Przejdź do zawartości

Giovanni di San Paolo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giovanni di San Paolo
Kardynał biskup
Kraj działania

Państwo Kościelne

Miejsce urodzenia

Rzym

Data śmierci

1214

Prior episcoporum ac omnium cardinalium
Okres sprawowania

14 marca 1211 –– 1214

Wyznanie

Rzymskokatolickie

Inkardynacja

Zakon benedyktynów (O.S.B.)

Śluby zakonne

przed 1193

Diakonat

20 lutego 1193

Prezbiterat

22 maja 1193

Nominacja biskupia

18 grudnia 1204

Sakra biskupia

między 18 grudnia 1204 a 9 stycznia 1205

Kreacja kardynalska

20 lutego 1193
Celestyn III

Kościół tytularny

S. Prisca (22 maja 1193)
Biskup Sabiny (18 grudnia 1204)

Giovanni di San Paolo (zm. 1214) – włoski benedyktyn, kardynał.

Dawniejsze źródła przypisują mu pokrewieństwo z rzymskim arystokratycznym rodem Colonna, jednak nowsze badania wykazały, że jest to wynikiem szesnastowiecznego fałszerstwa. Bardziej prawdopodobne jest, że był krewnym papieża Celestyna III z rodu Bobone[a].

W młodości wstąpił do zakonu benedyktynów w klasztorze San Paolo fuori le mura w Rzymie i studiował medycynę na uniwersytecie w Amalfi. Papież Celestyn III wyniósł go do godności kardynalskiej na konsystorzu 20 lutego 1193. Sygnował bulle papieskie między 23 marca 1193 a 20 maja 1214. Był bliskim współpracownikiem Celestyna III, który krótko przed swoją śmiercią rekomendował go kardynałom na swojego następcę. W wyniku papieskiej elekcji 1198 (w której brał udział) papieżem został jednak nie on, lecz kardynał Lotario Conti di Segni jako Innocenty III. Wielokrotnie służył jako legat papieski m.in. we Francji, gdzie był wysłany w 1200 roku przez Innocentego III celem rozstrzygnięcia problemów małżeńskich króla Filipa Augusta oraz zwalczania heretyków na południu kraju. Jeden z dokumentów około roku 1205 określa go jako „kardynała, który słucha spowiedzi papieża”. W grudniu 1204 został mianowany biskupem Sabiny. Był przyjacielem św. Franciszka z Asyżu. Zmarł prawdopodobnie w 1214, gdyż ostatnia wzmianka o nim pochodzi z 20 maja tego roku.

  1. Hipoteza ta opiera się na identyfikacji kardynała z papieskim subdiakonem, który na pocz. pontyfikatu Celestyna III działał jako legat we Francji i w jednym z dokumentów jest określony jako summi pontificis nepos. Maleczek, s. 114, zwraca jednak uwagę, że nie ma pewności, że ów subdiakon oraz późniejszy kardynał to jedna i ta sama osoba

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Werner Maleczek, Papst und Kardinalskolleg von 1191 bis 1216, Wiedeń 1984, s. 114-117

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]