okazja
okazja (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) sytuacja sprzyjająca komuś lub czemuś
- (1.2) niecodzienne, uroczyste wydarzenie[1]
- (1.3) pot. nieoczekiwana możliwość transportu
- (1.4) st.pol. bitwa[2]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik okazja okazje dopełniacz okazji okazji / przest. okazyj[3] celownik okazji okazjom biernik okazję okazje narzędnik okazją okazjami miejscownik okazji okazjach wołacz okazjo okazje
- przykłady:
- (1.1) Dzisiaj nadarzyła się okazja do spotkania i porozmawiania.
- (1.1) Tak niska cena to wyjątkowa okazja.
- (1.2) W sobotę spotykamy się z dawnymi koleżankami i kolegami z okazji trzydziestej rocznicy matury.
- (1.3) Nie martw się. Przyjadę okazją.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wykorzystać / zmarnować okazję • (a) przy okazji (à propos)
- (1.2) z okazji (np. urodzin)
- synonimy:
- (1.1) możliwość, ewentualność, sposobność, szansa
- (1.3) autostop
- (1.4) potrzeba wojenna[4]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. okazyjność ż, okazjonalność ż, okazjonalizm m, okazjonalista m
- przym. okazyjny, okazjonalny
- przysł. okazyjnie, okazjonalnie
- związki frazeologiczne:
- okazja czyni złodzieja
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) opportunity
- arabski: (1.1) مجال m, (cenowa) أوكازيون
- baskijski: (1.1) aukera, egokiera
- chiński standardowy: (1.1) 机会 (jīhuì)
- czeski: (1.1) příležitost ż
- dolnołużycki: (1.1) góźba ż
- duński: (1.1) lejlighed w, anledning w
- esperanto: (1.1) okazo, ŝanco
- francuski: (1.1) occasion ż
- gudźarati: (1.1) અવસર m (avasara)
- hiszpański: (1.1) oportunidad ż, ocasión ż, posibilidad ż; (1.2) ocasión ż
- japoński: (1.1) 機会, 機
- joruba: (1.1) ààyè
- kaszubski: (1.1) leżnosc ż
- litewski: (1.1) galimybė ż, proga ż
- niemiecki: (1.1) Gelegenheit ż, Anlass m
- norweski (bokmål): (1.1) anledning m/ż
- norweski (nynorsk): (1.1) anledning ż
- rosyjski: (1.1) случай m, оказия ż
- toki pona: (1.1) tenpo
- tuvalu: (1.1) avanoa
- ukraiński: (1.1) випадок m, оказія ż
- wilamowski: (1.1) gylegenhaeit ż, gylygenhajt ż
- źródła:
- ↑
Hasło „okazja” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 15, 16.
- ↑ Hasło „okazja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ 4,0 4,1 Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 15.
- ↑ Hasło „okazja” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
