Przejdź do zawartości

V Warszawski Batalion Etapowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
V Warszawski batalion etapowy
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1919

Rozformowanie

1921

Tradycje
Rodowód

3/I batalion wartowniczy

Organizacja
Formacja

Wojska Wartownicze
i Etapowe

V Warszawski batalion etapowyoddział wojsk wartowniczych i etapowych w okresie II Rzeczypospolitej pełniący między innymi służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Formowanie batalionu rozpoczęto na przełomie 1918-1919. Otrzymał on nazwę okręgu generalnego, w którym powstał i kolejny numer porządkowy oznaczany cyfrą rzymską. Do batalionu wcielono żołnierzy starszych wiekiem i o słabszej kondycji fizycznej. Oficerowie i podoficerowie nie mieli większego doświadczenia bojowego. Batalion nie posiadał broni ciężkiej, a broń indywidualną żołnierzy stanowiły stare karabiny różnych wzorów z niewielką ilością amunicji[1].

Rozkazem nr 10 000 mob. z 19 lipca 1920 Minister Spraw Wojskowych przemianował 3/I Batalion Wartowniczy na V Warszawski batalion etapowy[2][3].

W tym samym miesiącu 3/I batalion wartowniczy budował pozycje obronne wokół Lwowa, a 31 lipca został przekazany do pełnienia służby wartowniczej w Kowlu[4]. 2 sierpnia zlikwidowano Dowództwo Powiatu Etapowego Kowel, a batalion wycofał się do Dorohuska nad Bugiem, do dyspozycji DOE Chełm[5][a]. We wrześniu 1920 batalion znajdował się w strukturze 3 Armii, stacjonował w Lublinie, liczył 6 oficerów oraz 334 podoficerów i szeregowców[7].

Dowódcy batalionu

[edytuj | edytuj kod]
  • kpt. Romaszewski (był IX 1920[7])
  1. Janusz Odziemkowski traktuje 3/I batalion wartowniczy i III batalion wartowniczy Warszawski, jako dwa różne oddziały[6]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]