Kerst workshop

Super leuk wanneer je een ideetje hebt.

Wat boompjes, 

leuke stitcherie,

lekker borduren 

en voila klaar zijn we.......

Zo opgelepeld, maar dan de uitvoering.

Tekenen, knippen, aan de gang,

dan van het rommetje een geheel maken.

Een zieke Freddie en de 'kinderen' 

ook ontlasten met het oppassen fietst daar tussen door.

De uren en dagen glijden als zand door je vingers.

Maar gisteren was ik ineens in The Mood!

Eerst bij de groothandel langs voor de notitions

en een babbel met collega's.

Toen de boodschappen en al dat gedoe, 

gedoe en nog meer gedoe. Gedoe dat Huishouden heet.

Nou de ramen moeten echt gelapt maar ben ik 

schaamteloos lekker op de bank gaan zitten.

En de strijk staat ook nog......

Het grote designbord op de salon tafel voor mij 

en de tv op een makkelijk te volgen programma,

"De Grote Verhuizing"

lekker op zijn Engels.

Zomaar om 4 uur middags

 de koffie onder handbereik.

Boompjes planten, kijken hoe het uitkomt,

en terwijl ze veel later 

(en ik nog lekker op die bank zit)

 bij Kamp van Koningsbrugge 

HELEMAAL kapot gaan, en Ray roept dat

dit gevoel dat de kandidaten hebben helemaal NIET KLOPT

plant ik nog een boompje.

He Lekker, kussentje in de rug, mij niet bellen

om met een boomstam 10 kilometer uitzichtloos te sjouwen.

Enfin, gelukkig zit ik ook niet in die business.

Bij ons kun je lekker aan tafel zitten,

kopje koffie, wat lekkers, lunch van de broodbode,

kopje thee, en de enige boomstam waar jij dan mee

hoeft te torsen weegt nog geen 1 gram!

Doe je mee?

Op woensdag 9 oktober zijn er nog een paar plekjes.

Tot blogs,

Juud

Remember; better finished than perfect!

 

Obertilliach

 We zitten dus in Obertilliach,

een klein bergdorp met heel veel boerderijen.

Die hoofdzakelijk van hout zijn gebouwd. 

Waar ook nog eens heel veel brandhout in de schuren ligt

of  gewoon tegen de huizen zijn gestapeld.

Hier geen last van 'hout schaamte"

Sterker nog; wij denken dat iedereen hier met houtkachels 

hun huizen verwarmen.

In de Gasthof waar wij logeren wordt de schoorsteen

maar liefst 3x per jaar geveegd!

Sterker nog; 

hier wandelt de Nachtwacht compleet met

hellebaard nog rond.

Hij doet zijn ronde om toe te zien dat alles

goed gaat in het dorp, dat er nergens brand is.

Want als het ergens ongemerkt zou gaan fikken

dan ligt zo dit hele dorp plat.

 

Op woensdag doet hij dat met de kinderen,

op dinsdag en donderdag wordt er met de 

volwassenen gelopen.

Gewoon om de traditie in stand te houden.

Al het haard hout is echt opvallend, en kun je

er niet omheen.

zelfs op 'de weg' ligt het.

De ene stapel is nog indrukwekkender dan de volgende.

rijen dik en meters lang. Voor een gezin? Voor meerdere gezinnen?

de gemeenschappelijke houtstapel?

Elke zaterdag zagen en kloven?

Met een vernuftig systeem blijft alles keurig liggen.

Ik zie mijzelf al bij een spekkachel zitten, 

quiltje, borduurtje, wat lapjes,

kopje thee, terwijl buiten de regen tegen de ramen striemt.

Of de sneeuwvlokken naar beneden dwarrelen,

in de oven een shepherd's pie.

of een appeltaart.

Zou ik deze gedachtes hebben omdat ik met

een kerst project bezig ben?

Vanmiddag heb ik mijn laatste boompjes gemaakt.

Ik had er op de valreep thuis nog 18 voor kunnen bereiden,

en die zijn dus al rijdend en kilometer vretend gemaakt.

Op bed het een en ander uitgelegd. 

Thuis ga ik het strijken en op maat maken,

dan weet ik ook hoe groot de stichterie's mogen

worden.

De workshop van 28 september zit inmiddels vol,

en dus hebben we nu ook woensdag 9 oktober gepland.

Maken we er nog een gezellige dag van.

Helaas zonder sneeuw en spekkachel!

En de dag van Frans en mij?

Daar schrijf ik later wel weer over.

tot blogs,

Frans en Juud