weekend

Donderdag.

Het leek een rustige dag te worden, zo rustig dat we andere secretariaten gingen benaderen om werkzaamheden voor hun te kunnen verrichten.

Als of de duvel er dan mee speelt! 

Waar het vandaan kwam, kwam het, 

maar toen ik om 5 uur kantoor verliet was ik ook maar net klaar! 

Lekker om dan naar buiten te lopen de herfstlucht in. 

Stappend in een verstilde wereld. 

De bomen blad stil, nog een lekkere warme middag zon, 

zonder file naar huis. 

Waar een mens gelukkig van kan worden,

Heerlijk!

Het weekend begon ook quiltend! Kan het beter?

Wilma (klik hier om te zien over welke bloggende Wilma ik het heb) kwam een naaldje doen bij mij. 

Een naaldje door haar “Dear Jane does Spakenburg” Sjaan.

Enkel en alleen klederdracht lapjes. 

Sommige zo dun dat ze wel wat versteviging kunnen gebruiken, 

en andere weer zo gesteven dat ze eerst in een zoutbadje mogen 

om überhaupt al dat stijfsel en kaarsvet 

(er wordt met een waxinelichtje langs de kraplappen gestreken voor het mooie glimmertje!) 

kwijt te raken.

Maar wat zijn er toch veel mooie Spakenburgse lapjes

omgetoverd in Dear Jane blokjes. 

Kijk maar eens lekker mee.

En dan de LE, ik waag mij er niet aan. 

Wat een gepriegel, 

wat een keuzes, 

wat een technieken. 

Maar Wilma dus wel. 

Ze zit letterlijk in een lekkere Flow! 

Op haar blog kun je lezen dat Flow-magazine haar geïnspireerd heeft voor haar stof keuze.

 En wat denk je wat? 

In mijn stof-la lag zowaar een lapje dat er perfect bij past. 

Dus het warme oranje lapje vond al snel een ander huis.

Voor ergens in de lap, voor ooit, 

voor Flow

Zelf ben ik bezig met mijn 

"die quilt maken we even tussen door blokje”. 

Niks tussendoor. 

Dan toch een foute keuze?

Lees hier over het Tussendoortje, 

WEL NEE!

maar als je dan kijkt naar die prachtige bladzijden in dat 

SCHITTERENDE boek van DI FORD, 

waarin je werkelijk ELKE DAG in bladeren kunt en 

BLIJFT bladeren. 

Lijkt het allemaal zo eenvoudig. 

Draadje hier, draadje daar en draadje klaar! 

Drie draadjes dus voor een super resultaat. 

En hoewel ik echt al langer quilt dan vandaag…… 

dacht ik misschien stiekem toch wel in drie stappen per blokje klaar te zijn!!

en dat pakt nu dus anders uit! 

Ach…. dan moeten al die WIMMEN 

maar wat langer WIMMEN blijven. 

Er zit niets anders op.

Fijne Zaterdag!

Doeg

Juud

Het Tussen-doortje

Niks “tje” aan het tussen-doortje hoor. 

Het is serieus ‘werken’ aan de Antique Wedding Sampler, maar LEUK!

super is het.

Maandagavond ben ik op onze wekelijkse bee druk bezig om het patroon over te nemen, strijken op de stof. 

Jammer genoeg was Berna minder succesvol!

Ze baalde als een stekker. 

Het Schatje had de vierde maand die ik nog zo driftig aan het voorbereiden was, al ‘naai-klaar’. 

En toen ineens, 

ze schrok er zelf van, 

klonk het niet zo ‘happy’ aan tafel!

al die moeite, en dan zien dat je de bups er verkeerd aan het aanzetten bent. Pfft dan maar even wat anders!

Ik heb haar laten zien hoe je bias-band maakt. 

Om de stress, en frustratie te vergeten. 

En wanneer ze haar tornmesje weer op tafel legt en van-voor-af-aan verder gaat, pak ik het voorbereiden ook weer op.

Om, wanneer Sjaak aan het bijkomen is van zijn eerste Kantoor dag, de eerste steekjes te kunnen maken.

Fijne vrijdag allemaal! En geniet strakjes lekker van je weekend,

ik begin bij de kapper en ga daarna richting trouwzaal!

Doeg,

Juud

Naar kantoor!

Gisterenavond hoorde ik het ‘kleine-grote’ vrouwtje vragen of ze kon gaan zwemmen vandaag. 

Pfft en ik dan dacht ik? 

Mag ik dan de hele dag alleen thuis zitten?

Ik zakte door mijn achterpootjes toen ik ook nog hoorde dat het grote vrouwtje dat een goed idee vond! 

De dag begon eigenlijk wel lekker, hup mee in de auto, samen met mijn snoepjes,

en toen naar het bos! HEERLIJK!

samen hebben we lekker gewandeld, en toen?
Toen ging ik weer de auto in, maar niet terug naar huis! 

Over de snelweg zoefde ik richting Zeist!

Mee naar Winnock.

De hele dag was ik lekker bij het vrouwtje, wat gezellig, af en toe een snoepje. Er was nog een aardige mevrouw Lot. 

Die ging ‘kennis’ met mij maken, heerlijk. 

Ze kroelde mij en kroelde mij, hmmmmm zalig. “gigolo Sjaak” riep het vrouwtje gelijk, ah laat maar kletsen.

Eigenlijk was iedereen heel erg lief. 

Er was nog een andere mevrouw die even naar buiten ging voor een wandelingetje en die nam mij ook even mee!

Ik vond het alleen niet leuk wanneer het vrouwtje van de kamer af ging, want waar gaat ze dan naar toe? En waarom mag ik niet mee? Gelukkig kon ik wel mee kijken.
En opeens gebeurde er dit;
Het Petra-vrouwtje was zeker bang dat ik weg zou gaan.
Of kwijt zou raken.
Maar gelukkig was ik er nog!

 

In de pauze gebeurde er weer wat geks. Het vrouwtje zei 

“gaan we lekker onbevangen bewegen”, 

nou ik wist niet of ik dat ‘onbevangen’ leuk zou vinden, 

maar het is ENIG!

We gingen alweer naar het bos, maar dan wel een ander bos. 

En het ROOK er ZALIG. 

En ik heb gepiest, gepiest en nog meer gepiest. 

Heerlijk lopen vlaggen, hier een plasje, daar een plasje. 

Die Winnockers zijn wel een beetje raar hoor, 

ook in het bos gingen ze los. 

Het Petra-wijfje wilde een fotoshoot met mij!

Gelukkig rook ze erg lekker! 

En is ze lief!

Terug op kantoor moest er nog van alles gebeuren, 

ik heb maar even geholpen!

Het was een super leuke dag, een keertje heb ik geblaft, maar dat vond mijn vrouwtje niet zo leuk. Moest gelijk op mijn plek en rustig zijn………

En nu…

Doodmoe ben ik, het was een leuke dag, met lieve mensen, maar ook spannend hoor en daar ben ik nu zooooo MOE van.

Dat wilde ik jullie even vertellen.

fijne avond en voor strakjes, WELTERUSTEN

een Snurk van Sjaak

Atelier Fat Quarters

Een wandelende man en Burnt houden mij flink bezig. Frans belt wanneer hij kan, d.w.z., wanneer er verbinding mogelijk is. De magische grens van wat je nog aan kunt is ontdekt, of moet ik schrijven bereikt, op Corsica. Wanneer het wandelen overgaat in klauteren omdat het zo steil is, en je minder bewegelijk bent met een rugzak van gemiddeld 18 kilo, en je elkaar gaat vertellen waar je je voeten neer kunt zetten blijkt het uitdagend, maar wellicht te veel. Volg hier de link naar een prachtige video!  Het belangrijkste blijft wel dat ze het naar hun zin hebben, en dat het inmiddels wat meer ontspannen wandelen is geworden.

En dan de burnt, keuzes, keuzes 

en nog meer keuzes. 

Kies ik achter mijn schulprand voor een rode achterkant, of blauw, of misschien is beige een betere keuze.. 

Of toch maar……. En als ik een zou doen, hoe lijkt dat?

Nu is er een klein jaar geleden in de Betuwe een quiltwinkel bij gekomen, Atelier Fat Quarters 

Om precies te zijn in Culemborg en dat is maar 

een ruim half uurtje rijden bij mij vandaan. 

Dat wil zeggen wanneer je niet ruim 1 uur in een file komt te staan! 

De liefde voor de lapjes overwint mijn ergernissen. 

En gelukkig maar.

Wanneer ik over dijkjes rijd, en zou willen dat ik op de fiets zat, is het fileleed verleden tijd. 

Het liefst zou ik her en der willen stoppen voor wat foto’s, 

maar dat gaat helaas niet. 

Natuurlijk ben ik nieuwsgierig wat ik ga aantreffen, de aller belangrijkste vraag is en blijft natuurlijk altijd of ze

 ‘mijn soort stoffen hebben’.

Wanneer ik de dijk afrijd staat de deur naar het atelier wijd open, 

dat is al een goede binnenkomer.

Het laat niets te raden waar je nu precies zijn moet op dat prachtige erf!

En dan mag het klein zijn, maar je bent er welkom, laat eigenaresse Willeke rustig de telefoon gaan om jou goed te kunnen helpen. Wordt er koffie ingeschonken, en gedronken in een mooie lesruimte. En de stofkeuze? “Spekkie naar mijn bekkie”.

maar dan de keuze, rood….. blauw….. beige… wat donkerde beige…. wat pakt je wel en wat niet.

Dit pakt!

En terwijl Willeke de stof voor mij snijd, kijk ik even rond.

Thuis gaat het aaien natuurlijk door!  Blij ben ik met mijn keuze, blij dat ik toch, ondanks het fileleed, braaf ben blijven staan. Natuurlijk bel ik met LZ’tje. Die vind mijn keuze ook helemaal leuk, belt snel de winkel, koopt ook mijn keuze, en beloofd dat wij het samen op komen halen! 

Kijk, ik mag dus gewoon weer terug.

Ben je ooit in de buurt.....

ik zou zeker langs gaan!

Fijne zondag allemaal,

tot blogs,

Juud

Joehoe daar ben ik!

Druk, druk, gekkenhuis.

 De dagen vliegen voorbij, kan nu al amper geloven

dat het alweer 22 augustus is!

Jee, net terug van vakantie en mijn

tweede werkweek zit er alweer bijna op.

Sterker nog Manlief is alweer een week op vakantie.

Hij wandelt/klautert de GR20, de zwaarste wandeltocht in Europa,

over de bergen dwars door Corsica.

En dochter en ik bevrouwen het fort, en da’s best druk.

Wat ik doe wanneer mijn man er niet is? Nou hetzelfde als wanneer hij er wel is;

QUILTEN NATUURLIJK!

 

Aan Robins Nest bijvoorbeeld, we zitten op maand 6 en mogen er ‘vierkanten’ gemaakt worden.

 

Leuk, maar nu ook weer niet ZO leuk.

Mijn liefde voor Robin komt pas echt los wanneer er weer een hele rand aan de voorgaande randen gezet mag worden.

En zo ver is het nog LANG niet,

dus met deze Robin-foto’s zullen  jullie het moeten doen.

 

 

Gelukkig is er meer in het leven dan “Robin’s Nest”

en ging ik afgelopen vrijdag met Pauline en Berna Die van dat Country Nest naar Nunspeet. Het was er druk, drukker, drukst!

 

Tuinpatch Carina  kwamen we er ook tegen.

Erg gezellig, gelijk aan de klets natuurlijk.

 

 

en stonden we binnen de kortste keren BLOEDSERIEUS winkeltje te SPELEN. Goed de winkel zit in Nunspeet, is prima aan te rijden, gratis (parkeerschijf) parkeerplaats voor de deur, een mooie bloemist op de hoek, en een ‘hebbeding’ winkel. De winkel zelf is een aanwinst. Carmen heeft duidelijk haar eigen ding, mooie knopen, prachtige bandjes en kantjes, mooi gemêleerd quiltgaren van Weeks Dye Works.

 

 

Nu moeten snel al die balen stof afgeleverd worden want het was nog wel een ietsje ‘kalig’. Maar Carmen kennende komt dat vast helemaal goed. Sterker nog; LZ’tje en ik waren er op zaterdag weer!

 

 

Vrijdag thuis nog lekker zitten kletsen, lunchen, LZ’tje die ook aan kwam, en dan toch nog even met elkaar zitten pikken. Eigenlijk maar heel erg kort, maar lang genoeg om de Pocket van Pauline te aanschouwen. En ik houd gewoon van geel in een quilt, dus dit is helemaal spekkie naar mijn bekkie. Leuk!

 

 

LZ’tje is blijven slapen, gezellig. En dus blijven de diverse dienblaadjes op tafel. Dit dienblaadje van LZ’tje heeft er het langst gestaan, de BURNT. Oh die is toch zo leuk om aan en mee te werken. LZ is al druk bezig met het maken van sterren, ik hobbel (zoals gebruikelijk ergens achter aan!). Zoals gezegd, zaterdag waren we terug in de Stitchers Inn, en was het zonder de drukte wat makkelijker zoeken!

 

 

Mijn Burnt so far. Nog in losse onderdelen. Er moet nog een bies gekozen worden tussen de blauwe en rode schulprand. Lastig. Eerst had ik beige, maar dat wordt het toch niet.

 

 

Toen deze donker blauwe, maar dan ben ik weer te bang dat dit dan weer te donker is……. LZ’tje had nog een lappie liggen, die zit nu in de post. Dan kan ik daar eens op mijn gemakje naar kijken.

 

 

En maandag, op maandag is het B@J-Night, met andere woorden, de avond waarop berna en ik samen quilten. Ze is, zoals je ook op haar blog hebt kunnen lezen, helemaal verslaafd aan het appliqueren. En ik, ik heb weer met mijn Chinese stokjes eitjes zitten maken. Op zijn Juud’s, toen alles opgeruimd was kwam ik er achter dat ik er EENTJE te kort kwam. Typisch.

 

En nu, nu zit ik aan de antieke van Di, maand drie, ook weer leuk.

Meiden/mannen,

 

fijne dag, tot blogs,

 

Juud