sukienka
sukienka (język polski)
[edytuj]
_by_shakko.jpg)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zdrobn. od: suknia
- (1.2) kraw. kobiece ubranie, okrywające tułów, częściowo lub całkowicie nogi, czasem też ręce, zazwyczaj z lekkiego materiału; zob. też sukienka w Wikipedii
- (1.3) mała suknia dla dziewczynki
- (1.4) pot. strój duchownego przypominający suknię
- (1.5) szt. drogocenna nakładka z drogocennych kruszców i kamieni zakładana na ikonę
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sukienka sukienki dopełniacz sukienki sukienek celownik sukience sukienkom biernik sukienkę sukienki narzędnik sukienką sukienkami miejscownik sukience sukienkach wołacz sukienko sukienki
- przykłady:
- (1.2) Przy nim dziewczę, w zielonej sukience jak ruta[1]
- (1.4) Na dziedziniec seminarium wylegli faceci w sukienkach.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1-4) założyć / zakładać / nosić / mieć na sobie sukienkę
- (1.2) krótka / długa sukienka • jedwabna / bawełniana / satynowa / koronkowa / lniana / wełniana sukienka • minisukienka[2] / midisukienka / maksisukienka • sukienka mini / midi / maksi • codzienna / elegancka / sportowa sukienka • sukienka z długim / krótkim rękawem • sukienka bez rękawów • sukienka na ramiączkach
- antonimy:
- hiponimy:
- (1.2) lejba, mała czarna, princeska, szmizjerka
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sukienczyna ż, sukno n, suknia ż, sukiennik ż, sukiennice nmos, sukienkowy m
- przym. sukienkowy, sukniowy, sukienny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- por. spódnica
- zobacz też: mała czarna
- zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) frock, dress
- arabski: (1.2) فستان
- baskijski: (1.2) soineko
- białoruski: (1.2) сукенка ż
- chorwacki: (1.2) haljina
- duński: (1.2) kjole w
- esperanto: (1.2) robo
- estoński: (1.2) kleit
- fiński: (1.2) mekko
- francuski: (1.2) robe ż
- hiszpański: (1.2) vestido m; (1.4) hábito m, sotana ż
- irlandzki: (1.2) gúna
- islandzki: (1.2) kjóll m
- japoński: (1.2) ドレス
- jidysz: (1.2) קליידל n (klejdl)
- kaszubski: (1.1) kléd m
- litewski: (1.2) suknelė ż
- łotewski: (1.2) kleita ż
- niderlandzki: (1.2) jurk ż
- niemiecki: (1.2) Kleid n
- norweski (bokmål): (1.2) kjole m
- nowogrecki: (1.2) φόρεμα n; (1.4) ράσο n
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.2)
- rosyjski: (1.2) платье n
- suahili: (1.2) gauni
- szwedzki: (1.2) klänning w
- ukraiński: (1.1) сукня ż
- włoski: (1.2) vestito m
- źródła:
- ↑ A. Mickiewicz: Pan Tadeusz
- ↑
Hasło „supertorty, ekstraciasta” w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.
sukienka (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zdrobn. spódniczka[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sukňa ż, suknica ż, suknička ż, sukničkár m, sukničkárstvo n, súkno n, súkenko n
- przym. sukňový, sukničkársky, súknový, súkenný
- przysł. sukničkársky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.