ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ Ο ΤΡΥΓΗΤΗΣ
Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2014
Ο γλυκός μήνας των αμπελιών, του μούστου και του κρασιού
οπού πριν πολλά- πολλά χρόνια ακούγονταν τραγούδια μέσα στ΄ αμπέλια
που πλημμύριζαν χαρά για την αφθονία που έφερνε στο σπίτι αυτός ο καρπός.Τώρα, μετά απ΄ όσα έχουν γίνει με τα διάφορα μέτρα και την ταλαιπωρία των αγροτών
μου λένε φίλοι μου και φίλες μου πως δεν συμφέρει να έχει κάποιος αμπέλια στην Ελλάδα.
Τι έχει γίνει; Τι έκαναν στους Έλληνες αμπελουργούς;
Το κρασί, ελληνικό προϊόν από αρχαιοτάτων χρόνων
όπως το λάδι και το στάρι...
Εγώ θα ευχηθώ σε όσους έχουν αμπέλια στην Ελλάδα να είναι καλά και να έχουν καλή σοδειά από τα ευλογημένα τους αμπέλια και είθε ο Διόνυσος να γεμίσει τα βαρέλια τους μούστο και κρασί μοσχομύριστο...και να χαίρονται πίνοντάς το
Και να γίνει στις εκκλησιές θεία κοινωνία για του Χριστού τα πάθη...
Σταφύλι ονομάζεται ο καρπός τους αμπελιού και σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Στάφυλος ήταν γιος του Διονύσου και της Αριάδνης.
Ο Διόνυσος, γιος του Δία και της Σεμέλης, γλίτωσε από τις φλόγες που έζωσαν το παλάτι της όταν εμφανίστηκε μεγαλόπρεπος ο Δίας. Τότε η Γαία, γέμισε κισσούς ολόγυρα το παλάτι και γλίτωσε από τις φλόγες ο μικρός Διόνυσος που από το μένος της Ήρας τον έσωσε ο Δίας, τοποθετώντας τον στον μηρό του. Γι΄αυτό κι ονομάστηκε "πυριγενής", "μηρροραφής", "διμήτωρ" και "δισσότοκος".
Ο Διόνυσος έφερε πολλές γνώσεις και τις έδωσε στους ανθρώπους για την καλλιέργεια της αμπέλου και γι΄αυτό τον τίμησαν σαν Θεό και γίνονταν προς τιμήν του γιορτές και πανηγύρια...
Οι τελετές που γίνονταν προς τιμή του διατηρήθηκαν χιλιάδες χρόνια και οι "Γνωστικοί Χριστιανοί", συνέχισαν να τις διατηρούν μετουσιώνοντας τον οίνο και τον άρτο, σε σώμα και αίμα Ιησού Χριστού.
Αρκεί να θυμηθούμε τον μυστικό δείπνο του Ι. Χριστού, στο δώμα με τους δώδεκα μαθητές του που έβρεξε το ψωμάκι μέσα στην κούπα με το κρασί κι έδωσε τελετουργικά στους μαθητές του.
Αργότερα ο χριστιανισμός, πήρε τις τελετές τους Διονύσου και μαζί με ύμνους για τον Χριστό και την θυσία του στο σταυρό, δημιούργησε το ιερό μυστήριο της Θείας Κοινωνίας.
Τα Διονυσιακά Μυστήρια είχαν δράση σε σχέση με μια "μάσκα" που φορούσε ο ιερέας και μια "μάσκα" που φορούσε αυτός ο οποίος ήθελε να μυηθεί. Αποτελούσαν ΠΥΛΗ ανάμεσα στον κόσμο των ζωντανών και τον κόσμο των νεκρών και αποτελούσαν τη μεγάλη μύηση για όσους ήθελαν να διέλθουν πνευματικά αυτή την πύλη. Με τον χριστιανισμό γίνεται η Θεία Κοινωνία και αυτό το Διονυσιακό Μυστήριο αντικαταστάθηκε, καθώς η μετάβαση γίνεται μέσω του Ιησού Χριστού στη σφαίρα των επουράνιων αγαθών του Αγίου Πνεύματος! Οι αμέτρητοι νεκροί ορθόδοξοι χριστιανοί- Άγιοι καθώς κι ο θάνατος και η Ανάσταση του Χριστού μετουσιώνουν τον πιστό στα άδυτα μυστήρια του Θεού, λυτρώνοντας τις περιπλανώμενες ψυχές.
Ο Διόνυσος ταυτόχρονα συνδέεται με το κρασί και τον έρωτα που εκπληρώνεται και γιαυτό είναι γνωστός ο ευετηριακός ύμνος: "Ω Κύριε, που σύντροφοί σου στο παιχνίδι είναι ο ισχυρός Έρως, οι μαυρομάτες νύμφες και η Αφροδίτη!"
Στο Βυζάντιο, για να επικρατήσει το ιερατείο των χριστιανών, μετέτρεψαν όλα τα αρχαία τελετουργικά δρώμενα, χρησιμοποιώντας και το κρασί, για τα Μυστήρια τους. Τα Διονυσιακά δρώμενα ξεχάστηκαν γιατί τα απαγόρεψαν καταδικάζοντας τα "ως δαιμονικά", επειδή υπήρχε η χαρά του έρωτα και οι ευετηριακές χαρές.
Διατηρήθηκαν όμως σε κάποιες περιοχές και προβάλουν σε εμάς κατά την διάρκεια της αποκριάς, τότε που ωριμάζει ο χυμός των σταφυλιών που είναι στα βαρέλια. Οι γιορτές αυτές με τις μάσκες του Διονύσου έχουν ξεφτίσει, δεν είναι εκείνες που ήταν.
Προστάτης των αμπελιών και της γονιμότητας με σύμβολό του το φαλλό και το δέντρο...
Τη θέση του Διονύσου, πήρε ο Ι. Χριστός και έγινε προστάτης της αμπέλου και ολόγυρά του τοποθέτησαν τους δώδεκα μαθητές του...Έτσι απλά για να μη ξεχνάμε τα ιερά και όσια του ελληνικού πνεύματος που κατασπαράχτηκε και ξεσκίστηκε από τους ιερωμένους στο Βυζάντιο, μετά τον Ιουστινιανό...
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .