wat zoek je?

maandag 22 april 2024

POËZIE / kalk

ge hebt u ooit 
voorgenomen
vastberaden en 
compleet overtuigd

dat gij nooit zo iemand 
gaat zijn die van 
alledaags normaal leven 
van s’ morgens koffie
en ’ s avonds sloefen

dat die zonder pardon
ineens aan de rand 
van de afgrond staat
tenen schrap om
niet naar de foute kant
te kantelen helemaal 
van de kaart de weg kwijt
ontredderd en van geen hout
geen pijlen meer kunnen maken

door ziekte of een natuurramp
oorlog door een of andere zot 
door een verbroken liefde
een stom toeval, een draaitrap
een komeet, een bacterie

dat gaat u niet overkomen 
dat uw leven het ene moment 
ziekelijk rustig voortkabbelt
en dan ineens met een rotvaart
woest water over rotsen doet kalken

dat overkomt anderen
maar u niet, nooit

en dan ineens is het
pompen of verzuipen

en wie zijt ge dan?
en wie wilt ge zijn?

en wat gaat ge daar aan doen?

woensdag 3 april 2024

POËZIE / poedel

jongen met monnikencoupe
en boeketje bloemen
baant zich een weg 
langs een baan 
in Londerzeel
met motregen

groene takelwagens
trekken aan bomen naast
een wei waar zwanen grazen

door een raam 
in een keuken 
wordt een boterham 
met smeerkaas gesmeten 
want de bel ging
en toen was de kat
er bijna mee weg
ajakkes

een smalle spitse kerktoren 
knipoogt vuile gedachten en
afgeknotte wilgen waden 
dwars door een vervuilde beek

controleren we ticketjes
en mensen en de tijd is 
aan het verdwijnen, huizen,
het landschap en de woorden ook

was mijn collegaatje bij u al geweest?
ik weet het niet ik had mijn oogjes toe

in Wetteren staat er een posthotel
onder de viaduct cirkelen motorbendes
met hun helmen op
hun tanden bloot
op de koer een ronde toren van baksteen gebakken en in de takken 
van de bomen wiegt waarlijk 
een nest heen en weer

er vallen veren uit maar geen vogels

de jongen is al lang weer binnen
maar waar dat is
dat weet ge niet

ge kunt niet alles weten
gelijk de bomen 
gelijk de wind 
beuken 

ge kunt de landschappen 
proberen skippen
maar geef toe
ze mogen er zijn 
en als we zo direct
niet drastisch remmen
dan rollen we met zijn allen
recht de zee in, Atlantis!

eindstation zone de silence 
behalve meeuwen
en een corpulente poedel