Posts tonen met het label Drauradweg. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Drauradweg. Alle posts tonen

zondag 25 augustus 2024

KlopeinerSee

 Het is hier zomer,

zo lekker.

Heerlijke temperaturen, en koelt het nachts ook nog eens af.

Waar we in Nederland nog nauwelijks hebben kunnen 

genieten van "de Zomeravond"

doen we hier niet anders.


Zo ook woensdagavond,

we zaten in een rustig dorp,

Ferlach.


Het enige waarover je hier druk moet maken
is het formaat van de porties.
Veel en veel te groot.


Eigenlijk is het een Fiets en Dineer vakantie.
Op onze laatste avond delen we de tafel met
"de Friezen". De friezen en De Lonnekers.

Werkelijk geen idee hoe deze echtparen met hun voornamen heten.
We zijn allemaal op hetzelfde moment gestart, op dezelfde route.

Af en toe kom je elkaar tegen, en zo ontstaat er toch een band.

Soms zaten we allemaal in verschillende hotels, en soms in dezelfde.
Een keer hebben we allemaal in hetzelfde hotel gelogeerd en
avonds gezellig samen gezeten.

Op onze laatste avond aan de Klopeinersee hebben we
met De Friezen gegeten.
Super gezellig.

Afgelopen vrijdag zijn we met ons zessen 
terug gebracht naar het startpunt in Strassen.
Frans en ik zijn terug gereden naar de Klopeiner See.


We fietsen rond het meer, opzoek naar een rustig plekje.
Het is hier ENORM toeristisch, veel te toeristisch naar onze smaak.


Uiteraard een selfie links en rechts.
Samen op de kiek.


Eten we in het ene restaurant, fietsen we door langs het meer
naar een leuke ijssalon die ik gezien had.

Het smaakte weer voortreffelijk!



Dat vond de mee etende wesp ook,
prima zolang mrs. wesp op haar gedeelte van het ijsje 
zich tegoed doet.


Het arme ding heeft zich helemaal ongans gegeten.
Ze was er 'dronken' van, waggelde naar de rand,
om daar het achterlijf en achterpoten eens flink te wassen!



Wij hebben ons ook verplaatst naar een pension,
lekker huiselijk.


Op de Bauern Markt, hoofdzakelijk worsten, vlees en schnaps
hangen ook wat borduurwerken. Zo leuk!


En dan de dag van gisteren!
E*I*N*D*E*L*I*J*K
tijd om wat te handwerken. En dat doe ik dan ook, de 
HELE DAG!
WOO HOO!

ik loop 7 weken achter. 
Dat wil zeggen vanaf het moment GO
ben ik nog maar amper uit de startblokken,
nu mooi de tijd om dat wat te veranderen.


Mijn Hexagonen project heb ik ook bij mij.


En het duurt niet lang of ik heb bezoek.
Zou je het mij willen leren?
NATUURLIJK wil ik dat, niets liever
dan iemand het patchen bij te brengen.
Kathrin blijft de rest van de dag gezellig
bij mij zitten en maakt twee hexagonbloemen.


Ook de uitbaatster komt langs,
"zou je hier geen les willen komen geven?"

Wie weet wat daar nog van komt,
Juud in Oostenrijk.


Binnen de kortste keren ligt de tafel vol,
borduurwerk, hexagonbloemen, 
en Winsome.
Ik werk aan alle drie, zalig om weer naald en draad 
in de hand te hebben.
Ik bestel ook gelijk weer bij Soed Idee, en meld mij
aan voor de Merkwaardig dag op 12 oktober a.s. in Nijkerk,
waar ik gezellig met Wilma naartoe zal gaan.


Rond half zes liggen we even lekker in het meer.
Het mag geen zwemmen heten, het is meer 
"nat worden en een beetje afkoelen"

Dan wandelen we naar een restaurantje,


 

Eten onze buiken weer vol,
het is maar goed dat wij geen vegetariërs zijn, want volgens mij 
het je het dan toch lastig in Oostenrijk.

En na het eten wandelen we op ons gemakje naar het meer
waar we om 21.15 getrakteerd worden op een Lasershow.
Dat alles bij 29 graden Celsius, wat heerlijk zo een 
zomeravond!
Wat hebben wij dat toch gemist deze zomer.


We wandelen op ons gemakje weer terug naar ons
overnachtingsadres.

Uiteindelijk hebben we dan toch 50 minuten gewandeld.

En vandaag?

Vandaag wordt er in Zutphen weer les gegeven door 
Marg Sampson George.






Ik heb alleen maar enthousiaste verhalen gehoord.
Marg is dan ook echt super LEUK
en Inspirerend.

Vandaag dus nog in Zutphen en
Morgen en dinsdag nog les in Amsterdam
voordat Marg naar Cowslip Workshops in Cornwall
zal gaan.

Het zijn allemaal hele fijne dagen zo.


Tot blogs,


Frans en Juud

woensdag 21 augustus 2024

Van Villach, Ossiacher see naar Ferlach

 Inmiddels zijn we weer een kleine 100 km verder gefietst.

Een beetje bewolkt in de ochtend, en dan rond een uur of 

2 klaart het helemaal op.

Om te fietsen perfect, in de blakende zon is het 

best lastig, maar met bewolking maar warm is het perfect.

Maandagavond hebben we heerlijk in 

Villach bij de Stadts Wirt gegeten. 

Inmiddels ben ik overgestapt op lekkere salades met vis.

De enige constante is het lekkere pilsje.

Waar dat ineens vandaan komt?

Eigenlijk ben ik helemaal geen drinker, maar nu smaakt 

het mij super goed.



In het hotel waarin wij waren was een wand met 
mega grote borduren.
Grappig, dat was wel het laatste wat ik hier verwacht had.


Gisteren hebben we een rondje Ossiacher See gefietst.
Om te fietsen niet geweldig leuk eigenlijk.
Bij het fietsen rond een meer verwacht ik eigenlijk
dat je echt aan het meer zelf zult fietsen.


dat is hier niet het geval, en dat is jammer.


Ook jammer is de lekke band van Frans.
Gelukkig is het allemaal zo verholpen.


In Amersfoort staat een levensgrote stier op een rotonde,
hier een levensgrote vlieg. 
Echt super mooi gemaakt.


Via een mooie route fietsen we terug Villach in.


Genoeg fietsen in de fietsenstalling van ons hotel.
Het lijkt wel of iedereen hier fietst!
We eten weer lekker in de stad,
eten we een ijsje en een kopje koffie als desert
op onze wandel route terug naar het hotel.



Enig al die kunst hier.

Vandaag mogen we de stad weer lekker uit om naar 
Ferlach te fietsen. Geen idee hoe ver het eigenlijk is,
we laten het ook gewoon een beetje op ons afkomen.
Uiteindelijk was het 57 kilometer,
waarbij we aardig wat klimmetjes hebben moeten maken.


Op een pauze plek komen we de ultieme bank tegen!
Dat zat echt super lekker.


Maar bijna horizontaal en ik begon gelijk enorm te gapen!


We fietsen over verschillende houten overdekte bruggen.


Drie in totaal, ze blijven toch altijd even leuk.


We fietsen behoorlijk aan de Sloveense grens en hebben 
de hele dag uitzicht op het Karawanken gebergte.
Enorm imposant.


Lunchen doen we bij een Italiaan.
Het restaurant zat aan een doorgaande weg,
en zag er weinig aanlokkelijk uit.
Maar je hebt niet altijd wat te kiezen, 
en even een stukje verder rijden doe je ook niet zomaar.
De verrassing was groot toen er achter de voordeur een 
geweldig leuk restaurant bleek te zitten.
We houden het nog steeds op salades.


We fietsen door een mooi landschap,
totaal verschillend van alles voor Villach.


Het dal is breder, veel boerderijen,
en stukken rustiger.
Het lijkt wel of het toerisme hier niet zo 
is.
De fietsers lijken we wel achter ons te hebben gelaten.


Ook hier zijn de eerste kenmerken van de herfst.
Geweldig mooi die rode besjes.


Onze dag sluiten we af met een biertje.
Lekker.
Nog voordat we naar onze kamer gaan.


Morgen is onze laatste fietsdag,
en dan is het ook goed.

Vrijdag met de bus terug naar het startpunt,
om zelf terug te rijden naar het
Klopeinersee voor wat dagen rust,
lummelen, handwerken, lezen, 
uitslapen, en het lekkere niets doen.


Tot blogs,

Frans en Juud

maandag 19 augustus 2024

Dansen in de regen

We hebben regen.

Da's jammer.

Fietsen in de zon is gewoon leuker.

Nou ik heb het mij vandaag een aantal keren
voor gehouden, maar ik blijf erbij;
fietsen in de zon is gewoon leuker.

Maar eerst de dag van gisteren,
toen regende het overigens ook.

Zijn we toch weer naar de Millstattersee gefietst.
Inmiddels een bekende route.


Zoals het een optimist betaamd hadden zowel
Frans als ik onze badkleding meegebracht,
een boekje om te lezen, en wat te handwerken.
Ha ha!

We waren net op tijd in Millstadt toen het 
begon te regenen.
En geen kleine druppels, maar
grote druppen.


We houden het weerbericht in de gaten
en drinken ondertussen een lekkere kop koffie.
We zitten droog en warm, er is niets aan de hand.

Zodra het zachter begint te regenen 
en je de lucht ziet opklaren stappen 
Jut en Jul weer op de fiets.

Niets zo veranderlijk als het weer!
Het duurt niet lang of de kleine druppen
worden weer grote druppen en het licht aan de 
horizon wordt vervangen door vooral
een lood grijze lucht.


De volgende pauze plek is zo gevonden en wordt er dit
keer ook lekker geluncht.


Vanaf onze schuilpek aanschouwen wij de voorbij
schuifelende badgasten.

Wanneer het om twee uur droog is 
fietsen we terug naar ons hotel.
Wij hebben de 53 kilometers weer in de benen,
en vertoeven de rest van de middag lekker lui
op onze hotel kamer.

Het kan zat slechter.


Sinds dagen heb ik mijn borduurwerk weer 
eens vast.


Eten we lekker op het terras van ons hotel,
en maken we nog een ommetje.
Een kleintje, het is dan ook een klein dorp.


Vanochtend staan onze tassen klaar om
opgehaald te worden door de
Donau Touristic.
Fijn om geen bagage mee te hoeven nemen op je fiets.
Dat is zeker waar, maar omdat alles al geboekt is
moet je fietsen.
Ook wanneer er minder goed weer is voorspeld.
En laat dat vandaag nou het geval zijn.


We zijn nog geen 6 km onderweg of de regenjassen gaan aan.


Hmm, iets van "dansen in de regen?"

Vandaag fietsen we van Sachenburg naar Villach,
een slordige 56 kilometer.
En dan na 6 km al regen....

"Dansen in de regen Juud, DANSEN"

Tegen de tijd dat we Spittal in fietsen is het weer droog.


Maar de luchten liegen er niet om.


En toch heeft dit ook wel weer wat.



En als ik Maxime op de app heb,
is de regenjas weer uit, en fietsen we
zelfs weer een beetje in een zonnetje.



Na 30 kilometer wordt er gerust met een lekkere kop koffie,
en dan begint het te regenen.
De regenjassen gaan aan en niet meer uit.


Het regent wat harder en wat zachter,
soms even niet. Maar het 'even niet'
is vaker korter dan langer.
Zoals gezegd; de jassen blijven aan.

De Balsemien groeit weelderig in de bermen,
al dagen begeleidt ze ons.


In de regen of juist door de regen kun je haar
goed ruiken.


Tja en dan Frans......

Hij heeft ook al even niet meer met mij op een bankje 
gezeten.
Vorig jaar hebben we de Alpen Adria route gefietst,
en die kruist de Drau Radweg.
Dit hele stuk hebben we dus al eens gefietst.
De foto's van vorig jaar (schitterend weer) zijn dus 
in schril contrast met deze keer.


Maar ach wat maakt het uit.
Wij vermaken ons toch wel, ook in de regen.




Zo is het echt Herfst!
Hier en daar zie je de bladeren aan de 
bomen ook al van kleur veranderen.



Toch ook weer mooi,
ik denk dat ik het "dansen in de regen"
aardig onder de knie begin te krijgen.


Maar wat gewoon jammer blijft is dat
je nergens even kunt gaan pauzeren.
Zittend op een bankje in de regen is,
hoe optimistisch je ook wezen mag,
natuurlijk niets aan.

We hopen op een Gasthof, maar ook die
dient zich niet aan.

Pas in Villach is er rust
en een lekkere latte macchiato
en wat te lunchen.


Frans ben ik, wanneer we even een rondje wandelen,
direct kwijt!
Die volgt altijd zijn eigen route.



Wanneer we bij het hotel aankomen wordt net onze
bagage afgeleverd!

Over timing gesproken.

We bellen, we liggen lekker op bed,
wassen onze fietskleding,
lummelen wat.

Het enige wat we nog "moeten" doen is eten.

Wat een leven,
fietsen, kletsen, lunchen, fietsen, koffie,
kletsen, wat kijken, eten, biertje, slapen
en repeat.

Morgen staat de Ossiacher See op het programma,
helaas wordt ook voor morgen wat regen voorspeld.

Ach het is nog geen morgen, 
we zullen wel zien.

en anders "dansen we gewoon in die regen"

Makkie.


Tot blogs,

Frans en Juud