Prijeđi na sadržaj

Antidiuretski hormon

Izvor: Wikipedija
edit
Arginin vazopresin (neurofizin II, antidiuretski hormon, neurohipofizni)

Prostorno-popunjavajući model of arginin vazopresina
Dostupne strukture
1jk4, 1jk6, 1npo, 2bn2
Identifikatori
SimboliAVP; ADH; AVP-NPII; VP
Vanjski IDOMIM192340 MGI88121 HomoloGene417 GeneCards: AVP Gene
Pregled RNK izražavanja
podaci
Ortolozi
VrstaČovekMiš
Entrez55111998
EnsemblENSG00000101200ENSMUSG00000037727
UniProtP01185Q3UUQ5
RefSeq (mRNA)NM_000490NM_009732
RefSeq (protein)NP_000481NP_033862
Lokacija (UCSC)Chr 20:
3.01 - 3.01 Mb
Chr 2:
130.27 - 130.27 Mb
PubMed pretraga[1][2]

Antidiuretski hormon (ADH) ili vazopresin je ljudski hormon, izlučevina zadnjeg režnja hipofize, zapravo nervnog završetka neurona čije se jezgro (supraoptičke i paraventrikularne) nalazi u hipotalamusu.[1]

Po hemijskom sastavu je polipeptid sastavljen od 9 aminokiselina (Cys-Tyr-Phe-Gln-Asn-Cys-Pro-Arg-Gly-NH2).

Uloga

[uredi | uredi kod]

Deluje na bubreg, arteriole i ima ulogu u centralnom nervnom sistemu:

U bubregu uzrokuje "štednju" vode, koncentrisanjem i smanjenjem zapremine urina. To se postiže povećavanjem reapsorpcije vode u distalnim kanalićima i sabirnim cevima nefrona. Nadražaji za lučenje su smanjenje zapremine krvne plazme i povećanje osmolarnosti krvne plazme. Izaziva konstrikciju arteriola.

Uloga u centralnom nervnom sistemu povezan je sa dnevnim ritmovima, agresijom, regulacijom krvnog pritiska, regulacijom temperature i procesima pamćenja.

Reference

[uredi | uredi kod]
  1. Caldwell HK, Young WS III (2006). „Oxytocin and Vasopressin: Genetics and Behavioral Implications”. u: Lajtha A, Lim R. Handbook of Neurochemistry and Molecular Neurobiology: Neuroactive Proteins and Peptides (3rd izd.). Berlin: Springer. str. 573–607. ISBN 0-387-30348-0. 

Dodatna Literatura

[uredi | uredi kod]