blank
staat de bosgrond
nu al dagen
de bomen met hun
voeten in het water
de paadjes vergeulen
in een slijkbaan
de velden zijn nu
een beetje de zee
zonder zout
blank is geen kleur
maar een stadium
waarbij water wassend
de lente verwittigt
dat-ie zich klaar
moet houden om
groen uit te slaan
zodat zwarte mensen
waardoor witte mensen
zich samen te goed kunnen doen
aan de kleuren van al de bloemen
die later vele vruchten zullen brengen
zoet de zaden
in de grond
nu al
