Luigi Dadaglio

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	8 grudnia 1961
Konsekrator	Amleto Giovanni Cicognani
Współkonsekratorzy	Angelo Dell’Acqua; Giuseppe Dell’Omo
Konsekrowani biskupi
Eduardo Herrera Riera	25 marca 1965
Rafael Angel González Ramírez	22 sierpnia 1965
Mariano José Parra León	22 stycznia 1967
Angel Adolfo Polachini Rodriguez	30 kwietnia 1967
José Méndez Asensio	3 września 1968
Ramón Malla Call	27 października 1968
José María Guix Ferreres	14 grudnia 1968
Ramon Torrella Cascante	14 grudnia 1968
José Capmany Casamitjana	14 grudnia 1968
Ramón Daumal Serra	14 grudnia 1968
Ireneo García Alonso	25 stycznia 1969
Miguel Moncadas Noguera	2 lutego 1969
Ricardo María Carles Gordó	3 sierpnia 1969
Javier Osés Flamarique	8 grudnia 1969
Antonio Palenzuela Velázquez	22 lutego 1970
Antonio Dorado Soto	10 maja 1970
Damián Iguacén Borau	11 października 1970
Teodoro Ubeda Gramage	1 listopada 1970
Juan Martí Alanis	31 stycznia 1971
Luis María de Larrea y Legarreta	25 września 1971
Ramón Buxarrais Ventura	3 października 1971
José María Cases Deordal	6 lutego 1972
Francisco Álvarez Martínez	3 czerwca 1973
Jaume Camprodon Rovira	31 października 1973
Eduardo Poveda Rodriguez	21 listopada 1976
Felipe Fernández García	28 listopada 1976
Juan Angel Belda Dardiñá	1 kwietnia 1978
Nicolás Antonio Castellanos Franco	30 września 1978
José Higinio Gómez González	28 czerwca 1980
Współkonsekrowani biskupi
Alberto Bovone	12 maja 1984

Luigi Dadaglio
	Kardynał diakon
	Sola virtus manet
Kraj działania	Włochy
Data i miejsce urodzenia	28 września 1914 ; Sezzadio
Data i miejsce śmierci	22 sierpnia 1990 ; Rzym
	Penitencjarz Większy
Okres sprawowania	1984–1990
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	22 maja 1937
Nominacja biskupia	28 października 1961
Sakra biskupia	8 grudnia 1961
Kreacja kardynalska	25 maja 1985; Jan Paweł II
Kościół tytularny	S. Pio V a Villa Carpegna
	Multimedia w Wikimedia Commons

Luigi Dadaglio (ur. 28 września 1914 w Sezzadio, zm. 22 sierpnia 1990 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, kardynał, Penitencjarz Większy, Archiprezbiter bazyliki Matki Bożej Większej.

22 maja 1937 roku ukończył seminarium duchowne w Acqui i tam otrzymał święcenia kapłańskie. Po kilkuletniej pracy duszpasterskiej został skierowany do Rzymu na studia na Papieską Akademię Kościelną w Rzymie. W 1942 roku rozpoczął pracę w Sekretariacie Stanu Stolicy Apostolskiej. Od 1946 roku pełnił funkcje dyplomatyczne, kolejno w nuncjaturach apostolskich na Haiti, Dominikanie, w USA, Kanadzie, Australii, Kolumbii.

W 1960 roku Jan XXIII powierzył mu obowiązki nuncjusza w Wenezueli, a 28 października 1961 roku mianował arcybiskupem tytularnym Lero. Uczestniczył w obradach Soboru Watykańskiego II. 8 lipca 1967 roku został nuncjuszem w Hiszpanii. Jako nuncjuszowi w Wenezueli i Hiszpanii udało mu się doprowadzić do podpisania dokumentów regulujących status Kościoła katolickiego w tych krajach. Jan Paweł II powierzył mu 4 października 1980 roku funkcję sekretarza Kongregacji Sakramentów i Kultu Bożego.

8 kwietnia 1984 roku został propenitencjarzem, 25 maja 1985 roku wyniesiono go do godności kardynalskiej, a dwa dni później mianowano wielkim penitencarzem. 15 grudnia 1986 roku mianowany archiprezbiterem bazyliki Matki Bożej Większej. W latach 1987–1988 był przewodniczącym Głównego Komitetu Obchodów Roku Maryjnego.

Zmarł w Rzymie. Pochowano go w rodzinnym Sezzadio.

Bibliografia

Wielka Encyklopedia Jana Pawła II, GrzegorzG. Polak, Warszawa: Edipresse, 2005, ISBN 83-60160-06-6, OCLC 62896569 .