze week ga beginnen met tegenzomen,

en wassen (met Vanish).

 

Dan zit ze weer even in mijn eigen vingers.

 

Maar eerst door met Jane,

daarvan mogen nu echt de allerlaatste blokjes

gequilt worden.

 

Fijne Olymische Schaatszondag,

 

Tot blogs,

 

Juud

Effe kletsen,

“Als eerste dat bed verschonen”,

dacht ik toen ik vanochtend wakker werd.

Op 60 graden om het te ontdoen van de koude rillingen, de warme rillingen, van de niesbuien, om van het hoesten

en al het ander leed nog maar te zwijgen.

Bleh.

 

 

En terwijl de was buiten wappert in een piep jong voorjaarszonnetje

ben ik op mijn honk te vinden.

 

 

Ook hier randjes!

Maar niet die van ‘een randje per week’,

ook heel erg leuk natuurlijk, maar dit borduur wordt echt heel anders.

Dat komt later nog wel eens voorbij. Het begin is er in elk geval.

Met al dat quilten raak ik de zeuren een beetje uit het oog, een mens kan ook niet alles natuurlijk.

 

 

De tussenstand, alle blokjes liggen nog los hoor. Ik wil ze eerst allemaal maken, dan de quilt uitleggen en dan pas rijen gaan maken. Althans dat is het plan van nu. Stiekem vind ik het nu al erg leuk.

 

 

Zie je het dienblad rechts in beeld,

daarin ligt de HELE quilt.

Dat blijft mij toch keer op keer verbazen.

Je verzameld je gek, en dan deel ik ook nog eens heel veel stoffen met LZ,

uiteindelijk heb je maar een ‘paar’ lapjes nodig.

 

In de “Zeuren-stoffen-bak” is nauwelijks een ‘gat’ geslagen.

Het is heerlijk dat het zo mooi voorbereid is.

Nu kan het werkje makkelijk mee naar de diverse bee’tjes.

Ik hoef mij voorlopig niet af te vragen wat ik mee zal nemen.

 

 

Dan deze, de Antique van Di.

Deze maand een behoorlijke klus om überhaupt te kunnen gaan beginnen.

 Wat een KLUS!

Grappig, het zijn echt ‘lapjes van niks’ en wij zijn UREN ZOET!

Uiteindelijk ben ik er maar weer mee gestopt, ik werd er gewoon kriegel van!

Of zouden dat de laatste tekenen van de griep zijn?

 

 

Oh en kijk hier dan! De MANDJES!

Jaren geleden al een rage, een rage die aan mij voorbij is gegaan.

Het had me nog niet ‘gegrepen’, totdat we vorige maand bij Elly Prins waren. Oh wat een mooie, mooie quilt.

Ik heb de mallen maar vast gemaakt.

Natuurlijk ook even de ‘restenbak’ erbij gepakt en

de eerste 9 mandjes getekend.

Gele, lekkere vrolijke, dan is de toon maar gezet.

Volgens mij mogen er ruim 200 gemaakt worden.

Dat betekend dat ook dit goed voorbereid moet worden,

want als je al die mandjes achter elkaar wil gaan maken,

stop je volgens mij heel snel.

 

 

Voorlopig speelt deze dame nog even de hoofdrol.

Vanavond heb ik zo waar drie blokjes gequilt, en zit ik nu onder de 20!

Het gaat ineens razend snel.

Zou ik daarom ‘ineens’ bezig zijn geweest met toekomstige quilts?

 

Ik zeg jullie wel te rusten,

morgen ga ik weer lekker werken,

 

Tot Blogs,

 

Juud

Dear Jane

Wat is er al veel over deze quilt geschreven. Wat is ze al vaak nagemaakt, wat wordt er over haar gesproken, vaak met enig ontzag. Jane is zeker geen tussendoortje, Jane vergt tijd, heel veel tijd.

 

 

En telkens wanneer ik haar zie liggen,

of zoals de laatste maanden heel veel in handen heb,

vind ik haar P*R*A*C*H*T*I*G.

En met al dat werken aan Sjaan

begint het eind nu werkelijk in zicht te komen.

 

 

In juni is het drie jaar geleden dat ik aan  haar begon,

netjes vanuit het midden met het groene blokje.

Nog 168 blokjes te gaan! En is alles (het quilten daargelaten) genoteerd in het boek. Toch leuk om dat nu zo bij de hand te hebben.

 

 

“Dit is Papa’s Star, de moeilijkste uit het hele boek,

als je die kunt Juud, nou dan kun je alles!”

Ik was zo onder de indruk dat dit gezegd werd

dat ik altijd de naam van dit blokje zal onthouden!

Ook deze prutste ik in elkaar.

Het middelste sterretje is inderdaad alles behalve makkelijk.

 

Heel anders dan deze,

dit is een makkelijke nine-patch.

Die leer je tijdens je eerste quiltles......

Ik vond het tijdens het maken zo gek dat het

middelste blokje niet geel was, maar beige.

“Maar Jane zal het wel weten”.

En dat de vierdriehoekjes verschillend in het blok zitten,

als zandlopertjes.

Dat had ze dan wel weer leuk bedacht, "onze" Jane.

Dit hele blokje is echt helemaal FOUT, FOUT en nog eens FOUT.

Dit is een JUUD blokje,

een blokje dat gemaakt is voor de t.v..

Uiteraard zonder het boek als leidraad erbij.

Dit is zo een makkelijk blokje dat je het

maar een keer hoeft te zien om na te maken!

Ahum…….. I rest my case.

 

Natuurlijk had ik het overnieuw kunnen maken, maar daar geloof ik niet zo in. Ook dit ‘misbaksel’ is met zorg gemaakt en dus goed genoeg!

 

 

Die eerste negen blokken,

dat aller eerste gepruts uit 2011 is nu al gequilt,

voltooid klaar.

 

 

Dit is ook een van mijn favorieten.

Dat komt door het stofje dat is gebruikt,

gekocht bij Mary Koval in Bedford Pennsylvania

toen we op doorreis waren.

Wat een lieve vrouw,

wat een mooie winkel.

En weet je wat ook zo leuk is?

Je kunt daar ook op quilt retreat!

Stel je toch eens voor met een stel quiltgekken op reis!

 

Wie gaat er met mij mee??

 

 

Ach en dan deze.

Van het plusje heb ik een “X” gemaakt,

een kusje van mij voor Jane.

Gewoon omdat ze ons zoveel plezier heeft gebracht

met dit kunstwerkje wat ze voor ons achter gelaten heeft.

 

 

En zo ligt ze nu, in de stoel te wachten tot het volgende blokje gequilt gaat worden.

Hopelijk nog ergens vandaag,

want die ‘griep’ is nog hardnekkig aanwezig.

 

 

Onder de 30 blokjes, en met elke dag een blokje betekend dit dat jane nu met een maand echt helemaal voltooid moet kunnen zijn.

 

Al lezend zag ik dat er in de bee in Katwijk en in Nunspeet nieuwe

Jane Dreamers

bij zijn gekomen! Dan heb ik maar een advies,

 

FOLLOW YOUR DREAM!

 

Fijne zondag allemaal,

 

tot blogs,

 

juud