Dariusz Piontkowski
Data i miejsce urodzenia |
17 grudnia 1964 |
---|---|
Minister edukacji narodowej | |
Okres |
od 4 czerwca 2019 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Marszałek województwa podlaskiego | |
Okres |
od 29 maja 2007 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Dariusz Piontkowski (ur. 17 grudnia 1964 w Sielcu[2]) – polski polityk, samorządowiec, nauczyciel, w latach 2007–2008 marszałek województwa podlaskiego, poseł na Sejm VII, VIII, IX i X kadencji. W latach 2019–2020 minister edukacji narodowej w pierwszym i drugim rządzie Mateusza Morawieckiego, w latach 2020–2023 wiceminister edukacji w randze sekretarza stanu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Z wykształcenia magister historii. Ukończył w 1988 studia na Wydziale Humanistycznym Filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku. Ukończył też studia podyplomowe: menedżerskie (Wyższa Szkoła Finansów i Zarządzania w Białymstoku w 1996), z zarządzania kadrami w administracji publicznej (Wyższa Szkoła Administracji Publicznej w Białymstoku w 2001) i z zarządzania oświatą (UwB w 2001)[3]. Pracował jako nauczyciel w I Liceum Ogólnokształcącym im. Adama Mickiewicza w Białymstoku[4].
Od 1990 działał w Porozumieniu Centrum, następnie przystąpił do Prawa i Sprawiedliwości. Od 1994 do 2007 zasiadał w białostockiej radzie miasta. W przedterminowych wyborach do sejmiku podlaskiego w 2007 uzyskał mandat radnego z listy Prawa i Sprawiedliwości. W maju tego samego roku po zawiązaniu koalicji przez PiS i PSL został powołany na urząd marszałka województwa. Odwołano go z tej funkcji w styczniu 2008 po zmianie układu sił w sejmiku i podpisaniu porozumienia przez Platformę Obywatelską, PSL i Prawicę Podlasia, utworzoną przez część radnych PiS. W 2010 ponownie został radnym województwa[5]. W 2010 reprezentował PiS w wyborach na prezydenta miasta Białegostoku.
Był oskarżony o przywłaszczenie w 2008 funkcji publicznej, co było związane z podpisywaniem dokumentów jako marszałek województwa po głosowaniu nad jego odwołaniem i powołaniem następcy. Polityk nie przyznawał się do sprawstwa, podając, iż był przekonany, że odwołanie odnosi skutek dopiero z końcem dnia. W 2013 sąd prawomocnie uznał, że dopuścił się tego czynu, umarzając jednocześnie z uwagi na nieznaczną szkodliwość społeczną warunkowo postępowanie na okres próby[6].
W wyborach krajowych w 2011 został wybrany na posła VII kadencji[7]. Został członkiem Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży oraz Komisji Zdrowia. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 startował z listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu nr 3 (województwa podlaskie i warmińsko-mazurskie) i nie uzyskał mandatu, zdobywając 28 685 głosów[8]. W 2015 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję (dostał 28 378 głosów)[9]. W lutym 2019 został przewodniczącym struktur PiS w województwie podlaskim[10].
4 czerwca 2019 prezydent RP Andrzej Duda powołał Dariusza Piontkowskiego w skład rządu Mateusza Morawieckiego na urząd ministra edukacji narodowej[11]. Zastąpił na tym stanowisku Annę Zalewską, która została wybrana do Parlamentu Europejskiego[12]. W tym samym miesiącu został powołany przez prezydenta w skład Rady Dialogu Społecznego[13].
W wyborach parlamentarnych w 2019 uzyskał mandat posła na Sejm IX kadencji, otrzymując 63 878 głosów[14]. 15 listopada 2019 objął ponownie urząd ministra edukacji narodowej, wchodząc w skład drugiego rządu dotychczasowego premiera[15]. Urząd ministra sprawował do 19 października 2020[16]. Kilka dni później został powołany na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej[17] (od stycznia 2021 w Ministerstwie Edukacji i Nauki).
Był też pełnomocnikiem okręgu podlaskiego PiS, funkcję tę pełnił do 2022[18]. W wyborach w 2023 został wybrany do Sejmu X kadencji (z wynikiem 22 147 głosów)[19]. W grudniu tego samego roku zakończył pełnienie funkcji wiceministra.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Syn Jerzego i Stanisławy[2]. Żonaty z Agnieszką Rzeszewską, przewodniczącą Regionalnej Sekcji Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność” w Białymstoku i radną PiS; jest ojcem Piotra i Łukasza[20][21].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Otrzymał Brązowy (2000)[22] i Srebrny (2007)[23] Krzyż Zasługi.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Przemysław Czarnek został ministrem edukacji i nauki.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Od 21 lutego 2007 obowiązki organów samorządu województwa podlaskiego wykonywał Jarosław Schabieński.
- ↑ a b Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. ipn.gov.pl. [dostęp 2023-02-13].
- ↑ Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2019-06-03].
- ↑ Dariusz Piontkowski jedynką PiS w wyborach do sejmu. podlaskie24.pl, 13 lipca 2019. [dostęp 2022-12-09].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2015-06-01].
- ↑ Białystok: warunkowe umorzenie sprawy byłego marszałka już prawomocne. lex.pl, 24 września 2013. [dostęp 2015-06-03].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-01].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-06-01].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
- ↑ Maciej Chołodowski: Krzysztof Jurgiel nie jest już szefem PiS w Podlaskiem. Na czele Dariusz Piontkowski. wyborcza.pl, 4 lutego 2019. [dostęp 2019-02-06].
- ↑ Prezydent Andrzej Duda powołał nowych ministrów. prezydent.pl, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-04].
- ↑ Magdalena Raducha: Dariusz Piontkowski za Annę Zalewską. Kim jest nowy minister edukacji narodowej?. wp.pl, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-04].
- ↑ Nowi członkowie Rady Dialogu Społecznego. prezydent.pl, 27 czerwca 2019. [dostęp 2019-12-08].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
- ↑ Prezydent powołał nowy rząd. prezydent.pl, 15 listopada 2019. [dostęp 2019-11-15].
- ↑ Prezydent powołał Przemysława Czarnka na Ministra Edukacji i Nauki. prezydent.pl, 19 października 2020. [dostęp 2020-10-19].
- ↑ Powołanie nowych członków kierownictwa MEN. gov.pl, 23 października 2020. [dostęp 2021-01-02].
- ↑ Edyta Wołosik: Komitet Polityczny PiS powołał nowych pełnomocników regionalnych i opiekunów województw. radio.bialystok.pl, 28 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-29].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].
- ↑ Agnieszka Rzeszewska: Jestem bardzo dumna z mojego męża. Jest nauczycielem z krwi i kości. glos.pl, 4 czerwca 2019. [dostęp 2020-01-21].
- ↑ Dariusz Piontkowski: Kim jest nowy minister edukacji narodowej?. gazetaprawna.pl, 4 czerwca 2019. [dostęp 2020-01-21].
- ↑ M.P. z 2000 r. nr 31, poz. 647
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 92, poz. 1001
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2012, s. 332.
- Absolwenci Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego
- Absolwenci Wyższej Szkoły Finansów i Zarządzania w Białymstoku
- Absolwenci Uniwersytetu w Białymstoku
- Absolwenci Wyższej Szkoły Administracji Publicznej im. Stanisława Staszica w Białymstoku
- Polscy nauczyciele historii
- Nauczyciele związani z Białymstokiem
- Marszałkowie województwa podlaskiego
- Ministrowie edukacji III Rzeczypospolitej
- Politycy Porozumienia Centrum
- Politycy Prawa i Sprawiedliwości
- Posłowie z okręgu Białystok
- Radni Białegostoku
- Radni sejmiku województwa podlaskiego
- Wiceministrowie edukacji III Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Brązowym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Urodzeni w 1964
- Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej VIII kadencji
- Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej IX kadencji
- Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej X kadencji
- Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej VII kadencji