Cinzio Passeri Aldobrandini

Cinzio Passeri Aldobrandini
Cinzio Passeri
	Kardynał prezbiter
	; Portret z XVII wieku
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	1551 ; Senigallia
Data i miejsce śmierci	1 stycznia 1610 ; Rzym
Miejsce pochówku	Bazylika św. Piotra w Okowach, ?↗
	Penitencjariusz większy
Okres sprawowania	kwiecień 1605–1 stycznia 1610
	Prefekt Trybunału Apostolskiej Sygnatury Sprawiedliwości
Okres sprawowania	23 grudnia 1599–1 stycznia 1610
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Diakonat	1593?
Prezbiterat	maj 1605
Kreacja kardynalska	17 września 1593; Klemens VIII
Kościół tytularny	San Giorgio in Velabro (11 października 1593); San Pietro in Vincoli (1 czerwca 1605)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 20 sie 2023, była oparta na tej wersji.

Cinzio Passeri Aldobrandini (ur. 1551 w Senigalii, zm. 1 stycznia 1610 w Rzymie) – włoski duchowny, kardynał.

Był synem Aurelia Passeriego i Giulii Aldobrandini oraz siostrzeńcem papieża Klemensa VIII, który na konsystorzu 17 września 1593 mianował go kardynałem diakonem z kościołem tytularnym San Giorgio in Velabro. Przyjął wówczas nazwisko rodowe swego wuja, Aldobrandini. Mimo oficjalnej godności papieskiego nepota pozostawał w cieniu swojego kuzyna Pietra Aldobrandiniego, który uzyskał nominację na tym samym konsystorzu. Był gubernatorem Capranicy (1594–1608) i Spoleto (1595–1607), legatem w Awinionie (1604–1607) oraz prefektem Trybunału Apostolskiej Sygnatury Sprawiedliwości (od 23 grudnia 1599). Uczestniczył w obu konklawe w 1605 roku. W kwietniu 1605 objął urząd penitencjariusza większego. Dopiero po tej nominacji przyjął święcenia kapłańskie i 1 czerwca 1605 przeszedł do rangi kardynała prezbitera San Pietro in Vincoli. Był mecenasem sztuki i protektorem artystów (m.in. poety Torquata Tassa), duże sumy przeznaczał na działalność charytatywną. Zmarł w Rzymie i został pochowany w swoim kościele tytularnym.

Bibliografia

Cinzio Passeri

[1] w latach 1944–1958 nie było osoby na stanowisku sekretarza stanu, jego obowiązki pełnił osobiście papież Pius XII

[A]

Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1551–1644)	Girolamo Dandini (1551–1555) Carlo Borromeo (1560–1565) Tolomeo Gallio (1565–1566) Girolamo Rusticucci (1566–1572) Tolomeo Gallio (1572–1585) Decio Azzolini (1585–1587) Antonio Maria Graziani (1587–1590) Giovanni Andrea Caligari (1590–1591) Pierbenedetto Peretti (1592–1593) Pietro Aldobrandini i Cinzio Passeri Aldobrandini (1593–1605) Roberto Ubaldini (1605) Erminio Valenti (1605) Lanfranco Margotti (1605–1611) i Martino Malacrida (1605–1608) Porfirio Feliciani (1611–1621) i Giovanni Battista Perugini (1611–1614) Giovanni Battista Agucchi (1621–1623) Lorenzo Magalotti (1623–1628) Lorenzo Azzolini (1628–1632) Pietro Benessa (1632–1634) Francesco Adriano Ceva (1634–1643) Giovanni Battista Spada (1643–1644)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1644-1829)	Giovanni Giacomo Panciroli (1644–1651) Fabio Chigi (1651–1655) Giulio Rospigliosi (1655–1667) Decio Azzolini (1667–1669) Federico Borromeo (1670–1673) Francesco Nerli (1673–1676) Alderano Cibo (1676–1689) Giambattista Rubini (1689–1691) Fabrizio Spada (1691–1700) Fabrizio Paolucci (1700–1721) Giorgio Spinola (1721–1724) Fabrizio Paolucci (1724–1726) Nicolò Maria Lercari (1726–1730) Antonio Banchieri (1730–1733) Giuseppe Firrao (1733–1740) Silvio Valenti Gonzaga (1740–1756) Alberico Archinto (1756–1758) Luigi Maria Torregiani (1758–1769) Lazzaro Opizio Pallavicini (1769–1785) Ignazio Gaetano Boncompagni-Ludovisi (1785–1789) Francesco Saverio de Zelada (1789–1796) Ignazio Busca (1796–1797) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1797–1799) Ercole Consalvi (1800–1806) Filippo Casoni (1806–1808) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1808) Bartolomeo Pacca (1808–1814) Ercole Consalvi (1814–1823) Giulio Maria della Somaglia (1823–1828) Tommaso Bernetti (1828–1829)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (od 1829)	Giuseppe Albani (1829–1830) Tommaso Bernetti (1831–1836) Luigi Lambruschini (1836–1846) Tommaso Pasquale Gizzi (1846–1847) Gabriele Ferretti (1847–1848) Giuseppe Bofondi (1848) Giacomo Antonelli (1848) Antonio Francesco Orioli (1848, ad interim) Giovanni Soglia Ceroni (1848) Giacomo Antonelli (1848–1876) Giovanni Simeoni (1876–1878) Alessandro Franchi (marzec–lipiec 1878) Lorenzo Nina (1878–1880) Lodovico Jacobini (1880–1887) Mariano Rampolla del Tindaro (1887–1903) Rafael Merry del Val (1903–1914) Domenico Ferrata (1914) Pietro Gasparri (1914–1930) Eugenio Pacelli (1930–1939) Luigi Maglione (1939–1944) Pius XII^[A] (1944–1958) Domenico Tardini (1958–1961) Amleto Giovanni Cicognani (1961–1969) Jean-Marie Villot (1969–1979) Agostino Casaroli (1979–1991) Angelo Sodano (1991–2006) Tarcisio Bertone (2006–2013) Pietro Parolin (od 2013)

Prefekci Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości	Giovanni Arcimboldi (1484–1488) Antoniotto Pallavicini (1491?–1493) Giovanni Antonio Sangiorgio (1493–1509) Leonardo Grosso della Rovere (1509–1520) Lorenzo Campeggio (1520–1539) Giacomo Simoneta (1539–1539) Bartolomeo Guidiccioni (1540–1549) Girolamo Verallo (1550–1555) Fabio Mignanelli (1555–1557) Antonio Trivulzio (1557–1559) Giacomo Puteo (1559–1563) Ludovico Simonetta (1563–1568) Gianpaolo Della Chiesa (1568–1575) Alessandro Sforza (1575–1581) Alessandro Riario (1581–1585) Giovanni Battista Castrucci (1585–1595) Bartolomeo Ferratini, proprefekt (1595–1599) Cinzio Passeri Aldobrandini (1599–1610) Maffeo Barberini (1610–1623) Berlinghiero Gessi, proprefekt (1623–1623) Francesco Barberini (1623–1628) Antonio Barberini (1628–1633) Berlinghiero Gessi (1633–1639) Francesco Barberini (1639–1640) Giulio Cesare Sacchetti (1640–1661) Flavio Chigi (1661–1693) Fulvio Astalli, proprefekt (1693–1696) Giovanni Giacomo Cavallerini (1696–1699) Fabrizio Spada, proprefekt (1699–1700), prefekt (1700–1717) Bernardino Scotti, proprefekt (1717–1718), prefekt (1718–1726) Lorenzo Corsini (1726–1730) Alamanno Salviati (1730–1733) Neri Maria Corsini (1733–1769) Andrea Corsini (1769–1795) Leonardo Antonelli (1795–1801) Ercole Consalvi (1801–1817) Antonio Dugnani (1817–1818) Diego Innico Caracciolo (1818–1820) Giovanni Battista Quarantotti (1820–1820) Wakat (1820–1825) Giuseppe Spina (1825–1828) Giovanni Francesco Falzacappa (1828–1840) Antonio Domenico Gamberini (1840–1841) Vincenzo Macchi (1841–1854) Mario Mattei (1854–1858) Pietro Marini (1858–1863) Camillo di Pietro (1863–1867) Carlo Sacconi (1867–1877) Teodolfo Mertel (1877–1878) Carlo Luigi Morichini (1878–1879) Wakat (1879–1884) Luigi Serafini (1884–1885) Isidoro Verga (1885–1888) Luigi Pallotti (1889–1890)
Prefekci Sygnatury Łaski	Antoniotto Pallavicini (1491–1503) Giovanni Antonio Sangiorgio (1503–1504) Clemente Grosso della Rovere (1504–1504) Galeotto Franciotti della Rovere (1504–1508) Pietro Accolti, główny referendarz (1508–1511), prefekt (1511–1532) Paolo Emilio Cesi (1532?–1537) Giacomo Simoneta (1537–1539) Pierpaolo Parisio (1539–1545) Niccolò Ardinghelli (1545–1547) Bartolomeo Guidiccioni (1547–1549) Francesco Sfondrati (1550–1550) Giovanni Angelo Medici (1550–1559) Vitellozzo Vitelli (1560–1568) Gianantonio Capizucchi (1568–1569) Antonio Carafa (1569–1591) Paolo Emilio Sfondrati (1591–1618) Scipione Caffarelli-Borghese (1618–1633) Antonio Barberini (1633–1667) Camillo Francesco Maria Pamphili, proprefekt (1645–1647) Giacomo Rospigliosi (1667–1684) Benedetto Pamphili (1685–1730) Antonio Felice Zondadari (1730–1737) Giuseppe Firrao (1737–1744) Prospero Colonna di Sciarra (1744–1765) Giovanni Costanzio Caracciolo (1765–1780) Gregorio Antonio Maria Salviati (1780–1794) Wakat (1794–1826) Giovanni Caccia-Piatti (1826–1833) Luigi Bottiglia Savoulx (1834–1836) Francesco Tiberi Contigliano (1837–1839)
Prefekci Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej (od 1908)	Vincenzo Vannutelli (1908–1914) Michele Lega (1914–1920) Augusto Silj (1920–1926) Francesco Ragonesi (1926–1931) Bonaventura Cerretti (1931–1933) Enrico Gasparri (1933–1946) Massimo Massimi (1946–1954) Giuseppe Bruno (1954–1954) Gaetano Cicognani proprefekt (1954–1959) Francesco Roberti (1959–1969) Dino Staffa (1969–1977) Pericle Felici (1977–1982) Aurelio Sabattani, proprefekt (1982–1983) prefekt (1983–1988) Achille Silvestrini (1988–1991) Gilberto Agustoni, proprefekt (1992–1994), prefekt (1994–1998) Zenon Grocholewski (1998–1999) Mario Francesco Pompedda (1999–2004) Agostino Vallini (2004–2008) Raymond Leo Burke (2008–2014) Dominique Mamberti (od 2014)