Χαμένη στα χαρτιά!

Εδώ είμαι! 'Οχι, δεν έχασα 'στα χαρτιά', μόνο χάθηκα μέσα σ'αυτά...

Πηγαινοέρχομαι από την Προβηγκία στο Αιγαίο, από την Σμύρνη στο Μαϊάμι, στην Αθήνα και την Μασσαλία, από την Τήνο στο Βουκουρέστι και μετά ξανά στην Σμύρνη, από την Κεφαλλονιά στο Γαλαξείδι και πάλι στην Σμύρνη, και από εκεί στην Αμοργό και πίσω στην Γαλλία...

Σας μπέρδεψα λίγο μήπως; Εδώ έχω μπερδευτεί εγώ ή ίδια!  

Η Γενεαλογία όμως είναι κάτι που με παθιάζει εδώ και χρόνια. Μου αρέσει να πνίγομαι μέσα στα παλιά ντοσσιέ, στα albums και τα κουτιά με τις φωτογραφίες, να σκαλίζω παλιά έγγραφα, να ρωτώ συγγενείς, ιδιαίτερα τους πιό ηλικιωμένους, να σημειώνω χρονολογίες και τοποθεσίες, να ψάχνω στο internet, και να προσπαθώ να συρράψω όσα περισσότερα στοιχεία μπορώ.

Βαλθήκαμε με τα ξαδέλφια μου στην Γαλλία να συντονιστούμε και να συγκεντρώσουμε όσες περισσότερες πληροφορίες και ντοκουμέντα μπορέσουμε σχετικά με την ιστορία του οικογενειακού μας δέντρου, το οποίο έχει τις ρίζες του στην Γαλλία, απλώνει τα κλαδιά του στην Σμύρνη και από εκεί στην Αμερική, στην Ελλάδα και στην Προβηγκία .

Παράλληλα όμως, εδώ και καιρό συγκεντρώνω στοιχεία τόσο για το γενεαλογικό δέντρο του άλλου μου παππού,  όσο και του πεθερού μου...τα οποία όμως προς το παρόν άφησα λίγο πίσω. 

Τα τραγικά γεγονότα της Γαλλίας με συγκλόνισαν! 37 ολόκληρα χρόνια εργάστηκα στον Τύπο και οι σχέσεις και επαφές μου, ιδιαίτερα με τον Γαλλικό Τύπο, με έφεραν πολύ κοντά σε σπουδαίους ανθρώπους που δούλευαν για την ελευθερία του λόγου και την ελεύθερη διακίνηση του Τύπου.  
Ας κάνουμε όλοι μιά ευχή να είναι αυτή η τελευταία τρομοκρατική ενέργεια 
τόσο σ'αυτόν τον χώρο όσο και σε οποιονδήποτε άλλο!

Κατά τα άλλα...

λίγη η κηπουρική με τα απαραίτητα κλαδέματα και σκαλίσματα, 

λίγο οι βόλτες στην θάλασσα

λίγο η βροχή, 

 και το χαλάζι

αλλά και τα πουλάκια στα δέντρα του κήπου

όλο και κάτι με τραβάει να  το απαθανατίσω με τον φακό της μηχανής μου.

Κι έτσι το decoupage έμεινε λίγο πίσω! 

Όχι για πολύ, ελπίζω, ή μάλλον είμαι σίγουρη...αφού κάποια έργα μου έχουν μείνει μισοτελειωμένα και με περιμένουν.  Και κάποια άλλα πρέπει να ετοιμαστούν για να πετάξουν ψηλά και να φτάσουν στην Βέροια για να εκπληρωθεί το όνειρο της Μπέττυ που μας άφησε τόσο νωρίς...

Με την ευκαιρία θέλω να ευχαριστήσω, και από εδώ, την αγαπημένη μας Κάτια/Marilise για τα όμορφα σκουλαρικάκια που μου έστειλε ως αναμνηστικό για την συμμετοχή μου στο Χριστουγεννιάτικο πανηγύρι της 

όπως και την Χριστίνα, για το όμορφο ρόδι που κέρδισα στο giveaway της, 

που έφτασε μέσα στην τόσο χαριτωμένη συσκευασία του.

 

και ήρθε να εμπλουτίσει την μικρή μου συλλογή.

Κορίτσια μου, σας ευχαριστώ πολύ, και τις δύο, για τα δωράκια και τις ευχές σας! 'Οπως ευχαριστώ και τις φίλες που με σκέφθηκαν και μου έστειλαν δωράκια και όμορφες ευχές αλλά δεν επιθυμούν να τα δημοσιοποιήσω. Νά'στε όλες καλά και να έχετε μια υπέροχη χρονιά! 

Και...καλό βόλι την Κυριακή...μπας και δούμε άσπρη μέρα!!!