Przejdź do zawartości

kraść

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kraść (język polski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i, IPA: [kraɕt͡ɕ], AS: [kraść]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) brać coś na własność bez zgody i wiedzy właściciela
odmiana:
(1.1) koniugacja Vc
 
formaliczba pojedynczaliczba mnoga
1. os.2. os.3. os.1. os.2. os.3. os.
bezokolicznikkraść
czas teraźniejszykradnę kradniesz kradnie kradniemy kradniecie kradną
czas przeszłymkradłem kradłeś kradł kradliśmy kradliście kradli
żkradłam kradłaś kradła kradłyśmy kradłyście kradły
nkradłom kradłoś kradło
tryb rozkazującyniech kradnękradnij niech kradniekradnijmy kradnijcie niech kradną
przykłady:
(1.1) Na osiedlu nieznana szajka kradnie rowery.
(1.1) Nie kradnij[1].
składnia:
(1.1) kraść + B., nie kraść + D.
kolokacje:
(1.1) kraść rower / samochód /…
synonimy:
(1.1) przywłaszczać, zagarniać, pot. kosić, reg. pozn. iść na skibę
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kradzenie n, kradzież ż
czas. rozkraść, okradać ndk., okraść dk., wkradać się ndk., wkraść się dk., zakradać się ndk., zakraść się dk., ukraść dk., skraść dk.
przyr. -kradztwo
związki frazeologiczne:
kradzione nie tuczy • i ten złodziej, co kradnie, i ten, co złodziejowi drabinę trzyma • smaczny chleb kradziony • bywałemu łgać, bogatemu kraść
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Przykazanie z Dekalogu.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kraść&oldid=8460269”