Przejdź do zawartości

Słupca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Słupca
miasto i gmina
Ilustracja
Pomnik Poległych za Wolność Ojczyzny na rynku w Słupcy, 2016
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

słupecki

Prawa miejskie

1290

Burmistrz

Jacek Szczap

Powierzchnia

10,3[1] km²

Wysokość

92–96 m n.p.m.

Populacja (31.12.2021)
• liczba ludności
• gęstość


13 448[2]
1 305,6 os./km²

Strefa numeracyjna

+48 63

Kod pocztowy

62-400

Tablice rejestracyjne

PSL

Położenie na mapie powiatu słupeckiego
Mapa konturowa powiatu słupeckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Słupca”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Słupca”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Słupca”
Ziemia52°17′14″N 17°52′16″E/52,287222 17,871111
TERC (TERYT)

3023011

SIMC

0949247

Hasło promocyjne: Słupca... moje miasto
Urząd miejski
ul. Pułaskiego 21
62-400 Słupca
Strona internetowa
BIP

Słupcamiasto w województwie wielkopolskim, na Równinie Wrzesińskiej, siedziba gminy Słupca i powiatu słupeckiego.

Miasto biskupstwa poznańskiego, pod koniec XVI wieku leżało w powiecie pyzdrskim województwa kaliskiego[3]. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa konińskiego.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Słupca jest znaczącym historycznie i regionalnie ośrodkiem w środkowo-wschodniej części Wielkopolski. Rozlokowana na wysoczyźnie, wznoszącej się około 92–96 m n.p.m., położonej na prawym brzegu rzeki Meszny, stanowiącej prawy dopływ Warty. Miasto położone jest na Równinie Wrzesińskiej. Od strony północno-wschodniej przylega do Jeziora Słupeckiego. Słupca leży przy międzynarodowej trasie E30autostradzie A2 na odcinku PoznańWarszawa oraz linii kolejowej E 20BerlinMoskwa. Gmina miejska Słupca sąsiaduje od zachodu z gminą Strzałkowo, natomiast od wschodu z gminą wiejską Słupca.

Struktura powierzchni

[edytuj | edytuj kod]

Według danych z roku 2012[4] Miasto stanowi 1,23% powierzchni powiatu. Słupca ma obszar 10,31 km², w tym:

  • użytki rolne: 47,58%
  • użytki leśne: 4,26%
  • grunty pod wodami: 8,05%
  • grunty zabudowane i zurbanizowane: 29,14%
  • tereny mieszkalne: 14,50%
  • tereny przemysłowe: 9,70%
  • tereny komunikacyjne: 10,97%
  • drogi: 8,15%
  • tereny kolejowe: 2,52%
  • pozostałe: 4,94%
Ogólny zarys ulic Słupcy (2007)

Nazwa „Słupca” pojawia się w źródłach pisanych dopiero w XIII wieku, choć w odbiegającym zapisie, wynikającym z języka, w którym notatka o Słupcy była sporządzona. Pojawiają się więc takie nazwy jak: „Slupcza”, „Slubzec”, „Sluptza”, „Słupcza”. Polska nazwa na przestrzeni dziejów prawie nie uległa zmianom. Etymologicznie jest to nazwa pochodząca od wyrazu „słup”, z którego przez dodanie końcówki „-ca” utworzono nazwę miejscowości.

Związek z konkretnym, rzeczywistym obiektem (słupem) jest trudny do wyjaśnienia. Być może chodziło o jakąś budowlę lub urządzenie (fortyfikacja obronna) zrobione ze słupów, wzmacniające wały grodu[5]. Zatem najprawdopodobniejsza jest wersja, która łączy nazwę miasta z grodem z wczesnej epoki żelaza, którego pozostałości zachowały się na Jeziorze Słupeckim (tzw. kopiec szwedzki)[6]. Nazwa słup jest popularna na terenach zamieszkanych przez Słowian i pierwotnie była nazwą wież strażniczych, dzięki którym mieszkańcy mogli obserwować okolicę aby ustrzec się przed niespodziewanym napadem.

Historia Słupcy

[edytuj | edytuj kod]
Kopiec Szwedzki na Jeziorze Słupeckim.
Dokument Władysława Jagiełły z 1425 r., w którym król poleca poborcom, aby przestrzegali wolności celnych mieszkańców Słupcy (miejsce przechowywania: AGAD).
Widok miasta Słupcy w 1705 r. (Na podstawie ryc. z XVIII w. Oryginał odnaleziony w Kościół św. Wawrzyńca w Słupcy, obecnie zaginiony.)
Rynek miejski w roku 1926, w tle nieistniejąca cerkiew rozebrana w 1936 r.
Rynek w Słupcy, Kraj Warty (lata 1939–1945).
Odrys planu miasta według A. Muncha, pochodzący z 1915 r. (miejsce przechowywania: Archiwum Państwowe w Poznaniu).
  • 750–400 lat p.n.e. – budowa osady kultury łużyckiej, „kopca szwedzkiego”. Kultury łużyckiej, jej osad, jak i przedstawicieli nie można wiązać z późniejszą ludnością słowiańską.
  • 1176 i 1196 – pierwsze informacje o kościele parafialnym pod wezwaniem św. Wawrzyńca w księdze nadań Łaskiego.
  • 15 listopada 1290 (Dłusk), zgoda księcia kaliskiego i poznańskiego Przemysła II na lokację miasta na prawie niemieckim – prawdopodobnie zasadźcą był mieszczanin pyzdrski Ubelin[7].
  • 1296 – ponowna lokacja przez biskupa poznańskiego Jana Gerbicza, tym razem na prawie średzkim. Miasto otrzymało cały szereg nowych nadań i przywilejów. Słupcę zamieszkiwało około 1000 mieszkańców.
  • 11 listopada 1314 – Władysław I Łokietek nadał Słupcy przywilej założenia mennicy i bicia monety.
  • 1315 – Władysław Łokietek nadał przywilej urządzania co roku wielkiego trzydniowego jarmarku.
  • 1331 – najazd krzyżacki, spalenie miasta.
  • 1356 – Kazimierz III Wielki zwolnił Słupcę z opłat celnych na terenie całego państwa.
  • 1375–1382 – budowa murów obronnych o długości 1100 m na polecenie Mikołaj z Kórnika. Chroniły 9 hektarów gruntów miejskich. W ich ciągu wybudowano dwie bramy: od północy Toruńską, od południa Pyzderską, oraz dwie furty: zachodnią – Poznańską i wschodnią – Konińską.
  • W XV w., nim ostatecznie ukształtowały się stałe siedziby sądów grodzkich, do Słupcy przybywał Starosta Generalny lub jego zastępca, celem orzekania w sprawach miejscowej szlachty[8].
  • 1402–1433 – 11 osób ze Słupcy studiowało na uniwersytecie w Krakowie.
  • 1421 – powstała Kaplica św. Ducha ze szpitalem.
  • 1427 – powstała Kaplica św. Krzyża.
  • 1441 – Marcin ze Słupcy został kierownikiem szkoły parafialnej.
  • 1454–1466 – wojna trzynastoletnia – miasto Słupca wysłało 20 zbrojnych, podobnie jak 9 największych miast Wielkopolski.
  • koniec XV – Słupcę zamieszkiwało około 2000 osób.
  • 1523 – sukiennicy słupeccy otrzymali przywilej stemplowania specjalnym znakiem swoich wyrobów.
  • 1578 – było w mieście 126 rzemieślników i handlarzy (m.in.: 20 sukienników, 18 szewców, 12 szynkarek, 11 krawców i 9 czapników)[9].
  • 1655–1660 – wojna ze Szwecją – kilkukrotne rabowanie miasta.

Okres rozbiorów

[edytuj | edytuj kod]

Dwudziestolecie międzywojenne

[edytuj | edytuj kod]
  • 1919 – dochodzi do ekscesów antysemickich. Żołnierze baonu wartowniczego obozu dla jeńców w Strzałkowie obcinają brody ortodoksyjnym Żydom i niszczą księgi religijne z miejscowej bożnicy[10].
  • 1919 – utworzenie powiatu słupeckiego w województwie łódzkim.
  • 1922 – wybudowanie linii kolejowej KutnoStrzałkowo dało miastu bezpośrednie połączenia kolejowe z Poznaniem i Warszawą. W tym samym roku rozpoczęło swoją działalność Seminarium Nauczycielskie[9].
  • 1926 – odsłonięcie pomnika Niepodległości na słupeckim rynku.
  • 1932 – miasto przestało być siedzibą powiatu.

II wojna światowa

[edytuj | edytuj kod]
  • 1939–1941 z miasta wysiedlono większość Polaków do Generalnego Gubernatorstwa, a w zamian sprowadzono Niemców w ramach akcji kolonizacyjnej Heim ins Reich.
  • 21 stycznia 1945 r. – zdobycie miasta przez oddziały 20 brygady piechoty zmotoryzowanej gwardii 1 Armii Pancernej 1 Frontu Białoruskiego[11].
  • 1939–1945 – w wyniku okupacji niemieckiej śmierć poniosło około 1800 mieszkańców Słupcy pochodzenia żydowskiego.

Okres powojenny

[edytuj | edytuj kod]

Zabytki i miejsca pamięci

[edytuj | edytuj kod]
Kościół św. Wawrzyńca.
Drewniany kościół św. Leonarda.
Zajazd Pocztowy w Słupcy.
Kamienice w centrum miasta, 2015 r.
Kamienice, Plac Wolności, 2007 r.
Słupca – wieża ciśnień

Wpisane do rejestru zabytków nieruchomych obiekty na terenie miasta Słupcy[15]:

  • Założenie urbanistyczne – Nr rej.: 55/544 z 23. luty 1956
  • Kościół gotycki pod wezwaniem św. Wawrzyńca z połowy XV w. Został zregotyzowany w latach 1948–1958 r. Jest on murowany z cegły w układzie polskim z wykorzystaniem kamieni narzutowych. Kościół posiada trójnawowe, halowe wnętrze ze sklepieniem gwiaździstym. W nim krucyfiks oraz rzeźba Matki Boskiej Bolesnej (XV w.), późnorenesansowy tron biskupi (początek XVII w.) oraz kropielnica gotycka (XV w.), nr rej.: 59/623 z 25. kwiecień 1958.
  • Drewniany kościół pw. św. Leonarda (XVI w.) kryty gontem. W jego wnętrzu znajduje się obraz św. Leonarda (gotyk, ok. 1460), kamienna kropielnica (1521 r.) oraz krucyfiks (ok. 1500 r.), nr rej.: 60/624 z 25. kwiecień 1958.
  • Park miejski, ul. Parkowa, z 1867 r., nr rej.: 729/Wlkp/A z 29. grudzień 2008.
  • Zajazd Pocztowy w Słupcy znajduje się na ulicy Kościuszki, powstał w pierwszej połowie XIX wieku, nr rej.: 405/147 z 7. kwiecień 1988.
  • Mury miejskie zbudowane w latach 1375–1382 i rozebrane w latach 1880–1887 (pozostałości na ul. Kościuszki), nr rej. 405/147 z 7. kwiecień 1988.
  • Grodzisko pierścieniowate, potoczna nazwa „Szwedzki Kopiec” nr rej: 414/Wlkp/C z 22.03.2011r.

Najważniejsze obiekty i tereny podlegające ochronie konserwatorskiej[16]:

  • budynek dawnej synagogi z połowy XIX w. (ul. Bożnicza 11).
  • kaplica cmentarna z XIX w. znajdująca się na cmentarzu św. Krzyża.
  • przytułek miejski (obecnie siedziba Sądu Rejonowego) wybudowany w 1896 r.
  • budynek Komory Celnej (obecnie Starostwo Powiatowe) pochodzący z 2. połowy XIX w.
  • dworzec kolejowy wybudowany w latach 1956–1958.
  • wiatrak koźlak z 1895 r.
  • młyn z około 1910 r.
  • zespół domów przy ul. 3 Maja.
  • zespół elektrowni i łaźni miejskich pochodzący z lat 1915–1918. ul Elektrowniana 2
  • gimnazjum żydowskie wybudowane ok. 1920 roku.
  • kuźnia – obecnie zakład kowalsko-ślusarski.

Do dnia dzisiejszego nie zachowała się cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy, rozebrana w 1936.

Przy dawnym przejściu granicznym Stralkowo (w granicach administracyjnych Słupcy) znajduje się obecnie miejsce pamięci w Łężcu.

Cmentarze

[edytuj | edytuj kod]

Aktualnym miejscem pochówku, a zarazem cmentarzem komunalnym jest cmentarz Świętego Krzyża przy ulicy Cmentarnej. Przed II wojną światową w Słupcy znajdował się jeszcze drugi cmentarz katolicki przy kościele św. Leonarda oraz cmentarze niekatolickie, świadczące o różnorodności narodowościowej i religijnej przedwojennej Słupcy. Do dziś nie przetrwały cmentarz prawosławny przy ulicy Szeluty oraz cmentarz żydowski przy ulicy Gajowej. Miejsca te upamiętniają pomniki.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Podstawowe dane demograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Według danych z 30 marca 2014 r. Słupcę zamieszkiwało 13 904 mieszkańców. Ludność zamieszkała w Słupcy stanowi ok. 25% ludności powiatu słupeckiego.

Gęstość zaludnienia wynosi 1378 osób/km² powierzchni. Tak wysoki wskaźnik jest spowodowany niewielką powierzchnią miasta (10,31 km²).

Przewaga kobiet nad mężczyznami w społeczności miasta jest podobna jak w całym województwie wielkopolskim. Wskaźnik feminizacji w roku 2004 wyniosła 106 (średnio w woj. wielkopolskim 106,5), czyli na 100 mężczyzn w Słupcy przypada 106 kobiet (patrz tab. 1).

Tab. 1. Ludność Słupcy według płci. Gęstość zaludnienia
Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
Jednostka osób % osób % osób %
Populacja 14 063 100 7306 52 6757 48
Gęstość zaludnienia
[mieszk./km²]
1365 709 656

Dane z 31 grudnia 2012[17]

Struktura wiekowa ludności miasta pokazuje, iż najwięcej jest ludzi w wieku średnim (40–49 lat) oraz ludzi młodych (10–19 i 20–29 lat), patrz tab. 2. Średni wiek mieszkańca Słupcy wynosi 37 lat.

Tab. 2. Struktura wiekowa mieszkańców Słupcy
Przedział wiekowy 0–9 10–19 20–29 30–39 40–49 50–59 60–69 70–79 80<
Liczba ludności 1148 2439 2457 1715 2508 2067 911 580 523

źródło: Narodowy Spis Powszechny 2002

  • Piramida wieku mieszkańców Słupcy w 2014 roku[18].

Znane osoby związane ze Słupcą

[edytuj | edytuj kod]
Budynek Starostwa Powiatowego

Poczet burmistrzów Słupcy

[edytuj | edytuj kod]

Komunikacja

[edytuj | edytuj kod]
Obwodnica Słupcy, droga krajowa nr 92
Budynek dworca PKP w Słupcy

Połączenia drogowe

[edytuj | edytuj kod]

Przez Słupcę przebiegają następujące drogi:

Pozostałe drogi:

Do grudnia 1985 roku przez miasto przebiegała droga państwowa nr 17[19][20] i do połowy lat 80. droga międzynarodowa E8[20], następnie w latach 1985–2000[21] droga krajowa nr 2[22].

Komunikacja autobusowa

[edytuj | edytuj kod]

Komunikację drogową pomiędzy Słupcą i Koninem oraz innymi miejscowościami w powiecie słupeckim, konińskim, wrzesińskim zapewnia komunikacja autobusowa PKS Konin i Euromatpol. Obecnie większość połączeń poza granice województwa zostały zlikwidowane.

Komunikacja kolejowa

[edytuj | edytuj kod]

Przez Słupcę przebiega linia kolejowa BerlinMoskwa. Stacja Słupca posiada bezpośrednie połączenia m.in. z Warszawą, Poznaniem, Szczecinem, Zieloną Górą, Krakowem, Lublinem, Przemyślem, Świnoujściem. Wybudowana została w latach 1919–1923 jako linia jednotorowa łącząca Strzałkowo z Kutnem, w trakcie II wojny światowej został dobudowany 2 tor. Decyzję o budowie linii kolejowej podjął Sejm odrodzonej Polski 11 kwietnia 1919 roku przyjmując odpowiednią ustawę (Dz.U. 1919 nr 32, poz. 268)[23].

Środowisko Naturalne

[edytuj | edytuj kod]
Park Miejski w Słupcy

Ukształtowanie powierzchni

[edytuj | edytuj kod]

Słupca położona jest na Równinie Wrzesińskiej stanowiącej część Wysoczyzny Gnieźnieńskiej (B. Krygrowski). Miasto leży na wysoczyźnie dyluwialnej z nałożoną na nią warstwą sandrową.

Klimat

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie rejestracji danych meteorologicznych przez Posterunek Meteorologiczny w Słupcy obliczono, że średnia temperatura roczna wynosi 7,8 °C (stycznia: –2,8 °C, lipca: 17,4 °C). Pod względem opadów atmosferycznych rejon Słupcy leży w strefie w której średnia roczna suma opadów wynosi 500–550 mm. W rejonie Słupcy dominują wiatry zachodnie (21,8%), południowo-zachodnie (12,9%) i północno-zachodnie (9,5%). Dominujący – zachodni kierunek wiatrów sprawia, iż w rejonie Słupcy przeważają masy powietrza polarno-morskiego. Dni bezwietrznych notuje się około 17% w roku.

(dane IMGW – oddział w Poznaniu 1973–1987)

W rejonie Słupcy spotyka się trzy typy gleb: pseudobielicowe, brunatne wyługowane oraz czarne ziemie. Są to głównie gleby łatwe do uprawy, zawierające w wierzchnich warstwach piaski gliniaste lekkie i piaski gliniaste mocne. Stanowią one około 58% gruntów ornych. Oprócz tego w około 40% występują tu gleby lekkie zawierające w wierzchnich warstwach piaski luźne i słabo gliniaste.

Hydrografia

[edytuj | edytuj kod]

Słupca leży w dorzeczu Warty. Wszystkie cieki okolic Słupcy są prawymi dopływami rzeki Warty. Słupca leży nad jednym z tych dopływów – Rzeką Meszną. Meszna ma długość 38 km – wypływa z Jeziora Powidzkiego. Wpływa do Warty na zachód od Policka.

 Osobny artykuł: Meszna (dopływ Warty).

Jezioro Słupeckie utworzone zostało w latach 1954–1955, w wyniku spiętrzenia Meszny. Ma powierzchnię 258 ha. Głębokość sięga od 1,85–2,50 m. Jezioro wykorzystywane jest jako zbiornik retencyjny służący nawadnianiu użytków zielonych w dolinie rzeki Meszny. Jezioro stanowi zabezpieczenie przeciwpowodziowe, oraz jest miejscem rekreacji dla okolicznych mieszkańców, którzy chętnie wędkują i uprawiają sporty wodne.

 Zobacz też: Jezioro Słupeckie.

Zieleń miejska

[edytuj | edytuj kod]

Tereny zielone stanowią ważną część miasta, i są chętnie odwiedzane przez słupczan. W mieście znajdują się następujące parki:

Kultura, oświata, media, wyznania

[edytuj | edytuj kod]
Muzeum Regionalne w Słupcy
Szkoła Podstawowa nr 3 Adama Mickiewicza w Słupcy
Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Słupcy
Liceum Ogólnokształcące im. Marszałka J. Piłsudskiego – pl. Szkolny
Zespół Szkół Muzycznych im. Apolinarego Szeluty – ul. Witolda Pileckiego

Instytucje kulturalne

[edytuj | edytuj kod]

Ze Słupcy wywodzi się zespół rockowy Zbuntowany Kaloryfer.

Imprezy kulturalne

[edytuj | edytuj kod]

W mieście Słupcy cyklicznie odbywają się następujące imprezy kulturalne i kulturalno-rozrywkowe:

  • Słupeckie Dni Rodziny
  • Biegi Okolicznościowe organizowane przez Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w Słupcy
  • Wawrzynki Słupeckie to coroczna impreza sportowo-kulturalno-rekreacyjna, organizowana w dniach 9–10 sierpnia ku czci patrona jednej ze słupeckich parafii – św. Wawrzyńca. 9 sierpnia organizowana jest Wawrzynkowa Gra Miejska, a wieczorem obchodzona jest wigilia św. Wawrzyńca. 10 sierpnia w ramach Wawrzynek odbywają się organizowane przez Muzeum Regionalne Odpustowe Spotkania, promujące lokalnych rzemieślników i artystów. W tym samym dniu wieczorem w farze odbywa się koncert organowy. W ramach dni miasta organizowane są Biegi Wawrzynkowe: biegi dziecięce i młodzieżowe, bieg rodzinny, bieg na 10 km o Laur św. Wawrzyńca, Mistrzostwa Par Małżeńskich.

Wawrzynki to koncerty, wystawy, ogólnopolskie zawody strzeleckie z kbks, turnieje tenisowe, zawody wędkarskie, pikniki i inne.

  • Słupeckie Spotkania Muzyczne to warsztaty muzyczne dla młodych muzyków odbywające się w Zespole Szkół Muzycznych pod patronatem burmistrza Miasta Słupcy

Oświata

[edytuj | edytuj kod]

Obecnie w Słupcy funkcjonują:

W mieście działa prężnie świetlica socjoterapeutyczna, w której dzieci posiadające trudne warunki rodzinne i życiowe mogą znaleźć fachową pomoc.

Lokalne media

[edytuj | edytuj kod]

Kościoły i świątynie

[edytuj | edytuj kod]
Najmłodszy ze słupeckich kościołów – Kościół bł. bp. Michała Kozala w Słupcy

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]
Targowisko miejskie – dzień targowy

Słupca jest jednym z większych ośrodków przemysłowych we wschodniej Wielkopolsce. Ponad 1300 podmiotów gospodarczych Słupcy zatrudnia około 4 tys. osób.

Największe zakłady przemysłowe miasta:

  • Mostostal Słupca – producent konstrukcji stalowych;
  • Konspol-Bis sp. z o.o. – zakład uboju i przetwórstwa kurczaka
  • HellermannTyton sp. z o.o. – Przedsiębiorstwo produkcyjne – Tworzywa sztuczne
  • Okna i drzwi Słowińscy – Producent okien, drzwi z drewna i PCW
  • Przedsiębiorstwo Techniczno Handlowe „ZREMB” sp. z o.o. – producent urządzeń do mechanizacji budownictwa;
  • Spółdzielnia Inwalidów „Przyjaźń” – przetwórstwo tworzyw sztucznych, stolarstwo i produkcja elementów elektronicznych;

Silnie reprezentowane są też firmy: hurtownie materiałów budowlanych, transportowe i spedycyjne, produkcja mebli i okien, obróbka drewna, produkcja elementów metalowych, wyprawianie i obróbka skór, wędliniarstwo, usługi dla rolnictwa. W mieście odbywa się dwa razy w tygodniu (we wtorki i w piątki) targ.

Infrastruktura sportowa

[edytuj | edytuj kod]

W mieście Słupca znajdują się następujące obiekty sportowe:

  • Stadion Miejski w Słupcy, z bieżnią poliuretanową – 400 m, skocznią w dal, rzutnią do kuli.
  • trzy kompleksy boisk powstałe w ramach realizacji projektu „Orlik 2012 – Moje Boisko” współfinansowanego ze środków rządowych
  • cztery korty z nawierzchnią ceglastą do tenisa ziemnego
  • strzelnica sportowa (50 m)
  • siłownia Street Workout – ul. Stefana Batorego 3
  • boisko do siatkówki plażowej (Orlik ul. Armii Krajowej)
  • hala widowiskowo-sportowa (widownia na 207 miejsc) przy SP nr 3
  • skatepark (19 × 40 m) – ul. Kopernika[28]
  • Pływalna Miejska (niecka basenowa 25 m)[29]
  • Dwie wielofunkcyjne hale sportowe – ul. Armii Krajowej[30]
  • pumptrack[31]

Organizacje sportowe

[edytuj | edytuj kod]

Ludzie związani ze Słupcą‎ ‎

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: ‎‎Ludzie związani ze Słupcą‎.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dane Głównego Urzędu Statystycznego: Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym w 2012 r. Stan w dniu 31 XII 2012 r.. [dostęp 2014-07-31].
  2. [1] Polska w liczbach, Słupca w liczbach.
  3. Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 245.
  4. Strategia rozwoju miasta Słupcy na lata 2014–2020. miasto.slupca.pl. [dostęp 2015-12-11]. (pol.).
  5. B. Szczepański (red.), Dzieje Słupcy, Poznań 1996.
  6. B. Szczepański (red.), Dzieje Słupcy, Poznań 1996, s. 11.
  7. B. Szczepański (red.), Dzieje Słupcy, Poznań 1996, s. 47.
  8. M. Pawlikowski, Sądownictwo grodzkie w przedrozbiorowej Rzeczypospolitej, Strzałków 2012.
  9. a b c d e f g h Piotr Maluśkiewicz, Województwo konińskie: szkic monograficzny, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wyd. Nauk, 1983, s. 277–284, ISBN 83-01-00534-3, OCLC 11783554.
  10. Szymon Rudnicki, Żydzi w parlamencie II Rzeczypospolitej, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2015, s. 66, ISBN 978-83-7666-363-0, ISBN 978-83-7666-412-5.
  11. Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa „Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945”, Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, s. 335.
  12. a b Piotr Maluśkiewicz Konin i okolice Wydawnictwo Poznańskie 1979 r, ISBN 83-210-0067-3, s. 122.
  13. Piotr Maluśkiewicz Konin i okolice Wydawnictwo Poznańskie 1979 r, ISBN 83-210-0067-3, s. 121.
  14. Miasto św. Wawrzyńca. przewodnik-katolicki.pl. [dostęp 2016-01-04]. (pol.).
  15. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 208 [dostęp 2015-10-06].
  16. Lokalny Program Rewitalizacji Miasta Słupcy na lata 2011–2021. miasto.slupca.pl. [dostęp 2015-01-06]. (pol.).
  17. Dane Głównego Urzędu Statystycznego: Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym w 2012 r.. stat.gov.pl. [dostęp 2014-07-31]. (pol.).
  18. Słupca w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-12], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  19. Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1962.
  20. a b Hegi Gyula, Domokos György: EUROPE L’EUROPE EUROPA ЕВРОПА Road atlas Atlas Routier Autoatlas Атлас автомобильных дорог. Budapeszt: Cartographia Budapest, 1981. ISBN 963-350-412-0.
  21. Zarządzenie nr 6 Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych z dnia 9 maja 2000 r. w sprawie nowych numerów dróg krajowych [online], Rzeczpospolita, 4 lipca 2000.
  22. Uchwała nr 192 Rady Ministrów z dnia 2 grudnia 1985 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg krajowych (M.P. z 1986 r. nr 3, poz. 16).
  23. Dz.U. z 1919 r. nr 32, poz. 268 Ustawa z dnia 11 kwietnia 1919 r. o budowie linji kolejowej Kutno-Strzałków..
  24. Przedszkole Publiczne Słupca – Kreskówka | Publiczne Przedszkole [online], Kreskówka [dostęp 2021-02-23] (pol.).
  25. Hedrych.pl | powered by TG-CMS: Przedszkole Niepubliczne Miś Uszatek w Slupcy. misuszatekslupca.pl. [dostęp 2015-09-11].
  26. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2017-01-10].
  27. a b B. Szczepański (red.), Dzieje Słupcy, Poznań 1996, s. 79.
  28. Skatepark w Słupcy. [dostęp 2016-01-07]. (pol.).
  29. Budowa pływalni zakończona. Jest planowany termin otwarcia. [online], TwojaSłupca.pl, 15 maja 2020 [dostęp 2020-05-30] (pol.).
  30. Budują hale wielofunkcyjne w Słupcy [online], TwojaSłupca.pl, 8 czerwca 2021 [dostęp 2021-06-26] (pol.).
  31. Słupecki pumptrack oficjalnie otwarty. [dostęp 2018-01-05]. (pol.).
  32. Zaloguj się do Facebooka [online], Facebook [dostęp 2021-02-23] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dzieje Słupcy, Bolesław Szczepański (red.), Józef Dobosz, Poznań: Wyd. WBP, 1996, ISBN 83-85811-27-3, OCLC 76283766.
  • Maluśkiewicz P., Matusiak M., Września, Słupca i okolice, Poznań 1974.
  • Gieryń N., Dzieje Słupcy, Słupca 1988.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]