Naar inhoud springen

Belgische federale verkiezingen 2010

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Federale verkiezingen 2010
Belgische federale verkiezingen 2010
Datum 13 juni 2010
Land Vlag van België België
Te verdelen zetels 150 (Kamer)
40 (Senaat)
Opkomst 89.2%
Resultaat
Grootste partij N-VA (27 zetels, grootste Nederlandstalige partij en grootste nationaal)
PS (26 zetels, grootste Franstalige partij)
Nieuwe regering Di Rupo
Vorige regering Leterme II
Belgische federale verkiezingen 2010
Opvolging verkiezingen
← 2007     2014 →
Portaal  Portaalicoon   Politiek
België
De grootste zes Vlaamse partijen en hun behaalde resultaten voor de Kamer van volksvertegenwoordigers. Van 1978 tot en met 2014, uitgedrukt in procenten voor 'Het Rijk'.

De Belgische federale verkiezingen van 2010 werden gehouden op zondag 13 juni 2010. Op deze dag werden 150 leden van de Kamer van volksvertegenwoordigers en 40 senatoren verkozen. 7.767.552 Belgen waren stemgerechtigd.

Na deze verkiezingen volgde de 53ste legislatuur van het Federaal Parlement van België.

De verkiezingen zorgden voor een politieke aardverschuiving: de Vlaams-nationalistische partij N-VA, geleid door Bart De Wever, haalde in Vlaanderen 28,2% van de stemmen voor de Kamer van volksvertegenwoordigers en 31,7% voor de Senaat, en werd hiermee voor het eerst de grootste partij van Vlaanderen en België. In het Franstalig landsgedeelte werd de socialistische PS met 37,6% de grootste partij. De meeste andere partijen boekten verlies.

Deze verkiezingen waren tevens de laatste die gebruik maakten van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde.

Voorgeschiedenis

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 22 april 2010 bood premier Yves Leterme aan de koning het ontslag aan van de door hem geleide regering-Leterme II. Dit gebeurde nadat Open Vld bij monde van hun voorzitter, Alexander De Croo, liet weten uit de regering te stappen. Als reden hiervoor gaven ze het uitblijven van een voorstel tot oplossing voor het grondwettelijk probleem rond de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde. Koning Albert II duidde nog vicepremier Didier Reynders aan als bemiddelaar met de opdracht de onderhandelingen die tot een oplossing moesten leiden, terug op te starten, maar aanvaardde op 26 april het ontslag van de regering. Eerste minister Leterme vroeg aan minister van Binnenlandse Zaken Annemie Turtelboom om uit te zoeken hoe deze verkiezingen op een wettige manier kunnen verlopen[1].

De vervroegde verkiezingen schiepen de mogelijkheid om vier jaar lang te werken aan de staatshervorming zonder dat er verkiezingen waren. De regionale, Europese en federale verkiezingen vielen in 2014 samen, wat zorgde voor een grote stabiliteit in de regering; meerderheidspartijen lijden dan niet aan profileringsdrang. Enkel de gemeenteraadsverkiezingen vonden plaats in 2012, maar deze beheersten niet zo sterk de Wetstraat als de regionale en Europese verkiezingen in 2009.

Datum

[bewerken | brontekst bewerken]

Het parlement werd ontbonden bij verklaring tot herziening van de grondwet op 7 mei 2010, en de verkiezingen werden georganiseerd bij koninklijk besluit van dezelfde dag.[2] De sperperiode, die normaal drie maanden voor verkiezinsdag loopt, begon die dag.

De stemming vond plaats op zondag 13 juni 2010 tussen 8 en 13 uur in de kieskantons waar met papieren biljetten gestemd werd, en tussen 8 en 15 uur waar de stemming geautomatiseerd plaatsvond.

Het nieuw verkozen parlement kwam op 6 juli 2010 bijeen.

Uitslagen

[bewerken | brontekst bewerken]
Nederlandstalige lijsten Kamer[3]
Partij 2010 2007 verschil
perc. stemmen zetels perc. zetels perc. zetels
N-VA 28,2 1.135.617 27 29,6 30 +16,2 +14
CD&V 17,6 707.986 17
sp.a 15,0 602.867 13 16,3 14 −1,3 −1
Open Vld 14,0 563.873 13 18,8 18 −4,8 −5
VB 12,6 506.697 12 19,0 17 −6,4 −5
Groen! 7,1 285.989 5 6,3 4 +0,8 +1
LDD 3,7 150.577 1 6,5 5 −2,8 −4
Overige 1,7 69.174 0 1,8 0 +0,1 =
Totaal 100,0 4.022.780 88 100,0 88 0,0 =
Franstalige lijsten Kamer[3]
Partij 2010 2007 verschil
perc. stemmen zetels perc. zetels perc. zetels
PS 35,7 894.543 26 29,5 20 +6,2 +6
MR 24,2 605.617 18 31,2 23 −7,0 −5
cdH 14,4 360.441 9 15,8 10 −1,4 −1
Ecolo 12,5 313.047 8 12,8 8 −0,3 =
PP 3,4 84.005 1 n.v.t. +3,4 +1
FN 1,3 33.591 0 5,6 1 −4,3 −1
Overige 8,5 213.343 0 5,1 0 +3,4 =
Totaal 100,0 2.504.587 62 100,0 62 0,0 =
geldig 6.527.367
blanco & ongeldig 402.488
opkomst 6.929.855
kiezers 7.767.552 150
Nederlandstalige lijsten Senaat[3]
Partij 2010 2007 verschil
perc. stemmen zetels perc. zetels perc. zetels
N-VA 31,69 1.268.894 9 31,4 9 +16,44 +4
CD&V 16,15 646.371 4
sp.a 15,31 613.091 4 16,2 4 −0,89 =
Open Vld 13,32 533.171 4 20,0 5 −6,68 −1
VB 12,28 491.519 3 19,2 5 −6,92 −2
Groen! 6,28 251.605 1 5,9 1 +0,38 =
LDD 3,27 130.777 0 5,5 1 −2,23 −1
Overige 1,71 68.093 0 1,8 0 −0,1 =
Totaal 100,0 4.003.521 25 100,0 25 0,0 =
Franstalige lijsten Senaat[3]
Partij 2010 2007 verschil
perc. stemmen zetels perc. zetels perc. zetels
PS 35,72 880.828 7 26,8 4 +8,92 +3
MR 24,32 599.618 4 32,3 6 −7,98 −2
Ecolo 14,32 353.111 2 15,2 2 −0,88 =
cdH 13,46 331.870 2 15,5 2 −2,04 =
PP 4,01 98.858 0 n.v.t. +4,01 =
Overige 7,54 186.036 0 4,2 0 +3,34 =
FN geen lijst 6,0 1 −6,0 −1
Totaal 100,0 2.465.783 15 100,0 15 0,0 =
geldig 6.469.304
blanco & ongeldig 460.365
opkomst 6.929.669
kiezers 7.767.552 40

Kameruitslagen in detail

[bewerken | brontekst bewerken]
Nederlandstalige kieskringen Kamer[3] BHV
Partij Antwerpen Leuven Limburg Oost-Vlaanderen West-Vlaanderen
perc. stemmen zetels perc. stemmen zetels perc. stemmen zetels perc. stemmen zetels perc. stemmen zetels perc. stemmen zetels
N-VA 30,71 336.631 8 27,05 85.399 2 28,83 154.230 4 28,15 269.049 6 23,98 188.317 4 12,23 101.991 3
CD&V 15,53 170.260 4 16,26 51.328 1 18,81 100.643 3 15,4 147.151 3 23,01 180.702 4 6,94 57.902 2
sp.a 14,32 156.976 3 17,79 56.176 1 18,14 97.011 2 14,15 135.212 3 15,13 118.803 3 4,64 38.689 1
Open Vld 11,03 120.935 3 14,51 45.814 1 12,10 64.741 1 17,40 166.278 4 13,53 106.265 2 7,17 59.840 2
VB 16,15 177.012 4 9,61 30.338 1 12,79 68.413 2 12,33 117.817 3 9,07 71.200 1 5,03 41.917 1
Groen! 7,69 84.314 2 9,79 30.905 1 4,81 25.754 0 7,36 70.297 1 6,31 49.533 1 3,02 25.186 0
LDD 2,29 25.081 0 3,14 9.907 0 2,89 15.474 0 3,19 30.463 0 7,67 60.210 1 1,13 9.442 0
PVDA+ 2,02 22.132 0 1,17 3.703 0 1,62 8.644 0 1,25 11.950 0 0,8 6.489 0 zie PTB+ (eenheidslijst)
Overige 0,26 2.841 0 0,69 2.176 0 geen overige 0,79 7537 0 0,47 3.702 0 geen NL lijsten
Totaal 100,0 1.096.182 24 100,0 315.746 7 100,0 534.910 12 100,0 955.754 20 100,0 785.221 16 BHV
Franstalige kieskringen Kamer[3]
Partij Henegouwen Luik Luxemburg Namen Waals-Brabant
perc. stemmen zetels perc. stemmen zetels perc. stemmen zetels perc. stemmen zetels perc. stemmen zetels perc. stemmen zetels
PS 48,18 348.184 11 35,79 216.827 7 28,49 45.869 1 32,20 92.857 2 22,48 51.146 1 16,74 139.660 4
MR 17,52 126.608 4 22,30 135.118 4 19,54 31.459 1 24,65 71.099 2 35,79 81.421 2 19,17 159.912 5
cdH 11,47 82.924 2 13,93 84.393 2 31,41 50.564 2 15,92 45.905 1 12,89 29.331 0 8,07 67.324 2
Ecolo 9,41 67.993 2 13,83 83.791 2 11,71 18.853 0 13,38 38.577 1 16,33 37.152 1 7,99 66.681 2
PP 2,75 19.852 0 3,08 18.642 0 2,44 3.922 0 3,12 8.985 0 5,04 11.461 1 2,53 21.143 0
FN 2,79 20.129 0 geen lijst geen lijst 2,77 7.986 0 geen lijst 0,66 5.476 0
PTB+ 1,68 12.136 0 3,09 18.706 0 0,74 1.194 0 1,55 4.456 0 1,04 2.365 0 1,12 9.313 0
Overige 6,20 44.914 0 7,98 48.345 0 5,67 9.137 0 6,41 18.549 0 6,43 14.598 0 3,55 29.630 0
Totaal 100,0 722.740 19 100,0 605.822 15 100,0 160.998 4 100,0 288.414 6 100,0 227.474 5 100,0 834.106 22
  • opm: Kieskringen BHV, Leuven en Waals-Brabant hebben een andere kieswetgeving dan de 8 andere provinciale Kieskringen. Er geldt geen kiesdrempel van 5%. Leuven-BHV en Waals-Brabant-BHV hebben een onderlinge apparentering. Via apparentering heeft de Personenpartij een zetel behaald in Waals-Brabant[4] en Groen! een zetel in Leuven. Verkozenen in BHV kunnen kiezen in welke taalgroep ze zetelen in de Kamer.

Kameruitslagen op niveau Rijk

[bewerken | brontekst bewerken]
Zetelverdeling Kamer 2010
8
5
26
13
9
17
18
13
27
1
1
12
8 5 26 13 9 17 18 13 27 1 1 12 
De 150 zetels zijn als volgt verdeeld:
Zetelverdeling in de Kamer op basis van de verkiezingsuitslag in 2010
Partijen Kamer van volksvertegenwoordigers[3]
Stemmen +/− % +/− Zetels +/− Taal
N-VA 1.135.617 * 17,40% * 27 * NL
PS 894.543 +169.756 13,71% +2,85% 26 +6 FR
CD&V 707.986 * 10,85% * 17 * NL
MR 605.617 −229.456 9,28% −3,23% 18 −5 FR
sp.a 602.867 −81.523 9,24% −1,02% 13 −1 NL
Open Vld 563.873 −225.572 8,64% −3,19% 13 −5 NL
Vlaams Belang 506.697 −293.147 7,76% −4,23% 12 −5 NL
cdH 360.441 −43.636 5,53% −0,53% 9 −1 FR
Ecolo 313.047 −27.331 4,80% −0,30% 8 = FR
Groen! 285.989 +20.161 4,38% +0,40% 5 +1 NL
Lijst Dedecker 150.577 −118.071 2,31% −1,72% 1 −4 NL
Parti Populaire 84.005 +84.005 1,29% +1,29% 1 +1 FR
FN 33.591 −97.794 0,51% −0,53% 0 −1 FR
Overige 282.517 — 4,33% — — — —
Totaal (opkomst 89.28%) 6.527.367   100%   150    
(*) In 2007 kwamen CD&V en N-VA in kartel op, wat resulteerde in 18,51% van de stemmen en 30 zetels.

Kameruitslagen in kaart

[bewerken | brontekst bewerken]

Nederlandstalige kieskringen

[bewerken | brontekst bewerken]

Kieskring West-Vlaanderen Kamer Kieskring Oost-Vlaanderen Kamer Kieskring Antwerpen Kamer Kieskring Limburg Kamer Kantons Vlaams-Brabant Kamer
Legende:

  • ​N-VA
  • ​CD&V
  • ​sp.a
  • ​Open Vld
  • ​MR

Brussel en Franstalige kieskringen

[bewerken | brontekst bewerken]

Kantons Brussel Kamer Kieskring Waals-Brabant Kamer Kieskring Henegouwen Kamer Kieskring Namen Kamer Kieskring Luik Kamer Kieskring Luxemburg Kamer
Legende:

  • ​PS
  • ​MR
  • ​cdH

Senaat in detail

[bewerken | brontekst bewerken]
Zetelverdeling in de Senaat op basis van de verkiezingsuitslag in 2010
Fractie C1 C2 C3 TOT +/-
PS 7 4 2 13 9 +4
sp.a 4 2 1 7 6 + 1
N-VA 9 3 2 14 2 + 12
MR 4 3 1 8 10 −2
Open Vld 4 1 1 6 9 −3
CD&V 4 2 1 7 12 - 5
cdH 2 2 0 4 5 −1
Ecolo 2 2 1 5 5 =
Groen! 1 1 0 2 3 −1
Vlaams Belang 3 1 1 5 8 −3
Totaal 40 21 10 71

Kandidatenlijsten

[bewerken | brontekst bewerken]

Lijsten voor de kamer van volksvertegenwoordigers worden per provincie ingediend, uitgezonderd in de kieskringen Leuven en Brussel-Halle-Vilvoorde van Vlaams-Brabant. Lijsten voor de senaat worden ingediend voor gezamenlijk vier Vlaamse provincies, Brussel-Halle-Vilvoorde en de kieskring Leuven voor de Nederlandstaligen. De Franstaligen dienen lijsten in voor de gezamenlijke vijf Waalse provincies en in de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde.

Overzicht lijsttrekkers federale verkiezingen 13 juni 2010[5]
Partij Senaat West-Vlaanderen Oost-Vlaanderen Antwerpen Limburg Leuven BHV
1 VB lijsten Filip De Winter Peter Logghe Guy D'haeseleer Gerolf Annemans Bert Schoofs Hagen Goyvaerts Filip De Man
3 LDD lijsten Anne De Baetzelier Jean-Marie Dedecker Rudi De Kerpel Rob Van de Velde Lode Vereeck Stef Goris Piet Deslé
4 Open Vld lijsten Alexander De Croo Vincent Van Quickenborne Mathias De Clercq Annemie Turtelboom Patrick Dewael Gwendolyn Rutten Guy Vanhengel
9 CD&V lijsten Marianne Thyssen Yves Leterme Pieter De Crem Inge Vervotte Raf Terwingen Carl Devlies Steven Vanackere
10 sp.a lijsten Johan Vande Lanotte Renaat Landuyt Dirk Van der Maelen Caroline Gennez Ingrid Lieten Bruno Tobback Hans Bonte
11 N-VA lijsten Bart De Wever Geert Bourgeois Siegfried Bracke Jan Jambon Frieda Brepoels Theo Francken Ben Weyts
13 Groen! lijsten Freya Piryns Wouter De Vriendt Stefaan Van Hecke Meyrem Almaci Toon Hermans Eva Brems Tinne Van der Straeten
16 PVDA+ lijsten Tine Van Rompuy Filip Desmet Tom De Meester Peter Mertens Stany Nimmegeers Wout Lootens Riet Dhont
Partij Senaat Luik Henegouwen Luxemburg Namen Waals-Brabant BHV
5 PS lijsten Paul Magnette Alain Mathot Elio Di Rupo Philippe Courard Jean-Marc Delizée André Flahaut Laurette Onkelinx
6 MR lijsten Armand De Decker Didier Reynders Olivier Chastel Philippe Collard Sabine Laruelle Charles Michel Olivier Maingain
7 FN lijsten (geen lijst) (geen lijst) Patrick Cocriamont (geen lijst) Pierre-Paul Mennicken (geen lijst) Florence Matagne
8 cdH lijsten Francis Delpérée Melchior Wathelet Catherine Fonck Benoît Lutgen Maxime Prévot Sylvie Roberti Joëlle Milquet
12 Ecolo lijsten Jacky Morael Muriel Gerkens Juliette Boulet Cécile Thibaut Georges Gilkinet Thérèse Snoy Olivier Deleuze
16 PTB+ lijsten Tine Van Rompuy Raoul Hedebouw Germain Mugemangango Myriam Dulieu Thierry Warmoes Maxence Staquet Riet Dhont
22 PP lijsten Rudy Aernoudt Philippe Chansay-Wilmotte Jean Zarzecki Didier Vanderbiest Robert Wauthy Laurent Louis Mischaël Modrikamen

Gevolgen voor de partijmiddelen

[bewerken | brontekst bewerken]
partij toelage[6]
(x € miljoen)		 medewerkers
2010 +/- 2010 +/-
N-VA 5,9 4,6 80,35 63
CD&V 3,4 - 1,9 49,35 - 18,6
sp.a 3,01 0,015 41,14 4,4
Open Vld 2,8 −1,4 39,65 −14,8
VB 2,5 - 1,5 36,1 - 14,8
Groen! 1,3 0,39 16,75 3,6
LDD 0,58 −0,58 2,05 −13,2

Verkiezingsuitgaven

[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingsuitgaven mogen van een partij niet hoger liggen dan € 1 miljoen in de periode 40 dagen voor de verkiezingen. Aangezien het parlement 38 dagen ontbonden werd voor de verkiezingen, kon elke partij dus slechts maximaal € 1 miljoen spenderen aan hun campagne. Het was weinig waarschijnlijk dat dit bedrag gehaald werd aangezien geen enkele partij voorbereid was op de vervroegde verkiezingen[7]. De uiteindelijke cijfers zijn op heden nog niet bekend.

Ontwikkelingen binnen de partijen

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 28 april werd bekendgemaakt dat ontslagnemend premier Leterme geen lijsttrekker meer zou zijn voor de Senaat namens de CD&V. "Ik wil mijn verantwoordelijkheid nemen voor de afgelopen 3 jaar. Ik wil dat niet doen door te vluchten, maar door de partij in een richting te begeleiden", aldus Leterme in een verklaring[8]. Het bestuur wees partijvoorzitter Marianne Thyssen aan als zijn opvolger. Leterme was wel verkiesbaar, maar alleen in het kiesdistrict West-Vlaanderen[9]. Tijdens de persconferentie dankte Marianne Thyssen de ontslagnemende premier "uitdrukkelijk voor zijn ongelooflijke inzet voor de partij en het land". "Leterme is de architect van onze partij, hij is diegene die ervoor gezorgd heeft dat we terug opgestaan zijn na een lange periode van oppositie", aldus Thyssen [8]. Ook werd bekend dat Bart De Wever de Senaatslijst trok voor de N-VA, Siegfried Bracke lijsttrekker zou worden in Oost-Vlaanderen, en dat Alexander De Croo de Senaatslijst ging trekken voor de Open Vld. Professor Kerkelijk Recht Rik Torfs stapte in de politiek en stond op de tweede plaats op de senaatslijst van de CD&V.[10]

Rapport van het ontbonden parlement

[bewerken | brontekst bewerken]
Dirk Van der Maelen (sp.a) werd zowel door De Morgen als De Standaard beoordeeld als het beste of een van de beste uittredende parlementsleden.

Op donderdag 6 mei 2010 bracht de krant De Morgen een rapport uit van de Nederlandstalige politici uit Kamer en Senaat. De Standaard volgde op 19 mei. De socialistische politici hadden de meeste beste scores met Dirk Van der Maelen als kopman, de groene fractie had de beste gemiddelde score.

DM 6/5[11] score DS 19/5[12] score
Kamer van volksvertegenwoordigers
Dirk Van der Maelen 4,5 Renaat Landuyt 8
Wouter De Vriendt 4 Luc Van Biesen 8
Jan Jambon 4 Dirk Van der Maelen 8
Renaat Landuyt 4 Tinne Van der Straeten 8
Tinne Van der Straeten 4 Stefaan Van Hecke 8
Bruno Tobback 4 Bruno Tobback 8
Ben Weyts 4 Ben Weyts 8
Senaat
John Crombez 4 John Crombez 8
Hugo Vandenberghe 4 Hugo Vandenberghe 8
/5 /10

Belgen in het buitenland

[bewerken | brontekst bewerken]

Het ministerie van Buitenlandse Zaken meldde op 25 mei dat er bij de komende federale verkiezingen welgeteld 42.489 Belgen in het buitenland hun stem zouden uitbrengen. De plotse val van de regering maakte het voor Buitenlandse Zaken erg moeilijk om tijdig alle Belgen in het buitenland op de hoogte te stellen. Er was een grote informatiecampagne, wat uiteindelijk dus zo'n 42.500 inschrijvingen opleverde. Dit stond in schril contrast met de verkiezingen van 2007 die een opkomst kende van 120.000 Belgen in het buitenland. Belgen in het buitenland beslisten zelf in welke kieskring ze hun stem zouden uitbrengen.

Uiteindelijk koos een derde voor B-H-V (14.019), gevolgd door Antwerpen (5.802), Luik (4.075) en Oost-Vlaanderen (3.542). Hekkensluiters zijn Kieskring Leuven (1.549) en Luxemburg (1.423). De geografische spreiding van de inzendingen was als volgt: Twee derde kwam uit de omringende landen, met Frankrijk (6.711), Duitsland (3.038) en het Verenigd Koninkrijk (2.098) op kop. Nederland was goed voor 1.619 inschrijvingen, terwijl er vanuit de Verenigde Staten 3.313 registraties kwamen.[13]

Opiniepeilingen

[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste opiniepeiling sinds de val van de regering werd door de Franstalige krant Vers l’Avenir gepubliceerd op 4 mei.

Opiniepeilingen Nederlandstalige partijen
Opiniepeiler Datum CD&V
(%) 		N-VA
(%) 		VB
(%) 		sp.a
(%) 		Open Vld
(%) 		Groen!
(%) 		LDD
(%) 		Overige
(%)
uitslag kamer 2003 21,0 4,8 17,9 23,5
kartel 		24,2 3,9 - 4,7
uitslag kamer 2007 29,6
kartel 		19 16,3
kartel 		18,8 6,3 6,5 3,5
La Libre Belgique[14][15] 29 maart 2010 20 17,8 17,3 15,5 13,8 8,1 5,5 -
De Standaard/VRT[16] 2 april 2010 22,2 14,8 14 15,9 17,6 8,1 7,4 -
Vers l’Avenir[17] 4 mei 2010 18,9 22,9 12,5 14,2 14,8 7,9 3,9 -
TNS/Dimarso[18] 26 mei 2010 19,5 26 10,3 16 12,4 7,8 5,4 -
De Standaard/VRT[19] 4 juni 2010 19,0 25,2 11,5 13,8 13,9 8,2 6,6 -
La Libre Belgique[15][20] 6 juni 2010 16,2 26,0 15 16,3 13,6 6,8 4,3 -
Vers l’Avenir[21] 10 juni 2010 19,4 24,4 13,9 15,5 13,2 7,9 3,2 2,5
Werkelijke uitslag kamer 2010 17,3 27,8 12,3 14,6 13,6 6,9 3,7 3,8
Opiniepeilingen Franstalige partijen
Opiniepeiler Datum PS
(%) 		MR
(%) 		cdH
(%) 		Ecolo
(%) 		FN
(%) 		PP
(%) 		Overige
(%)
uitslag kamer 2003 36,4 28,4 15,4 7,5 5,6 / 1,8
uitslag kamer 2007 29,5 31,2 15,8 12,8 5,6 / 1,8
La Libre Belgique[14][22] 29 maart 2010 31,7 20,5 15,5 20,2 3,7 4,3 -
Vers l’Avenir[17] 4 mei 2010 32,5 21,1 18,2 17,6 2,9 / -
La Libre Belgique[20][22] 6 juni 2010 30,0 20,2 16,1 18,9 4,1 4,1 -
Vers l’Avenir[23] 10 juni 2010 34,2 20,4 18,4 17,3 / 2,6 -
RTL Exitpolls[24] 13 juni 2010 32,4 22,5 15,1 14,7 / 4,8 -
Werkelijke uitslag kamer 2010 37,6 22,2 14,6 12,3 1,4 3,1 8,8
  • De PersonenPartij (PP) was een unitaire partij en kwam op in geheel België, maar was voornamelijk een factor België en staat daarom tussen de Franstalige partijen.
zie de opiniepeilingen van vorige federale verkiezing: opiniepeilingen 2007

Vertrekkende politici

[bewerken | brontekst bewerken]

Onderstaande politici zouden zeker niet terugkeren naar Kamer of Senaat.

Zie ook

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Belgische_federale_verkiezingen_2010&oldid=68058934"