Przejdź do zawartości

martwić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

martwić (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˈmartfʲit͡ɕ], AS[martfʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw. ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) wzbudzać niepokój, obawę, smutek

czasownik zwrotny martwić się

(2.1) niepokoić się, smucić się
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) starzać
(2.1) trapić się, daw. sumować się, gw. (Śląsk Cieszyński) frasować się, tropić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. zmartwić się
rzecz. martwienie n, zmartwienie n
przym. zmartwiony
związki frazeologiczne:
nie chcę cię martwić, alezwrot poprzedzający przekazanie przykrych wiadomości lub przestrogi
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: