Przejdź do zawartości

Wojciech Maksymowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Maksymowicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 maja 1955
Włocławek

Minister zdrowia i opieki społecznej
Okres

od 31 października 1997
do 26 marca 1999

Przynależność polityczna

Akcja Wyborcza Solidarność

Poprzednik

Krzysztof Kuszewski (p.o.)

Następca

Franciszka Cegielska

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności Złoty Krzyż Zasługi Medal „Milito Pro Christo”
Multimedia w Wikimedia Commons

Wojciech Stefan Maksymowicz (ur. 24 maja 1955 we Włocławku) – polski neurochirurg, profesor nauk medycznych, w latach 1997–1999 minister zdrowia i opieki społecznej w rządzie Jerzego Buzka, wiceminister nauki i szkolnictwa wyższego w randze podsekretarza stanu (2019) i następnie sekretarza stanu (2019–2020), poseł na Sejm IX kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Stefana Maksymowicza, żołnierza AK[1], i Alicji Maksymowicz, która m.in. pełniła funkcję dziekana Wydziału Pedagogicznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie[2]. Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza w Olsztynie. Ukończył studia na Akademii Medycznej w Warszawie. Na tej uczelni obronił doktorat i habilitację z zakresu nauk medycznych. W 2006 otrzymał tytuł naukowy profesora.

Działał w lekarskiej „Solidarności”. W latach 1992–1995 pracował w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Olsztynie, następnie był starszym asystentem w Centrum Naukowym Medycyny Kolejowej. Zasiadał też w prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej.

Od 31 października 1997 do 26 marca 1999 sprawował urząd ministra zdrowia i opieki społecznej w rządzie Jerzego Buzka[3]. W 2004 przystąpił do Partii Centrum, a w 2006 wstąpił do Platformy Obywatelskiej[4].

Do 2007 pracował w Centralnym Szpitalu Klinicznym Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie. W październiku tegoż roku objął obowiązki dziekana Wydziału Nauk Medycznych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. W marcu 2016 wybrany na prorektora tej uczelni ds. zadań uczelni medycznej[5]. Z funkcji tej zrezygnował w czerwcu 2019 po konflikcie z rektorem uniwersytetu Ryszardem Góreckim[6].

Jako naukowiec związany ze środowiskiem medycznym UWM, współtworzył Wydział Nauk Medycznych na tej uczelni. W pracy naukowej jego zespół prowadził badania nad zastosowaniem komórek macierzystych w terapii chorób neurodegeneracyjnych, m.in. stwardnienia zanikowego bocznego i stwardnienia rozsianego. W przypadku tej pierwszej choroby sukcesem było uzyskanie poprawy u 7 z 11 pacjentów. Ponadto wraz z profesorem Isao Moritą wszczepił 16 pacjentom w stanie minimalnej świadomości stymulatory, dzięki którym u trójki z nich udało się przywrócić świadomość[7].

We wrześniu 2013 zrezygnował z członkostwa w PO, podejmując współpracę z Jarosławem Gowinem jako ekspert ds. ochrony zdrowia[8]. Został następnie koordynatorem ruchu „Godzina dla Polski” w województwie warmińsko-mazurskim, przystąpił także do związanej z nim partii Polska Razem, powołanej w grudniu tego samego roku[9]. Przez kilka miesięcy pełnił funkcję jej pełnomocnika na województwo warmińsko-mazurskie. Później opuścił to ugrupowanie, a w wyborach samorządowych poparł kandydaturę Piotra Grzymowicza na prezydenta Olsztyna[10]. W 2015 wystartował do Senatu jako kandydat niezależny z poparciem Polskiego Stronnictwa Ludowego[11], zajmując 4. (ostatnie) miejsce w okręgu[12].

W sierpniu 2018 został doradcą Jarosława Gowina, będącego wicepremierem i ministrem nauki i szkolnictwa wyższego[13]. 26 lipca 2019 prezes Rady Ministrów Mateusz Morawiecki powołał go na podsekretarza stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego[14]. Uprzednio ogłoszono go liderem olsztyńskiej listy PiS w wyborach do Sejmu (z rekomendacji Porozumienia)[15]. W głosowaniu z października 2019 uzyskał mandat posła IX kadencji, otrzymując 31 575 głosów[16]. Jeszcze przed rozpoczęciem kadencji Sejmu objął stanowisko sekretarza stanu w MNiSW[17]. Zrezygnował z niego w listopadzie 2020[18].

W kwietniu 2021 ujawniono, że przedstawiciele Ministerstwa Zdrowia wszczęli kontrolę na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w sprawie eksperymentów medycznych z zakresu neurochirurgii, w których rzekomo miało dochodzić do wykorzystywania płodów ludzkich[19]. Wojciech Maksymowicz zaprzeczył, żeby tego rodzaju eksperymenty miały miejsce na jego uczelni. W połowie kwietnia zapowiedział rezygnację z członkostwa w klubie parlamentarnym PiS[20], do czego doszło w następnym miesiącu. W maju tego samego roku odszedł także z Porozumienia, dołączając do koła parlamentarnego Polski 2050[21]. Półtora roku później, po publikacjach na temat jego pracy w kierowanej przez niego klinice neurochirurgii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Olsztynie, wystąpił z tego koła i z partii, zostając posłem niezrzeszonym[22]. Nie kandydował w wyborach w 2023.

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Nekrolog. pozegnania.net, 8 lipca 2013. [dostęp 2015-10-18].
  2. ↑ Bliscy i absolwenci szkoły pielęgniarskiej pożegnali Alicję Maksymowicz. olsztyn.wm.pl, 21 stycznia 2016. [dostęp 2016-08-19].
  3. ↑ Rząd Jerzego Buzka. premier.gov.pl. [dostęp 2015-10-18].
  4. ↑ Partie szukają kandydata na prezydenta Olsztyna. gazeta.pl, 12 lutego 2010. [dostęp 2015-10-18].
  5. ↑ Olsztyn: będzie stanowisko prorektora ds. uczelni medycznej. rynekzdrowia.pl, 10 marca 2016. [dostęp 2016-03-30].
  6. ↑ Profesor Maksymowicz złożył rezygnację. gazetaolsztynska.pl, 7 czerwca 2019. [dostęp 2019-07-26].
  7. ↑ Wiktoria Lipiec: Byli szefowie resortu i funduszu dzisiaj, czyli co u pana słychać, panie ministrze?. termedia.pl, 23 sierpnia 2018. [dostęp 2018-08-28].
  8. ↑ Minister z rządu Buzka odchodzi z Platformy. rp.pl, 24 września 2013. [dostęp 2015-10-18].
  9. ↑ Maksymowicz skrytykował rozbudowę szpitala wojewódzkiego. gazeta.pl, 10 grudnia 2013. [dostęp 2015-10-18].
  10. ↑ Wybory: prezydent Grzymowicz zaprezentował program. gazeta.pl, 11 października 2014. [dostęp 2015-10-18].
  11. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-12-20].
  12. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-12-20].
  13. ↑ Prof. Maksymowicz doradcą wicepremiera Gowina. polishscience.pl, 16 sierpnia 2018. [dostęp 2018-08-16].
  14. ↑ Profesor Wojciech Maksymowicz został wiceministrem. gazetaolsztynska.pl, 26 lipca 2019. [dostęp 2019-07-26].
  15. ↑ Jarosław Gowin bez „jedynki” na liście Zjednoczonej Prawicy. Wicepremier wyjaśnia. wp.pl, 13 lipca 2014. [dostęp 2019-07-27].
  16. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-17].
  17. ↑ Wojciech Maksymowicz: Pytanie o moją dalszą pracę w rządzie jest przedwczesne, ale zbliżamy się do rozstrzygnięcia. ro.com.pl, 2 listopada 2019. [dostęp 2019-11-07].
  18. ↑ Wojciech Maksymowicz odchodzi z rządu. interia.pl, 5 listopada 2020. [dostęp 2020-11-05].
  19. ↑ Eksperymenty medyczne na płodach? Ministerstwo Zdrowia o sprawie prof. Maksymowicza. onet.pl, 13 kwietnia 2021. [dostęp 2021-04-14].
  20. ↑ Prof. Wojciech Maksymowicz odchodzi z klubu PiS. polsatnews.pl, 14 kwietnia 2021. [dostęp 2021-04-14].
  21. ↑ Kolejny transfer do Hołowni. Polska 2050 powiększa koło parlamentarne. onet.pl, 20 maja 2021. [dostęp 2021-05-20].
  22. ↑ Skurczyła się sejmowa reprezentacja Polski 2050. Maksymowicz rozstał się z Hołownią. rp.pl, 30 listopada 2022. [dostęp 2022-11-30].
  23. ↑ M.P. z 2015 r. poz. 208.
  24. ↑ M.P. z 2014 r. poz. 765.
  25. ↑ M.P. z 2009 r. nr 42, poz. 655.
  26. ↑ Benemerenti Ordynariatu Polowego dla Fundacji Ewy Błaszczyk oraz Reprezentacyjnego Zespołu Artystycznego WP. ordynariat.wp.mil.pl, 14 stycznia 2017. [dostęp 2017-01-17].
  27. ↑ Uhonorowani „Czerwoną Kokardką”. aids.gov.pl. [dostęp 2015-10-18].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Rząd Jerzego Buzka (1997–2001)
W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu

  • kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Ministrowie zdrowia III Rzeczypospolitej
Ministrowie zdrowia
i opieki społecznej
Ministrowie zdrowia

Logo Ministerstwa Zdrowia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wojciech_Maksymowicz&oldid=73384638”