ubierać

ubierać (język polski)

wymowa:

IPA: [uˈbʲjɛraʨ̑], AS: [ubʹi ̯erać], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. ubrać)

(1.1) zakładać, wkładać ubranie lub obuwie

(1.2) przyozdabiać coś

(1.3) przest. lub rzad. odjąć, uszczknąć, zmniejszyć ilość zabierając jej część

czasownik zwrotny niedokonany ubierać się (dk. ubrać się)

(2.1) zakładać ubranie na swoje ciało

(2.2) nosić ubrania określonej marki

odmiana:

koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		ubierać
czas teraźniejszy		ubieram	ubierasz	ubiera	ubieramy	ubieracie	ubierają
czas przeszły	m	ubierałem	ubierałeś	ubierał	ubieraliśmy	ubieraliście	ubierali
	ż	ubierałam	ubierałaś	ubierała	ubierałyśmy	ubierałyście	ubierały
	n	ubierałom	ubierałoś	ubierało
tryb rozkazujący		niech ubieram	ubieraj	niech ubiera	ubierajmy	ubierajcie	niech ubierają
pozostałe formy czas przyszły m będę ubierał, będę ubierać będziesz ubierał, będziesz ubierać będzie ubierał, będzie ubierać będziemy ubierali, będziemy ubierać będziecie ubierali, będziecie ubierać będą ubierali, będą ubierać ż będę ubierała, będę ubierać będziesz ubierała, będziesz ubierać będzie ubierała, będzie ubierać będziemy ubierały, będziemy ubierać będziecie ubierały, będziecie ubierać będą ubierały, będą ubierać n będę ubierało, będę ubierać będziesz ubierało, będziesz ubierać będzie ubierało, będzie ubierać czas zaprzeszły m ubierałem był ubierałeś był ubierał był ubieraliśmy byli ubieraliście byli ubierali byli ż ubierałam była ubierałaś była ubierała była ubierałyśmy były ubierałyście były ubierały były n ubierałom było ubierałoś było ubierało było forma bezosobowa czasu przeszłego ubierano tryb przypuszczający m ubierałbym, byłbym ubierał ubierałbyś, byłbyś ubierał ubierałby, byłby ubierał ubieralibyśmy, bylibyśmy ubierali ubieralibyście, bylibyście ubierali ubieraliby, byliby ubierali ż ubierałabym, byłabym ubierała ubierałabyś, byłabyś ubierała ubierałaby, byłaby ubierała ubierałybyśmy, byłybyśmy ubierały ubierałybyście, byłybyście ubierały ubierałyby, byłyby ubierały n ubierałobym, byłobym ubierało ubierałobyś, byłobyś ubierało ubierałoby, byłoby ubierało imiesłów przymiotnikowy czynny m ubierający, nieubierający ż ubierająca, nieubierająca ubierające, nieubierające n ubierające, nieubierające imiesłów przymiotnikowy bierny m ubierany, nieubierany ubierani, nieubierani ż ubierana, nieubierana ubierane, nieubierane n ubierane, nieubierane imiesłów przysłówkowy współczesny ubierając, nie ubierając rzeczownik odczasownikowy ubieranie, nieubieranie

przykłady:

(1.1) Mama ubiera Jasia do przedszkola.

(2.1) Agata ubrała się dziś bardzo elegancko.

(2.2) Śmietanka naszej firmy snobistycznie ubiera się wyłącznie u paryskich projektantów.

składnia:

(1.1) ubierać + B.

(1.2) ubierać + B. • ubierać + N.

kolokacje:

(1.1) ubierać spodnie / spódnicę / koszulę / bluzę / buty / …

(1.2) ubierać drzewko / choinkę / salę / … • ubierać bombkami / bibułą / balonikami / …

synonimy:

(1.1) odziewać, przyodziewać

(2.1) nakładać, zakładać, odziewać się, przyodziewać się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) obuwać

(2.1) obuwać się

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ubieranie n, ubranie n, ubiór m, ubranko n, ubiorek m

czas. ubrać dk.

przym. ubraniowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) vishem
• angielski: (1.1) dress, wear, clothe
• arabski: (1.1) ubierać لبس labbasa, ألبس albasa, وشح
• baskijski: (1.1) jantzi; (2.1) jantzi
• bretoński: (1.1) gwiskañ
• chiński standardowy: (1.1) 穿 (chuān); (2.1) 穿 (chuān); (2.2) 穿 (chuān)
• duński: (1.1) klæde
• esperanto: (1.1) vesti, vestigi; (2.1) vestiĝi; (2.2) sin vesti
• francuski: (1.1) habiller
• hiszpański: (1.1) vestir; (2.1) ponerse, vestirse
• islandzki: (1.1) klæða; (2.1) klæða sig, klæðast
• japoński: (1.1) 身(み) に付ける, 着る, 履く
• kataloński: (1.1) vestir
• litewski: (1.1) aprengti, (buty, rękawiczki) užmauti; (2.1) apsirengti, apsivilkti
• łaciński: (1.1) vesto
• niderlandzki: (1.1) kleden, aankleden, omkleden, staan
• niemiecki: (1.1) anziehen, kleiden, ankleiden, bekleiden; (2.1) sich anziehen
• nowogrecki: (1.1) ντύνω; (2.1) ντύνομαι
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (2.1)
• portugalski: (1.1) cobrir, vestir, revestir
• rosyjski: (1.1) одевать, одеть
• szwedzki: (1.1) klä
• węgierski: (1.1) öltöztet
• wietnamski: (1.1) mặc
• wilamowski: (1.1) kłaeda, kłǡda, kłada
• włoski: (1.1) vestire; (2.1) vestirsi, vestire
• wolof: (1.1) solu; (2.1) solu

źródła: