Przejdź do zawartości

Alberico Archinto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alberico Archinto
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1698
Mediolan

Data i miejsce śmierci

30 września 1758
Rzym

Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania

10 września 1756–28 sierpnia 1758

Wicekanclerz Kościoła Rzymskiego
Okres sprawowania

20 września 1756–30 września 1758

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

Prezbiterat

26 maja 1736

Nominacja biskupia

30 września 1739

Sakra biskupia

1 listopada 1739

Kreacja kardynalska

5 kwietnia 1756
Benedykt XIV

Kościół tytularny

San Lorenzo in Damaso

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

1 listopada 1739

Konsekrator

Ludovico Calini

Alberico Archinto (ur. 8 listopada 1698 w Mediolanie, zm. 30 września 1758 w Rzymie) – włoski duchowny i dyplomata.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował prawo na uniwersytecie w Pawii, uzyskując tytuł doktora praw. Od 1724 pracował w Kurii Rzymskiej. 26 maja 1736 przyjął święcenia kapłańskie. W 1739 został tytularnym arcybiskupem Nicei i przeszedł do służby dyplomatycznej Kościoła, będąc nuncjuszem apostolskim kolejno w Toskanii (1739-46) i Polsce (1746-54). W 1754 powrócił do Rzymu na stanowisko gubernatora Rzymu i wicekamerlinga św. Kościoła Rzymskiego.

W 1756 papież Benedykt XIV mianował go kardynałem prezbiterem, sekretarzem stanu i wicekanclerzem Kancelarii Apostolskiej. Zmarł krótko po konklawe 1758 i wyborze Klemensa XIII, który zatwierdził go na wszystkich zajmowanych stanowiskach[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]