We hebben regen.
Da's jammer.
Fietsen in de zon is gewoon leuker.
Nou ik heb het mij vandaag een aantal keren
voor gehouden, maar ik blijf erbij;
fietsen in de zon is gewoon leuker.
Maar eerst de dag van gisteren,
toen regende het overigens ook.
Zijn we toch weer naar de Millstattersee gefietst.
Inmiddels een bekende route.
Zoals het een optimist betaamd hadden zowel
Frans als ik onze badkleding meegebracht,
een boekje om te lezen, en wat te handwerken.
Ha ha!
We waren net op tijd in Millstadt toen het
begon te regenen.
En geen kleine druppels, maar
grote druppen.
We houden het weerbericht in de gaten
en drinken ondertussen een lekkere kop koffie.
We zitten droog en warm, er is niets aan de hand.
Zodra het zachter begint te regenen
en je de lucht ziet opklaren stappen
Jut en Jul weer op de fiets.
Niets zo veranderlijk als het weer!
Het duurt niet lang of de kleine druppen
worden weer grote druppen en het licht aan de
horizon wordt vervangen door vooral
een lood grijze lucht.
De volgende pauze plek is zo gevonden en wordt er dit
keer ook lekker geluncht.
Vanaf onze schuilpek aanschouwen wij de voorbij
schuifelende badgasten.
Wanneer het om twee uur droog is
fietsen we terug naar ons hotel.
Wij hebben de 53 kilometers weer in de benen,
en vertoeven de rest van de middag lekker lui
op onze hotel kamer.
Het kan zat slechter.
Sinds dagen heb ik mijn borduurwerk weer
eens vast.
Eten we lekker op het terras van ons hotel,
en maken we nog een ommetje.
Een kleintje, het is dan ook een klein dorp.
Vanochtend staan onze tassen klaar om
opgehaald te worden door de
Donau Touristic.
Fijn om geen bagage mee te hoeven nemen op je fiets.
Dat is zeker waar, maar omdat alles al geboekt is
moet je fietsen.
Ook wanneer er minder goed weer is voorspeld.
En laat dat vandaag nou het geval zijn.
We zijn nog geen 6 km onderweg of de regenjassen gaan aan.
Hmm, iets van "dansen in de regen?"
Vandaag fietsen we van Sachenburg naar Villach,
een slordige 56 kilometer.
En dan na 6 km al regen....
"Dansen in de regen Juud, DANSEN"
Tegen de tijd dat we Spittal in fietsen is het weer droog.
Maar de luchten liegen er niet om.
En toch heeft dit ook wel weer wat.
En als ik Maxime op de app heb,
is de regenjas weer uit, en fietsen we
zelfs weer een beetje in een zonnetje.
Na 30 kilometer wordt er gerust met een lekkere kop koffie,
en dan begint het te regenen.
De regenjassen gaan aan en niet meer uit.
Het regent wat harder en wat zachter,
soms even niet. Maar het 'even niet'
is vaker korter dan langer.
Zoals gezegd; de jassen blijven aan.
De Balsemien groeit weelderig in de bermen,
al dagen begeleidt ze ons.
In de regen of juist door de regen kun je haar
goed ruiken.
Tja en dan Frans......
Hij heeft ook al even niet meer met mij op een bankje
gezeten.
Vorig jaar hebben we de Alpen Adria route gefietst,
en die kruist de Drau Radweg.
Dit hele stuk hebben we dus al eens gefietst.
De foto's van vorig jaar (schitterend weer) zijn dus
in schril contrast met deze keer.
Maar ach wat maakt het uit.
Wij vermaken ons toch wel, ook in de regen.
Zo is het echt Herfst!
Hier en daar zie je de bladeren aan de
bomen ook al van kleur veranderen.
Toch ook weer mooi,
ik denk dat ik het "dansen in de regen"
aardig onder de knie begin te krijgen.
Maar wat gewoon jammer blijft is dat
je nergens even kunt gaan pauzeren.
Zittend op een bankje in de regen is,
hoe optimistisch je ook wezen mag,
natuurlijk niets aan.
We hopen op een Gasthof, maar ook die
dient zich niet aan.
Pas in Villach is er rust
en een lekkere latte macchiato
en wat te lunchen.
Frans ben ik, wanneer we even een rondje wandelen,
direct kwijt!
Die volgt altijd zijn eigen route.
Wanneer we bij het hotel aankomen wordt net onze
bagage afgeleverd!
Over timing gesproken.
We bellen, we liggen lekker op bed,
wassen onze fietskleding,
lummelen wat.
Het enige wat we nog "moeten" doen is eten.
Wat een leven,
fietsen, kletsen, lunchen, fietsen, koffie,
kletsen, wat kijken, eten, biertje, slapen
en repeat.
Morgen staat de Ossiacher See op het programma,
helaas wordt ook voor morgen wat regen voorspeld.
Ach het is nog geen morgen,
we zullen wel zien.
en anders "dansen we gewoon in die regen"
Makkie.
Tot blogs,
Frans en Juud