Dassault/Dornier Alpha Jet
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ |
samolot szkolno-bojowy, lekki samolot szturmowy |
Załoga |
1 lub 2 (uczeń i instruktor) |
Historia | |
Data oblotu |
26 października 1973 |
Lata produkcji |
1973-1984 |
Wycofanie ze służby |
wciąż w użytkowaniu |
Liczba egz. |
ok. 500 |
Dane techniczne | |
Napęd |
2 × SNEMCA/Turboméca Larzac 06-C4 ub Larzac 04-C20 |
Ciąg |
2X 26,48 kN lub 2X 34,2 kN |
Wymiary | |
Rozpiętość |
9,11 m |
Długość |
11,75 m |
Wysokość |
4,19 m |
Powierzchnia nośna |
17,5 m² |
Masa | |
Własna |
3500 kg |
Startowa |
8000 kg |
Uzbrojenia |
2500 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
1000 km/h |
Pułap |
13700 m |
Zasięg |
4000 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
podwieszane pod kadłubem działko Mauser 27 mm lub DEFA 30 mm, pięć zewnętrznych węzłów na rakiety AIM-9 Sidewinder, R550 Magic lub AGM-65 Maverick, bomby | |
Użytkownicy | |
Argentyna (FMA IA 63 Pampa), Belgia, Kamerun, Kanada, Egipt, Francja, Niemcy, Maroko, Nigeria, Portugalia, Katar, Tajlandia, Togo, Wielka Brytania, Wybrzeże Kości Słoniowej | |
Rzuty | |
Dassault/Dornier Alpha Jet – samolot szkolny do szkolenia zaawansowanego oraz lekki samolot szturmowy. Powstał we współpracy niemiecko-francuskiej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1969 roku został rozpisany we Francji i w RFN konkurs na samolot treningowo-bojowy. Rok wcześniej francuski koncern lotniczy Dassault-Breguet wraz z niemieckim Dornierem opracowały samolot nazwany Alpha Jet, który w 1970 roku zwyciężył w tym konkursie. Po podziale zadań pomiędzy wytwórnie przystąpiono do budowy pierwszych egzemplarzy, po dwa w każdym z państw. Prototyp samolotu wzniósł się w powietrze w październiku 1973 roku, do 1977 roku zakończono z powodzeniem próby wszystkich czterech egzemplarzy.
Produkcja
[edytuj | edytuj kod]Po zebraniu zamówień przystąpiono do produkcji seryjnej samolotów w dwóch podstawowych wersjach: szkolno-treningowej oraz szturmowej. Niemcy miały otrzymać 175 lekkich samolotów szturmowych bezpośredniego wsparcia pola walki Alpha Jet A i dwumiejscowej wersji treningowej AT, Francja 176 w wersji szkolno-treningowej Alpha Jet E. Poszczególne wersje posiadały identyczny płatowiec, zespół napędowy i podwozie, różniły się elementami wyposażenia oraz możliwością przenoszenia bogatszego uzbrojenia przez wersję szturmową. Francja otrzymała zamówione samoloty w latach 1979-1985, podobne maszyny otrzymały również Belgia, Egipt (gdzie były produkowane) oraz kilka innych państw. Niemieckie dostawy odbywały się w latach 1979-1983. W latach 90. XX w. Luftwaffe zaczęła wycofywanie swoich maszyn. Zainteresowane nimi są m.in. Francja (tymczasowo, też planuje ich późniejszą wymianę), Egipt i inne kraje. Ogółem zbudowano około pięćset samolotów Alpha Jet. Portugalia użytkowała swoje samoloty od 1993 roku, kiedy to pozyskano 50 samolotów z Niemiec, do 2018 roku. 13 stycznia 2018 roku uroczyście pożegnano ostatni Alpha Jet pozostający na służbie Portugalskich Sił Powietrznych[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dawid Rendall Jane's Lotnictwo Przewodnik Encyklopedyczny Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 2001, s. 103 ISBN 83-7150-819-0 (pl.)
- Portal Lotnicza Polska (pl.)
Porównywalne samoloty
[edytuj | edytuj kod]- AIDC AT-3A Tzu-chung
- FMA IA 63 Pampa (powstał na podstawie planów Dassault/Dornier Alpha Jet)
- Aermacchi S-211
- Aero L-39 Albatros
- Aero L-59 Super Albatros
- BAE Hawk
- CASA C-101
- Kawasaki T-4
- PZL I-22 Iryda
- SOKO G-4 Super Galeb
- SOKO J-22 Orao
- T-45 Goshawk
- IAR-99