Przejdź do zawartości

Łukasz Szumowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łukasz Szumowski
Ilustracja
Łukasz Szumowski (2020)
Data i miejsce urodzenia

3 czerwca 1972
Warszawa

Pełne imię i nazwisko

Łukasz Jan Szumowski

Profesor nauk medycznych
Specjalność: kardiologia
Alma Mater

Akademia Medyczna w Warszawie

Doktorat

19 czerwca 2002
Instytut Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia Kardynała Stefana Wyszyńskiego

Habilitacja

2010
Instytut Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia Stefana Kardynała Wyszyńskiego

Profesura

2 czerwca 2016

Minister zdrowia
Okres spraw.

9 stycznia 2018–20 sierpnia 2020

Poprzednik

Konstanty Radziwiłł

Następca

Adam Niedzielski

Faksymile
Odznaczenia
Złoty Medal „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Łukasz Jan Szumowski (ur. 3 czerwca 1972 w Warszawie) — polski lekarz, kardiolog, elektrofizjolog i polityk.

Profesor nauk medycznych. Podsekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2016–2018), minister zdrowia w pierwszym i drugim rządzie Mateusza Morawieckiego (2018–2020), poseł na Sejm IX kadencji (2019–2022). W latach 2022–2024 dyrektor Narodowego Instytutu Kardiologii w Warszawie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i praca medyczna

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 3 czerwca 1972 w Warszawie[1]. Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1991)[2]. W 1997 ukończył studia na Akademii Medycznej w Warszawie. Po studiach Łukasz Szumowski wraz z żoną przez miesiąc pracował w Kalkucie w pierwszym domu opieki, który założyła Matka Teresa[3][4]. W 1998 podjął pracę w Instytucie Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia Kardynała Stefana Wyszyńskiego w warszawskim Aninie[1], gdzie doktoryzował się 19 czerwca 2002[5] na podstawie pracy doktorskiej pt. Czynniki ryzyka migotania przedsionków u chorych z zespołem Wolffa, Parkinsona i White’a, której promotorem był Franciszek Walczak, a recenzentami Maria Trusz-Gluza i Grażyna Świątecka[6]. W latach 2004–2011 kierował Pracownią Elektrofizjologii[7] i zasiadał w Radzie Naukowej Instytutu[1]. Był także wiceprzewodniczącym działającego w tej jednostce związku zawodowego[8]. Habilitację uzyskał 26 stycznia 2010[1] również w Instytucie Kardiologii[5]. W 2011 został kierownikiem I Kliniki Zaburzeń Rytmu Serca[7]. 2 czerwca 2016 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk medycznych[5][9], nominację prezydent Andrzej Duda wręczył mu w tym samym miesiącu[7]. 12 września 2017 został wiceprzewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Kardiologii[10]; w tym samym roku objął stanowisko redaktora naczelnego „Heart Beat Journal”[11][12]. Od 1 lutego 2022[13] do stycznia 2024 dyrektor Narodowego Instytutu Kardiologii Stefana kardynała Wyszyńskiego[14]. W 2023 na wniosek prezesa Agencji Badań Medycznych Radosława Sierpińskiego został powołany w skład Naczelnej Komisji Bioetycznej przez ministra zdrowia Adama Niedzielskiego[15].

Jest członkiem towarzystw naukowych polskich i zagranicznych, m.in. Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego oraz Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Jest autorem lub współautorem ponad 150 prac naukowych[1][5], a także promotorem kilku prac doktorskich oraz recenzentem kilku prac doktorskich i habilitacyjnych[5].

Pracował także jako lekarz w niepublicznych przedsiębiorstwach medycznych[16].

Działalność biznesowa

[edytuj | edytuj kod]

Pełnił rolę wspólnika w spółkach:

  • Kardiosystem sp. z o.o. (2009)[17][18],
  • Kardiosystem Przychodnia sp. z o.o. (2013–2016)[19][20],
  • Kardiosystem Alpejska sp. z o.o. (2013–2016)[21][22],
  • Kardiosystem Zabiegi sp. z o.o. (2015–2017)[23][24],
  • Necor sp. z o.o. sp. kom. (2015–2017)[25][26],
  • Necor sp. z o.o. (2015–2017)[27][28],
  • Szumowski Investments sp. z o.o. (2015–2016)[29][30],
  • Vestera (od 2015)[31],
  • Szumowski Assets sp. jawna (od 2016)[32].

Działalność polityczna

[edytuj | edytuj kod]

Od 2011 był przewodniczącym zespołu specjalistycznego nauk o życiu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego[1][5]. 24 listopada 2016 został podsekretarzem stanu w tym ministerstwie, kierowanym wówczas przez Jarosława Gowina. Odpowiadał m.in. za wprowadzenie Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej (NAWA)[33] oraz projekt stworzenia Instytutu Biotechnologii Medycznej[34], zajmował się także parametryzacją czasopism naukowych oraz ośrodkami naukowymi[8]. Opowiedział się za powołaniem w Polsce centralnej agencji badań medycznych i stawianiem na rozwój sektora biotechnologii medycznej[7].

9 stycznia 2018, w ramach rekonstrukcji rządu Mateusza Morawieckiego, został mianowany ministrem zdrowia, zastępując na stanowisku Konstantego Radziwiłła[35]. W wyborach w 2019 kandydował do Sejmu z pierwszego miejsca na liście Prawa i Sprawiedliwości w okręgu płockim. Uzyskał mandat posła IX kadencji, otrzymując 35 798 głosów[36].

15 listopada 2019 objął ponownie urząd ministra zdrowia, wchodząc w skład drugiego rządu dotychczasowego premiera[37]. Znacząco zyskał na popularności podczas pandemii COVID-19 i przez dłuższy czas według sondaży utrzymywał lokatę najbardziej zaufanego polityka w Polsce[38][39].

W maju 2020 zostały ujawnione informacje o otrzymanych przez rodzinę ministra grantach Narodowego Centrum Badań i Rozwoju opiewających na 150 milionów złotych[40][41]. Dodatkowe kontrowersje budził fakt, że w komisjach przyznające niektóre z grantów zasiadał brat Łukasza Szumowskiego, Marcin[42]. W tym samym miesiącu posłowie Koalicji Obywatelskiej zgłosili wniosek o wotum nieufności wobec Szumowskiego. Wniosek został odrzucony na posiedzeniu Sejmu 5 czerwca (za 213, przeciw 237, wstrzymujące 0, nie głosowało 10, wymagana większość 231)[43].

18 sierpnia 2020 złożył rezygnację ze stanowiska ministra zdrowia[44]. 20 sierpnia 2020 został odwołany przez Prezydenta RP z funkcji ministra zdrowia[45].

28 stycznia 2022 złożył rezygnację z wykonywania mandatu poselskiego[46], a 1 lutego 2022 przestał być posłem[47].

Pozostała działalność

[edytuj | edytuj kod]

Podjął współpracę z organizacjami pozarządowymi:

  • fundacją „Kresy w potrzebie — Polacy Polakom” (od 2012 w ramach organu nadzoru[48]),
  • fundacją oraz stowarzyszeniem pacjentów „Serce dla Arytmii”[1],
  • korporacją akademicką Arkonia, jako filister[49].

W 2014 był sygnatariuszem Deklaracji wiary lekarzy katolickich i studentów medycyny w przedmiocie płciowości i płodności ludzkiej[50]. W 2018 już jako minister zdrowia brał udział w Ogólnopolskiej Pielgrzymce Służby Zdrowia, w czasie której został wypowiedziany Akt Zawierzenia Polskiej Służby Zdrowia Matce Bożej[51].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Od 1997 żonaty z lekarz anestezjolog Anną Henryką Szumowską (ur. 1972), mają czworo dzieci: Jana, Stanisława, Stefana i Marię[1][52]. Jest katolikiem. Należy do Zakonu Kawalerów Maltańskich[53]. Hobbystycznie trenuje boks[54].

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Współautor nagradzanych artykułów naukowych. W 2010 otrzymał nagrodę przyznaną przez prezesa Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego za oryginalny dorobek naukowy i nowatorskie rozwiązania wdrożeniowe w dziedzinie Kardiologii klinicznej[11].

29 kwietnia 2020 podczas gali z okazji siódmych urodzin Telewizji Republika, zorganizowanej z uwagi na pandemię COVID-19 w formie wideokonferencji, wygłosił przemówienie, w którym podziękował za przyznanie mu przez widzów tytułu „Osobowość Roku Polski 2019”, stwierdzając że „Ta nagroda to także uhonorowanie całego personelu medycznego, który w dobie pandemii walczy o życie i zdrowie Polaków”[55][56][57].

W listopadzie 2023 otrzymał Złoty Medal „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas”[58].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h Prof. Łukasz Szumowski. nauka.gov.pl. [dostęp 2018-01-09].
  2. ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1991. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2020-11-06].
  3. ↑ Gabriela Szulik: Ania i Łukasz Szumowscy byli ostatnimi Polakami, którzy za życia spotkali Matkę Teresę. gosc.pl, 13 marca 2020. [dostęp 2020-03-14].
  4. ↑ Łukasz Szumowski był ostatnim Polakiem, który spotkał Matkę Teresę z Kalkuty. deon.pl, 13 marca 2020. [dostęp 2020-03-14].
  5. ↑ a b c d e f Prof. dr hab. Łukasz Jan Szumowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-04-04].
  6. ↑ Czynniki ryzyka migotania przedsionków u chorych z zespołem Wolffa, Parkinsona i White’a w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2018-01-09].
  7. ↑ a b c d 46-letni kardiolog Łukasz Szumowski nowym ministrem zdrowia. Przedstawiamy sylwetkę. rynekzdrowia.pl, 9 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-09].
  8. ↑ a b Nowy minister, nowe otwarcie?. fakty.tvn24.pl, 9 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-10].
  9. ↑ Postanowienie nr 115.4.2016 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 czerwca 2016 r. w sprawie nadania tytułu profesora (M.P. z 2016 r. poz. 728).
  10. ↑ Rada Naukowa. ikard.pl. [dostęp 2018-01-09].
  11. ↑ a b Klinika Zaburzeń Rytmu Serca. ikard.pl. [dostęp 2018-01-09].
  12. ↑ Heart Beat Journal: Editorial Board. heartbeatjournal.com. [dostęp 2018-01-09]. (ang.).
  13. ↑ Minister podkreśla wagę leczenia chorób. gov.pl/web/zdrowie. [dostęp 2022-01-28].
  14. ↑ Izabela Leszczyna zdecydowała. Łukasz Szumowski stracił posadę [online], wydarzenia.interia.pl [dostęp 2024-01-09] (pol.).
  15. ↑ Minister Zdrowia Adam Niedzielski na wniosek prezesa Agencji Badań Medycznych powołał członków Naczelnej Komisji Bioetycznej. abm.gov.pl. [dostęp 2023-06-06].
  16. ↑ Łukasz Szumowski — kim jest nowy minister zdrowia?. radiozet.pl, 9 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-09].
  17. ↑ „Kardiosystem” sp. z o.o. sprawozdanie finansowe. imsig.pl. [dostęp 2020-05-20].
  18. ↑ „Kardiosystem” sp. z o.o. sprawozdanie finansowe. imsig.pl. [dostęp 2020-05-20].
  19. ↑ Kardiosystem Przychodnia sp. z o.o. sprawozdanie finansowe. imsig.pl. [dostęp 2020-05-20].
  20. ↑ Kardiosystem Przychodnia sp. z o.o. sprawozdanie finansowe. imsig.pl. [dostęp 2020-05-20].
  21. ↑ Kardiosystem Alpejska sp. z o.o. sprawozdanie finansowe. imsig.pl. [dostęp 2020-05-20].
  22. ↑ Kardiosystem Alpejska sp. z o.o. sprawozdanie finansowe. imsig.pl. [dostęp 2020-05-20].
  23. ↑ Kardiosystem Zabiegi sp. z o.o. sprawozdanie finansowe. imsig.pl. [dostęp 2020-05-20].
  24. ↑ Kardiosystem Zabiegi sp. z o.o. sprawozdanie finansowe. imsig.pl. [dostęp 2020-05-20].
  25. ↑ Necor sp. z o.o. sp. kom. sprawozdanie finansowe. imsig.pl. [dostęp 2020-05-20].
  26. ↑ Necor sp. z o.o. sprawozdanie finansowe. imsig.pl. [dostęp 2020-05-20].
  27. ↑ Necor sp. z o.o. sprawozdanie finansowe. imsig.pl. [dostęp 2020-05-20].
  28. ↑ Necor sp. z o.o. sprawozdanie finansowe. imsig.pl. [dostęp 2020-05-20].
  29. ↑ Szumowski Investments sp. z o.o. sprawozdanie finansowe. imsig.pl. [dostęp 2020-05-20].
  30. ↑ Szumowski Investments sp. z o.o. sprawozdanie finansowe. imsig.pl. [dostęp 2020-05-20].
  31. ↑ Vestera sp. z o.o. sprawozdanie finansowe. imsig.pl. [dostęp 2020-05-20].
  32. ↑ Szumowski Assets sp. jawna sprawozdanie finansowe. imsig.pl. [dostęp 2020-05-20].
  33. ↑ Warto promować polską naukę w Wielkiej Brytanii. forumakademickie.pl, 8 lutego 2017. [dostęp 2018-01-09].
  34. ↑ Bartosz Goluch: Łukasz Szumowski, czyli „minister zagadka”. O nominacji dowiedział się dzień przed powołaniem. wp.pl, 10 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-10].
  35. ↑ Prezydent powołał nowych ministrów. prezydent.pl, 9 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-09].
  36. ↑ Serwis PKW — Wybory 2019. [dostęp 2019-10-17].
  37. ↑ Prezydent powołał nowy rząd. prezydent.pl, 15 listopada 2019. [dostęp 2019-11-15].
  38. ↑ Beata Goczał, Łukasz Szumowski ze skokowym wzrostem zaufania społecznego. „Jest traktowany jak lekarz, a nie typowy polityk” (opinie) [online], wirtualnemedia.pl, 30 marca 2020 [dostęp 2020-06-01].
  39. ↑ Sondaż zaufania: Łukasz Szumowski liderem, mocno zyskują Szymon Hołownia i Krzysztof Bosak [online], wiadomosci.gazeta.pl, 6 maja 2020 [dostęp 2020-06-01].
  40. ↑ Jerzy Baczyński, Za zasłoną, „Polityka”, 22 (3263), 27 maja 2020, s. 6 (pol.).
  41. ↑ Adam Nowiński, Nowe wątki afery wokół Szumowskiego. Chodzi o milionowy grant dla start-upu z Gdyni [online], natemat.pl, 31 maja 2020 [dostęp 2020-06-01].
  42. ↑ Radosław Gruca, Bianka Mikołajewska, Brat Szumowskiego był w komisjach, które oceniały wnioski jego firmy [online], OKO.press, 22 maja 2020 [dostęp 2020-10-29].
  43. ↑ Poselski wniosek o wyrażenie wotum nieufności wobec Ministra Zdrowia – Łukasza Szumowskiego. sejm.gov.pl. [dostęp 2021-07-24].
  44. ↑ Łukasz Szumowski podał się do dymisji. Przedstawił powody [online], polsatnews.pl, 18 sierpnia 2020 [dostęp 2020-08-18] (pol.).
  45. ↑ M.P. z 2020 r. poz. 763
  46. ↑ Łukasz Szumowski rezygnuje z mandatu poselskiego [online], www.rmf24.pl [dostęp 2022-01-28] (pol.).
  47. ↑ TOS, Łukasz Szumowski rezygnuje z mandatu poselskiego. Na byłego ministra zdrowia czeka nowa posada [online], www.money.pl [dostęp 2022-02-04] (pol.).
  48. ↑ Fundacja „Kresy w potrzebie — Polacy Polakom”. imsig.pl. [dostęp 2020-05-20].
  49. ↑ Arkonia — Wykład Otwarty — Studia Przyszłości — prof. Łukasz Szumowski. youtube.com, 29 października 2017. [dostęp 2018-01-11].
  50. ↑ Agnieszka Kazimierczuk: Nowy minister zdrowia podpisał „Deklarację Wiary”. rp.pl, 10 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-10].
  51. ↑ Minister zdrowia zawierzył polską służbę zdrowia Matce Boskiej. polsatnews.pl, 29 maja 2018. [dostęp 2020-04-07].
  52. ↑ POŁĄCZYŁA ICH SPRZECZKA O... HERBERTA. LEKARKA, BIZNESWOMAN I MAMA CZWÓRKI DZIECI. KIM JEST ŻONA SZUMOWSKIEGO? [online], plejada.pl [dostęp 2020-05-24].
  53. ↑ Podziękowanie sponsorom 2018 — spotkanie w Hotelu Polskim w Krakowie. oplatekmaltanski.org, 29 sierpnia 2019. [dostęp 2020-04-14].
  54. ↑ Minister Łukasz Szumowski nie będzie miał gdzie trenować? Dramatyczna sytuacja słynnego klubu [online], sport.se.pl [dostęp 2020-05-24].
  55. ↑ Nagroda „OSOBOWOŚĆ ROKU” dla Łukasza Szumowskiego! „W tym trudnym czasie wszyscy dostrzegamy teraz wartość pomocy”. telewizjarepublika.pl, 29 kwietnia 2020. [dostęp 2020-05-14].
  56. ↑ Szumowski osobowością roku, wśród laueatów także Duda i Sasin. Telewizja Republika przyznała nagrody. dziennik.pl, 29 kwietnia 2020. [dostęp 2020-05-15].
  57. ↑ Polska Press sp. z o.o., PRO Media Sp. z o.o.: Regulamin Plebiscytu pod nazwą „OSOBOWOŚĆ ROKU 2019 - PLEBISCYT OGÓLNOPOLSKI”. polskatimes.pl, 10 marca 2020. [dostęp 2020-10-04]. (pol.).
  58. ↑ Wybitni przedstawiciele nauki wyróżnieni medalami „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas” - Ministerstwo Edukacji i Nauki - Portal Gov.pl [online], Ministerstwo Edukacji i Nauki [dostęp 2023-11-16] (pol.).
Pierwszy rząd Mateusza Morawieckiego (2017–2019)
W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu

  • kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Drugi rząd Mateusza Morawieckiego (2019–2023)
W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu

  • kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Ministrowie zdrowia III Rzeczypospolitej
Ministrowie zdrowia
i opieki społecznej
Ministrowie zdrowia

Logo Ministerstwa Zdrowia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Łukasz_Szumowski&oldid=74307979”