właściciel
Wygląd
właściciel (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba, do której coś należy, która jest w posiadaniu danej rzeczy; ten, kto ma coś na własność
- (1.2) żart. mężczyzna posiadający jakąś określoną cechę wyglądu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik właściciel właściciele dopełniacz właściciela właścicieli celownik właścicielowi właścicielom biernik właściciela właścicieli narzędnik właścicielem właścicielami miejscownik właścicielu właścicielach wołacz właścicielu właściciele
- przykłady:
- (1.1) Pełnomocnik właścicieli kilkukrotnie próbował zająć jej mieszkanie, a proponowane przez niego sposoby ugody nigdy nie doczekały się realizacji[1].
- (1.2) Ów właściciel kaprawego oka usiadł obok mnie w autobusie.
- kolokacje:
- (1.1) właściciel samochodu / domu / długopisu • być / stać się / zostać właścicielem
- (1.1) właściciel krzywego nosa
- antonimy:
- (1.1) dzierżawca, zarządca
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. własność ż, właścicielstwo n, właścicielskość ż, właścizna ż
- forma żeńska właścicielka ż
- przym. właścicielski, własny
- przysł. właścicielsko
- czas. przywłaszczyć
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) owner
- arabski: (1.1) رب, مالك, صاحب, حائز, ولي, مقتن
- baskijski: (1.1) jabe
- białoruski: (1.1) уладальнік m (uladalʹnìk)
- bułgarski: (1.1) притежател m (pritežatel), собственик m (sobstvenik)
- chiński standardowy: (1.1) 东 (dōng)
- czeski: (1.1) vlastník m, majitel m
- duński: (1.1) ejer w, indehaver w
- esperanto: (1.1) posedanto
- estoński: (1.1) peremees
- fiński: (1.1) omistaja
- francuski: (1.1) propriétaire m
- hawajski: (1.1) mea
- hiszpański: (1.1) propietario m
- interlingua: (1.1) possessor
- islandzki: (1.1) eigandi m
- jidysz: (1.1) בעל־הבית m (balebos)
- kazachski: (1.1) иеленуші (ïelenwşi)
- kirgiski: (1.1) кожоюн
- łaciński: (1.1) possessor m, dominus m
- macedoński: (1.1) сопственик m (sopstvenik)
- niemiecki: (1.1) Eigentümer m, Besitzer m
- norweski (bokmål): (1.1) eier m, innehaver m
- nowogrecki: (1.1) ιδιοκτήτης m
- rosyjski: (1.1) владелец m (vladelec), собственник m (sobstvennik), хозяин m (hozâin), przest. podn. властитель m (vlastitelʹ)
- rumuński: (1.1) proprietar m
- slovio: (1.1) vlasnitel (власнител)
- szwedzki: (1.1) ägare w
- węgierski: (1.1) tulajdonos
- wilamowski: (1.1) byzycer m
- włoski: (1.1) proprietario m, titolare m, possessore m, padrone m, intestatario m
- wolof: (1.1) borom
- źródła:
- ↑ z Wikipedii
- ↑ Hasło „właściciel” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.