okazo

okazo (esperanto)

morfologia:

okaz•o

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wypadek, zdarzenie

(1.2) okazja

(1.3) mat. zdarzenie losowe

odmiana:

(1.1-3)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	okazo	okazoj
akuzativo	okazon	okazojn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) en la plej bona/malbona okazo → w najlepszym/najgorszym przypadku

(1.2) kapti/profiti/uzi okazon → korzystać z okazji

synonimy:

(1.1) okazaĵo, okazintaĵo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. okazi, okazigi

przym. okaza

rzecz. okazaĵo

przysł. okaze

związki frazeologiczne:

faru hodiaŭ, kion vi povas, morgaŭ vi eble okazon ne trovo • fordormi la okazon • kiu okazon forŝovas, ĝin jam ne retrovas • li atendas, ke la okazo venu al lia nazo • okazo faras ŝteliston • okazo kreas ŝteliston • okazon kaptu ĉe l' kapo, ĉar la vosto estas glita • se elsaltas la okazo, ĝi rompiĝas kiel vazo

etymologia:

uwagi:

źródła: