Przejdź do zawartości

Juande Ramos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juande Ramos
Juan de la Cruz Ramos Cano
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 września 1954
Pedro Muñoz

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1973–1977 Elche CF 3 (0)
CD Alcoyano
Linares
Eldense
Alicante
Dénia
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1993–1994 CD Alcoyano
1994–1995 Levante UD
1995–1996 Logroñés
1996–1997 FC Barcelona B
1997–1998 Lleida
1998–2001 Rayo Vallecano
2001–2002 Real Betis
2002 RCD Espanyol
2003–2004 Málaga CF
2005–2007 Sevilla FC
2007–2008 Tottenham
2008–2009 Real Madryt
2009 CSKA Moskwa
2010–2014 Dnipro Dniepropetrowsk
2016 Málaga CF
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Strona internetowa

Juande Ramos, właśc. Juan de la Cruz Ramos Cano (ur. 25 września 1954 w Pedro Muñoz) – hiszpański trener i piłkarz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Przygodę szkoleniową rozpoczął na początku lat 90. w hiszpańskich klubach niższych lig. W 1998 roku został szkoleniowcem drugoligowego Rayo Vallecano, który jeszcze w tym samym sezonie wprowadził do Primera División.

Od 2001 do 2002 roku prowadził Real Betis. Z ówczesnym beniaminkiem ekstraklasy zajął szóste miejsce w lidze, premiowane awansem do rozgrywek o Puchar UEFA. Jednak w kolejnym sezonie w europejskich pucharach drużynę prowadził Victor Fernandez, ponieważ Ramos zdecydował się przyjąć ofertę z Espanyolu Barcelona, z którego zresztą zwolniono go już po pięciu pierwszych kolejkach rozgrywek 20022003.

Później przez rok pracował w Málaga CF, a w czerwcu 2005 roku zastąpił Joaquina Caparrosa na stanowisku trenera Sevilli FC. Zespół bez wybijających się osobowości piłkarskich doprowadził do finału Pucharu UEFA. 10 maja 2006 roku na stadionie w Eindhoven Sevilla pokonała Middlesbrough FC 4:0 po golach Luísa Fabiano, Frédérica Kanouté i dwóch Enzo Mareski, i tym samym zdobyła pierwsze w swojej historii trofeum międzynarodowe. Wielu obserwatorów sądziło, że zwycięstwo podopiecznych Ramosa było przypadkowe i nie powinno mieć wpływu na zmianę pozycji klubu w europejskiej hierarchii. Tymczasem Sevilla na stałe zadomowiła się na najwyższym szczeblu pucharowych rozgrywek. Na początku kolejnego sezonu po zwycięstwie 3:0 nad FC Barceloną wywalczyła Superpuchar Europy, a niemal rok później – jako trzecia drużyna w historii – po raz drugi z rzędu awansowała do finału Pucharu UEFA, w którym po emocjonującym (2:2, k. 3:1) spotkaniu pokonała Espanyol Barcelona.

W październiku 2007 roku, mimo dobrych wyników Sevilli w lidze i w Lidze Mistrzów, Ramos niespodziewanie złożył dymisję. Kilka dni wcześniej z funkcji menedżera Tottenhamu Hotspur zwolniony został Martin Jol. Wielu dziennikarzy wiązało odejście Hiszpana z Sevilli wcześniejszym podpisaniem umowy ze Spursami[1]. I rzeczywiście, 29 października nowym szkoleniowcem Tottenhamu został Juande Ramos. Jednak rok później po słabych wynikach prowadzonej przez niego drużyny, został zwolniony ze stanowiska[2]. Zastąpił go Harry Redknapp.

9 grudnia 2008 rozpoczął pracę z Realem Madryt, który plasował się na piątym miejscu w Primera Divison. Spędził tam tylko pół roku – prowadzony przez niego zespół zakończył sezon na drugim miejscu, Ramos przegrał wyścig zarówno o mistrzostwo, jak i Puchar Hiszpanii z FC Barcelona, a z rozgrywek Ligi Mistrzów odpadł już w 1/8 finału. Po zakończeniu sezonu Ramosa zmienił Manuel Pellegrini.

Tymczasem hiszpański szkoleniowiec już we wrześniu podpisał kontrakt z CSKA Moskwa, jednak po 46 dniach pracy w moskiewskim klubie został zwolniony. O dymisji przesądziła porażka z FK Moskwa, po której zespół spadł na 6. miejsce w tabeli.

1 października 2010 objął stanowisko głównego trenera ukraińskiego Dnipra Dniepropetrowsk, z którym zdobył wicemistrzostwo Ukrainy w 2014 roku, jednak postanowił nie kontynuować współpracy z klubem i 22 maja 2014 opuścił Dniepropetrowsk[3].

24 maja 2016 roku został ogłoszony ponownie trenerem hiszpańskiego klubu Málaga CF podpisując 3-letnią umowę[4]. 22 grudnia 2016 roku zrezygnował z tej funkcji[5].

Sukcesy szkoleniowe

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]