İletişim

Yeni iletişim teknolojileri ile birlikte hayatımıza giren sosyal medya, pek çok yeniliği beraberinde getirmiştir. Geleneksel medyadan farklı olarak kullanıcılarına karşılıklı etkileşim olanağı sunması, kullanıcıların kendi içeriğini hazırlama imkânına sahip olması sosyal medyanın tercih edilmesinde ve kitlelere ulaşmasında etkili olmuştur. Bu gelişmeler sorunları da beraberinde getirmiştir. Sosyal medyada mahremiyetin dönüşümü de bu sorunlardan bir tanesidir. İnsanların sosyal medya hesaplarında yaptıkları paylaşımlarında nerede ve nasıl eğlendiği, yaptığı tatili, evliliği, katıldığı doğum günleri, kutlamalar ve pek çok şey bilinmektedir. Çevremizde yer alan insanların eğitimlerini ne zaman bitirdikleri, nereye yemeğe gittikleri, ne zaman ve kiminle evlendikleri, çocuklarının isminin ne olduğu gibi pek çok konu sosyal medya sayesinde takip edilmektedir. Bireye ait özel alanın içeriği sosyal medya nedeniyle anlam değiştirmiştir ve mahremiyet kamusal alana açılarak dönüşüm göstermiştir. Bu çalışma ise, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İletişim Bilimleri Anabilim dalında “Sosyal Medyadaki Mahremiyet Algısının Belirlenmesi: X, Y ve Z Kuşakları Üzerinde Bir Araştırma” adlı başlıkla doktora tezi olarak sunulmuştur. Çalışmada her geçen gün yaygınlaşan ve olmazsa olmaz hale gelen sosyal medyanın mahremiyeti nasıl etkilediği üzerinde durulmuştur. Bu bağlamda mahremiyet ve mahremiyet ile ilişkili bir kavram olan kamusal alan, sosyal medya kavramı, sosyal medyanın mahremiyeti ne yönde etkilediği, kişisel gizlilik ile ilgili yasal düzenlemeler işlenmiştir. Sosyal medyada yapılan paylaşımların ne yönde olduğu, mahremiyet kaygısı gibi konular X, Y ve Z kuşakları örnekleminde incelenmiştir.

Sociology of Communication examines the situations faced by the individual and society in the process of globalization. As the production and use of knowledge is seen in the change from society to society, the way technology is used effectively varies from society to society. Societies that are active in the civilization race can also come to the forefront in the global race because they are also active in communication tools. Menderes Akdağ not only looks at the sensitivity of a historian, but also from the perspective of a communicator, he views politics, history, society and the values that society produces with a multifaceted perspective. The book, analyzes what is universal by looking at world from Turkey, and analyzes local dinamics in efficient by looking to Turkey from the world. The book analyzes how politics, media, religion, economy and education are shaped by  the media tools of the communicative action underlying this. The book clearly describes how global powers and some local sovereigns use psychology and sociology in the means of communication in order to influence people. The processing of the subjects and the visual language through the case situations that we frequently encounter in our daily lives appear as an important quality in reading the book with pleasure.

Turkish (Türkçe): İletişim Sosyolojisi, birey ve toplumun küreselleşme sürecinde karşılaştığı durumları incelemektedir. Bilginin üretim ve kullanım biçiminin toplumdan topluma değişiminde görüldüğü gibi, teknolojinin etkin kullanılma biçimi de toplumdan topluma değişmektedir. Medeniyet yarışında etkin olan toplumlar iletişim araçlarında da etkin oldukları için küresel yarışta ön plana çıkabilmektedir.Menderes Akdağ sadece bir tarihçi hassasiyetiyle değil aynı zamanda bir iletişimci gözüyle siyasete, tarihe, topluma ve onun ürettiği değerlere çok yönlü bir bakış açısı ile bakmaktadır. Kitap, Türkiye’den dünyaya bakarken evrenseli, dünyadan da Türkiye’ye bakarken yerel siyaset, medya, din, ekonomi ve eğitim yaşamının medya aracılığıyla nasıl şekillendiğini ve toplumu şekillendirdiğini; arka planında yatan iletişimsel eylemin analizleriyle gün yüzüne çıkarmaktadır.Kitap, küresel güçlerin ve yerel kimi egemenlik sahiplerinin insanı etki edebilme adına psikoloji, sosyolojiyi iletişim araçlarında ne şekilde kullandığını net dille anlatmaktadır. Gündelik yaşamımızda sıkça karşılaştığımız örnek durumlar üzerinden konuların işlenmesi ve görsel dili, kitabın keyifle okunmasında önemli bir nitelik olarak karşımıza çıkmaktadır.

İletişim teknolojilerindeki gelişimler ve dönüşümler oldukça heyecan verici. Bundan birkaç yıl önce ütopik hatta fantazmagorik olarak değerlendirilen pek çok yenilikçi düşünce şuan iş yaşamımızın gerçekleri arasında yerlerini aldı bile. Örneğin, artırılmış gerçeklik (augmented reality) ve üç boyutlu hologram teknolojileri (holographic 3D technologies) bunlardan sadece birkaçı. Artırılmış gerçeklik, gerçek dünyanın fiziksel ortamını ses, video, grafik gibi bilgisayar aracılığıyla üretiyor, üstüne üstlük duyusal girdiler sayesinde de gerçek zamanlı olarak hissedip yaşamamızı sağlıyor. Bir düşünelim: Farklı bir ofiste çalışan ekip arkadaşlarıyla ve müşterilerle yapılan görüşmeleri aynı ortamdaymışçasına gerçekleştirmek mümkün hale geliyor. Beyin fırtınası yapmak ve toplantı gündemini karşılıklı gözden geçirebilmek çok da imkansız değil. Dokunmatik ekran ve tablolar aracılığıyla ortak görselleştirme içeren toplantılar yapılıyor. Böylelikle iş ortakları, ekip arkadaşları ve müşteriler birbirlerinden çok uzakta dahi olsalar sanki aynı mekândaymışçasına, aynı masanın etrafında bir araya gelip toplantılarını ve iş sunumlarını yapar hale geliyorlar. Web cam'ler, webinarlar, telekonferanslar hele hele Skype artık neredeyse "Out". Yeni "In"'ler arasına artırılmış gerçeklik (augmented reality) ve üç boyutlu hologram teknolojileri (holographic 3D technologies) girmeye başladı bile. Evet, oldukça heyecan verici. Heyacanımızı doruklara taşıyan bunca gelişmenin yanında sürecin diğer tarafını da düşünmemek elde değil. Tam da bu noktada Benjamin kendini hatırlatıyor doğrusu. Benjamin 19.yüzyıl'da Fransız Pasajlarındaki mağazalarda görücüye çıkan ürünler için "fantazmagori"lerin sergilendiği yerler ifadesini kullanır. Fantazmagori, malın kullanım değerini yok ederek mala "aldatıcı görüntü" yüklemek anlamını taşıyor. Bu noktada biraz önce doruklara çıkan heyecanımıza biraz fren yaptırıp daha derinlemesine düşünmeye başlıyoruz. İletişim ve etkileşim biçimleri artık "palimsest"* gibi yeniden üretilip üzerine yeniden yazılabilen parşömenler gibi. Eskiler silinip üzerine yenileri yazılıyor. Bununla beraber iletişim ve etkileşim gerçekleştiği mekana ilişkin algı ve anlayışta farklılaşıyor. Mekan denince "kamusallık" kavramı üzerinde çok kısaca durmak isteriz. Zira, şirketleri de bir tür "iş odaklı (business oriented) kamusal alanlar" olarak değerlendirmek mümkün. Dilerseniz gelin kısa bir yolculuğa çıkalım…Modern dünyanın kamusallıkları tarihsel dizgede kent meydanı, cadde, sokak, park, café, pasaj gibi alan ve mekânla ilişkilendiriliyor. Geleneksel dünyada kamusallıklar bireylerin iletişim ve etkileşim kurdukları durumları niteliyor, kavramsal inşası ise "kamusallık" olarak modern dünyanın ürünü. Geleneksel dünyanın kamusallıklarına ilişkin en güzel örneklere Antik Yunan ve Roma'da rastlamak mümkün. Pazar yerleri, agoralar, forumlar bunun en güzel örneklerini teşkil ediyor. Braudel'in betimlediği Yunanlıların agora'sından, Romalıların forum'undan, kurulan panayırlardan bu yana klasik mekan tasarımı artık insanların birbiriyle buluştuğu, önemli kararların alındığı, entelektüel sohbetlerin yapıldığı şenlikli mekanlardan çok daha farklı bir hale dönüştü. * Orta Çağlarda kâğıt çok zor bulunduğundan eski papirüslerdeki gibi yazıların silinip yerine yenilerinin yazılmasıyla üst üste bindirilmiş metinler ortaya çıkıyor.

Özet Amaç: Kişilerarası ilişki tarzları ile saldırganlık düzeyleri arasındaki ilişkileri belirlemek araştırmanın temel amacını oluşturmaktadır. Aynı zamanda kişilerarası ilişki tarzları ve saldırganlık, cinsiyet ve ailede şiddete uğrayıp uğramama açısından değerlendirilmektedir. Yöntem: Araştırmanın örneklemini 2013-2014 öğretim yılında Ondokuz Mayıs Üniversitesi'nin çeşitli fakültelerinde öğrenim gören toplam 430 katılımcıdan oluşturmaktadır. Araştırmada katılımcılara Kişisel Bilgi Toplama Formu, Kişilerarası İlişkiler Ölçeği ve Saldırganlık Ölçeği uygulanmıştır. Araştırmanın amaçları doğrultusunda verilerin analizinde bağımsız gruplar t testi, Ki-kare testi, Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Testi ve hiyerarşik regresyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırma bulguları, genel olarak besleyici ilişki tarzlarının saldırganlıkla negatif yönde; ketleyici/zehirleyici ilişki tarzlarının ise saldırganlıkla pozitif yönde ilişkili olduğunu ve bu ilişki tarzlarının saldırganlığı anlamlı bir şekilde yordadığını göstermektedir. Aynı zamanda kadınların besleyici ilişki tarzları puan ortalamalarının erkeklere oranla daha yüksek; ketleyici ilişki tarzları puan ortalamalarının ise erkeklerden daha düşük olduğu söylenebilir. Diğer taraftan erkeklerin saldırganlık düzeyleri kadınlara göre daha yüksektir. Ailede şiddete uğrayan katılımcıların ketleyici kişilerarası ilişki tarzı puan ortalamaları ailede şiddete uğramayanlardan daha yüksek; besleyici kişilerarası ilişki tarzı puan ortalamaları ise ailede şiddete uğramayanlardan daha düşüktür. Aynı şekilde ailede şiddete uğrayan katılımcıların saldırganlık puan ortalamaları ailede şiddete uğramayan katılımcılardan daha yüksektir. Sonuç: Sosyal çevrede kazanılan kişilerarası ilişki tarzları, bireyin sosyal ilişkilerini olumlu ya da olumsuz bir şekilde etkilemektedir. Besleyici ilişki tarzları sosyal ilişkilerde yapıcı, empatik ve anlamaya dayalı ilişkilere hizmet ederken; ketleyici ilişki tarzları yıkıcı ya da saldırgan davranışlara neden olabilmektedir. Bulgular bireylerin küçük yaşlardan itibaren olumlu kişilerarası ilişki tarzlarını benimsemelerinin ve olumsuz kişilerarası ilişki tarzlarından kaçınmaları gerektiğinin önemini ortaya koymaktadır. Abstract Aim: The main aim of the study was to determine the relationships between interpersonal relationship styles and aggression levels. In addition,  Bu araştırmanın bir bölümü " Gençlik ve Kültürel Mirasımız " adlı Uluslararası Kongre'de (16-18 Mayıs 2014, Samsun/Türkiye) " Üniversite Öğrencilerinin Kişilerarası İlişki Tarzları İle Saldırganlık Düzeyleri Arasındaki İlişki " adıyla sözlü ve yazlı bildiri olarak sunulmuştur.  Doç. Dr.; Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Psikoloji Bölümü, [email protected].
THE RELATIONSHIP BETWEEN INTERPERSONAL RELATIONSHIP STYLES AND AGGRESSION
Abstract
Aim: The main aim of the study was to determine the relationships between interpersonal relationship styles and aggression levels. In addition, the study intended to evaluate interpersonal relationship styles and aggression in terms of gender and status of exposure to domestic violence.
Method: The research sample consisted of 430 participants attending various faculties of Ondokuz Mayıs University in the 2013-2014 academic year. The Personal Information Collection Form, The Interpersonal Relationship Scale, and The Aggression Scale were administered to the participants. The independent groups t-test, the chi-square test, the Pearson product-moment correlation test, and the hierarchical regression analysis were employed for analyzing the research data.
Findings: The research findings generally indicated that there was a negative relationship between nutritive relationship style and aggression; there was a positive relationship between inhibiting/poisonous relationship style and aggression; and such relationship styles predicted aggression significantly. In addition, the women’s score averages in nutritive relationship style were higher than those of the men; and their score averages in inhibiting relationship style were lower than those of the men. On the other hand, the men had higher aggression levels in comparison to the women. The score averages of the participants exposed to domestic violence in inhibiting relationship style were higher than those of the participants not exposed to domestic violence; and their score averages in nutritive relationship style were lower than those of the participants not exposed to domestic violence. Likewise, the participants experiencing domestic violence had higher aggression score averages in comparison to those who did not undergo domestic violence.
Result: Interpersonal relationship styles, which are acquired in the social environment, affect individuals’ social relations positive or negatively. While nutritive relationship style contributes to constructive, empathetic, and understanding-based social relations, inhibiting relationship style may lead to destructive or aggressive behaviors. The research findings reveal the importance of adoption of positive relationship styles by individuals as of early ages and their avoidance of negative interpersonal relationship styles.

İletişim her ne şekilde olursa olsun ilişkilerimizi ve başarılarımızı doğrudan etkiler.
Karşımızdaki kişi ister personelimiz, ister patronumuz, ister müşterimiz, ister hocamız, ister öğrencimiz, isterse yakın bir arkadaşımız olsun, güven ve olumlu etki yaratmanın yolu “doğru iletişimden” geçer.
Doğru ve etkili bir iletişim sizi akılda kalıcı kılar ve işinizde başarınızı en üst noktaya çekebilir. Bunu sağlamanın ilk adımı ise pozitif iletişimdir. Hiç kimse, negatif enerjinin olduğu bir yerde bulunmak istemez.
Etkili iletişim, asla tesadüf değildir. Nasıl konuşacağınızı bilerek, düzgün bir diksiyon ve iletişim tekniği ile açamayacağımız kapı yok gibidir.

İletişim ve kültür genellikle birçok disiplinde birbirinden bağımsız olarak çalışılmaktadır. Diğer disiplinlerden farklı olarak, iletişim alanında çalışan bazı akademisyenler, iletişimi analizlerinin merkezine almakta ve kültürü inşa eden ve gösteren bir kavram olarak görmektedirler. Bu düşünceyle paralel olarak, herhangi bir kurumun kültürü ve kültürel değişimini, o kurumda çalışan kişilerin iletişim pratikleri ve seçimlerine bakarak analiz edilebileceği söylenebilir. Bu makalenin temel amacı, ABD'de son yirmi yılda birçok polis teşkilatı tarafından uygulamaya konulan Compstat isimli planlı değişim modelinin uygulanması sonrasında, büyük bir il emniyet müdürlüğünde (Newark Polis Departmanı) yaşanan kültürel değişimi, iletişimi merkeze alarak analiz etmektir. Bu amaca uygun olarak, algılanan kültürel değişimi anlamaya yönelik yirmi altı mülakat gerçekleştirilmiştir. Ayrıca, kültürel değişimin iletişim pratiklerine yansımasını anlamak adına, Compstat modelinin temel bileşeni olan Compstat toplantıları altı ay boyunca gözlemlenmiştir. Bu makale, Compstat modelinin uygulanması sonrasında bu emniyet müdürlüğünde iletişim pratiklerine yansıyan bir kültürel değişim yaşandığını ortaya koymaktadır. Hesap verebilirlik, bilgi paylaşımı, yapabilme mantalitesi ve kurumsal esneklik bu kurumda ortaya çıkan yeni kültürel değerler olurken, Compstat'ın yaratıcılık, yenilik, risk alma ve kurumsal öğrenme gibi iddiaları istenen seviyede görülmemiştir. Compstat toplantılarındaki iletişim dizaynının, yaratıcılık, yenilik ve kurumsal öğrenme gibi değerlerin gelişmesi için gerekli olan gerçek ve anlamlı diyaloglara izin verecek şekilde yeniden düşünülmesine ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: İletişim, kültür, kültürel değişim, kurumsal değişim, Compstat.

Communication and culture are most often studied independently in many fields. In contrast to other fields, communication scholars place communication at the center of analysis and view it as both creator and manifestation of culture. In this line of thought, culture and cultural change in any organization can be analyzed based on the communication practices and choices of people in that organization. The central purpose of this study is to examine the cultural change in a large police department (Newark Police Department) after the implementation of a popular planned organizational change model known as Compstat, which has been implemented by numerous police organizations in the USA over the last two decades. For this purpose, 26 interviews were conducted with police officers. In addition, the main components of this model, Compstat meetings, were observed for six months to examine manifestation of cultural change in the communication practices. The study revealed that there is certainly a cultural change in this police department after the implementation of Compstat model. While accountability, information sharing, can do mentality and flexibility seem to be emerging values in this organization, the claims of Compstat to bring creativity, innovation, risk taking and organizational learning were not observed at the desired level. Design of communication in the Compstat meetings should be reconsidered to bring a genuine, meaningful dialogue that allows for the development required for organizational learning, creativity, and innovation. Abstract Cultural Change In Organizations And Communication: The Case Of Compstat *Yazar bu makalede doktora tezinden yararlanmıştır.

Kişilerarası iletişimin belki de en az anlaşılan bileşeni kodlama ve kod-açmadır. İletilmek istenenin iletiye dönüşmesi, iletinin algılanması ve algının yorumlanması süreçlerinin karmaşık ve öznel niteliği anlamayı güçleştiren en önemli etmendir. Deneyimler yüzeyde olan, görünen ve farkında olunabilen ile iletişimi ve iletişim süreçlerini anlamanın yeterli olmadığını göstermektedir. Kişilerarası iletişimi daha derinlikli anlama çabasına katkıda bulunmayı amaçlayan " çözümleyerek anlama " yaklaşımı kişilerarası iletişime psikanalitik kuramın kavramları ile bakmayı önermektedir.
SİS 2015 Sağlık İletişimi Sempozyumu Bildiri Kitabı s.36-40

İTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Müziği Programında hazırlanan bu çalışma 4 bölümden oluşmaktadır.
Giriş bölümünde “1990 Yılı ve Sonrasında Kitle İletişim Araçları ve Müzik- Medya Üzerindeki Etkisi” konu başlığının seçilme sebebi, konunun kapsamı ve araştırmada uygulanan yöntemler açıklanmıştır.
2. bölümde genel hatlarıyla Kitle, Kültür, Kitle Kültürü, İletişim, Kitle İletişimi ve Kitle İletişim Araçları kavramları birbirleriyle bağlantılı bir şekilde ele alınmış, konuyla ilgili dünya literatüründeki farklı akımların ve düşünce adamlarının kavramlarla ilgili geliştirdikleri kuramlar üzerinde durulmuştur. Farklı kaynaklardan alınan sınıflandırmalar neticesinde tez çalışması kapsamında 5 kitle iletişim aracı seçilmiştir. Bu araçlar; gazete, dergi, radyo, televizyon ve internettir. Seçilen 5 kitle iletişim aracının müziğin kitlelere ulaşmasında aktif rol oynaması seçim kriterini oluşturmaktadır. Bu araçların dünya ve Türkiye‟deki tarihi ve 1990 yılına kadar olan gelişmeleri 2. bölümde anlatılmıştır.
3. bölüm 2. bölümde bahsedilen 5 iletişim aracıyla ilgili dünya ve Türkiye‟deki 1990 yılı ve sonrasında yapılan araştırmaları konu almaktadır. Bu bölümde söz konusu kitle iletişim araçlarının son 20 yılda gösterdiği teknolojik, sosyolojik, ekonomik vb. gelişme ve değişmeler, kitlelerin bu araçları algılayış şekilleri, yapılan araştırma sonuçlarının karşılaştırmalı olarak bilimsel değerler ışığında yorumlanması yer almaktadır. Bu doğrultuda kitle iletişim araçları müzik- medya bağlamında konu edilmiş, 1990 yılı sonrası medya gözünden müziğe bakış, reklamcılık, tanıtım ve pazarlama disiplinlerinin müzik sektörüne sağladığı avantaj ve dezavantajlı durumlar örneklerle anlatılmıştır. Bilimsel ve akademik makaleler ile medya şirketlerinin ya da RTÜK Kamuoyu Araştırması gibi devlet kanalıyla yürütülen araştırmaların sonuçları ve müzik medyasına etkisi 3. bölümün alt başlıklarını oluşturmaktadır.
4. bölüm olan sonuç bölümünde ise tez genelinde ele alınan konular sebep- sonuç ilişkisi içinde yorumlanmıştır. Müziğin kültürel ve endüstriyel açıdan medyayı kullanma şekli incelenmiştir. Araştırma verileri temel alınarak seçilen kitle iletişim araçlarının eksik yönleri belirtilmiştir.

Son birkaç ay kişisel ve profesyonel yaşamlarımızı ayıran tüm dinamikler bir anda farklı dengelerle işlemeye başladı. Nerede, ne zaman ve nasıl çalıştığımız kısacası iş yapış biçimlerimiz değişti. Çoğunluğunu evden yürüttüğümüz iş yaşamlarımızın çalışma süreleri aslında-doğal olarak-daha da uzadı. Her zamankinden daha erken bilgisayarlarımızın başındayız, çünkü sabah işe gitmeler akşam işten dönmeler bir süredir yok. E-postalara daha sonra yanıt vermiyoruz, çünkü çalışma masamızın başında daha uzun süreli zaman geçiriyor olduk. İş ve ev hayatı arasında "geçiş" için belirlenmiş bir zaman dilimi neredeyse bulunmuyor. Hep buradayız, hep "erişilebilir" durumdayız. Şu sıralar ofislere dönüş planlarının dikkate alınmaya başlandığı günlerdeyiz. Bu durum şirketlerin iş-yaşam dengesi yaklaşımını yeniden düşünmek için heyecan verici bir fırsat sunmakta. Bu noktada iki soru sanırım önemli gözüküyor: • Evden çalışma deneyimleriyle pekişen iş süreçleri yeniden ofis ortamına taşındığında yeni bir bakış açısı ve hatta yeni bir düşünsel farkındalık hali nasıl benimsenebilir? • İş ve yaşam "entegrasyonu" nun yerine bu iki döngüde de "etkili olmak" ve "odağında kalmak" için çaba sarf eden bir şirket kültürü nasıl oluşturulur? İş-Yaşam Dengesi veya İş-Yaşam Entegrasyonu Yaklaşımları Neden Başarısız Oldu? Mesleki ve kişisel yaşamlarımız arasındaki ilişkiyi tanımlamak her zaman zor olmuştur. Bu açıklamanın doğru yapılması son derece önemlidir, çünkü günümüz dünyası iş ve ev yaşamını bir bütün olarak yaşamımızı tanımlar hale gelmiştir. İş-yaşam dengesi kavramı, profesyonel ve kişisel yaşamlarımızı yapay olarak birbirinden ayırır. Oysa günümüz dünyasında ofiste işler için "müsait" evde ise "müsait olmama" halimiz ve bu iki hal arasındaki sınırlar ortadan kalkmıştır. E-posta uyarıları ve whatsup mesajları ile sabah-akşam hatta saat farkı gözetmeksizin iş yaptığımız küresel dünyada-gece-gündüz demeden yalnızca bir telefon veya bir mesaj uzaklıkta olduğumuz bir dünyada-iş-yaşam dengesi yaklaşımının uzun zamandan beri işe yaramadığı bir gerçek. Özellikle son dönemlerde evden çalışma deneyimlerimiz gösteriyor ki sürekli erişilebilir ve bağlantılı halde olmamız her zaman daha yüksek kaliteli işlerin ortaya çıktığına işaret etmiyor. Bu durumda bir başka bakış açısını ortaya koymak yerinde olur gözüküyor: İş Yaşamı Etkililiği ve İş Yaşamı Odaklılığı. Bu tam tersi de olmalı: İş Dışı Yaşam Etkililiği ve İş Dışı Yaşam Odaklılığı. Denge, çalışmak ve kişisel ihtiyaçlar için belirli bir zamanı kendimize ve ailemize ayırmak için harika bir bakış açısı sunuyor. Entegrasyon, iş ve yaşam arasında bir tür kesintisiz,

Kuşaklararası farklılıklar; bireylerin iletişim tarzını ve arzu edilen liderlik tarzını etkilemektedir. Tipik kuşak çatışmalarının çoğu iletişimsizlikten kaynaklanmaktadır. Bu sorunu çözmek için hedef kitleye yönelik iletişim tarzı seçilmelidir. Liderlik tarzı açısından ise kuşaklar inandırıcı ve güvenilir bir lider arzusu içindedir. Araştırma kapsamında aynı zamanda aralarındaki farka da değinebilmek adına sessiz kuşak, patlama kuşağı, X, Y ve Z kuşaklarına yer verilmiştir. Bu bağlamda kuşaklar iletişim kültür ve liderlik açısından değerlendirilmiş olup bu alanda yapılmış olan ulusal ve uluslararası çalışmalar ele alınmıştır. Dolayısıyla bireylerin empati kurma yeteneğinin gelişmesi, kuşak çatışmalarının önlenmesi ve kuşaklararası sinerji oluşturulması açısından bu çalışmanın katkı sağlaması beklenmektedir.
Anahtar Kelimeler: Kuşak, İletişim, Kültür, Liderlik, Siyasal İletişim

İletişim bizlerin insan olarak toplum içinde gerçekleştirdiği bir etkinliktir. Bu bağlamda hemen hemen hepimizin ortak amacı insan ilişkilerini başarı ile yöneterek hayatımızı anlamlı kılmaktır. Yani toplumsal düzlemde kurulan ilişkilerde hepimizin ortak kaygısı anlaşabilmektir. Anlaşmanın sağlanması ise öncelikle " karşımızdakini anlayabilmek " ve " kendimizi anlatabilmekten " geçmektedir. Bunun yolu ise iletişim tekniklerini doğru kullanmaktan geçiyor. İletişim günlük yaşamda iyi ve doğru ilişkiler kurabilmemizde çok önemlidir; çünkü iletişim toplumsal yaşamı üretir. Bu bağlamda hayatı anlamlı yaşamamızı sağlar. Hepimiz toplumsal ilişkilerde başarılı olmak isteriz. Toplumsal ilişkilerde başarının altın anahtarı: İyi iletişimdir. Fakat iyi iletişim kurabilmek o kadar da kolay bir iş değildir; çünkü iletişim, içinde bizim dışımızda başka insanları ve başka bir dünyayı da barındırır. Bu bağlamda dünya bir sahnedir. Biz de bu sahnenin içinde birer aktörüzdür. Rolümüzü oynarken kendimizi karşımızdaki kişi ya da kişilere anlatabilmemiz ya da başka bir deyişle iyi ifade edebilmemiz hayatımızı anlamlı yaşamamız açısından önemlidir. İLETİŞİMİN OLMAZSA OLMAZ ALTIN KURALLARI İletişimin en önemli altın kuralı, dinlemeyi bilmektir. Dinlemeyi bilmek bizi ikinci altın kurala taşır: İnsan ilişkilerinde sabırlı olmak. Aynı şekilde toplumsal düzlemde insan ilişkilerinde çok katı ve çok geçirgen olmak, kurduğumuz iletişimlerin başarısız oluşunda temel nedendir. Esnek olabilmek, bu sebeplerle çok önemlidir. İnsan ilişkilerinde iletişim kurabilmek için ilk adımı atan olmaktan çekinmeyin. Ayrıca sosyal yaşamın zorlukları bizi ne kadar zorlarsa zorlasın, öfkelendirirse öfkelendirsin, öfkemizi kontrol edebilen insanlar olmak bizi her zaman bir üst düzeye taşır. Çevremizdeki insanlarla olan ilişkilerimizde yıkıcı eleştiri yapan ve yargılayan olmamak önemlidir. Bunların yanında kendi düşüncelerimizi karşı tarafa zorla kabul ettiren olmak, bizi insan ilişkilerinde itici kılar. Unutmayalım ki insanı en çok geliştiren şey sosyal ilişkilerdir ve bildiğimiz gibi sosyal ilişkilerin temelinde de iletişim vardır. Dinlemek demiştik: Biri bize bir şey anlatırken, biz başka şeylerle meşgul olmamalı, sadece ona odaklanarak anlattıklarını dinlemeliyiz. Sosyal ilişkilerde en itici insan tiplerinden biri de akıl verici insan tipidir. İletişimlerimizi akıl vermek yerine, sadece samimi ve doğal bir kişi olarak kurmak en doğrusu olduğundan buna özen göstermeliyiz. Emine KILIÇASLAN

Halkla İlişkiler toplum önderleri ve şehir idarecileri için önemli bir başlık olarak özellikle son çeyrek asırdır Türkiye genelinde kullanılan bir kavramdır. Elitlerin insanlar ve toplumlar ile diyaloglarını sağlayıcı temel bir etken ve son zamanlarda da bir bilim dalı olarak öne çıkan halkla ilişkiler çeşitli kavramlar ile ilişkilendirilirken modern dünyanın bir izdüşümü olarak kültür ile tam manası ile ne yazıkki anılmamaktadır. Halbuki kültürel diyaloğunu sağlam temellere oturtmuş yapılar ilişki biçimini tartışmasız şekilde sürdürebilme yeteneğine haiz olacaktır. Bu kültürel alt yapının halkla ilişkiler bağlamında ki gücünün ve etkisinin analiz edileceği bu makalede kültür, kültürel diyalog ve kültürel kalkınma ile halkla ilişkiler arasında ki korelasyon araştırılacak olup literatür taraması ile Konya şehri örneğinde uygulamaların ne şekilde gerçekleştiği test edilmeye çalışılacaktır.
Public relations is a concept used throughout Turkey as an important topic for community leaders and city administrators especially in the last quarter of a century. While public relations, which has emerged as a major factor in the elites' dialogue with people and societies, and recently a branch of science, has been associated with various concepts, it is unfortunately not fully mentioned with culture as a projection of the modern world. However, structures based on cultural dialogue will have the ability to continue the relationship without any doubt. In this article, the power and impact of this cultural infrastructure in the context of public relations will be analyzed and the correlation between culture, cultural dialogue and cultural development and public relations will be investigated and the literature review will be tried to test how the practices take place in the city of Konya.

Dünya, yaşadığımız 21. yüzyılda dijital bir devrime sahne olurken internet bu devrimi tetikleyen itici gücü olmuştur. İnternete uygun yeni medya teknolojisinin geliştirilmesi kitle iletişiminde yeni bir süreci başlatmıştır. Bununla birlikte ortaya çıkan, sosyal medya denilen olgu, kısa sürede büyükten küçüğe her yaş grubundan insan yaşamını etkisi altına almayı başarmıştır. Dijital ortamda kurulan Facebook ve Instagram gibi sanal paylaşım siteleri, sıradan insanın günlük yaşam aktiviteleri arasında baş sıraya yerleşmiştir. Dünya genelinde Facebook ve Instagram kullanım oranları sürekli artış göstermiştir. 2018 yılı itibariyle yapılan araştırmalar dünya nüfusunun %56’sının internet, %45’inin sosyal medya ve %67’sinin mobil sosyal medya kullandığını, yaklaşık 2 milyar 167 milyon kişinin aktif olarak Facebook, 1 milyardan fazla kişinin ise Instagram kullandığını ortaya koymuştur. We Are Social’ın 2018 yılı araştırma verilerine göre; Türkiye’de, 51 milyon Facebook, 33 milyon da Instagram hesabı bulunduğu tespit edilmiştir. Özellikle ülkemizde lise ve üniversite düzeyinde okuyan gençler arasında Facebook ve Instagram gibi sosyal medya paylaşım sitelerine ilginin oldukça yoğun olduğu gözlemlenmiştir. Gençlerin bu mecralarda paylaşımlarda bulunması like alma amacına yönelik olduğu tespit edilmiştir. Çeşitli kişisel görsel paylaşımlardan fazlaca like almanın genç bireylerin psikolojisinde mutluluk sağladığı, beğenilme ve kabul görme güdüsünün toplum tarafından onaylandığını ortaya koymuştur. Bu bağlamda; çalışmada, lise ve üniversite gençliğinin sosyal medyada yaptığı paylaşımların like amaçlı olup olmadığı ve bu durumun gençler üzerinde nasıl bir psikolojik etki yarattığı yüz yüze anket yöntemiyle sorgulanmıştır.

Küreselleşme ve buna bağlı olarak ortaya çıkan kızgın rekabet ortamı
firmaların başarılarını artırmalarına yönelik yeni stratejiler geliştirmelerini
zorunlu kılmıştır. Bu koşullar altında doğan ve bünyesinde birtakım özellikleri barındıran “Kurumsal İtibar”, müşteri potansiyelini artırarak büyümeyi amaçlayan firmaların sahip olması gereken bir kavramdır.
Çalışmada, kurumsal itibarın marka birleşmesi neticesinde ne tür bir değişim göstereceği ve bu değişimin yeni müşteri elde etme potansiyeli bakımından nasıl sonuçlanacağı üzerinde durulmuştur. Bu kapsamda öncelikle iki farklı sektör ile bu sektörlerde faaliyet gösteren firmaların gerçekleştirecekleri birliktelik neticesinde ortaya çıkan ve algılanan kurumsal itibar düzeyini belirlemeye yönelik kullanılmış olan ölçekler faktör analizlerine tabi tutulmuştur. Yapılan keşfedici ve doğrulayıcı faktör analizleri neticesinde ölçeklerde meydana gelen yapısal değişimler, kavramın gerek kültürel gerekse de sektörel bağlamda
yeterince tanınmadığına işaret etmektedir. Marka birleşmesi neticesinde ortaya çıkan kurumsal itibar değerindeki değişim ve bu değişimin satın alma niyeti üzerindeki etkisinin belirlenmesine yönelik oluşturulan hipotez testleri ise salt kurumsal itibar artışının, yeni müşteri kazanabilmek için yeterli olmayacağını ortaya koymuştur.

Today, information processing technologies and the Internet are changing and developing
at a rapid pace. This development of the Internet is an important development in
the sense of information dissemination, it brings with it several problems and the emerging
problems show that this field should be taken as legal. This study was prepared in order to
present a solution proposal by developing a different point of view as a result of the necessity
and against the living legal problems.
In the study, the relationship between personality rights and freedom of expression
was analyzed on the axis of social media, and the legal limits of freedom of expression in social
media sites should be examined. The foundation of the study is consist of, social media,
international conventions and the protection system provided in our national law in the context
of the internet, social media, freedom of expression and personality rights.
In the last part, some controversial issues were discussed through in-depth interview
method and the question of "use and restriction of rights and freedoms in social media"
was handled from a legal point of view by directing various questions to the participant
composed of five experts in the field. In this section where the issues of reliability of new
media, sufficiency of legal regulations, attitudes of social networks against legal violations,
effects of mass movements and applicability of international regulations in Turkish domestic
legal system are discussed, both theoretical knowledge and practical problems are discussed
and alternative solution proposals are presented. It was studied.

İnsanın fizikî ve sosyal çevresiyle kurduğu ilişkiler bütünü kültür yapılarını oluşturur. Bu yapılar toplumların kültürel belleğini teşkil eder. Yaşanılan mekânlar, kültürel bellek biçimlerinin kodlama alanıdır. Mekân, toplumun bellek deposu olarak kültürel sürekliliğin sağlanmasına katkıda bulunur. Topluluğun üyeleri tarafından aynı mekânda bulunmak, ortak deneyimin ve belleğin paylaşılmasını sağlar. Bu ortamlarda kuşaklar arası bir kültürel iletişim söz konusudur. Aynı mekânda bulunmanın belirlediği ortak davranış kalıpları, topluluğun değer ve tutumlarının oluşmasında önemli bir etkendir. Makalede Barak Türkmenlerine ait köy odaları kültürel bellek mekânı olarak incelenmiştir. Makalenin amacı, kültürel bellek mekânı olarak Barak odasının, topluluğun tarihî ve edebî kimliğini korumada oynadığı rolü ortaya koymaktır. Bu çerçevede öncelikle literatür taraması yapılmış, veriler doküman analizi tekniğiyle toplanmış ve tespit edilen verilerin doğrulanmasında kaynak kişilerle görüşmeler yapılmıştır. Yapılan incelemede Barak Türkmenlerinin göç ve iskân süreçlerinde oluşan sözlü kültür ve sözlü tarih belleğinin oda ekseninde korunup kuşaklar arasında aktarıldığı tespit edilmiştir. Barak odalarının yöre kültüründe meclis, misafirhane, eğlence mekânı, yas evi gibi birden çok işleve sahip olması, bu kültürel paylaşıma ortam hazırlamıştır.

Bu çalışmada, Türk gıda sektöründe, süt ve süt ürünleri alanında faaliyet gösteren dört firmanın, kurum kimliği değerleri ile kriz iletişimi yönetimi arasındaki ilişki incelenmiş ve bu kapsamda Pınar, Danone, SEK ve Sütaş firmaları üzerinde, niceleyici çalışma yapılmıştır. 394 örneklem hacmine sahip çalışmanın sonucunda kurum kimliği ile kriz iletişimi yönetimi arasında bir ilişki görülmüştür. Kurum kimliği algısı ne kadar yüksek ise kriz iletişimi yönetiminde paydaşların kurum hakkında pozitif algısı, kurumlara pozitif fırsat olarak yansıdığı ve paydaşların kuruma karşı toleransının yüksek olduğu, anlık tepkilerin, tüketim alışkanlıklarındaki değişime göre daha pozitif olduğu görülmüştür. Bununla birlikte çalışmada, kurum kimliği algısı diğer firmalara göre daha yüksek bulunan Sütaş'ın kurum kimliğini temsil eden değerlere karşı yaptığı hatalar karşısında, paydaşların gösterdiği toleransın daha düşük olduğu da ayrıca tespit edilmiştir. Abstract In this paper, the relationship between corporate identity values and crisis communications management have been investigated in the Turkish food sector. Quantitative analyses were conducted for Pınar, Danone, SEK and Sütaş firms operating in this sector. The relationship between corporate identity and crisis communication management was proven as a consequence of the research conducted with 394 sampling size. The higher the corporate identity of the * Haliç Üniversitesi, İşletme Fakültesi, Halkla İlişkiler ve Tanıtım Bölümü, Öğretim Üyesi, Yrd. Doç. Dr.

Her yaşta geliştirebilir bir zekâ türü olarak ön plana çıkan Duygusal Zekâ, özellikle iletişim ile bütünleştiğinde bireylerin karşılaştıkları sorunlarla daha etkili baş edebildikleri ve daha çözüm odaklı oldukları görülmektedir. “Duygusal Zekâ” ve “İletişim”, birlikte yaşamanın veya çalışmanın etkinliği ve verimliliği için önemli olan, birbiriyle yakından ilişkili iki kavramdır.
Pozitif bir hayat sürmek için hem duygusal zekâya hem de sağlıklı bir iletişim dokusuna sahip olmak önemlidir. Bu bağlamda kitapta “duygu, zekâ, duygusal zekâ, iletişim ve iletişim becerileri” konuları ele alınmıştır. Kitabın amacı, belirtilen konulara ilgi duyanların kendilerini geliştirmelerini sağlamak ve kaynak kitap işlevi görmektir.

ÖZET Kitle iletişim teknolojileri olarak ifade edilen belli başlı araçlar ortaya çı-kış zamanları ve kullanım özellikleri açısından 'geleneksel medya' ve 'yeni medya' olarak ayrılabilmektedir. Geleneksel medya araçları içerisinde ise en belli başlı olanları gazete, radyo, televizyondur. Gazeteler detaylı haber analizi sunarlarken, radyo ve televizyon ise başta eğlendirici niteliği olmak üzere an-lık haber analizi niteliği taşımaktadır. Ancak gazete, kitap, dergi gibi basılı ya-yınların takibi bireyin özel ilgi ve beklentisine hitap etmesi bakımından daha bilinçli kullanıcılara hitap eder. Televizyon ve radyo gibi araçlar ise alternatif program bolluğu nedeniyle herhangi bir amaç olmaksızın da takip edilebilen araçlardır. Bu çalışmada amaç, Sinop il merkezine ait basılı yerel gazete haberleri-nin kategorilere ayrılarak nicel bir değerlendirmesini yapmaktır. Sinop il mer-kezine ait basılı beş adet gazete bulunmaktadır. Bunlar Haber 57, Sinop Pusu-lası, Bizimkaradeniz, Vitrin Haber ve Sinop Flaş Haber'dir. Bu gazeteler pazar günleri haricinde haftanın altı günü yayınlanmaktadırlar. Araştırmada bu gaze-telerin tamamı Mart 2018-Mayıs 2018 tarihleri arasında on dört hafta boyun-ca periyodik olarak her altı günde bir incelenmiştir. Böylece her hafta farklı bir güne ait gazete haberleri örneklem olarak seçilmiştir. Gazete haberleri katego-rik olarak tasnif edilmiş ve yönetim, çevre, din, eğitim, ekonomi, etkinlikler, köşe yazıları, kültürel haberler, reklamlar, sağlık, siyaset, spor, turizm, ulusal haberler ve diğer haberler olarak 15 kategori altında toplanmıştır. Bunun yanı sıra her kategoriye ait haber sütunları ölçülerek haberlerin gazete sayfalarında kapladığı alan ve oranları hesaplanarak Excel programında grafik haline geti-rilmiştir.

İZMİR © Nazım ANKARALIGİL Bu kitabın yayın hakkı yazarına aittir ve tüm yayın hakları saklıdır. Bu eserin herhangi bir bölümünün kopya edilmesi, başka dillere tercüme edilmesi, basılması ve çoğaltılması yazarın iznine bağlıdır. Kaynak gösterilmek sûretiyle alıntı yapılabilir.

Türk Kamu Diplomasisi Halkla İlişkiler Eksenli Model Arayışları, devlet aygıtının ortaya çıktığı günden beri süregelen 'öteki' üzerine tahakküm oluşturma, alan hâkimiyeti kurma ve/veya topraklarına katma arayışında sıkça başvurulan sert güç (askeri ve iktisadi) parametrelerinin etkisini yadsımamakla birlikte yarattığı yıkıma ve ölçüsüz kullanımının günümüz toplumlarında dikkate değer oranda sorgulandığına işaret ederken; yeni dünya düzeninde egemen ve/veya egemen olma arayışındaki devletlerin ulus ötesi alanlarda meşruiyet tesis etmek ve var olanı istikrarlı biçimde sürdürmek için giriştiği yeni bir yöntem olarak kamu diplomasisi olgusuna odaklanmaktadır.

Batı literatüründe sıkça tartışılan, Türkçe alan yazınında da son yıllarda incelenmeye başlanıp teorik ve pratik zeminde geliştirilmeye çalışılan, halkla ilişkiler ile uluslararası ilişkilerin kesişim noktasındaki bir alan olarak kamu diplomasisi kavramına olgusal tekabüliyeti de dikkate alınarak katkı sunmayı amaçlayan bu çalışma; kavramı 21. yüzyıl çağdaş kamu diplomasisi yaklaşımı bağlamında ele almakta ve süreç içerisinde ‘dâhili kamu’ faktörünün etkisini de belirginleştiren bir model ışığında özgün fikirler ileri sürmektedir.

Küresel siyasette kartların yeniden karıldığı, özellikle Türkiye'nin tarihi, kültürel, iktisadi ve siyasi hinterlandında dikkate değer değişim ve dönüşümlerin yaşandığı bir dönemde -rakip aktörlerin söylem ve eylem pratiklerine de yer vermekle birlikte- Türkiye perspektifli okumalar sunan bu çalışma, hedef kamulara ulaşmada çağımızın en etkin araçlarından biri olan medya aygıtının gücüne de işaret etmekte ve kamu diplomasisi - medya ilişkisini çeşitli açılardan sorgulamaktadır.

Most of wlıat we know, or thlnk we know, we have never personally expeıienced. Ttıe fact ttıat we learn most of What we know from tlıe stories told by others indicates that telling stories is one of the fundamental human needs and activities. Within this framework, there is a vital question to be asked: who is telling those stories? The stories. which determine tile cultura! environment within which we are shaped, follow an evolutionary patlı that is parallel ta the evolution of tıuman communication in general. Ttıe current stage of such an evolution paints a dark pfcture: As the main story-tellers, ıtıe media, and particularly television, insert erime and violence sıories into our minds in a pace that is never seen ln history. it is possible to identify the concentration of media ownership and the facı that programs are produced according to a formufa based on violence. as the main reasons behind this situation. Formula-based programs. in turn, guaraiıtee cross-cultural understandability which is necessary since those programs are marketed all over the world.

ÖZ Gelişen teknoloji ve bunun somut yansıması olan teknolojik gereçler, gündelik yaşantımıza doğrudan ya da dolaylı yollarla etki etmektedir. Günümüzde sosyal çevremizle olan ilişkilerimizden satın alma alışkanlıklarımıza kadar birçok süreçte teknoloji belirleyici konumdadır. Bilgi edinme faaliyeti ve iletişim süreci de teknolojinin gelişimiyle paralel olarak biçimlenen alanlardır. Bu makalede, 1990'lı yıllarda gündelik yaşantımıza dahil olan internetin, küresel ölçekte bir iletişim mecrasına dönüşmesi ve beraberinde geleneksel medya olarak adlandırdığımız alan ile arasında oluşan farklılıklar, gazetecilik pratikleri temelinde ele alınmıştır. Bu çerçevede çalışma üç bölümde yürütülmüştür. Birinci bölümde, gazete ve gazeteciliği tanımlama çabası ve tarihsel gelişim süreci ele alınmıştır. İkinci bölümde ise, gazetecilikte girilen yeni dönem, internetin tarih sahnesine çıkması ile dijital gazetecilik anlayışı üzerinden değerlendirilerek internet ortamında oluşan habercilik pratikleri ele alınmıştır. Üçüncü bölümde, geleneksel gazetecilik anlayışı ile internet tabanlı yeni iletişim teknolojileri sayesinde oluşan habercilik pratikleri arasındaki farklar irdelenmiştir. İnternetin tarih sahnesine çıkması ile gelişen yeni medya anlayışı, haber üretiminde ve gazetecinin hedef kitle ile olan ilişkisinde yaşanan farklılıkları beraberinde getirmiştir.

Yeni iletişim teknolojilerinin gelişmesiyle birlikte çağımız medyası olarak ortaya çıkan sosyal medya, haber ve bilgi sağlama, eğlendirme, eğitim, toplumsallaşma gibi geleneksel medyanın da yerine getirmiş olduğu fonksiyonların yanı sıra bir sosyal medya ortamı olan sosyal ağlar aracılığıyla da çeşitli gündemler etrafında şekillenen sanal cemaatlerin kurulmasına olanak sunmaktadır. Ancak siber uzamda yeni toplumsallık alanları oluşturan ve genellikle demokratik değer tabanlı toplumsal hareketlerin oluşum ve gelişiminde oynadığı/oynayabileceği rolden dolayı kutsanan sanal cemaatlerin aynı zamanda bireylerin dünyayı algılama biçimlerini egemen ideoloji çerçevesinde şekillendirme gücü çoğu zaman göz ardı edilmektedir. Bu noktadan hareketle çalışma kapsamında bir sosyal paylaşım sitesi olan Facebook özelinde, sanal cemaatlerin egemen ideolojinin yeniden üretiminde nasıl bir etkiye sahip olduğu/olabileceği, söz konusu cemaatlere üye olan kullanıcıların yapmış oldukları yorumların içerik analizi yöntemi ile incelenmesi yoluyla ortaya konmaya çalışılacaktır.
Anahtar Kelimeler: Egemen ideoloji, Sosyal medya, Sanal cemaatler, Facebook, Gündem Oluşturma

Günlük hayatımızın her alanında teknoloji kelimesini çok sık kullanmaktayız. Teknoloji, insan hayatını büyük ölçüde kolaylaştıran, dönüştüren ve geliştiren bir olgudur. Teknoloji alanında ortaya çıkan her yenilik, insan hayatına ekonomik, politik ve sosyo-kültürel açıdan yenilikler ve devinimler de beraberinde getirmektedir. İnsanoğlunun hayatı bu yeniliklerle evrilmekte ve insan hayatını etkileyen teknolojik gelişmeleri yeniden üretmektedir. Küreselleşmenin etkilerinin görüldüğü bu çağda teknolojiyi insan yararına kullanmak her zaman düşünüldüğü kadar kolay değildir. Yenilikler ve teknolojik gelişmelerin pek çok yararı olduğu gibi beraberinde birçok soruna da yol açmaktadır; özellikle kişisel mahremiyeti ve güvenliği de zedeleyebilmektedir.
Bu çalışmanın amacı, büyük veri ve yeni iletişim teknolojilerinin karmaşık doğasını eleştirel bir bakış açısı ile değerlendirmek ve bu teknolojilerin bireysel/toplumsal yaşama yansımalarını etik, güvenlik ve mahremiyet
bağlamında tartışmaktır. Bu amaç doğrultusunda, bir durum çalışması olarak Amazon incelenecektir. Amazon’a genel bakış, büyük veriyi nasıl ve hangi amaç ile kullandığı ve veri mahremiyeti açısından irdelenecektir.

İnsanın geçmişten bugüne bütün eylemleri belirli zamana ve mekâna bağlı olarak ortaya çıkmıştır. Kültür, bu eylemler bütünü olarak ifade edilebilir. Kültürün erken dönem bilimsel çalışmalardaki bütün tanımlamalarında coğrafyaya, yani bir yere bağlılığa işaret edilir. Tarihsel süreçte, insanın belirli bir coğrafya üzerinde, o coğrafyanın imkân ve sınırlılıkları çerçevesinde ürettikleri, kültür ve medeniyet biçimlerini ortaya çıkarmıştır. Bu süreçte kültürün sözlü, yazılı ve elektronik kültür şeklinde tanımlanan üç ortamı gelişmiştir. Sözlü kültür ortamında insan, belleğe dayalı kayıt sistemini kullanmıştır. Yazının kullanılmaya başlanmasıyla birlikte, geçmiş ve şimdinin yazılı kültürde yeniden yorumlandığı anlaşılmaktadır. Elektronik kültür ortamında, söz ve yazıyla kayıt altına alınan kültür içerikleri, yeni kültürel çağda aktarım ve yeniden üretim sürecine girdi. Görsel medyanın etkililiği fark edilince bu aktarım süreci daha da hızlandı. Sinema ve televizyon yeniden yaratım ve aktarım ortamı olarak önemli işlevler üstlenmiştir. Türkiye bağlamında bakılınca, öncelikle Yeşilçam sineması döneminde, daha sonra da çok kanallı aşamaya geçildiğinde televizyon dizilerinin senaryo metinleri bu çerçevede okunabilir. Toplumun kültürel belleğinde var olan anlatılar, tarihi olaylar, kahramanlar, fıkra tipleri, mekânlar gibi pek çok örnek senaryoya aktarılmıştır. Bu durum, sözel bellekteki kültür varlığının, yazılı kültürün ölçekleriyle yeniden yorumlanmasına benzerdir. Ancak, sinema ve televizyon kayıt sistemi olarak anlatıyı, ses, görüntü ve renk unsurlarıyla birleştirir. Dolayısıyla yazıda dondurulmuş olan anlatı, mekân ve kahraman, sözlü kültür ortamındakine benzer şekilde aksiyon kazanır. Bu hareketliliğin medyadaki izlenme oranı, yeni kültür çağının da gündemini belirler. Yeni kültür ortamı içerisinde mekân da yeniden yorumlanır. Bu şekilde kültürel bellekten faydalanılarak anlatının kültürel zemini pekiştirilmiş olur. Öte yandan bu senaryo metinlerinde, mevcut kültürel mekânlara yeni anlamlar yüklenerek mekânın yeniden üretildiği söylenebilir. Ayrıca dizi senaryolarında anlatının içeriğine bağlı olarak yeni kültürel mekân tasarımı da yapılır. Bu mekân, bir ev, iş yeri veya mahalle * Bu çalışma 3. Uluslararası Zeugma Bilimsel Araştırmalar Kongresinde (22)(23)(24) Kasım 2019 Gaziantep) sözlü olarak sunulmuş olan bildiri konusundan hareketle oluşturulmuştur.

Çay, dünyada olduğu kadar ülkemizde de en çok tüketilen içeceklerden birisi haline gelmiştir. Çayın vazgeçilmez olması, onun aynı zamanda sohbetlerin de ortağı olmasına bağlıdır. İki kişi bir araya geldiğinde bir çay söyleyip, iki lafın belini kırma derdine girer. Kültürümüzde yaygın olan çay içme geleneği, özellikle çay ocaklarının, kahvehanelerin ve kafeteryaların artmasıyla birlikte kişilerin birbirleriyle kurdukları iletişimin de en değerli tanığı haline dönüşmüştür.  Çay, iletişim ve kişilerarası iletişime katkı sağlaması bakımından kültürümüzün önemli içeceklerinden birisidir. Söz konusu bu içeceğin misafirlerimize ikram aşamasında ilk tercih edilen içecek olması önemlidir. Yine çayın en çok tüketildiği mekânlardan olan çay ocakları, kahvehaneler ve kafeteryalarda sohbetin başrol oyuncusu olması ve kişilerarası iletişimdeki rolü tartışma götürmez bir gerçektir. Bu düşüncelerden hareketle çalışmada en fazla tüketildiği mekânlar başta olmak üzere, içildiği her ortamda sohbetlerin başkahramanı olan çayın, kişilerarası iletişime ne denli katkı sağladığı araştırılmıştır. Bu nedenle katılımcılara anket uygulaması yapılmış ve çay içme kültürünün kişilerarası iletişime katkısı incelenmiştir. Çalışmanın örneklemini Gümüşhane ve Erzurum illeri oluşturmuştur. Böylelikle bu çalışmada adı geçen illerde gerçekleştirilen anket sonucunda kültürümüzün bir uzantısı olan çayın, iletişim ve kişilerarası iletişimde oynadığı role ait bilgiler elde edilmiştir.

Cangül TOSUN 2 Fatih KESKİN 3 Özet İş-yaşam sınırları son zamanlarda ilgi çeken alanların başında yer almaktadır. Farklı alanlardan birçok akademisyen iş-yaşam dengesi konusuna oldukça yoğun bir ilgi göstermektedir ve kavramın çeşitli odak noktalarıyla birlikte kullanıldığı birçok araştırma yapılmaktadır. Bu alandaki çalışmalar; iş-yaşam dengesinin psikolojik sağlık üzerindeki etkisi, verimlilik artışı, çift-kariyerli ailelerin deneyimleri, iş ve aile arasındaki çatışmalar, kurumların iş-yaşam girişimlerinde değişim politikaları, iş-yaşam dengesi ve cinsiyet farklılıkları konusunda uluslararası modelleri kapsamaktadır. İş-yaşam dengesi, küreselleşme ve hızlı teknolojik değişim, yaşlanan nüfus, çift kariyerli aile sayısının artması ve özellikle kadınların doğurganlık oranlarındaki düşüşe bağlı olarak iş gücü piyasasına katılım oranlarının yükselmesiyle birlikte son yıllarda gelişmiş ülkelerde öne çıkan bir politika söylemi haline gelmiştir. Çalışanlar, iş ve kişisel yaşam sorumluluklarını dengelemek için fırsatlar talep ederken bunun karşılığında kurumlar da çalışanlarına iş-yaşam dengesi fırsatları sunarak rekabet avantajı kazanmaktadır. Bu konuda farkındalığı artan çalışanlar açısından esnek çalışma saatleri, iş paylaşımı, evden çalışma, azaltılmış çalışma saatleri gibi iş düzenlemeleri daha önemli hale gelmektedir. İş-yaşam dengesi uygulamaları, iş gereksinimleri ile stres arasındaki ilişkiyi de yumuşatmaktadır. Bununla birlikte, kurumsal iş-aile düzenlemeleri, destekleyici bir iş-aile kültürü ve çalışan refahı ilişkisi için muhtemel arabulucular olarak görülmektedir. Çalışanların kişisel yaşam ve iş yaşamlarındaki memnuniyeti, kurumları da olumlu yönde etkilemektedir. İş-yaşam dengesi uygulamaları, çalışan dostu kurumlarda daha yüksek verimlilik, kârlılık ve değer yaratımını da beraberinde getirmektedir. İşverenler çalışan-dostu yaklaşımıyla çalışan verimliliğini yükseltmek kadar kurum verimliliğini ve kârlılığı artırmayı da beklemektedir. Çalışanların motivasyonu, iş tatmini, kurumsal bağlılığı ve verimliliği ise kurumsal iletişim ortamıyla yakından ilişkilidir. Bu çalışmada; çalışan-dostu olarak adlandırılan kurumlarda uygulanmaya çalışılan iş-yaşam dengesi çabalarının, verimlilikle olduğu kadar kurumsal iletişimle olan ilişkisi de ortaya konulmaya çalışılmıştır. Çalışma, uluslararası üç akademik derginin 1990-2017 4 döneminde bu konularla ilgili yayımlanan araştırmaların incelenmesiyle hazırlanmıştır.

Sözlü kültürün bir öğesi olan atasözleri, insanlığın dünden bugüne biriktirdiği deneyimleri sonucunda ortaya çıkan en değerli unsurlar arasında bulunmaktadır. Atasözleri, yaşanmışlıklar üzerine gerçekleştirilen gözlemler sonucunda söylenen sözler olarak bilinmektedir. Değerini bilenler için yol haritası niteliği taşıyan atasözleri,
topluma ve insana dair pek çok konuda öğüt vermektedir. Çünkü atasözleri uzun yıllar sonucunda bir birikim olarak ortaya çıkmıştır. Bu yönüyle de bir miras niteliği taşımaktadır.
Atasözleri ile dünden bugüne aktarılan bu mirasta iletişime ve kişilerarası iletişime dair ne tür mesajlar verildiğini araştırmak, bu çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Bu amacı gerçekleştirebilmek için çalışmada
atasözleri ile ilgili üç kitaptan yaklaşık 8 bin atasözü incelemeye dahil edilmiştir. Bunların detaylı incelemesi sonrasında 147’sinin iletişim ve kişilerarası iletişimle ilgili olan söz söyleme (konuşma), dinleme, dostluk, dış görünüş ve yazı yazma üzerine söylenen atasözleri olduğu belirlenmiştir. 87’sinin söz söyleme-konuşma-dinleme, 4’ünün dış görünüş, 55’nin dostluk-arkadaşlık ve 1’nin de yazı yazma başlığına dahil edildiği atasözlerinde iletişimle ilişkili ne tür mesajlar ve öğütler iletildiği
söylem analizi yöntemiyle açıklanmaya çalışılmıştır. Buna göre yapılan analizde en çok iletişimin en temel özelliklerinden birisi olan konuşma ve dinleme üzerine söylenen atasözlerinin varlığı dikkat çekmiştir.

Ortak bir çalışmanın ürünü olan Yayıncılık ve Medya Sözlüğü, Türkiye Radyo Televizyon Kurumunun ilgili birimlerinde kullanılan terimlerin sözlüğüdür.  Terimler bilim, teknik, sanat, meslek dallarıyla ya da çeşitli konularla ilgili özel ve belirli kavramları karşılayan sözcüklerdir. Dilin söz varlığı içerisinde yer alsalar da genel sözcükler gibi değildir terimler... Bütün konuşurların anladığı, bildiği, kullandığı sözcüklerden farklıdır. Belirli bir alanda çalışan araştırmacılarca, sanatçılarca, meslek mensuplarınca bir uzlaşma sonucunda benimsenmiş, yalnızca bu kişiler için bir anlam bildiren özel adlandırmalardır. Bu yönüyle terimler özel adlara benzer. Çocuk dünyaya geldiğinde ona verilen ad nasıl sorgulanmadan ve tartışılmadan benimsenirse, bu ad yalnızca o kişiyi tanıyanlar için bir anlam ifade ederse kavramlar için türetilen terimler de böyledir. Terimlerin yaygınlaşması için benimsenmeleri, benimsenmeleri için de uzlaşmayla belirlenmeleri esastır.
Osmanlı Türkçesinde terim için kullanılan sözcük ıstılah idi...  Sözlüklerimizde Arapça kökenli ıstılah sözünün karşılıkları arasında “ittifak” da yer almaktadır. İttifak sözü de ıstılah da anlaşma, uzlaşma, bağlaşma ve oy birliği demektir. Istılah sözünün kökeninde ise sulh vardır. Terimler bir uzlaşmayla, bir anlaşmayla, kısacası sulh ile verilen adlar olduğu için ıstılah diye adlandırılmıştır.
Terimlerin uzlaşma sonucu verilmesi, bildirdiği anlamın ilgililerce kavranması onları bilimsel çalışmalarda, iş ilişkilerinde anahtar sözcük konumuna getirmektedir. Bir kurumda çalışanların, iş akıcılığı ve iş güvenliği sağlanması için aynı terimleri kullanması, aynı meslek dilini konuşması gerekir. Aynı kavramdan söz eden kişilerin farklı adlandırmalar, dolayısıyla farklı terimler kullanması yanlış anlamalara yol açabileceği gibi düzeltilemeyecek olumsuzluklar da ortaya çıkarabilir. Bu bakımdan kurum ve kuruluşlarda, işletmelerde terim ortaklığının sağlanması, çalışanların sağlıklı bir iş ilişkisi ve iletişimi kurması, verimliliğin artması için gereklidir.
Aslında terim birliğinin daha yükseköğretim aşamasında sağlanması ve bütün bilim dallarında ortak terimlerle öğrenim yapılması gerekir. Ancak ne yazık ki üniversitelerimizde bilim dallarında terim birliği yeterince sağlanamamaktadır. Farklı üniversitelerde terim birliği sağlanamadığı gibi aynı fakültede hatta aynı bölümde farklı terimlerle öğretim yapıldığına tanık olunabilmektedir. Öğrenimleri sonrasında bir işletmede çalışma hayatına başlayanlar aynı konudan söz etseler bile farklı terimler kullandıkları için yeterince etkin ve hızlı bir iletişim kuramamaktadır. Terimler yalnızca öğrenim hayatında ve bilimsel çalışmalarda değil çalışma hayatında da büyük bir öneme sahiptir. Kurumlarda, kuruluşlarda ve işletmelerde çalışma alanlarıyla ilgili terimlerin bir araya getirilmesi, çalışanların ittifakla benimsediği terimlerin esas alınması, farklı adlandırmalar varsa bunların ortaya çıkarılması, aralarında ince anlam ayrılıkları bulunanların belirlenmesi, yaygın yabancı dillerdeki karşılıklarının gösterilmesi ve nihayet bütün bu terimlerin tanımlarının yapılması kurumsallaşmanın bir gereğidir. Bu, bütün çalışanlarının aynı dili konuşması demektir. Kuruma yeni katılanlar, mevcut iletişim ortamına kolayca uyum sağlayabilecek ve onlar da kısa sürede aynı dili konuşur hâle gelecektir. Bu sayede sağlanacak hızlı ve etkili iletişim, verimliliği de artıracak; en üst düzeydeki yöneticiden en küçük kadroya, merkezden en ücradaki birime kadar bütün çalışanlar ortak bir dil kullanacaklardır.
İşte Yayıncılık ve Medya Sözlüğü ile TRT’nin bütün birimlerinde kullanılan terimler bir araya getirilmiş, bilimsel ölçütlerle değerlendirilmiş ve bunların doğru tanımları yapılarak elinizdeki sözlük hazırlanmıştır. 
Böyle bir sözlüğün hazırlanmasındaki temel amaç, yayımcılık alanındaki terimleri bir araya getirerek çoğunluğun anlayabileceği, etkili bir biçimde kullanabileceği ortak bir yayımcılık dili oluşturmak ve sürekli geliştirilmesinin önünü açmaktır. Çalışmada öncelikle TRT’nin her biriminde oluşturulan kadrolar tarafından kurum içinde kullanılan terimler belirlenmiş, bunlar tanımlanarak bir veri tabanı hâline getirilmiştir. Temel yayımcılık terimlerini derlemenin yanı sıra birimlerde çalışanların aralarında konuşarak geliştirdikleri meslek dili de derlenmiştir. Böylece kamera, ses, ışık, stüdyo, naklen yayın birimlerinin hızlı çalışma temposu içinde başlangıçta küçük gruplar arasında zaman içinde oluşan ve yeni kuşaklara aktarılan dil de ilk kez kayıt altına alınmış olmaktadır. Ardından konuyla ilgili basılı kaynaklar, akademik ve mesleki çalışmalar, yasa ve yönetmelikler taranarak elde edilen terimler de veri tabanına eklenmiştir. Böylece farklı çevrelerde kullanılan terimler, mevzuat dili, yaşayan ve konuşulan dil bir arada değerlendirilerek etkileşimli ve işlevsel bir veri tabanı oluşturulmuştur. 
Gelişmeye açık teknolojik alanlarda yaşanılan terim sorunlarının yayımcılık alanında da yaşanmakta olduğu bu çalışmayla ortaya çıkmıştır. Yayımcılık gibi zamana karşı yarışılan bir ortamda İngilizceden geçen terimler Türkçe karşılıkları düşünülmeden ya olduğu gibi ya da Fransızcalaştırılıp kısmen Türkçenin ses yapısına uygun bir biçime dönüştürülerek kullanılmaktadır. Çalışmada önceliğimiz Türkçe terimlerin madde başında esas alınarak kullanımının yaygınlaştırılması yönünde olmuştur. Bunun için birimlerden gelen dizelgelerde ya da farklı kaynaklarda aynı kavram için kullanılan terimler içerisinde yabancı kökenli olanların yanında Türkçeleri varsa öncelikle Türkçe terimler tercih edilmiştir. Türkçe terim bulunamaması durumunda ilgili birimlerdeki kadrolara danışılarak Türkçe karşılıklar önerilmiştir. Bu konuda hem kurulumuz hem de ilgili birimlerdeki üyelerimiz yayımcılıkla ilgili bu terimleri Türkçeleştirmek için özel çaba göstermişlerdir.
Karşılık bulunamaması durumunda Türkçeleşmiş biçimlerin Türkçe söylenişleri esas alınarak yazılması kuralı benimsenmiştir. Türkçe ve alıntı terimin her ikisinin de yakın yaygınlıkta kullanıldığı durumlarda yabancı kökenli terim bk. kısaltması ile Türkçe karşılığına gönderilmiş ve tanım Türkçe madde başında yapılmıştır. Yabancı kökenli kimi terimlerin Türkçenin yazım ve söyleyiş özelliklerine uymuş biçimleriyle yaygınlaşmış olmasına karşın kurulumuz, bunlara da karşılıklar önermiştir.
Bütün çabalara karşın Türkçe karşılığı bulunamayan ya da Türkçeleşmiş yazımlarıyla yerleşmeyen yabancı kökenli terimlerin özgün biçimleriyle yazılmaları gerektiğinde bunlar eğik yazıyla gösterilmiştir. Başta sözlüğümüzün adında da geçen medya gibi kimi sözlere aradan geçen bunca zamanda herkesçe benimsenebilecek bir karşılık bulunamaması ve bu türden sözlerin neredeyse toplumun bütün kesimlerine yayılmış olması yüzünden bunlar Türkçede kullanıldıkları biçimleriyle korunmuştur. 
...
Türkçenin bilim dili olarak daha da geliştirilmesi çalışmaları, terim varlığına güncel yayımcılık ve medya terimlerinin katılmasıyla önemli bir kazanım elde etmiştir. Bir araya getirilen yaklaşık altı bin madde ile sağlam bir veri tabanı oluşturan sözlük, TRT’deki hizmet içi eğitimlerine ve sektördeki eğitim programlarına önemli bir yardımcı kaynak niteliğindedir. Bu sözlük yayımcı kuruluşların yanı sıra iletişim fakülteleri, iletişim liseleri ile benzeri okullar ve özel eğitim veren kurumlar için yardımcı kaynak olmasının yanı sıra sağlam bir soru bankası veri tabanı da olabilir.
Türkçe yayımcılık terimlerinin derlenmesi, yabancı kökenli olanlarına Türkçe karşılıklar bulunması Türkçenin söz varlığı için de önemli bir kazanımdır. Güncel yayımcılık ve medya terimleri, Türkçenin bütün söz varlığını kapsayan Büyük Türkçe Sözlük’e anlamlı bir katkı oluşturacaktır.
Hiçbir sözlüğün tam olmadığı gibi bu sözlük de eksiksiz değildir. Bütün araştırmalarımıza karşın dikkatten kaçan ve sözlüğe alınamayan terimler olmuştur. Defalarca okunmasına karşın gözden kaçan yanlışlar da bulunabilir. İlk kez yapılan bir çalışma olması dolayısıyla eksikliklerin, yanlışlıkların hoş görülmesini isteyecek değiliz. Bu yayın, bir ön çalışmadır. Dilimiz bütün konuşurların sahip çıkması gereken bir değerimizdir. Bütün meslektaşlarımızın, bütün toplumun, okuyan yazan düşünen herkesin değer ve katkı vermesi gereken bir alandır. Eksikliklerin ve gözden kaçan yanlışların bildirilmesi, takdirle karşılanacak ve sonraki ilk baskıda bunların giderilmesi sağlanacaktır.
Yayıncılık ve Medya Sözlüğü, pek çok kişinin bilgi birikimini yansıttığı; emeğiyle, göz nuruyla katkıda bulunduğu ortak bir çalışmadır. Bu anlamlı çalışmanın başlatılması, yürütülmesi ve sonuçlandırılması için TRT Genel Müdürlüğü destek vermiş, böylece kurum kültürünün somut bir biçimde gözler önüne serilmesi ve yaygınlaştırılması konusunda yeni bir adım atmıştır. Bu bakımdan TRT Genel Müdürlüğüne, Eğitim Dairesi Başkanlığına teşekkür borçluyuz. TRT’nin her biriminden konuya sahip çıkan ve bu birimlerin kullandığı terimleri derleyip tanımlayarak veri tabanını oluşturan kurul üyelerimize, olağanüstü bir çabayla bu terimleri gözden geçiren ve kurul gündeminde tartışılmaya hazır hâle getiren sevgili Muzaffer, Devrim ve Savaş’a çok teşekkür ederim.
Sözlüğün herkes için yararlı olmasını dileriz. 

                                                                                                              Prof. Dr. Şükrü Halûk Akalın
                                                                                                              Redaksiyon Kurulu Başkanı

İletişim hem bireysel hem de sosyo-kültürel bir olgudur. İletişim öncelikle diğer insanlarla ilişki kurma işlevini
yerine getirir. Bu durum insanın benliğinin gelişiminde önemli bir rol oynar. Benliğinin var olduğunu ve bu
varlığın diğer insanlar tarafından kabulü de iletişim sayesinde gerçekleşir. İnsana özgü paylaşımlarımızın artmasını
sağlayan iletişim aynı zamanda insanın kendini gerçekleştirmesinin en büyük sağlayıcısıdır. Günümüzde anlaşmazlıkların,
kırgınlıkların, yanlış anlaşılmaların nedeni çoğunlukla özen gösterilmeden veya empati yapılmadan
kurulmuş iletişimden kaynaklanır. Özensiz iletişim okulda, işyerinde, ailede ve özel yaşamın tüm diğer alanlarında
yanlış anlaşılmalar nedeni ile çok fazla zaman kaybına yol açar. Okullarda örgütsel kültürün kişiler arasında aktarımı,
örgütün geleceğe daha sağlam adımlarla yürümesi, toplam kalite yönetiminin sağlanması iletişim yolu ile
sağlanır. Okul sadece kendi içerisinde değil dış dünya ile de sürekli bir iletişim halindedir. Yöneticinin etkili bir
örgüt kültürü oluşturabilmesi, bu kültürün devamlılığını sağlayabilmesi, insan kaynaklarını maksimum verimlilik
düzeyinde ve güdülenmiş bir şekilde harekete geçirebilmesi için etkili iletişim tekniklerini bilmesi ve örgüt yönetiminde
kullanması gerekmektedir. Eğitim yönetiminde etkili iletişim sadece yönetici-öğretmen-öğrenci denkleminde
değil aynı zamanda okulun çevresel faktörlerle olan ilişkisini de kapsamaktadır. Bu iletişimin etkin ve verimli bir
şekilde yürütülebilmesi özellikle sözlü iletişim yolu olan konuşma tekniklerinin doğru tahlil edilmesine bağlıdır.
Okul ortamındaki doğru ve etkili bir iletişim süreci gerek yönetici ve öğretmenlerde gerekse öğrencilerde okul faaliyetlerindeki
doyum ve motivasyonu da etkilemektedir. Bu durum, okulun örgütsel amaçlarına ulaşmasının yanı
sıra, öğrencilerin de sosyalleşmesinde büyük rol oynamaktadır.

Bu çalışmada; özellikle, kapitalizmin kendisini yeniden üretebilmesi için bağımlı olduğu sürdürülemez nitelikteki tüketim biçimlerine ve bu biçimlerin yayılıp dolaşıma sokulduğu alan’lara odaklanılmıştır. Bu tüketim biçimlerinin, alanlardan habitus’lara nasıl nüfuz edildiği sistematik biçimde sorgulanmıştır. Akabinde, kapitalizmin, sürdürülemez tüketimi bireyleri entegre etmek için kullandığı kitle iletişim araçları, pedagojik eylem biçimleri, arzu, aidiyet, ihtiyaç ve kimlik kavramları eleştirel paradigmalar çerçevesinde çözümlemelere tabi tutulmuştur.
Öte yandan, mevcut tüketim kültürüne karşıt ideolojiler üreten ve bu ideolojileri yaşam felsefelerine -habituslarına- katan, çözüm yolu olarak da sürdürülebilir tüketimin mealen anlatısını seçen Marksist ve Anti-Kapitalist Ekolojist (Anarşistler, Eko-Anarşistler, Derin Ekolojistler, Toplumsal Ekolojistler vb.) toplulukların praksis felsefeleri irdelenmiştir. Söz konusu bu topluluklarda yer alan üyelerin benimsediği felsefeyle zaman zaman çelişkiye düşüp düşmedikleri karşılaştırmalı olarak değerlendirilmiştir. Bulgulanan çelişkilerin nedenleri ve hangi düzlemlerde yaşandığı ilgili literatür kapsamındaki kaynaklara ve Antalya ilinde yapılan saha çalışmasındaki verilere dayanarak ortaya konulmaya çalışılmıştır. Ayrıca, saha çalışmasından elde edilen verilerin analizleri, ilgili literatürde yer alan eleştirel yaklaşımların ışığında değerlendirilmiş; sürdürülebilir tüketimi savunan toplulukların ideolojik farklılıkları ve benzeşimleri kapsamında karşılaştırmalı ve kategorik biçimde sunulmuştur. Bu bağlamda, ideolojik farklılıkların ortaya çıkmasına neden olan düşünürlerin fikir şemaları, kapitalizm üzerindeki tahlilleri ve eleştirileri, tüketim olgusuna odaklanılarak yorumlanmıştır.

Avrupa Birliği’ne uyum sürecinde 2011 yılında yürürlüğe giren 6112 sayılı “Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayın Hizmetleri Hakkında Kanun”a, Türkiye’de görsel-işitsel medya hizmetlerinin düzenlenmesi ve denetlenmesinde görevli idarî otorite olan Radyo ve Televizyon Üst Kurulu’nun (RTÜK) tavsiyesi üzerine kamu hizmeti duyurularının ücretsiz yayınlanması hükmü getirilmiştir (m.10). Yayın Hizmeti Usul ve Esasları Hakkında Yönetmeliğin 4. maddesinde de zorunlu yayın, Kanunlar çerçevesinde yayınlanması mecburi olan ve kamu kurumlarınca hazırlanıp Üst Kurulca uygun görüşle yayın kuruluşlarına gönderilen yayınlar şeklinde tanımlanmıştır. Söz konusu kamu hizmeti duyurularının tamamı kamu spotu olup, bunların bir kısmının yayınlanması ihtiyarî, bir kısmının yayınlanması ise zorunludur. Kamu kurum ve kuruluşları ile dernek ve vakıf gibi sivil toplum kuruluşlarınca hazırlanan veya hazırlatılan kamu spotlarında uyulması gereken ölçütler ise “Kamu Spotları Yönergesi”nde yer almaktadır. Çalışmada, RTÜK tarafından incelenen ve yayınlanmalarında kamu yararı bulunduğuna dair karar ihdas edilen “kamu spotları”na ve “zorunlu yayınlar”ın son Kanun değişikliğiyle birlikte Türk görsel-işitsel yayıncılık mevzuatına girmesiyle oluşan yenilikler ve ortaya çıkan sorunlara değinilecektir. Ayrıca kamu spotlarında bulunması gereken nitelikler üzerinde de durulacaktır.

With the coup of 27 May 1960, an important fault break occurred in Turkish political life. After the coup that occurred as a result of a junta structure that was disconnected from the hierarchical order, the period called the intermediate regime was entered. During this period, many propaganda activities were carried out in order to ensure the legitimacy of the coup in the public opinion. In this study, some samples from the mentioned poetry anthologies and brochures were analyzed.