Przejdź do zawartości

Danuta Dmowska-Andrzejuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Danuta Dmowska-Andrzejuk
Ilustracja
Danuta Dmowska-Andrzejuk (2020)
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1982
Warszawa

Minister sportu i turystyki
Okres

od 27 listopada 2023
do 13 grudnia 2023

Poprzednik

Kamil Bortniczuk

Następca

Sławomir Nitras

Minister sportu
Okres

od 5 grudnia 2019
do 6 października 2020

Poprzednik

Mateusz Morawiecki

Następca

Piotr Gliński[1]

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Danuta Dmowska-Andrzejuk
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1982
Warszawa

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
złoto Lipsk 2005 szpada ind.
srebro Antalya 2009 szpada druż.
Mistrzostwa Europy
złoto Lipsk 2010 szpada druż.
srebro Zalaegerszeg 2005 szpada druż.
srebro Płowdiw 2009 szpada druż.

Danuta Małgorzata Dmowska-Andrzejuk (ur. 1 marca 1982 w Warszawie[2]) – polska szpadzistka, mistrzyni świata i Europy. W latach 2019–2020 minister sportu w drugim rządzie Mateusza Morawieckiego, w 2023 minister sportu i turystyki w trzecim rządzie tego samego premiera.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i działalność zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1997–2001 uczyła się w XLV Liceum Ogólnokształcącym w Warszawie. Podjęła pracę w wojsku, w 2006 otrzymała etat w ówczesnym 3 Batalionie Zabezpieczenia Dowództwa Wojsk Lądowych, dołączając do Grupy Sportowej Warszawa[3][4]. W tym samym roku ukończyła studia magisterskie z zakresu wychowania fizycznego na Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie[2][5]. Została również absolwentką architektury wnętrz w Wyższej Szkole Ekologii i Zarządzania w Warszawie[6].

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Od 1992 zawodniczka sekcji szermierczej CWKS Legia Warszawa[7]. W latach 2007–2012 zawodniczka klubu sportowego AZS-AWF Warszawa. Od 2013 roku zawodniczka klubu sportowego AZS AWF Katowice.

W zawodach krajowych wywalczyła m.in. mistrzostwo Polski juniorek i seniorek indywidualnie (sześciokrotnie), mistrzostwo Polski młodzieżowców i seniorek drużynowo (trzynastokrotnie), a także Puchar Polski seniorek[2].

Reprezentowała Polskę jako juniorka, następnie jako seniorka. W styczniu 2005 zajęła 2. miejsce w zawodach Pucharu Świata w Pradze, w czerwcu tegoż roku była 3. w zawodach Pucharu Świata w Barcelonie. Na mistrzostwach Europy w 2005 w Zalaegerszegu zajęła 2. miejsce drużynowo. W tym samym roku osiągnęła największy indywidualny sukces w karierze sportowej – na mistrzostwach świata w Lipsku zdobyła złoty medal indywidualnie[2], w finale turnieju pokonując Estonkę Maarikę Võsu. W 2009 na mistrzostwach Europy w Płowdiwie zdobyła z drużyną srebrny medal w szpadzie. Również w 2009 w drużynie wywalczyła srebro na mistrzostwach świata (Polki przegrały w finale z Włoszkami 30:45). Rok później w Lipsku drużyna z Danutą Dmowską-Andrzejuk zdobyła złoty medal mistrzostw Europy, tym razem pokonując w finale Włoszki 35:30. W późniejszych latach reprezentowała Polskę m.in. w zawodach sportowców wojskowych[6].

Działalność społeczna i polityczna

[edytuj | edytuj kod]

Pełniła funkcję wiceprezesa Polskiego Stowarzyszenia Sportu Kobiet, założonej w 1994 przez Irenę Szewińską i Marię Kwaśniewską organizacji upowszechniającej sport dziewcząt i kobiet. Działaczka na rzecz promocji i rozwoju sportu osób niepełnosprawnych, a także na rzecz integracji w sporcie[8].

3 grudnia 2019 premier Mateusz Morawiecki przedstawił ją jako kandydatkę na ministra sportu w swoim drugim rządzie[9]. 5 grudnia 2019 prezydent RP Andrzej Duda powołał ją na to stanowisko[10]. W trakcie pracy w Ministerstwie Sportu zainicjowała takie programy jak „Sportowe Wakacje+”[11], „Mały wielki Polak – nadzieje olimpijskie” oraz „Super Trener”[12].

Została odwołana z urzędu 6 października 2020 w związku z likwidacją odrębnego resortu[13]. W tym samym miesiącu została pełnomocnikiem prezesa Rady Ministrów ds. utworzenia Narodowego Centrum Sportu[14][15].

W kwietniu 2021 minister aktywów państwowych Jacek Sasin powołał ją na doradcę społecznego i przewodniczącą zespołu do spraw sponsoringu sportu przez spółki Skarbu Państwa[16][17]. W tym samym roku zajmowała się koordynacją szczepień polskich sportowców przeciw COVID-19[18]. Również w 2021 została prezesem SuperLigi w tenisie[19] oraz członkinią rady sportu kobiet Europejskiej Federacji Szermierczej[20].

W 2023 bez powodzenia kandydowała z ramienia PiS do Sejmu w okręgu warszawskim[21]. 27 listopada 2023 objęła stanowisko ministra sportu i turystyki w trzecim gabinecie Mateusza Morawieckiego[22]. Funkcję tę pełniła do 13 grudnia 2023[23].

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

W 2011 została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi[24]. W 2021 wyróżniona Złotą Odznaką „Za Zasługi dla Sportu”[25].

Zajęła 5. miejsce w Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca 2005[26]. Uznana za najlepszą szpadzistkę w historii 90-lecia Polskiego Związku Szermierczego[8].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Córka Marka i Hanny[27]. W 2007 zawarła związek małżeński z szermierzem Robertem Andrzejukiem[6], wicemistrzem olimpijskim z 2008. Para ma troje dzieci[28].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Piotr Gliński objął stanowisko ministra kultury, dziedzictwa narodowego i sportu.
  2. a b c d Danuta Dmowska-Andrzejuk, szpadzistki-azs.pl [zarchiwizowane 2022-06-28].
  3. St. Szer. Danuta Dmowska, DanutaDmowska.pl [zarchiwizowane 2017-01-06].
  4. Święto 3 Batalionu – naszych sąsiadów z Cytadeli, zoliborz.org.pl, 3 października 2007 [zarchiwizowane 2011-09-26].
  5. Mgr Danuta Dmowska, DanutaDmowska.pl [zarchiwizowane 2017-01-06].
  6. a b c Kazimierz Marcinek, Urodziła się dla szpady [online], przegladsportowy.pl, 19 czerwca 2019 [dostęp 2019-12-02].
  7. Kpr. Danuta Dmowska-Andrzejuk ministrem sportu [online], polska-zbrojna.pl, 5 grudnia 2019 [dostęp 2023-12-01].
  8. a b Danuta Dmowska-Andrzejuk, gov.pl [zarchiwizowane 2020-06-20].
  9. Mateusz Morawiecki: Danuta Dmowska-Andrzejuk kandydatką na ministra sportu [online], rp.pl, 3 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-03].
  10. Danuta Dmowska-Andrzejuk Ministrem Sportu, prezydent.pl, 5 grudnia 2019 [zarchiwizowane 2019-12-05].
  11. Igor Kubiak, Sportowe Wakacje Plus. Minister sportu zapowiedziała nowy rządowy program [online], wp.pl, 10 czerwca 2020 [dostęp 2021-04-08].
  12. Piotr Małachowski – ambasador programu „Super Trener” [online], polsatsport.pl, 30 września 2020 [dostęp 2021-04-08].
  13. Prezydent dokonał zmian w składzie Rady Ministrów, prezydent.pl, 6 października 2020 [zarchiwizowane 2020-10-06].
  14. Zarządzenie nr 187 Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 października 2020 r. w sprawie ustanowienia Pełnomocnika Prezesa Rady Ministrów do spraw utworzenia Narodowego Centrum Sportu (M.P. z 2020 r. poz. 1008).
  15. Obwieszczenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 lutego 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu zarządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie ustanowienia Pełnomocnika Prezesa Rady Ministrów do spraw utworzenia Narodowego Centrum Sportu (M.P. z 2021 r. poz. 219).
  16. Powstał zespół do spraw sponsoringu sportu przez spółki Skarbu Państwa [online], tvp.pl, 6 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-06].
  17. Spółki Skarbu Państwa wspierają polski sport, gov.pl, 6 kwietnia 2020 [zarchiwizowane 2021-04-23].
  18. Danuta Dmowska-Andrzejuk: wszyscy chętni sportowcy powinni zostać zaszczepieni do końca maja [online], pap.pl, 27 kwietnia 2021 [dostęp 2021-07-12].
  19. Piotr Chłystek, Superinicjatywa [online], przegladsportowy.pl, 15 grudnia 2021 [dostęp 2023-12-01].
  20. Danuta Dmowska-Andrzejuk, eurofencing.info [zarchiwizowane 2021-12-23] (ang.).
  21. Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej 2023 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2023-11-27].
  22. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 listopada 2023 r. nr 1131.39.2023 o powołaniu w skład Rady Ministrów (M.P. z 2023 r. poz. 1288).
  23. Dwa tygodnie… i koniec. Tak Danuta Dmowska-Andrzejuk oddała władzę. Krótki wpis [online], przegladsportowy.onet.pl, 13 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-14].
  24. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 stycznia 2011 r. o nadaniu orderu i odznaczeń (M.P. z 2011 r. nr 39, poz. 436).
  25. Adam Konopka uhonorowany złotą odznaką „Za zasługi dla Sportu” [online], pzszerm.pl, 14 września 2021 [dostęp 2021-12-23].
  26. Plebiscyt rok po roku – 2005, przegladsportowy.pl [zarchiwizowane 2016-03-04].
  27. Dane osoby pełniącej funkcje publiczne, katalog.bip.ipn.gov.pl [zarchiwizowane 2023-12-05].
  28. Krzysztof Kaczmarczyk, „Janek zdążył na ceremonię otwarcia”. Była minister sportu podzieliła się radosną nowiną [online], wp.pl, 23 lipca 2021 [dostęp 2021-07-30].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]