Gubernia irkucka
| gubernia | |||
| 1764–1926 | |||
| |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Siedziba | |||
| Powierzchnia |
743 509 km² | ||
| Populacja (1897) • liczba ludności |
| ||
| • gęstość |
0,7 os./km² | ||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||
| |||
| Liczba okręgów |
5 | ||
Położenie na mapie
| |||
Gubernia irkucka (ros. Иркутская губерния) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego i RFSRR w Syberii wschodniej, utworzona ukazem Katarzyny II w 1764. Stolicą guberni był Irkuck. Zlikwidowana w 1926.
Gubernia była położona pomiędzy 51° a 62°30′ szerokości geograficznej północnej i 96° a 107° długości geograficznej wschodniej. Graniczyła od północy i północnym wschodzie z obwodem jakuckim, na wschodzie i południowym wschodzie z obwodem zabajkalskim, na południu z Cesarstwem Chińskim (Mongolia Zewnętrzna), na zachodzie z gubernią jenisejską.
Powierzchnia guberni wynosiła w 1897 – 743 509 km² (653 290 wiorst²).
Gubernia w początkach XX wieku była podzielona na 5 okręgów.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Ludność, według spisu powszechnego 1897 – 514 267 osób – Rosjan (73,1%), Buriatów (21,2%), Żydów (1,4%), Tatarów (1,4%), Polaków, Jakutów i Ewenków.
Ludność w okręgach według deklarowanego języka ojczystego 1897[1]
[edytuj | edytuj kod]| Okręg | Rosjanie | Buriaci | Żydzi | Tatarzy | Jakuci | Ewenkowie | Polacy |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Gubernia ogółem | 73,1% | 21,2% | 1,4% | 1,4% | … | … | … |
| Bałaganski | 60,8% | 35,6% | … | 1,2% | … | … | … |
| Wierchnoleński | 59,8% | 35,6% | 1,0% | 1,2% | … | … | … |
| Irkucki | 75,5% | 18,9% | 2,3% | 1,2% | … | … | … |
| Kireński | 88,7% | … | 1,7% | … | 4,9% | 2,3% | … |
| Niżnieudinski | 91,3% | 1,9% | … | 2,4% | … | … | 1,1% |
Gubernia zlikwidowana postanowieniem WCIK 28 czerwca 1926. 26 września 1937 na terenie historycznej guberni utworzono obwód irkucki RFSRR, obecnie Federacji Rosyjskiej o powierzchni 774 846 km².
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Иркутская губерния Энциклопедия Брокгауза Ф.А. и Ефрона И.А.
